Hoofdstuk 12

Ik zit op mijn bed. School is uit, dus ik kon naar huis. De school had mijn moeder blijkbaar niet gebeld, want ze stond me niet boos op te wachten. Maar dan stuurt Sofie me een berichtje, daar was ik al bang voor. De Caps Lock letters blijven een tijdje op mijn netvlies staan.

Sofietje: WAAROM WAS JE NIET OP SCHOOL?! WE HADDEN VANDAAG EXTRA TIJD VOOR HET PROJECT.
Ik: Welk project bdl je?
Sofietje: DAT PROJECT VOOR ECONOMIE WAAR WE AL ZEGMAAR EEN HALFJAAR MEE BEZIG ZIJN MISSCHIEN?!
Ik: Oh dat project. Maar dat hadden we toch al ingeleverd? We hadden daar iets van een 7 voor toch?
Sofietje: Ja maar dat komt door Fay. Als zij er niet geweest was, hadden we sws samen een 10.

Hoe durft ze. Hoe durft ze Fay van dingen te beschuldigen? Kwaad blokkeer ik haar en gooi mijn telefoon op een stapeltje kleren op de grond. Mijn oog valt op het boekje. Ik pak het. Het voelt...anders. Zwaarder, alsof het inhoud heeft. Ik open het boek op de eerste pagina.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top