Red: ash bb

Red: alam mo ba na may nakatabi akong lalaki kanina sa bus?

Asheira: oh tapos? ano meron kung may nakatabi? malamang may makakatabi ka, bus yan eh. HAHAHAHA.

Red: bad. :<

Red: hindi mo man lang ba akong tatanungin kung ano meron sakanya para ikwento ko ito sa iyo ngayon?

Asheira: hindi. pake ko sakanya? BWAHAHAHAHA.

Asheira: joke lang hehe mwah

Asheira: oh sige, bakit?

Red: ang gwapo niya kasi eh （*＾3＾）/～♡

Red: alam mo yun bb? mala-park jimin huehue

Asheira: weh? di nga? may pruweba ka ha? baka jinojoke time mo lang ako ah HAHAHA

Red: me is never joking. i see to you.

Red: translation: hindi ako nagloloko. ipapakita ko sa iyo.

Asheira: leche HAHAHAHA

Red:

Red: nakuhanan ko pa siya nung pic habang natutulog siya. ang swerte ko. :))))

Red: kaso ayun nga, nauna akong umalis sa kanya kasi malapit na yung bus stop sa bahay. huhu. ㅠㅠ

Red: alam mo bang pinipigilan ko lang kiligin nung time na yan. kasi out of all the chairs na pwede niyang upuan, yung sa tabi ko pa :">

Red: may vacant naman sa harap ko, pero bakit sa tabi ko pa siya umupo? hihi, kinikilig ako.

Asheira: parang may kamukha siya? lol. ako lang yun HAHAHAA

Asheira: landi naman nito. nakakabanas. HAHAHAHA.

Red: wait. lemme get some food. nasa bag ko eh.

Red: nakuha ko na yung food pero shet, ash.

Asheira: oh bakit? sasabihin mo na naiwan mo yung puso mo sa upuan kasi nasobrahan ka sa kilig? HAHAHAHAH.

Red: pwede? pero hindi, gaga!

Red: naiwan ko yata yung i.d ko sa upuan na inupuan ko sa bus kanina. kailangan ko pa naman yun kasi may nakalagay sa likod ng i.d ko na discount card sa cafe sa tapat ng school. how dis? fak.

---

➳ in which both were given a grateful chance to discover each other.