𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐒𝐄𝐕𝐄𝐍

Jihyun's Pov*

Wy: Ji, περίμενε!

Ακούγεται ο Wooyoung να μου φωνάζει εκεί που περπατούσα προς το πάρκινγκ που παρκάραμε όλοι.

Σταμάτησα να περπατάω και γύρισα να τον κοιτάξω με σηκωμένο φρύδι, προσπαθώντας να συγκρατήσω την ψυχραιμία μου.

Από την έκφραση του, φαινόταν πως ήθελε με ρωτήσει κάτι σημαντικό.

Jn: Ναι?

Ρώτησα και ο Wooyoung έμεινε να με κοιτάει σιωπηλά για κάμποσα λεπτά.

Jn: Wooyoung, είσαι καλά? Φαίνεσαι κάπως αγχωμένος...

Ρώτησα ανήσυχα, δηλιάζοντας αρχικά αλλά πιάνοντας του το χέρι τρυφερά.

Ο Wooyoung τότε επανήλθε στην πραγματικότητα, κοιτώντας τα χέρια μας και μετά εμένα.

Πήρε μια βαθιά ανάσα, κοιτώντας με βαθιά μέσα στα μάτια...

Wy:KimJihyunθαμουέκανεςτηντιμήναβγειςραντεβούμαζίμου?

Ράπαρε και εγώ τον κοίταξα μπερδεμένη.

Jn: Wooyoung. Ξαναπάρε μια βαθιά ανάσα και αυτή τη φορά μην ραπάρεις.

Τον πείραξε και αυτός γέλασε, παίρνοντας μια δεύτερη ανάσα.

Με ξανά κοίταξε μέσα στα μάτια, πιάνοντας μου και τα δύο μου χέρια.

Wy: Kim Jihyun, θα μου έκανες την τιμή να βγεις ραντεβού μαζί μου?

Με ρώτησε πιο αργά αυτή τη φορά και εγώ έμεινα να τον κοιτάω έκπληκτη.

Ο άντρας που μου αρέσει θέλει να βγει ραντεβού μαζί μου?...

ΥΠΕΡΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΙ ΘΕΟΙ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ.

Jihyun, ψυχραιμία.

Πήρα και εγώ μια βαθιά ανάσα και του χαμογέλασα.

Jn: Θα το ήθελα πολύ!

Απάντησα ψύχραιμα, ενώ μέσα μου χόρευα τον χαρούμενο χορό του Σνούπι.

Ο Wooyoung φαινόταν να ανακουφίζεται με την απάντηση μου...

Αναρωτιέμαι γιατί.

Wy: Ωραία! Τέλεια!

Έγνεψε και μου χαμογέλασε.

Και εκεί που δεν το περίμενα, με φίλησε τρυφερά στο μέτωπο και μπήκε στο αμάξι του.

Έμεινα να τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια.

Ο Jung Wooyoung μόλις με φίλησε.

Καλά όχι στα χείλη...

ΑΛΛΑ...

Και το φιλί στο μέτωπο σημαίνει κάτι, σωστά?...

Έμεινα λίγα λεπτά έξω απ' το αυτοκίνητο του Wooyoung, χαμογελώντας σαν το χαζό, κάθοντας στην θέση του συνοδηγού και κλείνοντας την πόρτα από πίσω μου όταν συνήλθα.

Σε ολόκληρη την διαδρομή μας από το σπίτι της Sol μέχρι το δικό μου, διοργανώναμε το ραντεβού μας.

ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΦΟΥΛ.

Soleil's Pov*

Ξύπνησα λόγω του κουδουνιού να χτυπάει.

Πετάχτηκα εκνευρισμένη από το κρεβάτι μου, έτοιμη να τα ψάλλω σε όποιον μου χάλασε την μοναδική μου ευκαιρία να κλείσω μάτι επιτέλους.

Κατέβηκα ποδοπατώντας τις σκάλες και άνοιξα την πόρτα.

Και βλέπω μια καραγχωμένη Jihyun.

Jn: ΒΟΗΘΕΙΑ.

Μπήκε μέσα βιαστικά και εγώ έκλεισα την πόρτα πίσω μας.

Sol: Πρώτον, ανέπνευσε.

Την έπιασα από τους ώμους και ξεκινήσαμε να παίρνουμε βαθιές ανάσες μαζί.

Sol: Δεύτερον, κάτσε.

Την οδήγησα στο καναπέ, όπου καθίσαμε δίπλα δίπλα.

Sol: Τρίτον, εξήγησε μου τι σκατά συμβαίνει.

Της έπιασα τα χέρια και της τα έσφιξα καθησυχαστικά.

Jn: Εγώ και ο Wooyoung...

Sol: Ναι?...

Μείναμε να κοιτάμε η μία την άλλη σιωπηλά για μερικά λεπτά.

Ώσπου τα μάτια μου να γουρλώσουν.

Sol: Μην μου πεις...

Jn: ΘΑ ΒΓΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.

Sol: ΚΑΝΑΤΕ ΣΕΞ.

Φωνάξαμε παράλληλα και η Jihyun με κοίταξε με μια γκριμάτσα αηδίας.

Jn: Σε παρακαλώ, μην ξανά χρησιμοποιήσεις αυτή τη λέξη ποτέ ξανά. Και προτού πάει το μυαλό σου εκεί, όχι δεν κάναμε αυτό που νομίζεις.

Τότε ο πρόστυχος εγκέφαλος μου επιτέλους επεξεργάστηκε την πρόταση της, διότι πάτησα μια τσιρίδα ενθουσιασμού.

Sol: ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΕΣ ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΕΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ?

Τσίριξα κατενθουσιασμένη και η Jihyun έγνεψε καταφατικά.

Συνέχιζα να τσιρίζω, μέχρι η Jihyun να μου δώσει μια στο καλάμι για να ηρεμήσω.

Sol: ΑΟΥΤΣ! ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ, ΜΕ ΚΛΟΤΣΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ.

Έτριψα το καλάμι μου, αγριοκοιτώντας την.

Jn: ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΕΠΡΕΠΕ. Τέλος πάντων, προτού με βρίσεις, χρειάζομαι πολύ άσχημα την βοήθεια σου. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

Με παρακάλεσε, κοιτώντας με με ένα κουταβίσιο βλέμμα.

Sol: Μα φυσικά και θα σε βοηθήσω! Δεν χρειάζεται να με παρακαλάς!

Την καθησύχασα και αυτή ξεφύσηξε ανακουφισμένη.

Sol: Απλά πρώτα εξήγα μου λίγο τι θα κάνετε και που θα πάτε.

Jn: Κοίτα, εκεί που το διοργανώναμε ο Wooyoung έτσι στα ξαφνικά αποφάσισε ότι θα μου κάνει έκπληξη... Τώρα δεν ξέρω... Το μόνο που ξέρω είναι πως στάνταρ θα είμαστε κάπου μέσα σε εσωτερικό χώρο απ' ότι κατάλαβα...

Μου εξήγησε και εγώ απλά έγνεψα.

Sol: Μάλιστα. Και που ακριβώς χρειάζεσαι την βοήθεια μου?

Την ρώτησα με σηκωμένο φρύδι και αυτή έδειξε το συνολάκι της.

Το όποιο ήταν και πολύ Jihyun.

Jn: Επειδή θα είναι και πρώτο ραντεβού, θέλω να είμαι ντυμένη καλά... Και στο σπίτι του να πάμε, πάλι θέλω να κάνω καλή εντύπωση...

Μουρμούρισε και το βλέμμα μου μαλάκωσε.

Η Jihyun μπορεί να είναι ένα από τα πιο χαμογελαστά και χαρούμενα άτομα που ξέρω, αλλά έχει τις ανασφάλειες της που και που...

Και εγώ σαν καλή κολλητή που είμαι, την εμψυχώνω όταν τύχει, γιατί θέλω να βλέπω τα αγαπημένα μου άτομα να χαμογελάνε.

Sol: Δεν χρειάζεται να αλλάξεις συνολάκι για να εντυπωσιάσεις τον αδελφό μου! Είσαι μια κούκλα και άμα δεν το δει αυτό ο αδελφός μου, κακό του κεφαλιού του!

Την εμψύχωσα και τότε εμφανίστηκε το γλυκό και ευγενικό χαμόγελο της στο πρόσωπο της.

Sol: Απλά έχω δύο συμβουλές. Να είσαι ο εαυτός σου και άμα καταλήξετε στο σπίτι του, μην ξεχάσετε το προφυλακτικό!

Την πείραξα και αυτή με σκούντησε στον ώμο, κάνοντας με να γελάσω.

Sol: Πέρα την πλάκα, είμαι κατενθουσιασμένη για εσένα! Το παιδί μου μεγάλωσε!

Άρχισα να δακρύζω απ' την περηφάνια, σαν όντως να είναι το παιδί μου η Jihyun και εγώ η μητέρα της.

Ακόμα και με περνάει για ένα χρόνο...

Sol: Έλα να σου κάνω μια αγκαλιά.

Άνοιξα τα χέρια μου και η Jihyun χώθηκε μέσα στην αγκαλιά μου.

Αγκαλιαστήκαμε για κάμποσα λεπτά και αφήσαμε η μία την άλλη ταυτόχρονα.

Jn: Sol, χίλια ευχαριστώ για την εμψύχωση! Δεν ξέρεις πόσο την χρειαζόμουνα!

Με ευχαρίστησε και εγώ της χαμογέλασα.

Sol: Τίποτα, γλυκούλα μου! Ελπίζω να πάνε όλα καλά στο ραντεβού σας!

Μου χαμογέλασε και μου έδωσε άλλη μια αγκαλιά.

Jn: Θα σε κρατήσω ενήμερη! Ευχαριστώ και πάλι! Τα λέμε αργότερα!

Την χαιρέτησα, κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Τώρα που τελείωσε και αυτό, ΠΑΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ.

ΝΑΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ.

Seonghwa's Pov*

Καθόμουν αμέριμνος με τον San και μιλάγαμε όταν ξαφνικά μου ήρθε ειδοποίηση στο κινητό.

Sh: Γαμώ πρέπει να βάλω σε σίγαση τις ειδοποιήσεις από το delivery..

S: Delivery είναι?

Έριξα μια ματιά στην ειδοποίηση και τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.

Sh: ΌΧΙ.

S: Αλλά...?

Sh: Η ξαδέρφη σου.

S: Η Miyeon?

Sh: Η Miyeon. ΜΟΥ ΈΣΤΕΙΛΕ ΜΗΝΥΜΑ Η MIYEON.

S: Να φέρω μπύρα?

Sh: ΌΧΙ ΚΑΤΣΕ.

S: Τι λέει?

Sh: "Καλημέρα ή μάλλον καληνύχτα Seonghwa. Ξέρω, έχω εξαφανιστεί τελείως αλλά όπως σου είπα ήθελα λίγο χρόνο να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Ήθελα απλώς να δω αν είσαι καλά γιατί η Jihyun μου είπε κάτι και στεναχωρέθηκα. Συγγνώμη που σε έχω πληγώσει. Δεν το αξίζεις. Ούτε εμένα αξίζεις. Αλλά θα μιλήσουμε από κοντά για αυτό...Και πάλι συγγνώμη. Stay safe and healthy."

S: Oh wow.

Sh: Τι απαντάω σε αυτό?

S: Εσύ ξέρεις. Εγώ ξέρω απλά ότι σε αγαπάει.

Sh: Το χω το χω....

Sh: ΚΑΙΙΙ στάλθηκε.

S: Τι? Τι στάλθηκε?

Sh: "Δεν περίμενα να ξανά μιλήσουμε μέχρι να γυρίσεις πίσω αν και χάρηκα. Είναι ανακούφιση να ξέρω ότι είσαι καλά. Θα σου δώσω όσο χρόνο θες και θα περιμένω. Δεν θέλω να τα παρατήσω και έχω πολλούς λόγους που δεν το κάνω. Να προσέχεις και ανυπομονώ να γυρίσεις."

S: Ρε μαλάκα πως κάθεσαι ακόμα και περιμένεις, δεν το καταλαβαίνω.

Sh: Αγάπη San. Αγάπη.

S: Ναι μωρέ ξέρω αλλά εδώ μου σπάει τα νεύρα εμένα που είμαι ξάδερφος της με αυτά που κάνει. Πώς αντέχεις...?

Ανασήκωσα τους ώμους μου.

Sh: Αν δεν ήμουν idol θα είχα κάνει πολλά περισσότερα για εκείνη.

S: Πω πω κοίτα τον εδώ.

Sh: Τι? Την αγαπώ και την διεκδικώ.

S: Ε καλά.

Sh: Όχι σαν κάτι άλλους, εχέμ εχέμ.

S: ΤΙ ΈΚΑΝΑ?

Sh: Η Eunji ρε βλήμα όρθιο. Πες της να βγείτε. Αφού ενδιαφέρεσαι.

S: Δεν είμαι εγώ για τέτοια.

Sh: Για την Siyeon και την Haewon μια χαρά ήσουν όμως ε?

S: Ήταν απωθημένα από το λύκειο τι θες τώρα?

Sh: Ε καλά κάνε ότι θες.

S: Seonghwa λες?

Sh: Εεμ...

S: Καλά θα δω.

Sh: Άντε μπράβο.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top