Soleil's Pov*

*The next day*

Ξύπνησα με έναν τεράστιο πονοκέφαλο.

Και με εμένα να κρυώνω.

Κουλουριάστηκα κάτω απ'τα παπλώματα μου, κοιτώντας το ταβάνι.

Είναι Σαββατοκύριακο και έχω δουλειά.

Πω και δεν νιώθω καθόλου καλά για να πάω...

Ξαφνικά άρχισα να βήχω.

Λες να κρύωσα από χθες?

Δεκέμβριο μήνα και σε λίγο μπαίνουμε Ιανουάριο και εγώ με το τοπάκι χωρίς μανίκι.

Το ήθελε ο κώλος σου το κρυολόγημα και το έπαθε, Soleil.

Δεν μου έλειπε το κρυολόγημα, έχουμε και το κινητό μου να χτυπάει από πάνω.

Έβγαλα ένα χέρι απ'την ζέστη κουβέρτα και το σήκωσα σιγά σιγά.

Sol: Εμπρός?

Προσπάθησα να ρωτήσω γλυκά αλλά η φωνή μου έκανε voice crack.

Wy: Καλή- Sol, μόλις έκανε η φωνή σου voice crack?

Ρώτησε ο αδελφός μου ανήσυχα και εγώ γέλασα αμήχανα.

Sol: Κοίτα, ένα μικρό κρυολόγημα είναι... Θα είμαι καλά... Ξέρω τι κάνω...

Τον καθησύχασα και ο Wooyoung αναστέναξε.

Wy: Όταν σου λέμε πως θα κάνει κρύο, φόρεσε κάτι ζεστό, δεν μας ακούς.

Με μάλωσε και το άβολο χαμόγελο μου έσβησε.

Wy: Τέλος πάντων, πρέπει να κλείσω για τώρα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα σε πάρω και πιο μετά.

Με προειδοποίησε και κλείσαμε.

Για τώρα.

Σηκώθηκα κούτσα στραβά από το κρεβάτι, με την κουβέρτα μου τυλιγμένη γύρω μου burrito style, παραπατώντας προς την κουζίνα.

Έφτιαξα ένα τσάι χαμομήλι με τα χίλια ζόρια και εκεί που ήμουνα έτοιμη να το πιω...

Ξαφνικά ακούγεται το κουδούνι.

Τέλεια. Ήρθε ο αδελφός μου για να με σκοτώσει.

Σκέφτηκα, μπουσουλώντας μέχρι την πόρτα και ανοίγοντας την σιγά σιγά.

Εκεί στεκόταν το τελευταίο άτομο που περίμενα να δω αυτή τη στιγμή.

Sol: Hongjoong hyung?...

Ρώτησα και ο Hongjoong μου χαμογέλασε ντροπαλά.

Hj: Μπορώ να περάσω ή ενοχλώ?...

Jihyun's Pov*

Ξύπνησα νιώθοντας κάτι στα μαλλιά μου.

Κοιτάω λίγο πάνω και βλέπω έναν Wooyoung να μου χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά.

Μου αρέσει τόσο πολύ ο αδελφός της κολλητής μου που αρχίζω να βλέπω παραισθήσεις?

Α πα πα, ίσως η Sol έχει δίκιο και πρέπει γρήγορα να κάνω κίνηση.

Περίμενε.

O WOOYOUNG ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ...

Αυτό σημαίνει πως τότε...

Πετάχτηκα όρθια και τσέκαρα τον εαυτό μου.

Φορούσα τις πιτζάμες μου.

Αυτό σημαίνει ότι δεν παίχτηκε κάτι πρόστυχο μεταξύ μας.

Αλλά και πάλι, τι θέλει στο δωμάτιο μου?...

Jn: Δεν έχεις δουλειά σήμερα?...

Ρώτησα αγουροξυπνημένη και ο Wooyoung γέλασε.

Wy: Έχω, αλλά χθες μέθυσες πολύ. Φοβόμουν να σε αφήσω έτσι.

Εξήγησε, κοιτώντας με με αυτό το τρυφερό βλέμμα.

Ναι, το γνωστό τρυφερό βλέμμα του.

Αχ, ήδη δεν μπορώ...

Wy: Ιδιαίτερα μετά από αυτά που είπες...

Μουρμούρισε και εγώ τον κοίταξα μπερδεμένη.

Jn: Είπες κάτι?

Τον ρώτησα και αυτός ξεροβήξε, κουνώντας το κεφάλι του.

Όμως μπορούσα να διακρίνω την απογοήτευση στα μάτια του.

Wy: Όχι. Τίποτα.

Με καθησύχασε, αλλά εγώ δεν τον πίστευα.

Jn: Σίγουρα?...

Wy: Σιγουρότατα. Αχ, πέρασε η ώρα, πρέπει να φύγω για την δουλειά. Θα είσαι καλά μόνη σου?

Ρώτησε με σηκωμένο φρύδι και εγώ έγνεψα...

Ενώ στην πραγματικότητα, ήθελα να μείνει μαζί μου, αλλά δήλιασα.

Έγνεψε αμήχανα και σηκώθηκε από την θέση του, μαζεύοντας τα πράγματα του...

Και προτού βγει απ'το δωμάτιο, ρίχνοντας μου μια τελευταία ματιά...

Αχ, αν ήξερες τι μου κάνεις, Jung Wooyoung.

Soleil's Pov*

Sol: Όχι όχι! Πέρασε! Απλά μην έρχεσαι και πολύ κοντά μου γιατί είμαι αδιάθετη...

Έκανα στην άκρη για να περάσει και τότε παρατήρησα ότι κρατούσε κάτι σακούλες στα χέρια του.

Sol: Hyung, αυτές οι σακούλες τι είναι? Επίσης, δεν θα θα έπρεπε να είσαι στην εταιρεία?

Ρώτησα και αυτός κοκκίνισε, αφήνοντας τις σακούλες πάνω στον πάγκο της κουζίνας.

Hj: O Wooyoung με είχε πάρει τηλέφωνο και μου είπε πως είσαι μόνη στο σπίτι και άρρωστη με κρυολόγημα. Ήρθα εδώ γιατί ανησύχησα για εσένα.

Μου εξήγησε και εγώ έγνεψα και έδειξα τις σακούλες.

Hj: Σου αγόρασα κάποια τρόφιμα που σου αρέσουν...

Μου ξανά εξήγησε και εγώ άνοιξα την σακούλα, κοιτώντας τι είχε μέσα.

Άμα εξαιρέσεις την αγάπη μου για τα νουντλς με γεύση κοτόπουλο, ο Hongjoong όντως μου είχε αγοράσει τρόφιμα που μου αρέσουν.

Έμεινα να τον κοιτάω έκπληκτη για κανένα δίλεπτο και μετά από λίγο του χαμογέλασα.

Sol: Εντωμεταξύ, εφόσον έχεις έρθει που έχεις έρθει, να σου φτιάξω κάτι? Κανένα καφέ ή τσάι?

Έσπασα την άβολη σιγή ανάμεσα μας και αυτός κούνησε το κεφάλι του.

Hj: Καλά είμαι. Για εσένα ήρθα πιο πολύ. Δεν θα έπρεπε να ξεκουράζεσαι εφόσον έχεις κρυολόγημα?

Με ρώτησε και εγώ του χαμογέλασα αμήχανα.

Sol: Με πέτυχες ακριβώς την στιγμή που θα ξανά ανέβαινα πάνω. Αλλά επειδή με επισκέπτηκες θα το κάνω αργότερα.

Του έδειξα το τσάι χαμομήλι και αυτός απλά έγνεψε σιωπηλά.

Μείναμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον σιωπηλά για κανένα λεπτό, ώσπου να επανέλθω πίσω στην πραγματικότητα.

Έδειξα τον καναπέ και κάτσαμε δίπλα δίπλα.

Ξεκινήσαμε να ξανά κοιτάμε ο ένας τον άλλον, σκέφτοντας ποιος θα σπάσει την σιωπή αυτή τη φορά.

Κυριολεκτικά όμως ο μόνος ήχος που ακουγόταν σε ολόκληρο το σαλόνι ήταν ο ήχος από εμένα να ρουφάω το τσαγάκι μου σιγά σιγά...

Hongjoong's Pov*

Εκεί που ήμουνα έτοιμος να πω κάτι, ξαφνικά παρατήρησα την Sol να έχει αποκοιμηθεί.

Πήρα το άδειο φλιτζάνι τσαγιού από το χέρι της και σηκώθηκα για λίγο από την θέση για να πάω να το τοποθετήσω στον νεροχύτη.

Μετά γύρισα πίσω στον καναπέ και με όλη μου την δύναμη σήκωσα την Sol και ανέβηκα τα σκαλιά για τον πάνω όροφο που βρισκόταν το δωμάτιο της.

Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα με το πόδι μου, πηγαίνοντας στο κρεβάτι της, όπου και την άφησα απαλά και προσεκτικά.

Την σκέπασα μέχρι πάνω με τα παπλώματα και έκατσα δίπλα της, κοιτώντας την να κοιμάται.

Μπορεί για τους άλλους να είσαι ο διάβολος ο ίδιος, αλλά για εμένα είσαι άγγελος και θα είσαι για πάντα.

Σκέφτηκα, καθώς πέρασα μερικές τούφες που έπεφταν στο αγγελικό πρόσωπο της πίσω από το αυτί της.

Απλά μακάρι να μου ήταν εύκολο να μπορούσα να σου το πω.

Αναστέναξα και σηκώθηκα από το κρεβάτι της, χαϊδεύοντας τρυφερά το μάγουλο της και φεύγοντας από το σπίτι της, αφήνοντας την να ξεκουραστεί.

Ίσως κάποια μέρα θα μπορέσω να σου πως νιώθω για εσένα εδώ και χρόνια χωρίς να φοβάμαι...

Seonghwa's Pov*

Jh: Άντε ξύπνησες επιτέλους; Μισή ώρα φωνάζω το όνομά σου.

Mg: Θα χάσουμε την προπόνηση.

Sh: Δεν είμαι πολύ καλά. Πονάει το κεφάλι μου.

Παραπονέθηκα και χώθηκα καλύτερα στα σκεπάσματα.

Sh: Μου φέρνετε ντεπόν;

Ys: Τόσο που ήπιες αδερφέ μου, τίποτα δεν σε σώζει.

Sh: Καλά πείτε στον manager ότι θα μείνω εκτός σήμερα. Δεν έχω όρεξη.

Μg: Θες να πάμε για έναν καφέ τουλάχιστον; Κάτι να βγεις από το σπίτι έστω..

Sh: Μιλήσατε με την Miyeon; Είναι καλά;

Ys: Είπα στην Sol να της στείλει... Δεν ξέρω όμως. Θα της πω να σε πάρει τηλέφωνο αν γίνει κάτι.

Sh: Η Sol είναι η τελευταία μου ελπίδα. Η Sol και ο San.

Ys: Θες να κάτσω μαζί σου για παρέα;

Mg: Τι παρέα μωρέ θα κάνουμε προπόνηση 4 άτομα στο τέλος. Εσείς εδώ και οι άλλοι δύο στις μελλοντικές κοπελιές τους. Δεν με χέζετε λέω εγώ. Αν είναι παίρνουμε άδεια ομαδικώς.

Είπε νευριασμένος ο Mingi και βγήκε από το δωμάτιο.

Sh: Θέλω την Miyeon.

Jh: SEONGHWA ΑΚΟΥ ΛΙΓΟ! ΚΑΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΘΕΣ; ΦΑΓΗΤΟ ΝΕΡΟ;

Sh: Όχι.

Έκανε face palm και έκατσε κάτω.

Ys: Seonghwa ανησυχούμε. Θα πέσεις σε κατάθλιψη. Έχεις χάσει την λάμψη σου.

Sh: Μέχρι να γυρίσει πίσω δεν θα υπάρχει λάμψη.

Jh: Ωραία θα πάει αυτό.