Faidra pov:

"Εύα χαμήλωσε την μουσική! Ενοχλούμε τους γείτονες!" Επιπλήττω την μικρή μου αδελφή, όμως εκείνη με γράφει κανονικότατα.

"Να πάνε στον διάολο και οι γείτονες και όλα!" Φωνάζει και βαράει το μαξιλάρι της δυνατά.

Αγανακτισμένη κατευθύνομαι προς το ραδιόφωνο και κλείνω την μουσική, με αποτέλεσμα να κερδίσω την προσοχή της.

"Γιατί την έκλεισες;!" Φωνάζει εκνευρισμένη και κάθομαι στο κρεβάτι κοντά της.

"Γιατί με το να βρίζεις, να εκνευρίζεις τους ανθρώπους γύρω σου και να φέρεσαι σαν κακομαθημένο δεν αντιμετωπίζεις έναν χωρισμό. Αντί λοιπόν να γίνεσαι σκατόπαιδο... μιλά μου." Της λέω γλυκά κι εκείνη με κοιτάζει εκνευρισμένη και...βουρκωμένη.

"Και τι θες; Να αρχίσω να σου λέω για το πώς με παράτησε και με χώρισε η Φρίντα και μετά να βάλω τα κλάματα και εσύ να με παρηγορήσεις σαν σωστή μεγάλη αδελφή; Ε λοιπόν όχι! Εγώ δεν πρόκειται να κλάψω και να κάνω σαν γυναικούλα!" Μου λέει δυνατά και δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της.

"Δεν πρόκειται να κλάψω!" Φωνάζει και την βάζει στην αγκαλιά μου, όπου ξεσπάει σε λυγμούς.

"Έλα τώρα ρε Ευάκι μου. Μην κλαις. Όλα καλά θα πάνε! Σε λίγο καιρό θα τα ξαναβρείτε με την Φρειδερίκη και όλα θα είναι καλά." Την παρηγορώ, όμως εκείνη γνέφει αρνητικά.

Βγαίνει από την αγκαλιά μου και σκουπίζει τα μάτια της.

"Όχι! Τίποτα δεν θα πάει καλά! Η Φρίντα μπορεί να μου είχε απόλυτη εμπιστοσύνη και να μην ζήλευε καθόλου εύκολα, αλλά όταν ζήλευε έκανε τον κόσμο άνω κάτω και πάντα έπρεπε να επιμείνω πολύ για να της μιλήσω και να με αφήσει να της εξηγήσω. Φαντάσου τώρα που είδε να φιλιέμαι με τον Ντίνο!" Φωνάζει και βάζει ξανά τα κλάματα, ενώ εγώ γουρλώνω τα μάτια μου από την έκπληξη.

"Τον Ντίνο; Όπως λέμε τον κολλητό σου τον Ντίνο;" Την ρωτάω κι εκείνη γνέφει καταφατικά.

"Ήταν ένα από τα λίγα άτομα που η Φρίντα ζήλευε απίστευτα και μας είδε να φιλιόμαστε. Για την ακρίβεια εκείνος με φίλησε, ενώ εγώ δεν ήθελα, αλλά με αιφνιδίασε και δεν μπόρεσα να αντιδράσω αμέσως! Και μετά μας είδε και... ξέρεις!" Μου αφηγείται τι συνέβη και αρχίζει να κλαίει ξανά.

Εγώ της δίνω ένα χαρτομάντιλο και αφού φυσήξει την μύτη της, την παίρνω στην αγκαλιά μου.

Την γλυκιά αυτή στιγμή διακόπτει η πόρτα και αναστενάζω.

"Αγάπη μου θα είναι οι αστυνομικοί για να συζητήσουμε. Θες να κατέβεις κάτω;" Την ρωτάω κι εκείνη γνέφει καταφατικά.

"Ναι. Θέλω να σιγουρευτώ ότι το σχέδιο τους δεν σε βάζει σε κίνδυνο." Μου απαντάει σοβαρά και γελάω.

Αφού σκουπίσει τα μάτια της και βαφτεί λίγο, για να μην φαίνεται πως έκλαιγε, κατεβαίνουμε κάτω και ανοίγω την πόρτα.

Μπροστά μου, εκτός από τον διοικητή, τον αστυνόμο σαΐνι, έναν ωραίο τύπο, μια μαυρομάλλα κοπέλα, βλέπω κι ένα μικρότερο κορίτσι κάπου στην ηλικία της αδελφής, με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια της.

"Φρίντα;" Ακούγεται η φωνή της μικρής μου αδελφής και γουρλώνω τα μάτια μου.

Αυτή είναι η Φρειδερίκη;

"Εύα;" Ρωτάνε ο Άρης και η Φρειδερίκη ταυτόχρονα.

Πριν προλάβει κάνεις να πει κάτι η Εύα αρπάζει την Φρειδερίκη από το χέρι και την οδηγεί στο δωμάτιο της και κλείνει την πόρτα δυνατά.

Εγώ κοιτάζω αμήχανα τους αστυνομικούς, οι οποίοι με κοιτάζουν έκπληκτοι.

"Εμ...η μικρή μου αδελφή. Η Εύα." Λέω και κάνω χώρο για να περάσουν μέσα.

Καθόμαστε στο σαλόνι και κοιτάζουν το σπίτι.

"Δεν είναι λίγο μεγάλο; Πως καταφέρνεις να το συντηρείς οικονομικά;" Ρωτάει ύποπτα ο Άρης.

"Μην βλέπεις εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν αστυνόμε! Μου το άφησαν οι γονείς μου όταν πέθαναν κι έτσι μόλις έγινα δεκαοχτώ εγκαταστάθηκα εδώ με την Εύα." Απαντώ ειλικρινά κι εκείνος γνέφει καταφατικά.

"Λοιπόν Φαίδρα..." Ξεκινάει να μιλάει ο διοικητής, του οποίου πρέπει να μάθω το όνομα κάποια στιγμή. "Πριν μιλήσουμε για το σχέδιο θα ήθελα να σου συστήσω τα δύο άλλα μέλη της ομάδας. Από εδώ ο Ορφέας και η Θάλεια." Μου συστήνει τα παιδιά και τους χαμογελάω ευγενικά.

"Να ρωτήσω κάτι; Δεν είστε λίγο μικροί για να δουλεύετε ως αστυνομικοί;" Ρωτάω με περιέργεια, αφού κανέναν από τους τρεις δεν τον κάνω για πάνω από δεκαεννέα χρονών.

"Για την ακρίβεια είμαστε στα μισά του δεύτερου έτους των σπουδών μας. Όμως, βοηθάμε την αστυνομία σε διάφορες υποθέσεις οι οποίες χρειάζονται κυρίως την συνεισφορά νέων για να μην κινηθούν υποψίες, όπως αυτή εδώ για παράδειγμα." Μου απαντάει η Θάλεια και γνέφω καταφατικά.

"Λοιπόν, αρχικά πρέπει να μάθουμε που κρύβουν τα ναρκωτικά, καθώς και επίσης τις κοπέλες. Εδώ πέρα πρόκειται για εμπόριο λευκής σαρκός και ναρκωτικών. Μπορούμε να πιάσουμε το μεγάλο αφεντικό, όμως Φαίδρα πρέπει να μας πεις όσα ξέρεις και να μάθεις και περισσότερα." Μου λέει ο διοικητής και γνέφω καταφατικά.

"Δεν έχω συναντήσει ποτέ το αφεντικό. Κανείς δεν το έχει εκτός από τους πιο παλιούς. Αυτός που είδε ο Άρης δεν είναι το αφεντικό. Ήρθε να παραδόσει μια μεγάλη ποσότητα ποτών με σκόνη μέσα. Δεν ξέρω τίποτα άλλο." Απαντάω ειλικρινά και ο διοικητής γνέφει καταφατικά.

"Φαίδρα είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να μπεις πιο μέσα στο κύκλωμα και μάλιστα σύντομα, όμως χρειάζεσαι προστασία. Δυστυχώς δεν μπορούμε να σε βοηθήσουμε με τους μεγαλύτερους αστυνομικούς, οπότε θα συνεργαστείς με αυτούς που δεν θα κινήσουν καμία απολύτως υποψία." Ξεκινάει να μου λέει το σχέδιο και γνέφω καταφατικά ξανά.

"Η Θάλεια θα είναι η νέα σου συνάδελφος, ενώ ο Άρης και ο Ορφέας θα είναι τακτικοί πελάτες στο μαγαζί, επειδή ο Ορφέας θα θέλει και καλά να ελέγχει την κοπέλα του." Συνεχίζει το σχέδιο του και το βλέμμα μου στρέφεται προς τα παιδιά.

"Και θα είστε άνετα με το να προσποιείστε το ερωτευμένο ζευγαράκι;" Ρωτάω και χαμογελάνε πονηρά.

"Δεν θα είναι και τόσο δύσκολο." Απαντάει ο Ορφέας και φιλάει την Θάλεια στο στόμα.

Οκέυ...

Get a room!

"Το δύσκολο θα είναι να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους." Συμπληρώνει ο Άρης και χαμογελάω.

"Ήδη έχω κάνει κάποια βήματα. Όταν υπερασπίστηκα με τέτοιο πάθος το μαγαζί μας τα μάτια και τα αυτιά του αφεντικού μου έδωσαν συγχαρητήρια! Ξέρουν ότι ξέρω για τα ναρκωτικά και το γεγονός ότι δεν τους έδωσα στεγνά τους ευχαρίστησε." Απαντάω και όλοι χαμογελάνε.

"Υπέροχα! Σε λίγο καιρό θα ζητήσεις τρόπο για να αυξήσεις τα έσοδα σου. Ίσως σε βάλουν στο κύκλωμα. Όμως Φαίδρα, το μαγαζί σου έχει παραρτήματα, πρέπει να σιγουρευτείς για το ποιος είναι το κύριο αφεντικό της όλης υπόθεσης των ναρκωτικών, καθώς και της πορνείας ." Μου λέει ο διοικητής και γνέφω καταφατικά.

" Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ για να σας βοηθήσω."

______________________________________

Γεια σας παιδιά!

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά.

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε.

Γνωρίσαμε την Εύα!

Την αδελφή της Φαίδρας!

Και το πρώην κορίτσι της Φρειδερίκης!

Ή μήπως νυν;

Πως σας φάνηκε η Εύα;

Έπειτα γνωρίσαμε την Θάλεια.

Όχι πολύ, αλλά την είδαμε.

Πως σας φάνηκε;

Τέλος είδαμε το σχέδιο.

Πως σας φάνηκε;

Πιστεύετε ότι θα πετύχει;

Τα λέμε σύντομα μπάιι!