Challenge # 01
Remembrance
Gabrielle Anne B. Apelyido
March 05, 2018
Nakaupo pa ako sa loob ng pick up ko habang tinitingnan ang litrato ng lalaking pupuntahan ko ngayon. Too bad for him. It is supposed to be his wedding tomorrow but unfortunately, the supposed to be bride does not want to get married to him anymore. Ang sabi ng kliyente ko, nawala raw bigla ang spark. I rolled my eyes upon hearing her reasons. I know better, surely, she has someone on the sides now. Alam na alam ko na iyon. Minsan tinanong ako ng Ate ko – si Avery, hindi raw baa ko nagi-guilty sa ginagawa ko. I just shrugged. I just give people the messages and I leave, wala namang masama roon.
Adriano Elmo Kaligayahan.
I read the name again. Iniisip ko kanina pa kung bakit pamilyar sa akin ang pangalan niya. Hindi ko sigurado kung bakit, pero it sounds so family, but I didn't give enough thought on this. Kailangan ko lang namang masabi sa kanya ang gustong sabihin ng jowa niyang si Cedley Mariz. Bumaba na ako ng sasakyan. Galing pa ako sa University. Gusto ko lang matapos ang work ko ngayon para bukas, Saturday, magfo-focus ako sa practice ko. Excited akong ipakita kay Popsi at sa coach ko ang bago kong speed.
Napakaliwanag ng bahay sa harapan ko. They're having a party – a stag party. Ikakasal na nga kasi bukas ang Adriano Elmo Kaligayan na ito. Medyo parang mahirap ang kapupuntahan ko ngayon, I have never tried to breakengaged couples apart before. Pero, there is always a first time for everything.
Pumasok ako sa bakuran noong bahay. Ayon sa pagtatanong – tanong ko, the house is owned by a certain Jestoni Ambrosio Jr. Siguro best friend siya nitong si Adriano Kaligayan.
"Man, that name really rings a bell." I said. Nagpatuloy ako sa paglakad. There is a pool party going on. Puro kalalakihan ang bisita. Mga naliligo sila sa pool, iyong iba nagbi-beer pong, iyong iba chill lang habang nag-uusap – usap. Nagpunta ako sa mahabang table kung saan may mha drinks. Kumuha ako ng isang bote ng beer sabay lakad habang nagmamasid – masid.
Where the fuck is Adriano Kaligayahan?
Pumasok ako sa main house. I saw a bunch of people talking. Iyong isang lalaki kinalabit ko. Tumingin siya sa akin, napanganga tapos ay ngumisi.
"Wanna have fun with me tonight, baby girl?" Ang presko. Sarat naman ang ilong. I made a face.
"Eww. Mahiya ka nga sa balat mo. Nasaan si Adriano Kaligayan?"
"Si Adi?' Wika noong isa. "Nasa taas na siya. You must be the stripper. Nice, naka-school uniform ka pa." Dahil nga hindi ako nakauwi sa bahay, hindi ako nakapag-palit ng damit. Suot ko pa ang prescribed uniform ng pinakamamahal kong unibersidad – FEU. Tiningnan ko silang dalawa mula ulo hanggang paa saka ko ininom ng bottoms up ang beer ko. I dropped the bottle and turned away. Ang papangit naman ng mga tao rito.
Hinanap ko sa mga kwarto sa itaas si Adriano Kaligayahan. May tatlong silid roon, sa pangalawang silid ko siya nakita. Nakaupo sa isang swivel chair, may piring sa mata habang nakatali ang mga kamay.
"Hindi na talaga nakakatuwa, Toni. Sabi ko naman sa'yo, magagalit si Cedley." I sighed. Hindi naman magagalit si Cedley. Maybe she's fucking someone now, who knows. I turned the lights on and walked to him. Inalis ko ang piring niya sa mata. Noong una ay wala siyang reaksyon, siguro dahil disoriented pa siya pero hindi naman iyon nagtagal, he looked at me, I saw recognition in his eyes. Napatayo siya. "What the fuck!" He hissed.
"Hey dude." I smiled. "I have—"
"No!" He said. "NO!"
"Teka, anong no? Wala pa nga akong sinasabi. Grabe! Let me have my fun!"
"You don't remember me." Wika niya.
"Are you the father of Engineering? Or one of the deans in our college?" He shook his head. "Then why should I remember you?" Kilala na niya yata ako. Napapailing siya. Dinuro niya ako. Napaurong ako. No one has ever done that to me before.
"Tuwing makikipag-break sa akin ang mga girlfriend ko, nitong nakaraang taon, ikaw ang palaging nakikipagkita sa akin!"
"Oh? So I have broken up with you before? That's why you're familiar!" Napapalakpak ako. Dinuro na naman niya ako.
"Akala mo ba nakakatuwa ka pa!" Sigaw niya. Nainis ako kinagat ko ang hintuturo niya. "Aray!!!" Naging napakalakas ng pagsigaw niya.
"Hindi ako pinalaki ng tatay ko para lang duruin mo ha. Hindi sa'yo galing ang bigas na kinakain ng buong pamilya ko. Gago." I twitched my lips and clicked my tongue. "Anyway, this is so much easier than what I have in mind. Kilala mo na pala ako, and you know what I do." I cleared my throat.
"Dear Adi, I'm sorry for turning away. I do not love you anymore. I will deal with my parents. You deal with everyone else. I'm so sorry." Nagbuntong – hininga ako pagkatapos kong sabihin ang nasa sulat. I have photographic memory, kahit isang beses ko lang mabasa, alam ko na agad ang sinasaad roon.
Tiningnan ko si Adriano Kaligayahan. Napaupo siya. Napahawak siya sa dibdib niya. Nanlalaki naman ang mga mata ko. Baka naman atakihin pa siya sa puso at hindi naman ako ganoon kasama.
"Hoy, okay ka lang ba? Hindi ka ba makahinga?"
"I need water?"
"Uutusan mo pa ako? E di ikaw ang kumuha." Nakanguso ako. Tiningnan niya ako nang masama. Napapalatak naman ako kaya lumabas ako ng silid na iyon para bumaba at maghanap ng tubig. Sa kusina ako nagpunta, may bottled water roon, malaki. Kinuha ko iyon at dinala sa kanya pero tinanggihan niya kasi hindi raw siya umiinom ng malamig. Nayamot na ako. Sa bahay namin hindi naman ako inuutusan, siya ang dami niyang request.
Paglabas kong muli ng silid ay bababa sana ako sa hagdan pero nakakita ako ng flower vase sa may altar, sinilip ko iyon, may tubig sa loob. Mukhang kalalagay pa lang naman kasi transparent pa siya. Tinapon ko iyong kalahati ng tubig sa bottle sa paso ng halaman sa tabi, saka ko pinuno ng tubig mula sa flower vase. Ni-shake ko pa iyon, para hindi halata tapos pumasok akong muli sa silid at binigay ko sa kanya.
He drank the water.
"Okay ka na ha? Bye!" Tumalikod ako pero nahawakan niya ako sa kamay at hinatak paupo sa tabi niya. "Luh, anong problema mo?"
"Bakit?" He looked at me. "Bakit niya ako iniwanan?"
"Kinalamayan ko? I just take the money, I do the job, and then I leave."
"Anong kulang sa akin?"
"Ewan. Hindi naman kita kilala."
"ANONG KULANG SA AKIN?!" Sinigawan niya ako sa mukha ko mismo. Nangigil ako. Uupakan ko na ito!
"ABA'Y PUTANG INA! HINDI KO NGA ALAM! ANG BAHO NG HININGA MO, AMOY ADOBO!"
Bigla na lang siyang napaiyak. Nanlaki ang mga mata ko. This is awkward. Iyong iyak niya, naging hagulgol na, palakas nang palakas. Babae ako pero hindi ako umiiyak nang ganoon.
"Anong kulang sa akin?" He was crying. "Lahat naman binigay ko, bakit hindi nila ako magawang mahalin tulad ng pagmamahal ko sa kanila." To my surprise, dumantay siya sa braso ko. Ang mokong, nagpapayakap pa yata. Napalunok ako. Itinaas ko naman ang braso ko para sana umiwas pero yumakap na siya sa baywang ko. Naiilang na tinapik – tapik ko ang balikat niya.
"Don't cry. It's too awkward." Walang emosyong wika ko. "Don't cry na..." Napakamot ako ng ulo. Ano bang gagawin ko rito. "AHHH!" I thought of an idea. "Gusto mob a ng beer? Ikukuha kita sa ibaba."
"No. I want to get out of here." Umiiyak pa rin siya. Napangiwi ako.
"Okay, sige, aalis na ako. Bahala ka na sa sarili mo." Tumayo na ako pero tumayo rin siya at humawak sa manggas ng blouse ko.
"You broke my heart, yet again, you owe me this." Hinatak niya ako palabas ng kwarto na iyon. Bumaba kami ng hagdanan tapos. Halos madapa na ang ako sa bilis niyang maglakad. Pinagtitinginan pa kami ng mga bisita niya. May tumawag sa kanya pero hindi naman niya pinansin. Nang makalabas kami ng bahay ay bumaling siya sa akin.
"Nasaan ang kotse mo? May kotse ka ba?" Inilabas ko iyong susi. I clicked on it and my car lit up. "Let's go." Napabuntong – hininga ako. Fine, ihahatid ko lang siya sa kung saan man niya gustong magpunta pero iyon lang iyon. I am trying to understand his feelings, siyempre nga naman, ikakasal na siya tapos bigla – bigla ayaw na, sayang iyong perang nagastos nila.
Sumakay na rin ako sa kotse ko. Nakaupo siya sa passenger's seat, naka-seat belt na, mukhang nainip pa nga siya. Pinasibad ko ang kotse. Tahimik lang siya. In my head, I am thinking how dragging this night is. Dapat umalis na lang ako, siguro by now, nasa bahay na ako tapos kumakain na ako ng luto ni Leina. Nakakainis naman.
"Tabi mo diyan." Sabi niya. Napansin kong tinuturo niya iyong 7/11 sa may corner. Inihito ko naman. Ang plano ko, pagbaba niya ay aalis na ako, pero noong bumaba siya ay mabilis siyang naka-ikot, binuksan niya ang pinto ko at hinahatak niya ako pababa. Naiinis ako, pero nagsisimula siyang umatungal kaya bigla akong bumaba. Ayoko ng eskandalo.
Pumasok kaming dalawa sa loob, namili siya ng beer, ako naman ay kumuha ng apat na big bite. Lumabas kami pagkabayad at naupo sa isa sa mga chairs roon. He started to open his beer in can. Sinimulan ko mamang kainin ang mga hotdogs. Inalis ko iyon sa bread, nilagyan ko ng ketchup saka mustard. Tinusok ko ng tinidor sabay subo nang buo – kasabay noon ay napaubo si Kaligayahan. Napatingin ako sa kanya, titig na titig siya sa akin. Nilunok ko muna iyong kinakain ko saka ako nagsalita.
"Gusto mo ba?" Umiling siya. Nagkibit – balikat naman ako. Inulit ko iyong pagkain, naubo na naman siya.
"Ang liit ng bibig mo, paano iyon?" Tila hindi siya makapaniwala.
"Isusubo mo lang naman ng ganito!" Sinubo ko ulit iyong isa. Nginuya ko at nilunok. Muntik na akong mahirinan, kaya ininuman ko ng tubig. "Minsan nabibiga ako, sumasagad sa lalamunan ko." Bigla na namang naubo si Kaligayahan. Takang – taka naman ako sa kanya. Pero hindi nagtagal ay natahimik na naman siya.
"Are you still thinking about it?" Of course, he is, hindi ko dapat tinanong iyon.
"I just don't understand why they do this to me. Tapat naman ako. Hindi ako nananakit, hindi ako nambababae. Anong kulang sa akin?"
"Ah, one girl, I remember her saying that dating you is like dating a bamboo, you're dull daw kasi. Maybe they are looking for excitement."
"Mukha ba akong boring? Pulis ako, anong boring sa akin?" I rolled my eyes.
"Gusto ko ring magpulis. Ayaw ng Pops ko. So, I settled in engineering. Third year na ako eh. Anyway, di naman dahil pulis ka, hindi ka na boring. Maybe those girls are just looking for something else. I don't know, maybe a tattoo."
"I don't have a tattoo."
"Or maybe gusto nila nakasakay sa motor."
"I drive a Mercedes Benz."
"Try a Ducati. Or maybe they just don't love you enough." I said to him. Noon siya napatitig sa akin. "My parents have been together for thirty plus years, and yet the way they looked at each other is so full of love. Kinikilig pa rin ang Momsi ko sa Popsi ko, maybe you need to find that kind of love."
Natahimik na naman siya. Ininom niya nang ininom ang beers in can niya. Noong isa na lang ang natira ay tumayo na ako.
"Saan kita ihahatid? Kailangan ko na rin kasing umuwi?"
He stood up too. Sumakay na kami sa kotse at sinabi niya sa akin kung saan ang bahay niya. Sa may Ortigas raw iyon, sa isang kilalang residential building. Naisip kong mayaman si Kuya – o baka naman middle class lang? Not sure, isa lang ang sure, hindi pa rin siya kasama sa bibigyan ng ayuda.
It is almost the end of rush hour kaya hindi na masyadong traffic. Naihatid ko naman siya ng matiwasay. He offered me coffee, pumayag ako nakainom rin ako kanina and I needed to sober up. We went inside his unit, he went straight to the kitchen, I stayed in the living room, standing, I was looking around. Nakita ko ang picture niya sa PICC kasama ang parents at mga kapatid siguro niya iyon – and I was suddenly reminded of where I saw him first – siya pala iyon. Kaya pala siya pamilyar na pamilya.
He gave me a cup. I said thanks, and we sat down. We drank the coffee in silence. I could feel him looking at me, so I looked back at him.
"What the fuck is wrong with you—" It was all so sudden, he kissed me. Mabilis na halik. Binawi niya agad, sinampal ko naman siya kasi hello, he kissed me. Nagkatitigan kaming dalawa, but he moved forward again to kiss me, and this time I kissed him back.
Ewan ko kung bakit. Hindi naman ako lasing, naka-isang beer lang ako, siya anim, but his a guy, malakas ang tolerance niya, kaya hindi ko pwedeng sabihin na dala ito ng kalasingan. Sobrang pagpapanggap naman iyon.
His hand hiked my skirt up. He found the hem of my silk panties and pulled it down. In between our kisses, napamura siya, maybe because he found out that I was wearing panty house. Siyempre, naka-uniform ako. He ripped those and then he finally pulled down my silk undies. Naka-uniform pa ako, pero wala na akong panty, ni hindi natanggal ang heels ko. He continued kissing me, his lips moved down my neck, he nibbled on my collarbone and he started unbuttoning my blouse.
Hinayaan niyang suot ko iyong blouse ko, nakatanggal ang buttons pero iyong pinakagitnang button ay nakasuot pa rin sa ohales. Inilabas niya ang boobs ko mula sa bra ko and he sucked on them. Jusko! Hanggang make out lang ako, never ko pang nata-try makipag-hard make out sa mga boylet sa library.
I could feel his fingers on my vajayjay. He palmed me, and then he dipped one finger inside my core. He was moving it in such a way that's making me wet. Shit. Na-we-wet talaga ako. He stopped kissing me. Binuhat niya ako papunta sa kwarto niya. I am trying my best to calm the fuck down. I am asking myself what I'm doing and am I really doing this?
He is a client for Pete's sake, but when he put me to bed, he spread my legs and dive I between my legs like a hungry lion, lajat ng tanong ko ay natunaw. Like Putang ina! Kinakain niya ang pekpek ko! Ito pala iyong sinasabi ni Ate Reese! Ito pala iyong ginagawa ni Johnny Sins sa mga ka-sex niya sa porn. Like putang ina!
Who said he's boring? I don't know about that. He's tongue is not boring! It's making me wet. Its making me moan and I like it so much. Napahawak pa ako sa ulo niya. I even played with his hair. Jusko, turn on na turn on na ako. Sabi ni Momsi at mahigpit niyang bilin na magpaka-Maria Clara raw kami, but right now, I know, ako si Maria Malibog and she wouldn't like it al all pero anong magagawa ko? I'm also Maria Marupok na nagpakain ng pekpek.
Napapaliyad pa ako. Ang sarap – sarap pala nito. My mouth parted because of too much pleasure. Jusko po. May ganitong sarap pala? Akala ko sa pagkain lang ako masasarapan.
Masarap rin pala iyong ako naman ang kinakain.
A moment later, I gasped. I felt like something inside of me is gonna explode. Is this is? Is this what Ate Live and Ate Reese were always talking about? Is this... Orgasms? If this is it then, no wonder, nabawasan ang pagiging masungit ng Ate ko.
"Ahhhh...." Sobrang sarap nito. He looked at me. His eyes were so intense. Without saying a word, he kissed my neck down to my bared breast. Iyong simpleng halik niya, biglang naging pagsipsip sa nipple ko at sobrang intense noon. Nakatingin lang ako sa kanya, nakanganga, his eyes were at mine, parang ino-observe niya ang reaction ko. Napapakagat labi ako.
"Masarap ba?" He asked me. I felt a finger inside my core. "Masarap ba?" Anas niya.
"Yes...ahhh..." I was biting my lip so hard.
"Tang ina, ang init mo. You're so wet." Shit. Sobrang nakaka-turn on. He started finger fucking me. Noong binilisan niya medyo humapdi kaya pinigilan ko ang kamay niya, napatingin siya sa akin, sukat ba namang yumuko siya at pinagsabay niya ang pagdila at paggalaw ng daliri niya sa akin, ayun, nakakita na naman ako ng maraming stars.
I came again, but as I was coming down from my second orgasm, he entered me.
"Ahh! Putang ina!" Sigaw ko nang maramdaman ko iyong hapdi. Hindi naman gaanong mahapdi pero may kirot pa rin, isa pa, kaya ako nagulat kasi pinasok niya, hindi ko in-expect iyon. Napahinto siya, maybe he realized something.
"I can't move away now." Kahit nakangiwi ako ay tiningnan ko siya. Hinampas ko siya sa dibdib. Noon ko na-realize na naka-tshirt pa siya at ako, naka-uniform pa, nakataas lang ang skirt ko.
"Ulol. Don't move away. Fuck..." Gumalaw siya papasok so, napamura ako. He started the moving in such a way that turned me on even more. Masakit, pero unti- unting nawawala. Napapangisi ako.
"Play with your nipples." Utos niya. Napatitig ako sa kanya. "It will make you feel better." Wika niya habang gumagalaw. But I didn't move, gumalaw siya papunta sa akin at sinubo ang isa sa mga nipples ko, he played with the other one, tama nga siya, it turned me one ever more and now I want more. I don't want him to stop.
"Ahhh... Sige pa..." I said. "Momsi, ang sarap... Ahhh... oh my god!" Bigla siyang huminto. Napatitig siya sa akin.
"Don't call your mom."
"Sorry. Ang sarap eh." Gumalaw na naman siya. I wrapped my arms around him. Sobrang diin ng paggalaw niya, sobrang sarap – nakalmot ko ang likod niya – lalo noong mag-come na naman ako. He pulled it out, mabilis siyang nagpunta sa bathroom, saka bumalik nang may dalang towel. Pinabuka niya ang legs ko, nilagay niya iyong towel sa pekpek ko. It felt good.
Napabuntong – hininga ako. Wala kaming kibuan, he just laid on the bed, I was shocked when he cuddled me. Hindi nagtagal ay nakatulog siya. Ako naman ay dilat na dilat. Nagtagal pa ako ng mga ilang oras pero saktong four am ay umalis na ako.
Iniwanan ko na lang iyong panty ko sa kanya – remembrance ba. I went home. Sa may garahe na ako dumaan. Umakyat agada ko sa room ko para maligo. Nagbihis agada ko tapos nagpunta agad ako sa bed ko. I wanted to sleep but I can't sleep. Nakatitig lang ako sa kisame, paulit – ulit kong tinatanong kung anong nangyari, bakit ganoon? Kung nagsisisi baa ko? Parang hindi naman.
"Soy?" My door opened. Nakalimutan kong i-locked. Napabangon ako nang makita ko si Popsi. Binuksan niya pa ang ilaw. He was wearing his terno red pajama. "Bakit ngayon ka lang? Kanina pa kita hinihintay."
"Ah, sorry, Popsi, naggawa ako ng assignment sa bahay ng classmate ko."
"Okay. Hindi ka kasi nag-text. Kumain ka na ba?" Umiling ako. "Lika na, Soy, kumain ka muna." Soy ang tawag ni Popsi sa akin kasi ako ang bunsoy niya. Pero sabi naman ni Leina, Noy daw iyon dapat – Abnoy raw ako.
Tumayo naman ako at lumakad, medyo hira ako at mukhang napansin ni Popsi iyon.
"Napano ka?"
"Masakit iyong kiki ko, Pops, nireregla ako."
"Ah, may napkin ka pa?"
"Opo." Umakbay ako sa kanya. Bumaba na kaming dalawa at nagtuloy sa kusina. Pinaghanda niya ako ng sopas saka pinag-toast ng bread. Nagugutom ako talaga, hotdog lang naman iyong kinain ko kanina. Pinagtimpla pa ako ni Popsi ng gatas. Ayoko kasi ng fresh milk. Gusto ko iyong birch tree iyong tatak.
"May boyfriend ka na ba?' Tanong niya.
"Wala kaya."
"Aba'y kailan pa? Bente ka na, Anne! Wala bang nanliligaw sa'yo?! Sa ganda mong iyan! Bernice na Bernice ka!"
Tawa naman ako nang tawa kay Popsi. Inaliw ko na lang ang sarili ko pero sa isip – isip ko, naalala ko si Kaligayahan, mukhang hindi ko na makakalimutan ang pangalan niya at kung sino siya.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top