Κεφάλαιο 9:"Πρόκληση"
Sky
Ο Leo διέσχιζε με μεγάλη ταχύτητα τον δρόμο για το πανεπιστήμιο και εγώ είχα σφίξει τα χέρια μου γύρω από το σώμα του για να μην πέσω κάτω.
"Μην φοβάσαι Sky,δεν θα πέσεις.",μου φώναξε και εγώ στριφογυρισα τα μάτια μου.
Γιατί μου φαινόταν τόσο κακή ιδέα αυτή;
Μπορώ να παραδεχτώ όμως πως φορούσε πολύ ωραίο άρωμα.Οσο και αν δεν συμπαθούσα αυτόν τον άνθρωπο μου,εκτίμησα το γεγονός πως προσφέρθηκε να με γυρίσει στην εστία.
Μόλις φτάσαμε στον χώρο στάθμευσης του πανεπιστημίου εκείνη την στιγμή έφτασε για κακή μου τύχη και ο Wes.Και δυστυχώς δεν ήταν μόνος του.Στο πίσω μέρος της μηχανής του μια κοπέλα με κοντά μαύρα μαλλιά είχε τυλίξει τα χέρια της γύρω από το σώμα του.
Μολις κατέβηκε από την μηχανή του,ο Wes γύρισε προς το μέρος μου και με είδε μαζί με τον Leo.Κουνησε απαξιωτικά το κεφάλι του με εμφανέστατο τρόπο για τον δω και βοήθησε την κοπέλα "του" να κατέβει.
"Και μετά τον μισείς λιγότερο από ότι εμένα.Ανοιξε τα μάτια σου Sky.",μου ψιθύρισε ο Leo και με επανέφερε,καθώς είχα μείνει να κοιτάζω αυτή την σκηνή.
"Leo..απλά μην μπλέκεσαι.",εξηγησα και του έδωσα το κράνος που φορούσα.
"Κάνω πάρτυ αύριο στο σπίτι μου.Έλα,θα είναι όλοι εκεί.",πρότεινε και με κοίταξε με το γνωστό του βλέμμα.
Ο Leo ήταν από τα λίγα παιδιά που είχαν επιλέξει να μην μένουν στις εστίες αλλά είχε νοικιάσει ένα διαμέρισμα πολύ κοντά στο πανεπιστήμιο.Φημες έλεγαν πως ήταν πολύ μεγάλο και χωρούσε τουλάχιστον σαράντα άτομα.Εξαλλου για αυτό έκανε κάθε φορά και τα μεγαλύτερα πάρτυ.
"Δεν νομίζω.Ευχαριστω για την πρόσκληση.",απάντησα ευγενικά και ξεκίνησα να απομακρύνομαι.
"Εσυ θα χάσεις Sky.",είπε αινιγματικά και έβαλε μπρος της μηχανή του.
"Περίμενε!",φώναξα και γύρισα ξανά προς το μέρος του.
Εκείνος φρέναρε απότομα και με κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα.
"Σε ευχαριστώ που με έφερες.",είπα και του χάρισα ένα ελαφρύ χαμόγελο.
Ο Leo προφανώς και δεν το περίμενε.Ενα μεγάλο χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.
"Μην ευχαριστείς.Χαρα μου.",ήταν τα τελευταία του λόγια πριν βάλει ξανά μπρος και εξαφανιστεί από το οπτικό μου πεδίο.
Ένα χαμόγελο είχε μείνει στο πρόσωπο μου για έναν περίεργο λόγο.Μολις ξαναγύρισα την πλάτη μου έπεσα πάνω σε κάτι σκληρό.
"Όχι πάλι..",μουρμούρισα και πήρα μια βαθιά ανάσα.
"Τι έκανες με τον Leo;",με ρώτησε εμφανέστατα νευριασμένος.
"Wes δεν είναι δουλειά σου.Εξαλλου δεν έχεις καμία γκομενα να φροντίσεις;",απάντησα και τον κοίταξα.
"Ζηλεύεις;",με ρώτησε και ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.
"Θα έλεγα πως την λυπάμαι.Κριμα να κολλήσει κανένα αφροδισιο νόσημα.",απάντησα ειρωνικά.
"Από την άλλη η δίκη σου ζήλεια είναι εμφανέστατη."
"Να ζηλευω τον Leo;Μπα,τουλάχιστον οι δικές μου γκόμενες έχουν λογική,ξέρουν τι θέλουν.",είπε και αμέσως είδα το πρόσωπο του να το μετανιώνει.
"Μην κανείς καν τον κόπο να μου ξανά μιλήσεις.",απάντησα νευριασμενη και ξεκίνησα να απομακρύνομαι από εκείνον.
"Sky συγγνώμη δεν το εννοούσα έτσι.",είπε και προσπάθησε να με πλησιάσει πιάνοντας με από το μπράτσο μου.
"Wes πραγματικά δεν έχω την όρεξη σου.Γυρνα στην κοπέλα σου που ξέρει τι θέλει.Τα λέμε.",απάντησα τιναζοντας το χέρι μου και γύρισα προς το μέρος του μια τελευταία φορά.
Ξεκίνησα να περπατάω προς το δωμάτιο μου και μόλις μπήκα μέσα ο Alfie και η Riley είχαν κάτσει πάνω στο κρεβάτι και με περίμεναν.
"Λέγε.Τι σκατα έκανες με τον Leo;",ρώτησε η Riley.
"Γεια και σε εσάς.",απάντησα ειρωνικά και εβγαλα το μπουφάν μου κρεμώντας το σε μια γωνία.
"Κάνατε κάτι;",με ρώτησε ο Alfie που είχε ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι της Riley.
"Ούτε καν Alfie.Απλά με έφερε εδώ επειδή έξω είχε κρύο.",εξηγησα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.
"Το ξέρεις ότι θα πάμε στο πάρτυ που κάνει έτσι;",με ρώτησε η Riley και ήρθε και έκατσε στην άκρη του κρεβατιού μου.
"Καλά να περάσετε υποθέτω.Α!Και μην πιείτε πολύ το αυτοκίνητο μου έχει πάθει λάστιχο και δεν μπορώ να έρχομαι να σας μαζεύω εγώ επειδή δεν θα μπορείτε να οδηγήσετε.",απάντησα και άνοιξα το λαπτοπ μου να κάνω κάτι εργασίες.
"Δεν θα έρθεις δηλαδή;",με ρώτησε απογοητευμένα και έπιασε τα μαλλιά της σε έναν κότσο.
"Δεν ξέρω.Δεν νομίζω.Δεν έχω όρεξη.",απάντησα και έβαλα τα γυαλιά μου.
"Το κλασικό τρίπτυχο αρνησης της Sky.",είπε ο Alfie και σηκώθηκε από το κρεβάτι του.
"Alfie μην με προκαλείς.",είπα δήθεν νευριασμένα.
"Γιατί όχι Sky νόμιζα πως σου άρεσαν οι προκλήσεις;",είπε και κοίταξε την Riley και πήρε ένα διαβολικό χαμόγελο.
"Σταματά να μοιάζεις με τον σατανα μεταμορφωμένο και πες μου την πρόκληση.",είπα απηυδισμένη.
"Ας βάλουμε ένα στοίχημα.Στοιχημα πως δεν αντέχεις να κάτσεις στο πάρτυ,να πιεις και να μην καταβάλεις προσπάθεια να το καταστρέψεις.Αν κερδίσεις σε κερνάω τρία μιλκσεικ στον Frank,αν κερδίσω μου κανείς την εργασία στην βιολογία.",πρότεινε και με κοίταξε σηκώνοντας το ένα του φρύδι.
"Έλα τώρα Alfie,δεν είναι δίκαιο γιατί η Sky δεν τον πάει τον Leo.",είπε η Riley και με κοίταξε απογοητευμένα.
"Το στοίχημα είναι στοίχημα.Αν της αρέσουν τόσο οι προκλήσεις όσο λέει τότε θα δεχτεί ανεξαρτήτως τοποθεσίας.Αν όχι μπορεί να αρνηθεί.",εξήγησε ο Alfie και ξεκίνησε να μαζεύει τα πράγματα του.
"Ναι αλλά ο Leo είναι μαλακ-"
"Δέχομαι.",είπα και διέκοψα την Riley που με κοίταξε με ανοιχτό το στόμα.
Έτεινα το χέρι μου στο μέρος του Alfie και κάναμε μια χειραψία.
"Τρεις ώρες με το χρονόμετρο όμως.Και δεν θα πιω πολύ γιατί έχω μάθημα την άλλη μέρα.Θυμαστε την τελευταία φορά που ήπια πως κατέληξα.",είπα και ξεκίνησαν να σκέφτονται παίρνοντας περίεργους μορφασμούς.
"Sky είχες κρεμαστεί σε μια κολώνα και φώναζες "μην με παίρνετε από το σπίτι μου",σχολίασε η Riley.
Και αυτή ήταν η αλήθεια.Στα δέκατα όγδοα γενέθλια μου είχα πιει τόσο πολύ που μετά βίας θυμάμαι τον εαυτό μου να γίνεται δεκαοχτώ.
"Ακριβώς για αυτό λοιπόν δεν ξανακάνω το ίδιο λάθος.",εξηγησα και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου.
Και τότε μου ήρθε.
"Μην μου πείτε πως θα είναι και ο Wes..",μουρμούρισα και σταμάτησα το βήμα μου.
Εκείνοι απλά σήκωσαν τους ώμους τους ως ένδειξη άγνοιας και πήρα μια βαθιά ανάσα.Εγω και ο Wes στον ίδιο χώρο σίγουρα δεν ήταν κάτι που θα επιθυμούσα.
Όπως και να είχε ηθελα να κερδίσω το στοίχημα.Με κάθε κόστος.Επομενως το αυριανό βράδυ προμηνύοταν μεγάλο...
Χευυυυυ!
Και δεν προμηνύεται μόνο το αυριανό βράδυ μεγάλο,αλλά και το επόμενο κεφάλαιο 😈
Έχω να πω πως ήταν τιμή μου να μου πάρει συνέντευξη η magioula !Σε ευχαριστώ πολύ girl ❤ (side note : όσες θέλετε μπορείτε να την τσεκάρετε!)
Ελπίζω να σας άρεσε!
Θα τα πούμε σύντομα!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top