Κεφάλαιο 7:"Μιλκσέικ"


Sky

Η ομάδα του μπάσκετ αποφάσισε να το γιορτάσει με ένα κέρασμα σε όλα τα παιδιά της σχολής στην καντίνα του Frank.

Ο Frank ήταν ένας ηλικιωμένος που είχε αυτό το μαγαζί από τα 20 του.Ηταν διακοσμημένο με κόκκινους γωνιακους καναπέδες και μεγάλες λάμπες πάνω από τα κεφάλια μας,ενώ στην μέση του μαγαζιού ήταν ο πάγκος και η κουζίνα του.Εφτιαχνε τα πιο ωραία μιλκσέικ και τηγανητές πατάτες που είχα φάει ποτέ στην ζωή μου και για αυτό ήμουν ένας από τους πιο συχνούς πελάτες του.

Είχαμε φτάσει ήδη με την Riley και τον Alfie στην καντίνα πριν έρθει η ομάδα του μπάσκετ,καθώς μετά δεν θα βρίσκαμε που να καθόμασταν και θέλαμε να απολαύσουμε λίγη  ησυχία.

"Που είναι η αγαπημένη μου Sky;",είπε ο Frank μόλις μας σέρβιρε τα κρύα μιλκσεικ.

"Στο γνωστό μέρος κύριε Frank.",απάντησα με ένα χαμόγελο,καθώς ρούφηξα μια γουλιά και η γεύση της σοκολάτας κυρίευσε το στόμα μου.

"Εμαθα κέρδισαν τα παιδιά από εσάς ε;",ρώτησε και έφτιαξε την κόκκινη πόδια του.

"Ναι κύριε Frank.Χάρη στον Wes.Έβαλε ένα τρίποντο στα τελευταία δευτερόλεπτα.",είπε με ενθουσιασμό ο Alfie.

Στριφογυρισα τα μάτια μου κάτι που αμέσως παρατήρησε ο Frank και γέλασε.

"Χαίρομαι για αυτό.Παω να ετοιμάσω τότε γιατί φαίνεται πως θα έχουμε κόσμο.",απάντησε και μου χάιδεψε την πλάτη πριν φύγει.

"Alfie,πως είναι να έχεις συγκάτοικο το πιο καυτό αγόρι του πανεπιστημίου;Ή αλλιώς τον Wes.",ρώτησε η Riley γεμάτη ενθουσιασμό και με σκούντηξε με το γόνατο της κάτω από το τραπέζι.

"Ε,είναι εντάξει υποθέτω.Γενικα είναι πολύ τακτικός και καθαρός.Αμα δείτε τα ρούχα του είναι τακτοποιημένα κατά χρωμα και τα σαμπουάν του τα έχει με την σειρά που τα χρησιμοποιεί.",είπε.

"Και που το περίεργο με αυτό;",ρώτησα αδιάφορα.

"Πουθενά απλά η Riley με ρώτησε.",εξήγησε και σήκωσε τα χέρια του.

"Μπορούμε να μην μιλάμε για τον Wes;",παραπονέθηκα και ήπια λίγο από το μιλκσεικ μου.

"Κάποια δεν έχει διάθεση..",σχολίασε η Riley.

"Έχω όρεξη.Απλά όχι για να συζητάμε για τον πρώτο Καζανόβα.",τόνισα και η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε και ο χώρος γέμισε με φωνές.

"Κατά φωνή και ο διάολος.",σχολίασα ψιθυριστά μόλις είδα τον Wes να μπαίνει μέσα φορώντας ένα μετάλλιο πάνω από την μπλούζα του.

Μαζί του μπήκε και η υπόλοιπη ομάδα του μπάσκετ και ένα πλήθος κοριτσιών που έκατσαν δεξιά και αριστερά του.Ο Wes πέρασε μπροστά από το τραπέζι μας και σταμάτησε για μερικά δευτερόλεπτα.

"Πως σας φάνηκε ο αγώνας;",ρώτησε λαχανιασμένος.

"Καλός.",μουρμούρισα.

"Κάποια δεν έχει διάθεση.",σχολίασε.

"Τα ίδια της λέμε και εμείς.",ξεφυσηξε η Riley.

Μουγκρισα και έστρεψα το βλέμμα μου από την άλλη μεριά.

"Προς τι το μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι σου Sky;",με ρώτησε ανήσυχα ο Wes.

"Δεν υπάρχει κανένα μαύρο σύννεφο.Μονο ενοχλητικοί άνθρωποι.",είπα με έναν ειρωνικό τόνο και εκείνος γέλασε.

"Είσαι απίστευτη.Πάω να κάτσω με τα παιδιά θα τα πούμε.",απάντησε.

Πως γίνεται ένας άνθρωπος να διασκέδαζε να τον προσβάλλουν;

"Μήπως είσαι λίγο σκληρή μαζί του;",με ρώτησε η Riley και άκουμπησε το χέρι της πάνω στο τραπέζι.

"Γιατί;Για γκόμενο θα τον πάρω;",ρώτησα και ήπια λίγο από το μιλκσεικ μου.

Η πόρτα άνοιξε και ο Leo μπήκε μέσα φορώντας το μπουφάν της ομάδας με πίσω τον αριθμό του.Τα μάτια του σκαναραν τον χώρο και ευχόμουν να μην με δει.

Πράγμα αδύνατον γιατί μόλις με είδε χαμογέλασε και με πλησίασε.

"Sky;Σε είδα στον αγώνα.",είπε και έκατσε δίπλα μου.

"Χαίρομαι που δεν είσαι τυφλός Leo.",απάντησα και μπήκα πιο μέσα στον καναπέ για να μην ακουμπάει πάνω μου.

"Πάντα έτοιμη έχεις την απάντηση.Τι κάνετε εσείς;",ρώτησε την Riley και τον Alfie που τον κοιτούσε έντρομα.

"Κ-καλά.",τραυλισε.

Ο Leo πήρε το μιλκσεικ μου και ρούφηξε μια γουλιά.

"Μμ σοκολάτα.",είπε και το έσπρωξε ξανά προς το μέρος μου.

"Ευχαριστώ αλλά νομίζω δεν θέλω άλλο.",απάντησα ελαφρά αηδιασμένη.

Ο Frank είδε τον Leo να πίνει από το μιλκσεικ μου και μου έκανε νόημα πως θα μου έφερνε ένα καινούργιο,καθώς ήξερε ποσό με ενοχλούσε η παρουσία του Leo κοντά μου.

Ταυτόχρονα ο Wes από το απέναντι τραπέζι κοιτούσε συνεχώς προς το μέρος μου και συγκεκριμένα παρατηρούσε τον Leo,τον οποίο 'εκαιγε' με ένα περίεργο βλέμμα.

"Τι σχέδια έχεις για σήμερα;",με ρώτησε και ακούμπησε με το χέρι του το μπούτι μου.

Αμέσως πετάχτηκα από την θέση μου και τράβηξα το χέρι του από πάνω μου.

"Μην τολμήσεις να με ξανακουμπησεις!",φώναξα.

Ο Wes σηκώθηκε σαν σίφουνας από την θέση του και μας πλησίασε.Σε κλάσματα δευτερολέπτου βρισκόταν σαν τον χάρο πάνω από το κεφάλι του Leo έτοιμος για επίθεση.

"Τι θες πια Leo;Γιατί δεν την αφήνεις ήσυχη;",τον ρώτησε.

"Το ίδιο πράγμα που θες και εσυ Wes.",είπε με ένα μισό χαμόγελο και τον κοίταξε ειρωνικά.

Ο Wes κάτι είπε μέσα από τα δόντια του και τον έπιασε από την μπλούζα του.

"Μην τολμήσεις και την ξανακουμπησεις.",είπε.

Όχι,δεν θα άφηνα κάτι τέτοιο να συμβεί.

"Wes νομίζω μπορώ να το χειριστώ και μόνη μου.",τόνισα και τον κοίταξα.

Όμως εκείνος δεν με άκουγε.Ο Leo ξέφυγε από το κράτημα του και του έριξε μια μπουνιά στο στόμα του.

Οι υπόλοιποι παίχτες της ομάδας του μπάσκετ σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και έτρεξαν να τους χωρίσουν.Ο αρχηγός της ομάδας μπήκε ανάμεσα τους την στιγμή που ο Wes ανταπέδωσε την μπουνιά στον Leo,στο μάτι του.

"Σταματήστε!",φώναξε ο Frank ανήσυχος από την άλλη μεριά.

Ο Leo σηκώθηκε εκνευρισμένος από το πάτωμα και τινάχτηκε από τα χέρια των άλλων που τον κρατούσαν.Εριξε ένα άγριο βλέμμα στον Wes και ύστερα με κοίταξε μουρμουρίζοντας την κλασική του ατάκα:
"Εμείς οι δυο δεν έχουμε τελειώσει."

Ο Wes κρατήθηκε από κάποιους συμπαίκτες του.

"Τι έγινε μόλις τώρα;",με ρώτησε η Riley με ανοιχτό το στόμα.

"Δυο άντρες τσακώθηκαν για την Sky αυτό έγινε.",απάντησε ο Alfie και με κοίταξε.

"Όχι,τσακώθηκαν επειδή είναι ανώριμοι και θέλουν να δείξουν την δύναμη τους.",τόνισα προσπαθώντας να πείσω και τον ίδιο μου τον εαυτό.

Όταν ο Wes σηκώθηκε τον παρατήρησα που το κάτω χείλος του αιμορραγούσε και το ένα του μάτι ήταν μαυρισμένο.

Κάτι το οποίο δεν θα μπορουσα να διαψεύσω ήταν η δύναμη που είχε ο Leo.Φημες συνεχώς κυκλοφορούσαν πως έπαιρνε μέρος σε παράνομους αγώνες μποξ και πως ήταν από τους καλύτερους.

Από την άλλη,ο Wes ήταν πιο γυμνασμένος από εκείνον και πιο ψηλός,όποτε ίσως αυτό λειτούργησε υπέρ του,ώστε να μην καταλήξει χειρότερα.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκα από το τραπέζι,ξέροντας που θα μετανιώσω για αυτό που θα έκανα.

"Θα τα πούμε αργότερα παιδιά.",είπα.

"Που πας;",με ρώτησε ο Alfie όταν με είδε να απομακρύνομαι από το τραπέζι.

Γύρισα προς το μέρος του και ανασηκωσα τους ώμους μου.Πλησιασα τον Wes και οι τύποι που τον κρατούσαν απομακρύνθηκαν.

"Τι έγινε Sky;Ήρθες για μια ακόμη προσβολή;",είπε και γέλασε.

"Ήρθα για να σε φροντίσω.Ελα μαζί μου."

Heyaaaaaaa 🐝

Τι κάνετε;Ελπίζω να είστε καλά!

Εύχομαι να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο και θα τα πούμε σύντομα!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top