Κεφάλαιο 39ο:"Αδύναμη Στιγμή"
Sky
Ένα απαλό άγγιγμα στον ωμο μου με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου από τον βαθύ ύπνο στον οποίο είχα πέσει.Τα πράσινα μάτια του Wes ήταν το πρώτο πράγμα που συνάντησα και χαμογέλασα απαλά.
«Καλημέρα.»,είπα και εκείνος συνέχισε να με χαϊδεύει στον ωμο.
«Καλημέρα και σε εσένα.Πως κοιμήθηκες;»,με ρώτησε και ακούμπησε το κεφάλι του πάνω στο χέρι του στρέφοντας όλη την προσοχή του πάνω μου.
«Καλά,αν και είχες ανήσυχο ύπνο.»,μουρμούρισα και τεντώθηκα.
«Είχα κάποιους εφιάλτες χθες βράδυ.Αλλα τίποτα το ανησυχητικό.»,εξήγησε και μου έδωσε ένα γλυκό φιλί.
«Τι είδες;»,τον ρώτησα και εσμιξα τα φρύδια μου,ενώ ακούμπησα το χέρι στην παλάμη μου όπως και εκείνος.
Εκείνος πήρε μια βαθιά ανάσα και απέφυγε να με κοιτάξει.
«Ξέρεις μερικές φορές όταν συμβαίνει ένα έντονο γεγονός που σημαδεύει την ζωή σου,επειδή δεν μπορείς να το ξεχάσεις απλά σε κυνηγάει στα όνειρα σου.»,απάντησε και ξεκίνησε να παίζει με το σεντόνι.
«Wes...ξέρω πως σου είναι δύσκολο-»
«Δεν έβαλα εγώ την φωτιά στην βιβλιοθήκη.»,με διέκοψε και έκανε μια παύση.
Αν ήμουν σίγουρη για ένα πράγμα ήταν αυτό.Πιστεψα από την πρώτη στιγμή πως ήταν αθώος και μάλλον είχα δίκιο.
«Η Skylynn το έκανε.Ηταν τόσο μπερδεμένη προσωπικότητα.Υπηρχαν μέρες που ήθελε εμένα,υπήρχαν μέρες που ήθελε τον Leo.Ομως αν ήταν ένα πράγμα σιγουρο,αυτό θα ήταν πως εμάς τους δυο δεν ήθελε να είμαστε καλα μεταξύ μας.Πραγμα που κατάφερε στο τέλος,καθώς έκανε τον Leo να πιστέψει πως την έκαψα εγώ.»,ξεκίνησε να εξηγεί και γύρισε την προσοχή του προς το μέρος μου.
Ο Wes πήρε μια ανάσα ακόμη και τύλιξε το χέρι του γύρω από το σώμα μου τραβώντας με κοντά του.
«Με έκανε να πιστέψω για δυο μήνες πως εγώ έφταιγα που δεν πρόλαβα να την σώσω.Ομως τελικά ήταν καθαρά δικό της το φταίξιμο.Εκεινη έλουσε το πάτωμα με εύφλεκτο υλικό,εκείνη πέταξε τον αναπτήρα ακριβώς μπροστά της.Ηταν αναμενόμενο να συμβει κάτι τέτοιο.»,συνέχισε να λέει και έπιασα τον εαυτό μου να αισθάνεται απαίσια.
«Ήμουν τυφλά ερωτευμένος μαζί της.Ειχα παρασύρει τον εαυτό μου στις χειρότερες συνήθειες.Τις οποίες έκοψα μαχαίρι μόλις άλλαξα περιβάλλον.Γενικα μόλις έφτασα εδώ έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου και στον πατριό μου.Να αλλάξω.»,εξήγησε και χαμήλωσε το βλέμμα του.
Στραβοκαταπια και έμεινα να τον κοιτάζω μερικά δευτερόλεπτα χωρίς να πω τίποτα.
«Sky...γιατί αισθάνομαι πως μου κρύβεις πολλά πράγματα;»,με ρώτησε και με κοίταξε βαθιά.
Σήκωσα την πλάτη μου από το κρεβάτι και τύλιξα το σεντόνι γύρω από το γυμνό μου σώμα.Ετριψα το πρόσωπο μου με το χέρι μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.
«Επειδή το κάνω..»,παραδέχτηκα.
Ο Wes σηκώθηκε επίσης δίπλα μου και τύλιξε το ένα του χέρι γύρω από το σώμα μου.Πιεσε σε μια γραμμη τα χείλη του και ξεκινήσει να μου τρίβει τον ωμο απαλά.
«Η μαμά μου πέθανε όταν ήμουν δέκα χρόνων.Ημουν ένα μοναχοπαίδι και οι δυο γονείς μου πάντοτε ήταν υπερβολικά δεμένοι μαζί μου.»,είπα και έκανα μια παύση.
«Ειδικά ο...μπαμπάς μου..»,προσπάθησα να βγάλω αυτή την λέξη από το στόμα μου που χρόνια προσπαθούσα να αρθρώσω.
Ήθελα να ξεχάσω απλά πως προφεροταν.
Στραβοκαταπια και ένιωσα αργα τα μάτια μου να καίνε.Πριν το καταλάβω από τα μάτια μου έτρεχαν μερικά δάκρυα τα οποία γρήγορα σκούπιζα μέχρι που ο Wes έπιασε το χέρι μου σφικτά για να τα αφησω να τρέξουν ελεύθερα.
«Βγαλτα όλα από μέσα σου.»,μου είπε και με φίλησε απαλά στο μέτωπο.
Αυτό ήταν το αποτελειωτικο χτύπημα,καθώς ένιωσα τόσο οικεία μαζί του που απλά έπεσα μέσα στην αγκαλιά του και ξεκίνησα να κλαίω με δυνατούς λυγμούς.Τα χέρια μου είχαν τυλιχτεί γύρω από τον σβέρκο του και το κεφάλι μου είχε κρυφτεί μέσα στον λαιμο του.
Ο Wes χάιδευε απαλά την πλάτη μου και τα μαλλιά μου προσπαθώντας να με κάνει να ηρεμήσω αλλά μάταια.Η θλίψη όλων αυτών των χρόνων έβγαινε αυτή την στιγμή πάνω του.Οσα προσπάθησα να κρατήσω μέσα μου,όση σκληρότητα είχα προσπαθήσει να έχω αυτή την στιγμή όλα είχαν γίνει μια αδύναμη στιγμή σε μια ζέστη αγκαλιά.
Λίγα λεπτά αργότερα απομακρύνθηκα από την αγκαλιά του και απέφυγα να τον κοιτάξω,καθώς σκούπισα μερικά από τα δάκρυα μου.Μπορουσα να νιώσω όμως το βλέμμα του να με καίει και μόλις τον κοίταξα παρατήρησα τα πιο ήρεμα μάτια που είχα δει ποτέ στον Wes.
«Οι πρώτες νύχτες ήταν δύσκολες.Ενιωθα τόσο μόνη.Ελειπε από το σπίτι και δεν ξέρω και εγώ τι έκανε,όμως όταν γυρνούσε ήταν άλλος ανθρωπος.Αρχικα,ερχόταν στο δωμάτιο μου με έπιανε από τα μαλλιά μου και με έσερνε σε ολο το σπίτι.Ετσι,μια μέρα έκοψα μόνη μου τόσο κοντά τα μαλλιά μου για να μην μπορέσει να με αγγίξει ποτέ ξανά.»,είπα και δάγκωσα με δύναμη το κάτω χείλος μου καθώς μερικές εικόνες ξεκίνησαν να έρχονται στο μυαλό μου.
«Μόλις γύρισε εκείνη την μέρα και είδε ποσό κοντά ήταν τα μαλλιά του με χτύπησε τόσο δυνατά που έχασα τις αισθήσεις μου.Ξυπνησα στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου με διάσειση.Εκεινος είπε ότι έπεσα από τις σκάλες και έτσι φάνηκε σαν ατύχημα.Ομως,ο αστυνομικός δεν φάνηκε να πείθεται.Παρολα αυτά δεν είπε τίποτα και μερικές μέρες μετά γύρισα πίσω στην κόλαση.»,συνέχισα να λέω και ένιωθα όλη την προσοχή του Wes πάνω μου,ενώ παράλληλα και το ζεστό άγγιγμα του.
«Όταν γύρισα τα πράγματα ήταν χειρότερα από κάθε φορά.Ξεκινησε να κάνει χρήση παραισθησιογόνων.Και λοιπόν,νόμιζε ότι ήμουν η μαμά μου.Ετσι,έχασα την αθωότητα μου από τα πρώτα δέκα χρόνια ζωής μου.Καθε φορά που προσπαθούσα να αντισταθώ,εκείνος με έκαιγε με τα τσιγάρα του και για αυτό έχουν μείνει ακόμη μερικά σημάδια στα χέρια μου.»,πρόσθεσα και του έδειξα στο χέρι μου μερικά σημεία που φαινοντουσαν ακόμη τα σημάδια.
Ο Wes πήρε μια βαθιά ανάσα και το άγγιγμα του τώρα μεταφέρθηκε σε εκείνο το χέρι μου.
«Κάποια στιγμή δεν άντεξα άλλο.Οσο εκείνος έλειπε απλά έφυγα από το σπίτι.Δεν ήξερα που θα πήγαινα.Για καλή μου τύχη με βρήκε ένα περιπολικό στο δρόμο και μέσα βρισκόταν ο αστυνομικός που είχε έρθει να με ρωτήσει στο νοσοκομείο πως χτύπησα.Με φιλοξένησε όσο καιρό γινόταν η δίκη για την κηδεμονία μου και έτσι δεν χρειάστηκε να ξαναδώ εκείνο το τέρας.Πριν καν προλάβουν να με κλείσουν σε ορφανοτροφείο ο Logan είχε ήδη ετοιμάσει τα χαρτιά την υιοθεσίας μου και μου έσωσε την ζωή,ενώ ταυτόχρονα ο πατέρας μου θα σάπιζε το υπόλοιπο της ζωής του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.»,είπα και πήρα μια ακόμη βαθιά ανάσα,καθώς ο Wes ήταν πλέον ένα από τα πολύ λίγα άτομα στην ζωή μου που γνώριζαν το παρελθόν μου.
Ο Wes δεν είπε τίποτα απλά με κοιτούσε με απόλυτη προσοχή.
«Σε παρακαλώ μην μου πεις πως με σιχαινεσαι μετά από όλα αυτά..»,είπα και έκανα να σηκωθώ από το κρεβάτι,όμως ξαφνικά βρέθηκα κάτω από το σώμα του Wes και εκείνος έβαλε το δάχτυλο του πάνω στα χείλη μου ως ένδειξη να σταματησω να μιλάω.
«Να σε σιχαίνομαι;Σε θαυμάζω Skylar Jones για την δύναμη σου.Και κυρίως θέλω να φιλήσω κάθε εκατοστό του κορμιού σου για να σε κάνω να νιώσεις όλη αυτή την αγάπη που σου πήραν όταν ήσουν μικρή.»,είπε και γέλασα μαζί σου φιλώντας τον γλυκά στα χείλη.
«Ξεκινώντας από τώρα.»,είπε και ξεκίνησε να με φιλάει απαλά σε κάθε μου σημείο.
Γειαααα σαααας!
Καλή χρόνια εύχομαι σε όλους!Ελπιζω το 2018 να είναι υπέροχο με πάνω από όλα υγεία,χαρά,αγάπη και δημιουργικότητα!
Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο που πλέον αποκαλύφθηκε και το παρελθόν της Sky.Ηθελα να πω πως η ιστορία αυτή σύντομα τελειώνει και μετά θα ξεκινήσει το Get Off My Mind!
Αυτά από εμενα,θα τα πούμε σύντομα.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top