Sky

Απομάκρυνα τον εαυτό μου από την αγκαλιά του Leo και έκανα ένα βήμα πίσω κοιτάζοντας τον.

Εκείνος είχε σηκώσει το ένα του φρύδι περιμένοντας την απάντηση μου,που ήμουν σίγουρη πως περίμενε να είναι θετική.
Κοίταξα γύρω μου και ειδα τον Wes να χορεύει αγκαλιά με εκείνη την άγνωστη κοπέλα και εκείνη να έχει χώσει το κεφάλι της στον λαιμο του.

Έσφιξα με δύναμη τις χούφτες μου.Ημουν στα πρόθυρα να έπαιρνα μια πολύ ηλίθια απόφαση,όμως έπρεπε να προχωρήσω,όπως έκανε και εκείνος.

Η κοπέλα του Wes ακούμπησε απαλά τα χείλη της πάνω στα δικά του.Το σώμα μου πήρε φωτιά.

Αυτό ήταν!

«Πάμε.»,είπα και έπιασα το χέρι του,κάνοντας ένα ασταθές βήμα,καθώς το αλκοόλ είχε ήδη επηρεάσει τα εγκεφαλικά μου κύτταρα.

Δεν ξέρω αν ήθελα να ουρλιαξω,να κλάψω ή να ανοίξει η γη να με καταπιεί.Παντως δεν ήθελα να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με τον Wes.

Λίγο πριν ανοίξω την πόρτα της αίθουσας κοίταξα μια ακόμη φορά πίσω μου.Ο Wes είχε εξαφανιστεί από το κέντρο της αίθουσας.

Ποιος ξέρει τι μπορεί να έκανε μαζί της..

Με ακόμη περισσότερο πλέον πείσμα ξαναέπιασα το χέρι του Leo και τον έσυρα έξω από την αιθουσα.Ξεκινησαμε να περπατάμε στον διάδρομο για να βγούμε έξω με γρήγορα βήματα.

Μέχρι που ο Wes εμφανίστηκε από τις αντρικές τουαλέτες.Το πρόσωπο του αμέσως πήρε μια έκφραση απορίας.Βεβαια,η έκφραση αυτή άλλαξε αμέσως μόλις ακολούθησε η κοπέλα πίσω του.

«Wes βλέπω έχεις δουλειά απόψε.»,είπε ειρωνικά ο Leo και τον κοίταξε.

«Που πας Sky;»,με ρώτησε αγνοώντας το σχόλιο του Leo.

Έσφιξα το σαγόνι μου και δάγκωσα με δύναμη το κάτω χείλος μου.

«Να μην σε ενδιαφέρει.Στο μεταξύ καθάρισε τα χείλη σου,έχουν κραγιόν.Οπως και το πουκάμισο σου.»,είπα γεμάτη νεύρα.

«Πάμε Sky.»,είπε ο Leo και προσπάθησε να με τράβηξει,όμως ο Wes πριν προλάβω να φύγω με έπιασε από το μπράτσο.

«Παίρνεις μια πολύ ηλίθια απόφαση το ξέρεις;»,με ρώτησε ψιθύριστα στο αυτί,ώστε να μην άκουγε κανένας γύρω μας.

«Και εσένα τι σε νοιάζει;Δεν έχεις και εσυ "ραντεβού" στον κοιτώνα σου;»,τον ρώτησα γεμάτη σαρκασμό.

Εκείνος ξεφυσηξε και κούνησε το κεφάλι του αποδοκιμαστικά.

«Καλό βράδυ.»,είπε και γύρισε την πλάτη του.

Αποφάσισα να μην απαντήσω και συνέχισα να περπατάω με τον Leo προς τον χώρο στάθμευσης.

«Αναγκαστικά πρέπει να πάμε σπίτι μου.»,είπε και πλησίασε την μηχανή του.

«Δεν πειράζει.Οσο πιο μακριά τόσο το καλύτερο.»,αναφώνησα και πήρα το κράνος που έτεινε προς το μέρος μου.

Ανέβηκα πίσω από τον Leo και τύλιξα το χέρι μου γύρω από την μέση του για να κρατηθώ,ενώ το χτυπημένο το είχα τραβήξει κοντά στο σώμα μου.Εκλεισα τα μάτια μου και ακούμπησα το κεφάλι μου στην πλάτη του.

Λίγη ώρα αργότερα είμασταν στην είσοδο της πολυκατοικίας του.Ο Leo ξεκλείδωσε την κεντρική πόρτα και μπήκαμε μέσα.

«Θα πάρουμε το ασανσέρ,μένω στον τρίτο.»,είπε και πάτησε το κόκκινο κουμπάκι.

Ακούστηκε ένας ήχος από το κινητό του και γύρισα να τον κοιτάξω.Εκεινος όμως φάνηκε να τον αγνοεί.

«Δεν θα απαντήσεις;»,τον ρώτησα και ταυτόχρονα το ασανσέρ σταμάτησε μπροστά μας.

«Έχω σημαντικότερα πράγματα να κάνω.»,είπε και πριν προλάβω να αντιδράσω είχε ανοίξει την πόρτα του ασανσέρ τραβώντας με μέσα και κολλώντας τα χείλη του πάνω στα δικά μου.

Όσο το μυαλό μου γυρνούσε πίσω στον Wes τόσο περισσότερο ανταπεδιδα στο φιλί του Leo,καθώς σκεφτόμουν εκείνον και την κοπέλα που είχε βρει.
Ήμουν το λιγότερο νευριασμενη και πληγωμένη.

Ο έρωτας με έρωτα δεν περναει;

Η σκέψη αυτή όμως με έκανε να συνειδητοποιήσω αμέσως πως τελικά είχα αφήσει τον εαυτό μου να ερωτευτεί τον λάθος άνθρωπο.Ισως ο Leo ήταν η διαφυγή μου από όλο αυτό.Εξαλλου,εκείνος ζητούσε μια ευκαιρία.

Χωρίς να σπάσουμε το φιλί μας βρεθήκαμε αμέσως στο διαμέρισμα του Leo.Τα κρύα δάχτυλα του κατευθύνθηκαν προς το φερμουάρ του φορέματος μου και το κατέβασαν αργα.Οι διαδρομές που διέγραφε το άγγιγμα του πάγωναν το δέρμα στην πλάτη μου.

Το φουστάνι μου έπεσε στο πάτωμα και έμεινα με τα εσώρουχα μπροστά του.

«Τόσο όμορφη.»,μουρμούρισε και το κεφάλι του χώθηκε στον λαιμο μου που ξεκίνησε να φιλάει αισθησιακά.

Ακόμη δεν αισθανόμουν σίγουρη.

Εκείνος με έπιασε στην αγκαλιά του και με έριξε στον καναπέ.Ανεβηκε από πάνω μου και ξεκίνησε να αγγίζει το σώμα μου σε όλα τα σημεία.Τα μάτια μου ήταν σφικτά κλειστά.Δεν ήξερα αν ήθελα να συνεχίσει ή να σταματήσει.

Εκείνος εβγαλε το πουκάμισο του και έμεινε μόνο με το παντελόνι.Το σώμα του ήταν εξαιρετικά γραμμωμένο.Το κινητό του χτύπησε μια ακόμη φορά.Εκεινος ξεφυσηξε και το έριξε πάνω στο τραπεζάκι αγνοώντας το.

«Πάω μέσα να παρω κάτι και ερχομαι.»,είπε μέσα από τις βαθιές του ανάσες και σηκώθηκε από πάνω μου.

Πήρα μια βαθιά ανάσα.Τον άκουσα που άνοιγε κάτι συρτάρια.Το κινητό του ξαναχτύπησε μπροστά μου.Εριξα μια κόφτη ματιά στην αναμμένη οθόνη.

Από:Luke
Ο μαλακας ο Wes με έσπασε στο ξύλο.Εσυ τι λέει;Την έριξες;

Πήρα μια βαθιά ανάσα και δάγκωσα τα χείλη μου.Ηλπιζα να μην ήταν αυτό που πίστευα.Κοιταξα την πόρτα του δωματίου του Leo που ακόμη έψαχνε και έπιασα το κινητό του στα χέρια μου.

Από :Luke
Ξέρεις η βδομάδα παράτασης τελειώνει.Με τον Wes είμασταν δίκαιοι με το στοίχημα.Για αυτό τελείωνε.

Από :Luke
Γιατί δεν απαντάς;Δεν το ακους επειδή η Sky έχει μάθει απ'εξω το όνομα σου;Λοιπόν άμα έχουμε και φωτογραφικές αποδείξεις τότε η αξία του στοιχήματος αυξάνεται κατά 500 λίρες.

Γεμάτη ντροπή αφησα το κινητό του πάνω στο τραπεζάκι.Απο όσο φαίνεται για μια ακόμη φορά ήμουν το θύμα ενός στοιχήματος.

Ο Leo βγήκε από το δωμάτιο του.

«Το βρήκα.»,είπε και μου έδειξε ένα σακουλάκι προφυλακτικού.

Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου,ήδη.Πως γινόταν να με εκμεταλλευόταν όλοι;Γιατί πάντοτε να κατέληγα εγώ πληγωμένη;

«Τι συμβαίνει;»,με ρώτησε δήθεν ανησυχος και έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου.

«Μην πλησιάζεις.»,είπα έντρομη και σηκώθηκα ημίγυμνη από τον καναπέ.
Έπιασα το κινητό του από το τραπεζάκι και το πέταξα προς το μέρος του.

Ξεκίνησα να ντύνομαι,όμως πριν προλάβω ο Leo με είχε κολλήσει στον τοίχο.

«Άφησε με!»,ουρλιαξα και ξεκίνησα να τον χτυπάω.

Τα χείλη του είχαν κολλήσει στον λαιμο μου και ρουφούσαν,ενώ ταυτόχρονα δάγκωναν το δέρμα μου.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά,απομακρύνθηκε και κοίταξε το σημάδι που δημιούργησε στον λαιμο μου.Εγω αφησα το σώμα μου να πέσει στο πάτωμα.

«Στοίχημα;Νομίζεις πως είναι μονο αυτό;»,με ρώτησε και ένα δαιμονικό χαμογελο είχε απλωθεί στο πρόσωπο του.

Είχα καθίσει τρομοκρατημένη σε εμβρυακη στάση στο πάτωμα και τον κοίταξα περιμένοντας να συνεχίσει.

«Αχ,Sky.Ολο αυτό που συμβαίνει είναι πολύ παραπάνω από ένα απλο στοίχημα.Ειναι ένα τεράστιο παιχνίδι εκδίκησης.»

Γειααααα σαααας!

Τι κάνετε;Ελπίζω καλά!
Εγώ είμαι μια χαρά τρέχω με την σχολή και έχω ξεχάσει τι πάει να πει ύπνος.Νομιζω την τελευταία βδομάδα δεν καταφέρνω να κοιμάμαι πάνω από 6 ώρες κάθε βράδυ. -Ναι είναι λίγο για εμένα αυτό.-

Όπως και να έχει ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και θα τα πούμε σύντομα!