{Βάλτε να ακούτε το τραγούδι όσο διαβάζετε το κεφάλαιο,νομίζω είναι ωραίος συνδυασμός}

Sky

Ο Wes κολλησε τα χείλη του πάνω στα δικά μου με δύναμη,ώστε να σταματήσω να φλυαρω.

Αρχικά είχαν μείνει απλά κολλημένα,χωρίς να κάνουν καμία κίνηση,περιμένοντας την δίκη μου ανταπόκριση για να συνεχίσει.

Τα χέρια του τυλίχθηκαν γύρω από την μέση μου και με πίεσε περισσότερο πάνω του,παρακαλώντας με μέσω της σωματικής επαφής να του δώσω την έγκριση που τόσο ήθελε.

Μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα έβρισκα τον εαυτό μου να ανταποδίδει σε αυτό το φιλί.

Τα χέρια μου τυλίχθηκαν γύρω από τον λαιμο του και έκλεισα τα μάτια μου αφήνοντας ελεύθερο τον εαυτό μου να παρασυρθει.

Ξεχνώντας ότι λόγια είχαμε πει νωρίτερα,απλώς ανταπέδιδα χωρίς δεύτερη σκέψη και είχα μπερδέψει τα δάχτυλα μου στα μαλλιά του,ενώ εκείνος χάιδευε απαλά την πλάτη μου.Σε κάθε του άγγιγμα ένιωθα λες και άφηνε γραμμές φωτιάς στην πλάτη μου.

Απομακρύνθηκε ελάχιστα από τα χείλη μου και ακούμπησε μεταξύ τους τις μύτες μας.

"Ξερεις,μπορεί να είχα βάλει το στοίχημα αλλά στην πορεία,ειδα ποσό υπέροχη είσαι και σιγά σιγά ξεκίνησα να σε ερωτεύομαι.",ψιθύρισε και εγώ πεταρισα τα βλέφαρα μου.

"Κλισέ.",απάντησα και ξεκίνησα ξανά να τον φιλάω αφήνοντας τον έκπληκτο από την κίνηση μου.

"Μπορεί,αλλά εσυ δεν είσαι καθόλου κλισέ.Γεματη μυστήριο Sky,για αυτό σε θέλω.",είπε και με έπιασε από την μέση,ενώ εγώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω του.

Καμία σκέψη δεν εμπόδισε το πάθος που ένιωθα αυτή την στιγμή.Για την ακρίβεια τίποτα δεν περνούσε αυτή την στιγμή από το μυαλό μου.Λες και μια άλλη Sky βρισκόταν εδώ.

"Και εσυ έχεις πολλά πράγματα κρυμμένα Wesley.",μουρμούρισα μέσα στο φιλί μας και εκείνος απομακρύνθηκε ελάχιστα με ένα μισό χαμογελο να απλώνεται στο πρόσωπο του.

"Όλα στην ώρα τους.Προς το παρόν απλά σκάσε και φίλα με.",είπε και με έριξε πάνω στο κρεβάτι,ενώ ανέβηκε από πάνω μου για έναν ακόμη γύρο φιλιών.

Ο Wes εβγαλε την μπλούζα του και εγώ ξεκίνησα να χαζεύω το γραμμωμένο του σώμα.Απειρα τατουάζ βρίσκονταν στο στέρνο,στα χέρια του,στον λαιμο του κάνοντας τον ακόμη πιο ελκυστικό.

Το χέρι μου χάιδεψε απαλά τους κοιλιακούς του και εκείνος δεν έπαιρνε το βλέμμα του από πάνω μου.

Μόλις τον ξανακοίταξα εκείνος μου χαμογέλασε και χάιδεψε με το ένα του χέρι το μάγουλο μου.

"Μικρή μου Sky..",είπε και αμέσως έπιασα τον εαυτό μου να πανικοβάλλεται.

Ξαφνικά το πρόσωπο του Wes χάθηκε και στην θέση του εμφανίστηκε ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για τους εφιάλτες των τόσων χρόνων.

"Μικρή μου Sky,μοιάζεις τόσο πολύ με την μαμά σου.",μου είπε όσο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου.

Ξεκίνησε να μου κατεβάζει την πιτζάμα μου όσο εγώ έκλαιγα σιωπηλά.Ηξερα πως αν έδειχνα κάποιου είδους αντίσταση θα ξεκινούσε να με χτυπάει.

Μόλις το χέρι του άγγιξε την ευαίσθητη περιοχή μου ξεκίνησα να ουρλιάζω.

"Sky,Sky!",μια δυνατή φωνή με ξύπνησε από τον λήθαργο μου.

Ο Wes βρισκόταν και πάλι μπροστά μου και με κοιτούσε με ένα ανήσυχο βλέμμα.Με γρήγορες κινήσεις σηκώθηκα από το κρεβάτι.

"Εγώ πρέπει να φύγω.",είπα και ξεκίνησα να μαζεύω τα πράγματα μου.

"Τι στο καλό σου συμβαίνει;",μου είπε και έβαλε πάλι την μπλούζα του ενώ με πλησίασε.

"Τίποτα Wes,άφησε με.",είπα και έριξα το παλτό από πάνω μου.

Δεν ήθελα να μείνω λεπτό παραπάνω μαζί του.Ηθελα απλώς να γυρίσω στην εστία,στον ασφαλή μου χώρο να κλάψω με την ησυχία μου.

Ο Wes έπιασε το χέρι μου και το χάιδεψε.Εγω τραβήχτηκα απότομα.

"Ποιο μέρος από το άφησε με δεν κατάλαβες;",τον ρώτησα και ένιωθα τα δάκρυα να ξεκινούν να με πνίγουν.

"Sky αν έκανα κάτι λάθος συγγνώμη,δεν υπήρχε περίπτωση να σου έκανα κάτι χωρίς την θέληση σου.",μου είπε αλλά εγώ αυτή την στιγμή ήμουν τυφλή από τα συναισθήματα μου.

"Άφησε με ήσυχη.Ξεχνα ότι έγινε μεταξύ μας Wes.Σαν να μην έγινε ποτέ εντάξει;",είπα και το πρόσωπο του σκλήρυνε.

"Αυτό θέλεις Sky;",με ρώτησε κοιτάζοντας με μες τα μάτια.

Απέφυγα το βλέμμα του και κοίταξα το πάτωμα.

"Αυτό θέλω.Περισσοτερο από οτιδήποτε.",απάντησα και τα δάχτυλα του έπιασαν το σαγόνι μου γυρνώντας το προς το μέρος του.

"Πες το μου και να με κοιτάς.",ψιθύρισε και στραβοκαταπια.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκλεισα τα μάτια μου.Μολις τα άνοιξα πήρα ένα σκληρό βλέμμα.

"Ξέχασε ότι έγινε μεταξύ μας.Κανε σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα.Εμεις οι δυο ποτέ δεν είχαμε σωματική επαφή,εμείς οι δυο ποτέ δεν φιλήθηκαμε.",είπα και έριξα την τσάντα στον ωμο μου,ενώ ξεκίνησα να απομακρύνομαι από εκείνον.

Τα βήματα μου ακούγονταν σε όλο τον διάδρομο του σπιτιού.Απο πίσω μου ξεκίνησα να ακούω τα βαριά βήματα του Wes.

"Αν αυτή ήταν η εκδίκηση σου για ότι σου έκανα,συγχαρητήρια με πληγωσες.",είπε και κλείστηκε σε ένα δωμάτιο κοπανωντας με δύναμη την πόρτα πίσω του.

Πίεσα τα χείλη μου σε μια γραμμή και αφησα μερικά δάκρυα να τρέξουν από τα μάτια μου.Βγηκα έξω από το σπίτι του Wes και η δυνατή βροχή έπεσε πάνω μου.

Έμεινα μερικά δευτερόλεπτα ακίνητη στην βροχή και αφησα τις σταγόνες της να αναμειχθούν με τα δάκρυα μου.Το σώμα μου είχε γίνει μούσκεμα αλλά ειλικρινά δεν με ένοιαζε καθόλου.

Τίποτα δεν είχε νόημα αυτή την στιγμή.

Μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο,ακόμη θολωμένη από τις σκέψεις μου και έβαλα γρήγορα μπρος.Μετα από μερικές προσπάθειες το αυτοκίνητο της Riley ξεκίνησε να κινείται και βγήκα από το σπίτι του Wes με μεγάλη ταχύτητα.

Ξεκίνησα να οδηγώ στον δρόμο με χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό μου.Κυριαρχη ήταν αυτή του ανθρώπου του εφιάλτη μου,αλλά ταυτόχρονα το προσώπο του Wes εμφανιζόταν.

Μπορεί να είχαμε μια καυτή στιγμή μεταξύ μας μέχρι πριν λίγο,αλλά το μυαλό μου δεν ήθελε να ξεκολλήσει.Μπορει να ήθελε να με βοηθήσει αν του ανοίγομουν,αλλά φαινοταν πως μετά από το σημερινό σκηνικό με μισούσε.

Πίστεψε πως όλο αυτό ήταν ένα κόλπο.Καποιου είδους αντίποινο για τον τρόπο που προσπάθησε να με πληγώσει.

Μέσα σε αυτές τις σκέψεις μου λίγο πριν βγω στον κεντρικό δρόμο ένα δυνατό φως με τύφλωσε και μετά από αυτό όλα έγιναν μαύρα.

Γειαααα σααας!

Τι κάνετε;
Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο.

Θα τα πούμε σύντομα,