Κεφάλαιο 12ο:"Θάρρος ή Αλήθεια;"
{a/n:100 σχόλια και κάνω διπλό update.}
Sky
"Είσαι καλύτερα;",με ρώτησε ο Wes λίγη ώρα αργότερα.
Πρέπει να είχαμε κανει κατάληψη στο μπάνιο του Leo για τουλάχιστον μια ώρα.Ολη αυτήν την ώρα είχα ξαπλώσει πάνω στον ωμο του Wes και είχα κλείσει τα μάτια μου για να διώξω την ζαλάδα.
"Νομίζω πως ναι..",είπα και άνοιξα τα μάτια μου.
Ο Wes με κοιτούσε με την άκρη των ματιών του.Το βλέμμα του ήταν αρκετά ανήσυχο και συνεχώς με κρατούσε για να μην χτυπήσω κάπου.
"Θες να φύγουμε;",ρώτησε και έγνεψα αμέσως καταφατικά.
Σηκώθηκα από το πάτωμα με την βοήθεια του Wes και στην συνέχεια εκείνος στάθηκε δίπλα μου.Για μια ακόμη φορά ένιωσα τόσο μικροσκοπική δίπλα του.
Εκείνος άνοιξε την πόρτα και μια ουρά από άτομα βρισκόταν νευριασμενη πίσω από αυτήν.
"Επιτέλους!Εχω κατουρήσει σε όλες τις γλάστρες!",είπε ένα αγόρι και έτρεξε μέσα στην τουαλέτα.
"Πρέπει να βρω την Riley και τον Alfie για να φύγουμε.",φώναξα στον Wes που με ακολουθούσε,μέσα από την δυνατή μουσική.
Εκείνος ξεκίνησε να κοιτάζει τριγύρω και να ψάχνει μαζί με εμένα.
"Νομίζω τους βρήκα.",είπε ο Wes και με έπιασε από τους ώμους για να με σταματήσει.
Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.Η Riley και o Alfie βρίσκονταν αγκαλια σε έναν καναπέ και φιλιούνταν.
"Αυτό δεν το περιμενα.Τωρα τι κάνουμε;",ρώτησε ο Wes και έξυσε το πίσω μέρος του λαιμού του.
Για την ακρίβεια ένιωσα μια μικρή ενόχληση.Κανενας από τους δυο δεν μου είχε αναφέρει πως είχε αισθήματα για τον άλλο και υποτίθεται πως ήταν οι καλύτεροι μου φίλοι.
"Θα πάμε να τους πούμε πως φεύγουμε.",του είπα και έκανα ένα βήμα να τους πλησιάσω,αλλά ο Wes με τράβηξε από τον καρπό ξανά προς τα πίσω.
"Δεν μπορείς να τους διακόψεις Sky.Δεν είναι σωστό.",εξήγησε και σήκωσε το ένα του φρύδι.
"Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε εδώ και να φύγουμε όμως!",εξηγησα και ο Wes κοίταζε γύρω του.
"Τότε ή θα κατσουμε κι άλλο ή θα πρέπει να τους βρω άλλο μέσον να γυρίσουν.",μου είπε.
"Sky!Wes!",άκουσα μια φωνή και ένιωσα ένα χέρι να τυλίγεται γύρω από την πλάτη μου.
Ο Leo είχε αγκαλιάσει εμένα και τον Wes από τους ώμους και η κατάσταση του μάλλον περιγραφόταν ως εξής:"Ήταν σε άλλη διάσταση".
Ο Wes με κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας και εγώ ανταπέδωσα.
"Παίζουμε θάρρος ή αλήθεια.Ελατε.",είπε και κοίταξα τον Wes.
Εκείνος σήκωσε τους ώμους του ως ένδειξη πως δεν είχε πρόβλημα.Εγω όμως είχα,αλλά δεν είχα άλλη επιλογή,καθώς έπρεπε να περιμένω τα πιτσουνάκια.
Ακολουθήσαμε τον Leo και μπήκαμε μέσα σε ένα δωμάτιο που μύριζε χόρτο.Ενας κύκλος ατόμων είχε δημιουργηθεί στο πάτωμα και όλοι ήταν στην ίδια κατάσταση με τον Leo.
"Τσιγάρο;",ρώτησε ένας τύπος τον Wes και εκείνος απλά αρνήθηκε.
"Μην είσαι ξενέρωτος Wes,όλοι ξέρουμε ότι κανείς.",είπε ο Leo και τον κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα.
"Πρέπει να οδηγήσω μετά,όποτε το αποφεύγω.",απάντησε και έσφιξε το σαγόνι του.
"Άντρας με συνείδηση.Sky πέτυχες διάνα!",είπε με έναν ειρωνικό τόνο ο Leo.
Είχα αρχίσει να αισθάνομαι άβολα.Η όλη ατμόσφαιρα ήταν αποπνιχτική.Και ο στόχος του Leo ήταν να με κάνει να νιώσω άβολα.
Σηκώθηκα από την θέση μου και προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα.Κλειδωμενη.
"Δεν βγαίνει κανείς μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι.",είπε ο Leo και μου έδειξε το κλειδί.
Στραβοκαταπια και έκατσα ξανά στην θέση μου δίπλα από τον Wes.Επρεπε να πάρω τα πάνω μου.Οι τελευταίες ώρες με είχαν κάνει αρκετά ευαίσθητη και αυτό έπρεπε να το ξαναθαψω.
"Wes.Θαρρος ή αλήθεια;",ρώτησε ο Leo.
O Wes το σκέφτηκε μερικά δευτερόλεπτα και ακουμπησε τα χέρια του πίσω στηρίζοντας το σώμα του σε αυτά.
"Θάρρος.",είπε απλά.
"Για τον επόμενο γύρο θα πρέπει να κλειστεις στην ντουλαπα με την Lauren.",είπε ο Leo και κοίταξε την κοπέλα που βρισκόταν δίπλα του.
Η Lauren ήταν η κοπέλα που είχε περάσει δίπλα από τον Wes την πρώτη μέρα που τον είχα γνωρίσει.Ήταν πραγματικά έξυπνη και καλόκαρδη,αλλά ήθελε να αποδείξει στα αγόρια το αντίθετο,καθώς πίστευε πως έτσι θα τους έριχνε.Φορουσε ένα πολύ κολλητό φουστάνι και φαινόταν το λιγότερο μεθυσμένη.Την συμπαθούσα πραγματικά πολύ και ήξερα πως δεν της άξιζε η συμπεριφορά που λάμβανε από τα αγόρια.
Ο Wes πήρε μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκε από την θέση του όπως έκανε και εκείνη.Κατευθυνθηκαν προς την ντουλαπα και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους.
Προσπάθησα να κρατήσω το μυαλό μου μακριά από το τι θα μπορούσε να συμβεί μεταξύ τους,όμως δεν μπορουσα.Θα έκανε ο Wes κάτι μαζί της;
Εννοώ έβλεπε την κατάσταση που ήταν..
Άφησα μια ανάσα που δεν ήξερα πως κρατούσα τόση ώρα όταν άκουσα το όνομα μου.
"Sky.Θαρρος ή αλήθεια;",με ρώτησε ο Leo με ένα πονηρό βλέμμα στο πρόσωπο του.
"Αλήθεια.",είπα χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά.
Δεν θα γινόμουν παιχνίδι του Leo για κανέναν λόγο.
"Ποτέ ήταν η τελευταία φορά που ερωτευτηκες;",ρώτησε απλά.
"Ποτέ.",απάντησα αμέσως.
Και αυτή ήταν η αλήθεια.Δεν είχα νιώσει ούτε στο ελάχιστο την αίσθηση να είμαι ερωτευμένη.
"Θα πρέπει να το αλλάξουμε αυτό.",είπε εκείνος και συνέχισε το παιχνίδι.
Λίγη ώρα αργότερα ο πρώτος γύρος τελείωσε.Ο Leo άνοιξε την πόρτα της ντουλάπας και ο Wes με την Lauren βγήκαν έξω.
Ο Wes κάθισε δίπλα μου ξανά.Ενα μεγάλο μωβ σημάδι κοσμούσε τον λαιμο του.Δεν έδωσα σημασία όσο και αν με έκαιγε να τον ρωτήσω τι έγινε μέσα στην ντουλαπα.
"Wes θάρρος ή αλήθεια;",τον ρώτησε ο Leo.
"Αλήθεια.",είπε αυτή την φορά ο Wes και απέφυγε να ενώσει το βλέμμα του με οποιονδήποτε μέσα στο δωμάτιο.
"Βάλε με την σειρά τα κορίτσια αυτού του δωματίου από αυτό που πιστεύεις πως κάνει το καλύτερο προς το χειροτερο σεξ.",είπε ένας τύπος δίπλα από τον Leo.
"Δεν κάνω τέτοια σεξιστικά πράγματα.",είπε ο Wes και σηκώθηκε από την θέση του.
"Το παιχνίδι τελείωσε.",πρόσθεσε και με σήκωσε από την θέση μου,ενώ προσπάθησε να άνοιξε την πόρτα.
"Leo το κλειδί.",γρύλισε και γύρισε προς το μέρος του.
"Το παιχνίδι τελειώνει όταν έρθει η σειρά της Sky.",τόνισε ο Leo και έβλεπα τον θυμό στα μάτια του Wes να ανάβει όλο και περισσότερο.
"Ωραία Leo.Θάρρος.",είπα και σταυρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου.
"Βγάλε την μπλούζα σου.",είπε απλά και με κοίταξε.
"Πάσο.",είπα."Τώρα το κλειδί."
"Δεν υπάρχει πάσο στο δικό μου παιχνίδι Sky.Ή δέχεσαι ή κανείς ότι σου πω εγώ.",είπε ο Leo.
"Ήδη μου λες τι να κάνω και δεν μου αρέσει.",είπα και τον πλησίασα.
Τα μάτια του έλαμψαν,καθώς τον πλησίασα.Τι ένα μου χέρι γλίστρησε στην τσέπη του παντελονιού του και μόλις το βρήκα το πέταξα στον Wes.
"Τέλος παιχνιδιού."
Μ'αρεσε τόσο πολύ αυτό το κεφάλαιο όσο το έγραφα.
Ξέρω έχετε βαρεθεί με το πάρτυ.Αλλα τελείωσε.
Θα τα πούμε σύντομα λοιπόν!
Ελπίζω να σας άρεσε!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top