Chapter 7: Confrontation

Ryder Flint

THESE guys are just full of porma and angas pero takot makipaglaban. Mga bahag ang buntot, walang bayag at hindi man lang ako nagasgas---well si Ryder ang hindi nagasgasan pero si Chase--yes?

Hindi ko alam kung ilang beses na akong ginanahan gulpihin ang mga kalalakihang 'to. Nag-aangas-angasan at hanggang doon lang ang kaya nilang gawin? Nothing more and very less. Akala ko pa naman ay gaganahan na akong makipagbasagan ng buto pero mga putangina'ng matatakutin pala 'tong mga 'to!

Lahat sila ay tumba at humahangos sa sakit habang nakahiga sa semento. Liban na lang do'n sa sumuntok sa akin, pinatulog ko nang wala sa oras.

"Akala ko ba matatalo niyo ako? What happened?" Pang-aasar ko sa kanila.

Can't deny the fact na nauto si Chase ng isang bata. That stupid kid will pay for it. May paawa-awa effect pa siyang nalalaman, manloloko pala.

I sat on the floor and pulled the hair of the guy with a bonet. Napadaing ito sa sakit, duguan ang ilong neto at bali ang kanyang paa dahil sa paghataw ko ng baseball bat dito.

"Umamin nga kayo? May nag-utos ba sa inyo?" I asked. Mas lalo ko pang hinigpitan ang pagkakahila sa kanyang buhok at gusto kong iparamdam dito na mapupunit talaga anit niya 'pag hindi siya umamin.

"Ahh," daing nito. Napapikit na rin siya sa sakit.

"If I pull your hair, I can donate it to the people whose hair is bald... ganda pa naman ng buhok mo..." Teasing him.

'W-Wag---ahhh! S-Sakit!' I loved how his groan became a beautiful melody.

Binitawan ko ang buhok nito nang may magandang ideyang pumasok sa isip ko. Agad kong kinuha ang isang dos por dos sa isang tabi at malakas na hinampas sa sahig dahilan para masira ito.

The moment I looked at its end, I noticed it wasn't flat anymore, but sharp instead. It's quitetool for stabbing someone.

Muli kong hinila ang buhok ng lalake at sa muling pagkakataon ay itinutok ko ito sa kanyang leeg.

Inilapit ko ang aking mukha sa kanya and now I'm smelling his fear, "Hmm... Someone will bathe in his blood..."

"'W-Wag---ahhh!" Daing nitong muli. "Magsasalita na!"

"Good. So, did someone tell you to do this?" I asked.

Kita ko kung gaano nanlaki ang kanyang mata't naliligo sa kanyang sariling pawis. Inilapit ko pa ang pamalo sa kanyang leeg na waring isang sundot pa rito ay ikakamatay na niya ito.

"T-Tangina! Hindi ko sasabihin---"

The moment I heard those words, I quickly stabbed a piece of debris on his leg.

Blood spurted on floor at nagpupumiglas na ito sa sakit na kanyang nararamdaman. Mas lalong siyang napasigaw sa sakit hanggang sa nakita ko ang pagdaloy ng masaganang luha sa kanyang pisnge.

Nagulat ang iba sa aking ginawa, they really thought na hindi ko kayang saktan pa lalo ang kasamahan nila.

They managed to scare me and I will do the same to them.

Hinablot ko ang piraso ng kahoy at muling itinutok sa kanyang leeg. He keeps on shouting and wiggling his body, trying to escape my tight grip. I can see the pain in his face and I can even tell that he's afraid of me.

"Let me tell you again, mister. Who told you to do this shit?" I asked again.

"I-Isang lalake!" Sigaw nito. Napatigil sa ere ang aking kamay dahil sa aking narinig. Lalake? Putangina! Ang daming lalake ang nakalaban ko, sino ba ro'n?

"Sino 'yan?"

"H-Hindi namin k-kilala. B-Basta! Naka-maskara s-siya! B-Binigyan niya k-kami ng pera para g-gulpihin ka!" Pag-amin neto. Natigil ako sa aking ginagawa at napa-upo na lang sa sahig.

Tracing the fucking history of my life. All I can say marami-rami rin ang magiging suspek ko since parang buong eskwelahan ay kinalaban ako.

Right from where do we begin?Since I killed my father and the guy he was with, it's impossible that it's my father. Napasabunot pa ako sa aking buhok nang maalala ang pang-gagago ng aking ama kasama ang putanginang lalakeng 'yon. Pero posible ang pamilya rin ng lalakeng 'yon lalo na't hindi ko naman kilala 'yon.

At sa classroom, p'wede 'yong tatlong farming tools. It includes Sina Wad, Kirl, Rapper, etc. The four guys who drowned me. So, one of them might be the suspect and now I need to find out who he is.

Tumayo na ako't binalingan sila isa-isa.

"Things will not be the same for me anymore. May gusto palang saktan ako at sorry na lang if ever makakapatay ako nang wala sa oras 'pag may nagtangka muli..." Saad ko sabay tapak sa tinarakan ko ng kahoy, mas lalo tuloy dumugo ang kanyang binti.

I smiled before turning my back.

Since aalis na lang din naman ako rito, I better let them fear me. Tangina, mga pag-uugali nila. How dare they hurt me?Mga gago sila. Nanahimik kami tapos ginaganyan nila ang katawan na pinamamalagian ko.

They deserve a better punishment... revenge is in my hands now. I will not wait anymore.

People are stupid. They always make fun of other people at kapag sila naman ang pinagtawanan, magagalit pa na parang hindi sila naging gano'n.

I smirked at my thoughts.

So? Is there one I should confess first to?

THE BELL rang sa loud and hudyat na 'yon na nagtatapos na ang klase.

I saw some students getting out of their classrooms while me? I was having my fashion show in track and field. I was heading to our room to clarify things for my classmates.

Nang nasa hallway na ako ay doon pa lang nagkagulo ang lahat. Everyone's attention was on my blood-stained uniform.

Sino bang hindi magugulat kung ang makaksalubong mo ay puno ng dugo ang kanyang uniporme.

Dala ko rin ang gamit ni Chase na naiwan kanina at dito ko nilagay ang dala kong pamalo na muntik ko nang gamiting deadly weapon kanina.

May nanlaking mga mata, napanganga sa gulat at may ilan pang napadasal na lang sa kanilang nakikita.

Seeing that my classmates were not leaving the room, I just smirked.

And I'm gonna put it on.

At the back door, I slowly stepped inside. I want everyone to pay for what they did to me. And now is the time to revenge, my dear Chase.

Inisa-isa ko silang tiningnan. Wala pang ilang segundo nang may isang nakapansin sa aking presensya.

Lianne was shaken when she saw me in a bloody uniform.

"C-Chase?" Nanginginig nitong wika sabay tayo.

Napatingin ang lahat sa akin na may gulat sa kanilang mga mukha. May ilan pang napaupo ulit sa kanilang mga upuan.

"What the hell, Chase!" Ani Rapper habang naka-cross ang mga braso.

"What? It's cool, right?" Pang-aasar ko rito. "And by the way, sinong nag-utos?" Tanong ko sa kanila.

Kita ko ang paghawi ni Wad sa mga kaklase ko na may ngisi pa sa kanyang mga labi.

"Anong utos bang sinasabi mo?!" Galit na tugon nito. Bipolar ata ang gagong 'to.

"Ahh, hindi ba ikaw? Sorry, napatay ko kasi kaya hindi ko na napaamin," then I laughed afterwards. Nanlaki ang mga mata ng lahat at kita kong dahan-dahan na ring napaatras ang ilan sa mga kaklase ko.

Tama... matakot kayo sa akin. Dahil sa susunod na taon, baka hindi niyo na maranasan ang masayang graduation na hinahangad niyo. Sisiguraduhin ko muna na mararanasan niyo ang bangungot bago ang sayang tinatamasa niyo.

I grabbed my packbag and grabbed something from it. Mas lalo silang napasinghap at dinig ko ang gulat sa kanilang boses no'ng makita nila ang bagay na 'yon.

Ang dos por dos na may dugo sa may matulis na parte. Ang itinarak ko kanina sa lalakeng pinaamin ko. I smirked and showed it to everyone.

"Chase, what the fuck did you do?!" Sigaw ng isa kong babaeng kaklase.

"My gosh, he'd gone crazy." Saad pa ng isa kong kaklaseng lalake.

"So what is your plan, huh? Will you kill us?" asked Jason, one of my classmates as well.

"Maybe, Jason. But I want to make sure na sa oras na walang umamin sa inyo, kung sinong nagplanong gulpihin ako. Ingat-ingat na kayo simula ngayon... dahil baka hindi na kayo masinagan ng araw sa susunod na oras... araw... linggo... o buwan..." Pananakot ko rito na mas lalo namang nagpaatras sa lahat dahil sa sinabi ko.

I can see fear in their eyes. Seeing them want to pee in their pants is so satisfying. Sabagay sa hitsura ko ngayon mukha nga naman akong katakot-takot.

"You're crazy, motherfucker!" Rapper shouted. Napatingin ako sa direskyon niya at binigyan siya ng nakakamatay na tingin.

I then chuckled as I said, "I'm going crazy because of you!". "As I said, let's play a fun game. Let's call itTruth and Dare. I'll do a dare and you'll reveal the truth. Easy, right? So, who's willing to---"

"Chase!" Sigaw ng pamilyar na boses sa harapan. Nahawi ang lahat at nakita ko sa kalayuan si Fourteen na hinihingal.

"Yes, dear!"

"D-Did you do it?" He asked.

"Ang alin ba?"

"'Yong grupo nina Greg? Ikaw ba ang may gawa no'n?"

I gave him a warm smile, "Y-Yes... why?"

"You just broke the law of---"

"Yeah, I broke---wala akong pake, Fourth. 'Pag ikaw ba papatayin na, hindi ka ba lalaban? It's a matter of survival... dahil ako ang mamatay 'pag hindi ko magawang maipagtanggol ang sarili ko..." Ani ko sabay tutok ng kahoy sa kanila. "So, are you ready to die?" Tanong ko sa kaputanginahan sa harapan ko.

I want to laugh at their reactions to the question "Who is ready to die first?". So epic. I want to take a photo of them and post it on my Facebook wall. "At dahil wala tayong volunteer, ako na ang pipili..."

Iwinagayway ko ang hawak na kahoy sa ere at mariin itong itinutok sa taong karapat-dapat mamatay ngayon.

"Abracadabra!" I shouted and then the wood pick Wad.

Nanlaki ang mga mata nito. Napangisi akong muli at mariing itunutok ang kahoy sa direksyon neto.

"So, any last words, Wad?" I asked while preparing to kill the man, using my magical stick.

"Putangina mo! Ikaw dapat ang mamatay!" Pambabastos neto kaya mas lalong nag-init ang ulo ko sa kanyang sinabi.

Ako lang dapat ang may karapatang magmura sa kanila. They don't have the right to say those words to me.

"Then fuck you too!" I shouted then threw the sharp wood in his direction.

Nabigla ang lahat, wala ni isa ang nagtangkang sumigaw. Gulat at kaba ang namutawi sa kanilang hitsura ang aking nakikita.

More like, we did a mannequin challenge out of shock.

So exciting!

Napatingin ang lahat kay Wad. It just made me laugh when I saw what just happened.As a result of the wood, he just got on his shoulder. Now he's bleeding.

Pero hindi pa ro'n natapos ang mahinang pagtawa ko dahil kasunod neto ay ang pagbasa ng pants ni Wad.

Tangina, umihi ang gago!

Nang makabawi ang lahat ay imbes na tawanan ang marinig ko, lahat ay nag-alala kay Wad dahil sa nangyari. Ouch, that hurts.

Bakit naman naawa sila kay taba-ching-ching? Eh, kung ako siguro ang nandiyan baka kanina pa nila ako pinagtatawanan.

Seeing them worrying about Wad made me feel like I didn't belong here.

Gano'n ba talaga ako ka walang k'wenta sa paningin ng lahat?

Madali lang sa kanila na saktan ako pero sobra sila mag-aalala sa tuwing isa sa aming kaklase ang nalalagay sa panganib.

Napatingin ang lahat sa akin na waring galit na galit. Now they're like Angry Birds. They're only proving to me that they're a bunch of shit!

"How dare you! You almost killed Wad!" Jason shouted.

"Grabe, nakapahayop mo Chase. Para ka nang demonyo!" Sigaw pa ng isa kong kaklase.

"Oo nga. Dapat lang talaga sa'yo ang mawala sa eskwelahang 'to!" Dagdag pa ng isa kong kaklase.

"Ahh, so parang kasalanan ko pa lahat ngayon? Sino bang nambu-bully? No'ng nanglaban ako, ako na 'yong naging suspek. Ako pa naging masama!" I tsked. Parang gusto kong mag-speech hanggang sa matauhan sila. But that won't work with these kinds of brains.

Their behavior is more like that of a dumb and stupid person.

"Ngayon, kung ayaw niyong sabihin kung sino 'yong may gustong pumatay sa akin. Hindi ko na problema kung isa-isa kayong mawawala sa paglipas ng araw..." Saad ko bago nagtungo sa pintuan..

Before leaving the classroom, I poked my head at the doorway and gave them a smirk.

"See you in hell, classmates!"

-———-««۝»»———-