Chapter 27


"The Senorita"

NAGISING ako sa isang maaliwas na silid. Ginala ko ang aking paningin para alamim kong  nasaan na nga ba ako.

Inangat ko ang sarili ko para sa makabangon sana. Ngunit nang bumangon na ako'y biglang sumakit ang tagiliran ko.

Tila ba nabigla ang katawan ko sa pagbalikwas na ginawa ko kaya napaimpit ako sa sakit. Matapos ay minabuti ko na lang munang mahiga pansamantala.

Pinakiramdam ko ang paghupa ng nararamdamang sakit Habang tinitingnan ko ang braso at dibdib kong napupuno ng kung ano anung nakadikit na ma wires.

Pakiramdam ko pa'y matagal na akong  nakahiga at tulog ng mga ilang araw. Dama ko pa ang bumabanhid at ngalay na pakiramdam sa mga kalamnan ko na tila ba wala akong lakas para itayo ang sarili.

"Nasaan ba talaga ako? Impossible namang nasa hospital ako sa ganitong itsura na lugar?"

tanong ko sa sarili at kinapa ko ang ulo ko na mukhang may nakapalupot na kung ano. Nang kapain ko ito'y nakabinda pala ako.

'Oo nga pala, binugbog pala ako ng my gagong armadong  nakalaban namin ni Zaphie. Ngunit sino kaya ang nakatulong sa amin? Sinong nagdala sa akin dito?' tanong ko sa sarili matapos ay nakadama ako ng biglang pagbanhid ng mga binti. Kaya binaba ko ang mga paa ko para mai-unat ito't mawala ang nangingirot na pakiramdam.

Nang maiapak ko na nga, ang mga paa ko malambot na karpet, ay nakadama ako ng kaginhawaan sa pakiramdaman. Pagkuwan ay nairita ako sa nakadikit na mga wires at bandage na nasa ulo ko, kaya pinagtatanggal ko ito.

'Ilang araw na ba akong nakahiga dito? Mukhang kinalawang na ata mga kasu-kasoan ko sa tagal ng pagkakaratay ko, ah.' alala ko sa huling pangyari bago ako mawalan ng Malay.

Tinayo ko ng dahan dahan ang sarili ko. Matapos ay hinakbang ko ng pa isa-isa ang mga paa ko. Sa unang hakbang ay okey naman. Mukhang wala namang serious damage sa mga kaso-kasuan at buto ko.

'Sa utak ko kaya?'

Inalala ko ang lahat na nangyari sa akin. Pagkuway bumalik ako sa mga nakaraan. Naalala ko naman ang lahat lahat. Mula pagkabata hanggang ngayon. Kaya pinagpatuloy ko paglalakad ko, hanggang sa mahawakan ko ang makapal na kurtina na nakatakip sa hindi ko malaman kung bintana ba ito o pader.

Nang hawiin ko  ito, ay sumalubong sa akin ang nakakasilaw na liwanag mula sa labas. Doon napag-alaman ko na nasa isang dapit ako ng lugar, kung saan may mga bulubundokin at mga kagubatan.

'Saang lupalop ba ako ng mundo ngayon?' taka ko at ginala ko ang paningin sa kapaligiran.

Isang tinted glass pala ang  nasa harapan ko. Tumagos mula rito ang sikat ng araw at kita ko ang malawak na lupaing sinasahigan ng berdeng kalikasan.

Buhod doon, tanaw ko rin mula rito ang mahabang daan palabas ng gate. Matapos naalala ko si Zaphie.

"Si Zaphie pala. Kumusta kaya siya?" naitanong ko.

Matapos na isip ko na mukhang nasa isang mansyon ata ako.
N

ang ibaba ko ang tingin ko. Doon ko masigurado na tama nga Ang hinala ko. Nasa isang magarang mansyon nga ako.

Tanaw ko mula rito ang malaking infinity swimming pool sa baba.

Saglit kong pinagmasdaan ang nakapagandang view sa baba na pinapalibutan ng naggagandahang mga halaman.

Sa gitna ng pool nito'y may gumagalaw na bulto na wari ba'y lumalangoy. Napatitig ako ng maigi para alamin, kung ano ito.

Sa katagalan ng pagmamasid ko'y napag alaman ko na isa pala itong babaeng na may nakakaakit na hubog ng katawan.

Saglit akong na tukso na pagsawaan muna siyang panoorin sa ginagawa  pagsisid nito at pagpapamalas ng galing sa paglangoy.

Lalo pa akong nabighani nang mag butterfly siya at back stroke sa suot niyang two piece na may kulay rosas na mas lalong nagpapatingkad sa makinis at maputi niyang kutis.

Halos napamaang baba ako't naglaway sa alindog na meron ang babaeng ito. Hindi ko rin maiwasang mapatulala at pagnasahan siyang pag  pagpantasyahan ng kahit saglit.

Nang umahon pa ito sa naturang pool, ay mas lalo pang lumantad sa aking paningin ang mapanukso niyang katawan. At dito mismo sa tapat ng kinatatayuan ko. Dito siya tumayo at humarap sa akin. Habang pinupunasan niya ang basang leeg, braso, dibdib at buong katawan gamit ang towel na kulay puti.

Iyong mga hagod pa niya'y talagang nakakabuhay ng dugo at tila pinapaliyab niya ang nanahimik kong kalibugan.

'Damn you Zaphie!' gigil kung wika at hindi ko na mapigilang ang sarili ko na pagsawaang  tingnan ang nakakaakit niyang katawan.

Pagkuway biglang nagmulat si Zaphie at tumingala sa deriksyon ko. Saglit itong tumingin sa salaming kinatatayuan ko.  At dahil alam ko, na hindi naman niya malalaman na nakamasid ako sa kanya. Hindi ako na bahala. Bagkus ay sinalubong ko pa ang may duda niyang tingin.

Patuloy lang siyang nakatingala habang may tanaw ang kinalalagyan. Wari ba alam niyang may tao nga sa likod ng tinted glass na ito.

Siguro nga'y malakas masyado  ang instinct niya. Kaya mas makakabuti siguro tama na tong pagsasamantala ko at baka mahuli pa ako sa ganitong gawain.

Matpos ay binaba ko na nga ang malaking kurtina at bumalik na nga ako sa kamang kinahihigaan ko.

Ilang minuto ang lumipas, narijig kong umikot ang door knob at paniguradong may pumipihit nga nito. Kaya agad akong nagtulog-tulogan.

Nang makapasok na ang panauhin. Hindi ko muna pinagsino ito at nanatiling pikit mata at patay malisya muna.

Pinakinggan ko ang yabag ng lakad nito at sa pagkakaalam ko'y papalapit ito sa akin. Matapos noon, naramdaman ko na umupo ito sa tabi ko.

Buong pigil kong pinakalma ang puso kong kumakaba. Matapos ay hindi ko na hinangad pa na imulat ang mga mata ko. Dahil baka mahuli pa niya akong nagkukunwari.

Kasunod noon, nakadama ako ng mainit na hininga. Pakiwari ko'y dumungaw siya sa akin. Pagkuwan ay may binulong siyang

"Hi sweetie, how are you? I hope you'll gonna wake up now, coz I  miss you so much and I'm so worried about you. Please come back now, Acxies." malambing niyang bulong sa akin.

Kaya nakakasiguro na nga ako na si Zaphie ito. Matapos pa noon ay nakadama ako ng isang mainit na pagdami sa pisngi ko. Ramdam na ramdam ko na isang malambot na labi 'yong lumapat sa pisngi ko. Halos tumalbog ang puso ko sa ginawa niya at iyong nginig na hatid nito'y binubuhay ang pinakamaliit na ugat ko.

Matapos pa'y sinundan na naman it ng isa pang halik sa kabilang pisngi naman.

Lalo nagulantang ang katinuan ko. Pati pasensya ng nasa ibaba ko'y natangay na rin dahilan para manigas ang hindi dapat tumigas.

'What Zaphie, why are you doing this to me' sentimento ng utak ko.

I thought hanggang doon lang ang gagawin niyang pagpapahirap sa akin. But when she move her face next to mine and she touch her nose to my nose. My inner self is loudly shouting for more. I want to kiss her and go where ever this feelings bring us.

She move her face a little bit more. Hanggang sa lumapat na nga ang labi niya sa labi ko.

'Dammit, Zap! If I could just kiss you. I already did.'

I mutter to my mind and then she just quickly sealed my lips with a sweet plain kiss. After that, inilayo niya agad ang sarili niya sa akin.

Siguro nga'y nahiya siya sa ginawa niya sa akin. Hahaha nakakatawa siya, ang sarap niyang punuin ng halik.

Matapos noon ay tuloyan na nga siyang lumabas. Mukhang nagising siya't nataohan na mali ang  pagsasamatala ang walang malay.

Nang ganap na siyang makalabas, agad akong napabalikwas ng bangon.

Napahinga ako ng malalim at napahawak sa labi.

'Those sweet lips. How I wish I could kiss it again.' hiling ko habang napapangiti.

Pagkuwan ay umayos ako para bumalik ang tamang huwesto ko at alisin na rin ang pagnanasa sa utak ko.

'Grabe, ka Zaphie! You driven me insane! Bakit ba lagi mo akong pinapagigil ng ganito? Youre so irresistible to resist.' himutok ng utak ko.

Mayamaya, pinakiramdaman ko ang paligid. Walang kabakas bakas ng ingay. Mukhang walang katao tao sa labas. Kaya naisipan kong silipin ito. Nang masiguro ko ngang ligtas ng lumabas ay tinahak ko na  ang magarang paselyo.

Dahandahan pa akong humakbang para walang ingay ng mga lakad. Mga dalawang po't sampong hakbang ko biglang kumirot ang binti ko, kaya napatigil muna ako sa harapan ng magarang hagdanan.

Nilibot ko ang aking paningin at ang mamahal ng mga kagamitan nila. Halatang antique at bihirang mga palamuti na makikita mo. Iyonh mga painting na nasa mga pader ay na talagang gawa ng mga dekalibring mga paint artists.

Nang tingalain ko pa ang ceiling ay nalula ako sa laki ng chandiller. Ito ang nagbibigay liwanag sa twin stair case ng mansyon. Kay gara ng bahay na ito. Tapos iyong hagdanan pa'y kay kintabkintab at yari pa sa matibay at mamahaling kahoy.

Hinakbang ko ang paa ko pababa ng hagdanan ng biglang may nagsalita ng—

"Saan ka pupunta?"

nagpaigtad sa gulat kong tanong.

At nang pagsinohin ko'y si Zaphie pala.

"Zaphie, ikaw pala,"

Lumapit siya sa akin na nakakuyogpos at taas ang isang kilay. Tila ba may pinagmamayabang na siya ngayon.

"Yes ako nga, wala na ngang iba. And welcome to my sugar daddy's hacienda at sa bahay na ito, ako ang donya dito." yabang nitong turan na puro naman kasinungalingan.

Hindi ako umimik dahil nahiya ako sa nasabi ko sa kanya noon.

" Yan—" Sabay turo niya sa isang malaking painting na inukit ng dalubhasang mamiminta.

"Iyan ang sugar daddy ko."

saad  pa niya habang binaling ko ang pansin sa  larawang sinasabi niya.

Isang matandang lalaki na may tikas na pangangatawan ang nakapinta sa poetry. Sa aking nakikita, may makisig itong pangangatawan at makarisma rin ang taglay nitong ka gwapohan. Mukhang dito at nagmana si Zaphie.

Hindi ako umimik o nagkumento.

" Oh hindi ba instant buhay mayaman na ako." pagsu-suplada ni Zaphie na wari ba may galit pa rin siyang kinikimkim mula sa akin.

" Oo, mali na ako, mali nga ang pagkaka kilala ko sayo, Miss Zhaira Sofia Alaya Zhovel." pagpapakumbaba ko sa kanya.

" So alam muna pala?" taas kilay niyang ulit kahit gets na niya.

"Oo and I'm sorry for all the painful word that I say to you." sensiro kong paghihingi ng apology.

Hindi siya kumibo tiningnan lang niya ako ng may bigat sa mula. Para siyang nag-isip kung patatawarin ba niya ako o hindi.

"Anak gising na pala ang boyfriend mo?"

Tanong na sumingit sa pananahimik ni Zaphie at gumulat naman sa akin ng sabihin nitong BOYFRIEND daw ako?

Hindi ko akalain na 'yon pala ang pakilala ni Zaphie sa akin sa Daddy niya. Matapos noon ay
binalingan namin ang nagsasalita. Doon sa unang pagkakataong ay nakita ko ang Daddy ni Zaphie na kamukhang kamukha nga niya.

Paano kaya haharapin ni Acxies si Don Zhovel? Magugustohan kaya siya nito?Abangan ang susunod na mangyayari.

_____________________~*~___________________

Dedication Area

____________________________________________
Writer's Note: Pa Votes and comments ulit readers koh. Pang paenergize lang besh.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top