"The Search is Over"

Acxies's POV

'What a! Bakit ito pang kantang ito ang napili mo Lance? Bweset ka Lance! Mamaya ka lang at bibigwasan talaga kita.' panggigilaiti ko sa inis sa ideya ni Lance na ito.

Hindi ko lubos akalain na ma o-on the spot ako ngayon at masusubok ang galing ko sa diskarte.

Kaya ko naman remedyohan, kaso bakit si Zaphie pa. Bakit itong babae pa na ito?

Naiinis kong lekramo matapos ay huminga ako ng malalim at nag-isip solution.

'The only two option I can do now, is to walk away and let this project be an epic failed. Or just take it easy and just go on with the show, no matter what come what may.' pagbibigayan ko ng choices sa sarili ko.

Bago magdesisyon, muli akong napabuntong hininga. Matapos ay pinili kung ano ang mas ikakabuti ng lahat.

Kaya hala, sige! Para sa ikakatagumpay nang Univesidad na ito. Gagawin ko ang lahat maging successful lang ang pinaghirapan namin. Pagkuwan ay tumingin ako kay Zaphie.

I pose a seconds and I focus on her. The more I look concentrately to her. The more I see her hidden identity. Iyong kakaibang version nang isang Zaphie na ngayon ko lang napansin.

This time. Wala na siyang make up. All I see is a natural beauty of who really she is, behind those make up again. This time na mas na e- emphasize ko ang tunay na siya.

And in her eyes, I feel a huge weight of sadness and a broken heart. Naaaninag ko rin sa kanyang magandang mukha, ang bakas ng sakit na ginawa ko sa kanya kani-kanina lang.

I feel so guilty and I blame my self for this. Awang awa ako sa itsura niya. Then, aalis na sana siya at mag wa-walk out na siguro.

But we need to do something. Lalo na't nagsisimula na ang kantang pinapatugtug sa amin. Kailangan ko na siyang pigilan na h'wag akong iwan dito.

Kasabay ng panimula ng awiting umere. Patianod kong hinakbang ang mga paa ko papalapit kay Zaphie. Sabay ng ritmo ng kanta, ay sinabayan ko na rin sa kumpas ng musika ang bawat kilos at galaw ko.

Hinila ko si Zaphie pabalik sa akin at dahil na bigla siya sa ginawa ko. Deritsyo siyang umikot at swabe ko namang sinalo sa dibdib ko.

Sa puntong iyon lalong nagsigawan ang lahat sa kinilig sa hindi ko inaasahang pangyayari ko.

Matapos lalo pang uminit ang tilian nila ng biglang mamatay ang lahat ng ilaw at dalawang spot light ang pinatama sa amin.

Waaaahh! Nakakakilig kayo Acxies at Zaphie!

Umaalingaw-ngaw na sigawan sa buong auditorium. Feeling awkward man ngunit kailangan kong panindigan.

Hinapit at pinihit ko ang bewang ni Zaphie at pinaikot paharap sa akin.

Hinila ko siya ng kaylapit sa sarili ko, na halos magkadikit na ang mga mukha namin.

Ramdam ko ang pagka-asiwa niya kaya siguro, inurong niya ang mukha niya ng bahagya.

Ramdam ko na natatakot siya, na ba mahalikan ko siya sa mga ginagawa ko. Kaya na inis ako sa inaakto niya.

'Hindi ba't sanay na siya sa ganitong gawain? Bakit ngayon umaakto siyang takot? Akala ko ba dalubhasa na siya pagdating sa romansahan?' naiinis kong tanong sa isipan.

We keep behind close door
Every time I see you
I die a little more
Stolen moment as we steal as
The curtain fall
And never be enough

Tuloy ng kanta. While she act like an innocent.

Ramdam ko na nate-tense siya sa ginagawa ki. Kaya niyakap ko siya to reduce the pressure that she was struggle for.

But we know this
We got a love that is hopeless

Pagkuway binulongan ko siya ng-

"Sabayan mo ang kanta Zaphie."

Noong kinabig ko siya at pinihit ng mahigpit at dinikit ko ang noo ko sa noo niya.

Ang hirap.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Lalo pa't nakaka-akit ang malambot at maarosas niyang labi. Damn girl! She's torturing me inside. This is a damn idea!

Why can't u hold me in the street
Why can't I kiss you on the dance floor
I wish that it could be like that
Why can't we be like that
Coz I'm yours...

Habang maririnig ko mga salita ng kanta. Hindi ko mapigilang aminin sa sarili ko na si Zaphie nga ang hinahanap ko. At oo sa mga araw na naging magulo ang utak ko. Na parang may kulang dito. Siya nga ito. Siya ang ang totoong sinisigaw ng puso ko

And finally I found my self na tuloyan na ngang nahulog sa kanya.

And nobody knows
I'm in love with someone baby
I don't wanna hide this anyway
What about the love that we mak'n
I'm waitin' for that day
Someday

Sa banda ng kantang ito. Kasalolukoyan ng nakadistansya si Zaphie ng ilang mentro.

She was staring at me like a fragile angel that full of innocent in her soul. I feel like I want to hug her more.

At ng magpatuloy na nga ang kanta sa high bridge nito'y patakbong lumapit si Zaphie. Hindi ko alam kong anong gagawin niya. Pilit kong hinuhulaan kung anong susunod kong gagawin.

And then patalon siyang lumapit sa akin. Kaya maagap ko siyang sinalo at pabwelo ko siyang itinas as she move and swaying her body to the air. Kaya Ayon pana'y lifting na nga ang nangyari.

Ang galing niyang magdala ng partner. Hindi ko lubos maisip kung paano nagkakatugma ang mga kilos at galaw namin. Gayong hindi kami mag-usapoong kung anong susunod na gagawin.

Tanging sa mga mata lang niya binabasa ko at ini-intindi ko ang susunod niyang gagawin.

When I say that I'm in love
I wanna shout it from the roof top
I wish that I could be like that
Why can't we be like that
Coz I'm yours

Why can't u hold me in the street
Why can't I kiss you on the dance floor
I wish that it could be like that
Why can't we be like that
Coz I'm yours...

Pagtatapos ng awitin at sayaw namin.

Hindi ko lubos maisip na makakaya naming tapusin ang sayawan ng walang pag-uusap na namamagitan. At tanging ginamit lang namin na komunikasyon sa isa't isa ay iyong pakiramdaman lang at tiwala.

At amin ko man o hindi. Habang nagsasayaw kami ramdam ko iyong tibok ng puso niya'y sinabayan ng tibok ng puso ko. And the feeling between us is the same. Kaya siguro nagawa naming maging isa sa lahat ng galaw at ideya.

Matapos noon isang masigabong palakpakan na may kasamaan standing ovation pa ang ibinigay ng lahat sa amin, na nagpagising sa akin na tapos na ang sayawan namin.

Hawak ko pa ang pisngi ni Zaphie. Habang damang dama ko naman ang mainit niyang hininga.

Hindi ko akalain bibigyan nila ng ganoong pagpuougay ang ginawa naming sayaw.

Matapos noon, nag hupa na ang palakpakan. Agad akong tinulak ni Zaphie. Ngunit 'yong mga mata niya'y hindi maitatago ang lihim niyang patingin sa akin.

I smile in my mind and I admit I am falling to her.

Shit this feeling!

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya at seninyasan ko siya na magbigay muna kami ng pugay. Bago umalis sa intabladong kinatatayuan namin. At 'yon nga't na intindihan naman niya ako. Kaya magkasabay na nga kaming nag bow.

We smile together and as if there nothing wrong between us. Ginala ko ang paningin ko sa mga manonood.

At sa dinami-dami ng manonood. Isang lalaking naka itim ang kumuha sa atensyon ko. Dahil nasa harapan lang ito. Malayo ko siyang tiningnan para pagsinohin.

Ngunit hindi ko siya kilala. Sa unang tingin, isa lamang siyang manonood, ngunit ng matitigan ko siya ng mabuti.

Nagulat ako sa nakita kong hawak niya, na bahagya pang itinago sa suot niyang leather jacket. Matapos ay may kinuha siya sa bulsa. Isang telang bulseta.

Gamit iyon, pinasok niya ang baril niya't maging ang nakahawak nitong kamay. Matapos ay Itinutok niya ito papunta sa direksyon ni Zaphie.

Na alarma ako at napalingo kay Zaphie.

" Zaphie dapa! " sigaw ko sabay paakap ko siyang kinabig padapa at deritsyo na nga kaming natumba sa sahig.

Habang may sunod sunod na putok ang umalingaw-ngaw sa buong paligid.

Matapos noon ay, nagkakagulo na an, wari magsta- stamped na sa pagkataranta. Nag-panic na ang lahat. Kanya kanyahan na ng takbo.

"Zaphie c'mon dito! " sigaw na rinig ko.

Nang lingunin ko ang tumatawag kay Zaphie. Si Miguel may hawak siyang baril. Pagkuwan ay nagmadali si Zaphie sa pagtayo at aalis na siya sana. Ngunit nilingon niya ako at hinila patayo.

"C'mon Acxies, lumayo na tayo." hila niya sa akin at nagpatianod na rin ako.

Patakbo kaming lumabas sa back stage. Tinahak namin ang fire exit kung saan may kahabaan na hallway. At sa dulo noon ay ang lagusan na papunta sa parking area.

Pagkadating namin doon, naka abang na si Rafael at maging siya'y may dala na ring armas.

'Ba't sila may baril? Ano ba sila?' Pagtataka ng utak ko.

"Acxies kami ng bahala sa kanya." saad pa ni Rafael sa akin.

Matapos ay may dumating isang puting sasakyan, saka nagsisilabasan ang mga nakaunipormeng mga matitipunong kalalakihan.

Para silang personal guard ng isang VIP. Walo sila at may dala dalang mga dikalibre na baril. Agad nilang pinagitnaan si Zaphie habang hawak siya ni Rafael.

"Acxies, lumayo muna kayo sa lugar na ito. Pagsabihan mo ang mga kaklase natin at mga kamag-aral na lisanin na muna ang buong Campus. At narito na rin ang mga autoridad, upang hulihin ang mga suspek sa pangyayaring ito." utos pa ni Rafael sa akin sabay tapik niya sa balikat ko at sumakay na sila sa puting Mercedes bench para umalis na.

Hinatid ko pa nang tingin ang humaharorot na sasakyan nila. Habang hindi ko mapigilan ang sarili ko na magduda kung ano ba talaga sila.

'Ano kaya ang ibig sabihin noon? Bakit may mga baril sila? Sendikato kaya sila? Ano kaya ang motibo nang lalaking iyon. Para barilin niya si Zaphie? '

Mga tanong na nagsisulputan sa utak ko.

Tama kaya ang hinala ni Acxies? Isa kayang anak ng big time syndicate si Zaphie? Alamin sa susunod na episode

_____________________~*~___________________

Dedication Area

____________________________________________
Writer's Note: Pa Votes and comments ulit bebeh na kinilig dyan.