prologue.

Mga bata pa kami nun nang may kababalaghan kaming naranasan .dalawa kaming naglalaro sa tree house na nakita ng pinsan ng kaibigan ko.nung una palang kaming pumasok sa tree house may kakaiba agad akong naramdaman ngunit ang mga kaibigan ko  parang wala lang pakealam.Kaya nakisabay nalang ako at Hindi ko nalang inisip ang takot na nararamdaman ko.Hindi ko naiintidihan ang nararamdan ko sa tree house kasi nung araw nayun ay tumitirik ang araw sa init ngunit nung andun kami sa tree house  parang may dumaan as likod dahil nakaramdam AKO ng kakaibang lamig sa katawan.Litong lito AKO nung a raw nayun Parang gusto ko nang malaman ang misteryong nakabalot sa tree house na ito.Hinintay ko nalang ang araw na maglaro kami ulit sa tree house.At dun ko nalaman na may kababalaghan talagang nangyayari dun dahil nung inoobserbahan ko ang tree house,nakita ko ang pinsan ko na naglalaro at nagsasalita mag isa sabi niya "ate laro tayo oh may bago na tayong kaibigan si Minda".kaya nagulat AKO sapagkat kami lang dalawa ang NASA tree house sa panahon nayon.tapos nun ay pumunta na kami sa bahay para matulog ng unit AKO ay Hindi makatulog sa takot.Maghahating gabi na ng unit Hindi parin AKO makatulog kaya tumayo nalang AKO at uminom ng tubig kasi uhaw na uhaw na AKO tapos may bigla akong narinig na nakakatakot na boses"tulungan moko hanapin mo yung katawan ko".Teka San ko ba makikita ang katawan mo?  sagot ko naman .Pagkatapos kung sagutin ang sinabi niya ay Hindi na siya ulit nagpakita.Kaya sinunod ko nalang ang gusto niya. ginawa ko ang lahat hanggang dumatig ang panahon na nawalan na AKO ng pag-asang mahanap ang katawan niya kaya napaiyak AKO sa lungkot dahil Hindi ko nagawa ang dapat Kong gawin. kaya kinausap ko nalang ang multo na si minda na tulungan AKO ngunit Hindi siya nagpakita Pero parang may iniwan siya na senyales sa akin dahil may biglang nagtapon ng papel sa mukha ko at yung papel na Yun ay may laman  na nakakalitong mapa.pinilit Kong intindihin ngunit Hindi ko talaga maintindihan.tapos nun ay nagpahinga nalang Muna AKO para mare fresh ko utak ko tapos bigla AKOng nagulat at napasigaw na" tanga talaga AKO".Hindi ko kasi namalayan namay sulat pala sa likod ng mapa at sabi ng sulat ay"nakalibing ang katawan ni minda sa lugar na makikita mo mula sa tree house at may nakatanim nahalaman na paborito ni plorencia macarta".kaya nagulat AKO dahil nabanggit sa sulat ang pangalan ng Lola ko.binilisan kong pumunta sa bahay para tanungin ang Lola ko at sabi niya "oo naalala ko siya kaibigan ko siya nung bata paako ,ganito kasi yung nangyari"

FLASHBACK....

matalik na magkaibigan sina minda at plorencia noon bagong lipat palang si plorencia nun pero naging magkaibigan na sila kaagad mayaman sina minda nun kaya nung kaarawan Niya ay binigyan siya nang regalong tree house sabi ni

minda "salamat talaga tay napakaganda talaga nito tay mahal na mahal kopo kayo".yun na ang naging playground Nina plorencia at minda masayang masaya sila sa tree house.ngunit may nangyaring Hindi inaasahan.nung sina plorencia at minda ay NASA tree house bumaba Muna saglit si plorencia para mag banyo ng unit nung umalis si plorencia, si minda naman ay tuwang tuwa sa halamang tinanim Nina plorencia yun kasi ang paborito Ni plorencia . tapos biglang natapilok si minda at nahulog dun sa may malaking butas makakaligtas pasana siya kung Hindi lang nahulog ang mga buhangin.kaya pagbalik ni plorencia ay nagulat siya nang bigla nawala si minda kaya napaisip siya na Baka umuwi na siya sa kanila kaya umuwi nalang rin si plorencia Hindi man lang nakapagpaalam si plorencia ni minda dahil biglaan ang pag-alis nila.kaya mula nun Hindi na sila nagkita ulit

nung nalaman ko na ang to too gumawa AKO ng paraan para mahukay ang lupa kung Saan nakalibing ang bangkay ni minda ng unit naisip ko na hindi ko to magagawa mag-isa kaya nag patulong AKO sa pinsan at Lola ko na maghukay.naghukay lang kami at naghukay hanggang may nakitang bungo ang pinsan ko ngunit Hindi pa sapat yun kailangan naming makuha lahat ng buto ni minda para matahimik na siya.dahil nagtulungan kaming lahat nakita naming lahat ng buto at nailibing na ng mapayapa si minda . kaya masaya na kaming lahat....