Reign

My hands traced his jaw, marahang hinahaplos iyon pababa hanggang umakyat uli papunta sa kanyang tainga. His skin felt... so luxurious against mine. Hindi ako makapaniwala na kasama ko siya ngayon, nahahaplos at nararamdaman.

Nakabalik na kami sa tinutuluyan namin at tulad ng gusto niya ay... nakahiga na kami, magkaharap, tahimik, nakikiramdam sa isa't isa at mataman lang naghahawakan ang mga titig.

Still hearing the loud crashing of waves, my heart felt the opposite. Tahimik ito, payapa, oo... mabibigat ang hampas pero dama ko rito ang pagiging kunteto. Our silent breathing were harmonizing, everything was so comfortable that it all felt like a dream. Masyado kasi maganda ang lahat para maging totoo. At kung panaginip man ito, sana hindi na ako gisingin.

"Hindi ka ba mag-sisisi?" Mahina kong tanong, halos ibulong ko sa hangin.

His soft eyes... softened more, if that is even possible.

"Saan?"

Huminga ako ng malalim at pinilit ang sariling ngumiti.

"Dito. Sa akin. Maging totoo tayo, Tob. I... I am not a good catch. Maliban sa hindi ako Chinese, I have not accomplished anything yet. I am... technically still considered as a student. I am not being supported by my family right now. I only have myself. This is... all... of m-me. You won't gain anything from choosing me. Mahirap na nga ang daan sa pag pili sa akin... ganito pa ako."

His eyes dropped and tightly closed as if it was painful to hear those from me.

He sighed. He reached for my right hand that was touching his cheek in a very slow manner. Ang kanyang palad ay nakalapat sa likuran ng akin. Minulat niya ang mga mata niya bago nilapit ang kamay namin sa may labi niya at hinagkan ang palad ko na para bang ito lang ang gusto niyang gawin sa araw-araw.

His soft lips kissed my palm and I was sure it transcended beyond my skin... his kiss crawled inside me... to my heart.

My heart was long invaded by him but... tuwing ganito siya, parang paulit-ulit niya akong sinasakop.

"No, baby..." he painfully disagreed.

Marahan siyang pumikit sandali para damhin uli ang palad ko sa kanyang pisngi. Ulit-ulit niyang hinaplos ang kamay ko roon habang ulit-ulit din niyang binabalik sa kanyang labi para hagkan.

"I... I am everything that is wrong for you. I... am everything that they don't want... for you..."

Nabasag ang puso ko sa sariling sinabi.

Hindi ko matanggap na luging-lugi siya sa akin. I know that the way he looks at me is influenced by his love for me, kaya parang ang taas-taas ko sa paningin niya pero sa totoo lang... kung ihihilera ako katabi ang ibang mga babaeng nakapalibot sa kanya, agad makikita kung gaano siya kalugi sa akin.

He groaned with so much frustration as he pulled me closer to him. Dinantay niya ang hawak niyang kamay ko kanina sa kanyang baywang at mas hinila pa ako para mayakap. My face is now on his chest, siniksik niya ako sa kanyang bisig kaya nanuot sa akin ang mabangong amoy niya... claiming every space around me.

He hugged me like he was claiming all of me. Ang matikas niyang pangangatawan ay sinasakop ang buong katawan ko at... hindi ko akalain na magugustuhan ko ito ng ganito.

I inhaled more of his scent as if I wasn't doing that for the last couple of hours.

"You are everything that I need..." he whispered.

His throat vibrating comforted me. I never knew vibrations could calm a person...

"You are everything that I want..." he whispered again, placing light kisses on my forehead.

Parang bibiyakin na ang puso ko sa sakit... at pagmamahal.

"You are everything... that is right for me..."

Oh God... I may not be able to give him up again...

He pulled away lightly giving us just enough space to see each other. Gusto kong umapila sa nangyaring pag hihiwalay pero ang matunghayan ang kanyang mukha... ay ipinagpapasalamat ko rin.

"Please... believe that..." he said hoarsely.

"Are you s-sure?"

Malungkot ko siyang tinignan, naaawa sa kanya dahil ako pa talaga ang pinipili niya.

Nanlambot pa lalo ang kanyang titig pero nagawa niya pa rin humalakhak ng kaunti. His shoulders shook while laughing quickly.

I bit my lower lip.

I love you... I whispered inside my head.

"Ikaw ba, sigurado ka na sa akin? Ikaw ata ang dapat kong tanungin? I cannot count the times you pushed me away, the times you ran away from me..." mapangasar niyang tanong.

It must be painful to ask that pero sa tono niya ay nangungutya lamang siya sa akin.

"You can easily turn your back from me even if you love me, huh? I think I should be worried..."

Lumayo ang tingin niya, tila nag iisip ng mga pag-aalala!

Hay naku!

"Eh... para rin sa'yo 'yon!" Pag-aaklas ko.

"Tss. No. Para sa kanila lahat 'yon..." here we go again...

"Para sa'yo! Anong para sa kanila? I just want you to have everything that you worked hard for, because you deserve those..."

Bumalik ang nag susungit niyang tingin sa akin at walang nag bago roon, masungit pa rin at hindi sangayon.

"No. Kasi kung para sa akin talaga 'yon..."

He grabbed my hand that was encircling his waist and carefully lifted it up to place it on his... chest... where his heart was... beating erratically.

"... hindi ka aalis sa tabi ko. Kasi... ikaw lang naman ang gusto ko. You are what I am working hard for... so that I could deserve you."

My heart surrendered and fully embraced his love. Apaw na apaw ito, hindi na maluguran ang lahat ng natatanggap mula sa kanya. He ran after me, ng pa ulit-ulit, hindi sumusuko kahit naka-ilang pag tataboy ako... now... I will run towards him too.

I will try my best... to reach him.

I will work hard for him too... so that I could deserve him this time. At hindi ang ibang tao ang mag sasabi kung deserve ko na ba siya... I will listen to myself... I will deserve his love for me... and him.

"Hmm... noong pinuntahan mo ako sa Camiguin. Paano kung... may pamilya na pala ako? What will you do? Kung may mahal na akong iba?"

Kita ko ang unti-unting pag kunot ng nuo niya kada bitaw ko ng salita.

Naisip ko lang iyon...

Na paano kung nakalimot pala ako? Paano kung... nag mahal ako ng iba? Paano kung hindi pala ga'non kalalim ang pamamahal ko para sa kanya? Ano kaya ang gagawin niya? If he is this persistent... how will he take it?

Kasi ako alam ko ang sagot ko...

Kung nagmahal man siya ng iba... I'll be hurt but I will accept, I will be happy for him because in the first place... ako ang nang iwan. And I strongly believe that he deserves someone better, nagkataon lang na... he is this blind to love me... at this extent.

"Do you love someone else?" Mapanganib niyang tanong.

Napaawang ang labi ko.

I was waiting for a heartfelt answer, pero ito ang tanong niya?!

"Huh? Ang sabi ko... paano lang. Hindi ko sinabing mayroon. It was a hypothetical question, love." Natatawa kong sagot.

His brows furrowed more.

"I don't like your hypothetical question." Pinal niyang sabi sa isang masungit na tono!

Umirap pa siya ng isang beses pero mabilis din naman binalik ang tingin sa akin.

Hay naku!

"Hmph." Pag-irap ko rin. "Wag na nga. Nevermind—"

Naputol ang sasabihin ko nang bigla siyang mabilis na gumalaw. He dropped my arm fast but careful then he lifted himself to hover above me. Pumaibabaw siya at nag bigay lang ng sapat na distansya para makita ko pa rin siya. My breathing hitched and my heart rapidly ran outside before strongly running back to me just to ran away again— like a cycle, pa ulit-ulit iyon.

"You won't love someone else..." aniya, iritado pa rin.

Pinilit kong bumuntonghininga at inikot ang aking mga mata.

"It was just a hypothetical question. Hindi naman nangyari. Ito nga diba... nandito ako... mahal ka... p-pa rin..." From being so confident, my voice lowered and lowered for every word I dropped... losing its confidence.

His eyes flickered with astonishment. Ang kanyang labi ay gusto ng kumurba para ngumiti pero halatang nag pipigil siya, mukhang desidido sa pag susungit.

"I won't allow you to love someone else. I won't even entertain such thought. Kahit hypothetical lang... ayoko..." his voice was strained.

Kumawala ang ngiti sa aking labi at lakas loob siyang inabot para hawakan ang kanyang panga.

My frail left hand reached for his jaw and held him there again. Tumango ako habang hinahaplos siya roon... and his eyes were getting softer every second, nawawala ang pag susungit.

"O-okay... I won't say something like that again. I promise. I am sorry..."

Tuluyan ng nawala ang pagiging iritado niya. Malambot na ngayon ang titig sa akin.

"Bakit ikaw? Can you entertain such thought?" He probed.

"Well... naisip ko lang naman na kung sakaling may mahal ka ng iba—"

"Tss. Nevermind. Alam ko na ang sasabihin mo. You already told me that you'll even wait for me till I move on, kaya malamang ay ayos lang sa'yo."

Naiwan nakabukas ang bibig ko, hindi makapaniwala sa mga sinabi niya. Ang mga mata niya ay nanlalambot pero ang tono niya ay mapagtampo.

His eyes dropped on my lips.

Sinara ko iyon dahil nakiliti ang puso ko sa hindi malamang dahilan! The tension I was feeling since this morning sparked... iyong parang posporo na sinisindihan pero hindi pa tuluyan umaapoy... leaving it triggered by small sparks.

"Hindi sa okay lang... I will still be hurt, my heart will even probably die... I might not love someone else too after you... lahat 'yon pinagaralan kong tanggapin..."

"Bullshit!" Marahas niyang hindi pagsangayon.

"Bakit mo tatanggapin? Ayoko!"

Gusto ko ng matawa sa mga reaksyon niya. I don't know why I find it so amusing. The Avery before will probably cringe or something... pero ngayon ay nakikiliti lamang ang puso ko.

Kung sabagay, I changed a lot... after I met him. I learned so much. Hindi lahat maganda, may hindi rin ako mabubuting natuklasan sa mundo at sa sarili ko pero... if everything happened to be who I am today and to still push me to be who I am destined for tomorrow... then... I wholeheartedly accept.

"I don't want you to accept... I want you to fight for me... to claim me... to... be selfish for me... for us... baby." Puno ng pag susumamo niyang pakiusap.

"Isn't that bad?"

Hindi ba masama iyon? Maging maramot? Lalo na sa pagmamahal? Kung may mahal na siyang iba? Magiging makasarili ba ako?

Umiling siya. "I want you to be selfish for the love that we have. I don't want you picturing me with someone else. Kahit 'hypothetical' lang. I want you to... believe that we are for each other, in this lifetime... and in the next. Walang kahit sino ang makakapagitna roon."

Huminga siya ng malalim.

"No martyr thoughts... please." Dagdag niya.

I think... naiintindihan ko na siya.

He isn't asking me to take him away if hypothetically he loved someone else within those years that we were apart. Ang sinasabi niya ay... maniwala ako sa pag ibig niya para sa akin, na kung maniniwala ako roon... ni hindi ko maiisip na magkakaroon ng iba dahil kami ay para sa isa't isa.

"A friend told me before... to find someone else to make you jealous. Baka raw bumalik ka sa akin kasi ga'non daw pag sa kanila. Pero... hindi ko magawa kasi naisip ko... you'll run away more if you see me with someone else. We have so many people around us before and even now, meddling in a supposed to be two people relationship. Tapos hahanap pa ako ng dagdag gulo?"

He hissed and I chuckled.

"I want you to see that there is no need to worry because in my eyes, it's only you. Mula noon hanggang ngayon ay sa'yo lang ang atensyon ko. Kahit noong magkahiwalay tayo... those two years... were filled by you. I was so busy looking for you and preparing my life so that when you come back, you'll see how much you reign my life."

Napasinghap ako ng kaunti at nag init ang aking mga mata.

His eyes dropped to my lips again.

"You reign me... all of me, Avery." He croaked.

Reign...

He said it like his lifeline depended on it.

"You..." I managed whisper.

I was loved all my life but his love... is an entirely different book.

Like there are no enough pages to fill his love for me. There are no enough words to deliver.
His love lives in a different dimension, faraway from here, pulling me and building me a world where he placed me on a pedestal.

He is just really so stubborn...

I nodded indulgently.

"Okay..." I nodded. "I will... try..." Umiling ako. "I... I will do it."

His lips finally curved into a smile.

"That's my baby..." he whispered and dropped a soft kiss on my forehead.

Kumunot ang noo ko.

"I am not a baby anymore... I grew..."

He let out a low chuckle, stealing a quick kiss on the side of my lips.

"You're my baby... sa akin lang." Bulong niya habang pinapatakan ng mabababaw na halik ang pisngi ko.

Muli ko na naman nahigit ang aking pag hinga at nalililyong napapapikit. Hinugot ko ang lahat ng lakas ko para mapigilan ang pag sara ng mga mata ko, gusto kong makita ang lahat, gusto ko mamemorya ang ala-alang ito, gusto kong... namnamin ang tahimik na oras na ito dahil dito, kami lang, walang kahit sino... ang makakapagitna.

Bumaba ang kanyang kanang kamay mula sa pagkakatukod sa gilid ng ulo ko. His right hand touched my inner thighs, a part of me... that no one has ever touched. Napaawang ang labi ko sa pagkakakapos ng hininga ko, tila gustong manginig sa kakaibang sensasyong dulot ng kamay niyang nakalapat sa akin.

"T-tob..." my voice was so foreign.

"I... I should probably stop..." hindi niya iyon sinasabi sa akin kung hindi sa kanyang sarili.

Marahas siyang huminga ng malalim at tumigil sa pag halik. Naiwang nakapatong ang kanyang labi sa gitna ng aking leeg at panga. The deep space was filled by his angled head. Damang dama ko ang init ng kanyang pag hinga at lambot ng kanyang labi.

Naririnig ko na uli ang malakas na hampas ng puso ko. His hard breathing accompanied the insane beating of my heart. Nasisigurado kong kung hahawakan ko ang kanyang puso ay sasabay din iyon.

"I s-should... s-stop..." hirap na hirap niyang bulong.

Contrary to his words, his hand that was touching my inner thighs moved, brushing my skin there... sending shivers up to the center of my being.

Alam na alam ko ang nararamdaman ko. Ito rin ang nararamdaman ko kanina at sa bawat pag hahalikan namin. Mainit. Nakakahilo. Like every part of me felt both in fire and sensitive. Lalo na ang nasa gitnang bahagi ng mga hita ko.

His lips pressed on my skin, still sitting between my jaw and neck.

His hand moved upward, stopping just below my shorts...

Hindi pa man iyon nakahawak ay dama ko na ang init ng kanyang kamay.

"Fuck..." Marahas niyang mura kasabay ng isang pasada sa gitna ng aking dalawang hita.

Tuluyan na akong napapikit at muling napasinghap. He finally touched me... to that place that no one has ever touched. I arched my back a little to ran after my sanity. Ginawa niya iyon ng dalawang beses pa at kahit may shorts pa ako ay parang walang kwenta iyon dahil damang dama ko ang init ng kanyang kamay.

The heat crawled for my anticipation. Gusto kong mahiya pero sa pagkabalot ko ng init ay tila hindi ko na magawang isipin pa iyon. Everything feels natural, like... my body awakened and it has to meet him, it has to reach something... and I could only get it from him because in the natural course of life, he's the only one that could provide me that.

"Baby... I... can't," bulong niya sa gitna ng pag papasada ng halik sa aking leeg.

Nilabas niya ang kanyang dila at hindi nag hintay ng panahon para palandasin iyon doon. Malalim na pag hinga ang aking ginawa at muling napa-arko ng katawan para abutin ang bawat mumunting sarap na pinalalasap niya sa akin.

"L-love..." I cried, asking for more attention.

Sa nahahapong ekspresyon ay humawak ako sa kanyang buhok para damhin pa siya lalo. I tried my best not to push him towards me but whenever he tries to flick his tongue, napapadiin ang pagkakahawak ko at mas nahihila siya sa akin.

Tumigil siya sa pagpapasada ng kanyang kamay sa gitna ng aking mga hita ngunit hindi niya iyon inalis doon. Iniwan niyang nakapatong ang kanyang palad sa aking gitna, pinuputol ang natitira kong matinong pag-iisip.

"I... want to pleasure you but... we can't do it yet. Not until you're ready..." nahihirapan niyang sabi.

Hindi ko na naiintindihan ang kahit ano mang sinasabi niya. Gusto ko nalamang na marating ang kung ano mang mararating ko rito, na kasama siya.

"I... want you, Tob. Please..."

My plead was well received by him as he hissed and reached for my lips for a very deep kiss. It was a wet one. Malalim. Mapusok. Nanghahamon. May pinatutunayan. Halos makalimutan ko ang hwisyo ko sa ginawa niyang pag-aangulo sa sarili para mas masakop ang aking labi.

"Fuck. Bull. Shit." Marahas niyang mura at mas pinalalim pa ang aming halikan.

I accepted all his kisses. I followed his rhythm despite being in chaos. Ipinasok niya ang kanyang dila sa aking bibig at muling minarkahan ang bawat sulok 'non. Napakapit ako lalo sa kanyang buhok at halos mapadaing sa bawat hagod ng kanyang dila.

"I love you..." he said it like a prayer.

Halos mapatid ang aming halikan nang maramdaman kong dumiin lalo ang daliri niya sa gitna ng aking mga hita. He was pressing on my folds still fully clothed but surely wet and aching for more touch. He pressed and brushed multiple times, earning a groan and subtle moans from me.

"Ahh..." I cried.

"Tell me... if... I should stop..." aniya sa gitna ng malalalim na pag hinga.

Mabilis na gumalaw ang kanyang kanang kamay at pumasok sa aking pang-ibaba. Kung kaninay pinagitnaan ng dalawang saplot, ngayon ay mas nadama ko ang kanyang mainit na kamay sa ibabaw ng aking panty. He brushed against the soft material of my underwear, making it rough, that I almost cursed because of the sensation.

"Please... tell m-me..." pakiusap niya.

Umiling ako. "I want us..." I gulped and my waist uncontrollably lifted to run after his touch.

"I want this..."

Niyapos ko pa lalo ang kanyang buhok pababa sa kanyang batok, mas dinadama ang init na nakapalibot sa amin.

In my most private dreams, this intimacy that we have right now is all I ever wanted.

I felt his maleness above me, slowly growing.

"I want... you..." napapatid ang bawat pag hinga ko.

He stopped kissing me and went down again to kiss my exposed chest from my tank top. I felt his fingers brushing my folds from my underwear and making me insanely weak and lost.

I felt so thirsty, at siya lang ang makakatugon sa aking uhaw.

"You reign me too... T-tob..." Gusto ko rin marinig niya sa mga salita ang nararamdaman ko.

Kahit noon pa man, he was better than me at communication. Kahit nahihirapan man, pinipilit niya pa rin sabihin sa akin ang nararamdaman niya at kung paano ko siya mas maiintindihan, kaya ngayon... gusto ko rin gawin iyon para sa kanya. I may have lost the ability to do so but I will learn it again...

"Ahh... Tob... I..."

My skin was already hypersensitive.

Ang mababagal na paghagod ng kanyang mga daliri ay hindi nakuntento. Finally, it went beyond the last layer of my sanity. He inserted his right hand inside my underwear and touched me there, soaking and high from heat. My toes curled as it dawned to me how his bare skin is touching mine, he played and teased with my folds, almost making me scream.

"Ah! Oh!" Halos mahiya ako sa tumatakas sa aking bibig pero bago pa matuloy ang kahihiyan ay muling dadagsa ang kakaibang sarap.

Like for every embarrassment that I will feel, waves of pleasure will come rushing in, making me forget.

"B-baby..." daing niya, pinatakan ng halik ang aking balikat.

Hindi ko alam paano ibabaling ang ulo ko, mabibigat ang kanyang pag hinga, hindi na makahalik sa akin ngayon. His chest was harshly moving up and down, nakapatong na ang kanyang noo sa gilid ng aking leeg, ang kanyang labi ay nakalapat sa aking balikat.

Pabilis ng pabilis ang kanyang paghaplos. He rubbed my flesh with his skillful fingers. I jolted with yearning and need, I groaned and hugged him tighter to get some strength.

Sa bawat pag baba ng kanyang haplos ay ang pag-lubog ng aking balakang para habulin iyon, ga'non din sa kanyang pag-angat... ay siya rin pag ahon ng aking balakang para habulin ang kanyang kamay. Gusto kong pumirmi pero tila nasa desyerto ako at handa kong habulin ang tubig na tatawid sa uhaw ko.

Mula roon, may naramdaman akong kakaiba. Nababasa ko na ito sa libro noon. Like a well being filled up, it is building up inside me. My toes curled more, my back arched as my breathing hitched. Tobias used this chance to kiss me again, reaching for my lips, claiming it and sucking my lower lip lovingly.

It was deep but careful, kung kanina ay mapusok, ngayon ay puno ng emosyon. Both kisses were full of longing and love, but now... it felt grateful.

Hinahabol ko na ang aking hininga. Hindi ko na alam anong nangyayari. Hindi ako sigurado kung saan ang hangganan nito, kung saan ang rurok para marating ko pero siya, mukhang alam niya dahil sa hawat pag bigat ng hininga ko ay siya rin pag bilis ng kanyang pag hagod. His rubbing went faster, moving up and down as if it was in a race. I kept on moaning, pigil na pigil pero sa sobrang kakaibang nararamdaman ay walang kahirap-hirap na nakakatakas.

"Come for me... baby..." his voice almost didn't make it.

Ang halinghing ko ang namutawi sa tahimik na gabi ng Liwa. The crushing of the waves synchronized with the crushing of my walls down there. He found my nub and I almost lost it when he flicked it, once... twice... thrice... I lost count, pa-ulit-ulit niya iyong ginawa, hindi tumitigil, mas lalong bumibilis sa bawat pag daing ko.

"Ohh! Tob! Ahh..."

Napadaing ako nang sa isang iglap ay tila may nahulog ako na nag silbing hudyat ng pag sabog sa aking kalooblooban. Like an earthquake shaking the ground, a very high magnitude shook my core to bits.

Sweat trickling down from my forehead.

I didn't stop myself, I moaned loud, my voice shaking, my arms completely holding him from his nape, my dear life surrendered to the love I have for him, and my legs wobbling with satisfaction and tiredness.

Haponghapo ako sa pagod. Nanginginig pati ang braso kong nakayakap sa kanya. He managed to pull away and kissed my sleepy eyes. I felt my liquid rushing out, not bothered by anything. Gusto ko itong imulat at makita siya pero sa sobrang pagod ko ay mabigat na mabigat na ang aking mga mata.

"Sleep, baby. I'll clean you up..." aniya.

Naramdaman ko ang kanyang pag-ahon kaya pinigilan ko siya. I wrapped my arms around him again and hugged him. Ang kanyang dalawang braso ay tumukod sa magkabilang gilid ng baywang ko habang ang kanyang mukha ay sumiksik sa aking leeg.

"T-tob..."

"I need to clean you up, baby..." nanghihina niyang sabi.

I nodded. I know... but...

"I... want... hug... muna..." halos mariin akong mapapikit sa aking munting hiling.

Hindi ko alam kung bakit pero iyon ang gusto ko muna. I want us to hug and to feel each other first. I know I need to clean but... mas nag iigting ang kagustuhan ko na yumakap muna sa kanya.

I heard him sighed and he stilled a bit.

"I am sorry... come here..."

Umayos siya ng higa at umalis sa ibabaw ko. Humiga siya sa gilid ko ulit, ang braso ko ay nakayakap pa rin sa kanya. Kinalas niya iyon at dinantay sa kanyang baywang. He pulled me for a deep hug, shielding me from the world and embracing me with all his might.

I felt so comfortable, I sniffed him, napangiti ako at mas binaon ang mukha ko sa kanyang dibdib.

Napakatagal kong nag lakbay...

Sa wakas... nakauwi na ako.

"Mahal kita..." bulong ko, nilulukob ng antok.

His hug tightened.

"I love you, Avery. I will protect you."