One week later...

Baldwin's Mansion 

THIRD PERSON 

"Mr. Baldwin" Magalang na bigkas kasabay nang pagtungo nang isa sa mga tauhan ni Mr. X. "Narito na po si Ms. David." 

Mula sa pagkakatanaw niya sa malaking bintana ng malawak na hapagkainan, pumihit si Mr. Baldwin upang harapin ang kaniyang bisita na kapapasok lamang mula sa bumukas na double door. Nakasuot lamang ang dalaga ng black shirt, faded na denim jacket at itim na pantalon. Tumungo si Ms. David upang ipakita ang paggalang nito.

"Please, feel at home, Ms. Claire." Iginiya ni Mr. Baldwin ang kaniyang kamay upang bigyang permiso ang bisita sa pag-upo. "It's nice seeing you in a dinner. So, how are you doing this past few days?" 

Blanko ang ekspresyon ni Ms. David. Hindi mabasa ninoman kung ano ang tumatakbo sa isip nito. "What's your plan, Sir?" Tanong niya dahilan nang bahagyang pagtaas ng kilay ni Mr. X dahil sa pagiging straightforward ng kaniyang kausap. Hindi man lang nito sinagot ang kaniyang tanong. 

"What do you mean...plan?" Pinindot niya ang maliit na device upang bigyan ng senyales ang mga katulong sa mansiyon na oras na para ihain ang inihandang hapunan.

Nagkaroon muna ng sandaling katahimikan sa pagitan nila habang inihahain ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos ito ay tyaka lamang sumagot si Ms. David. "The dark list consist of twelve powerful people in the world of mafia. Eight of us were already killed by Serpent. Hunter Avierlo and Neithan Darwins are still nowhere to be found while Angel Lazarte—which turned out to be the daughter of your former henchman is now considered as one of our enemies including his father..."

"Are you trying to give me a warning, Ms. Claire?... That Hilton is too far beyond being defeated?" Nakangising tanong ni Mr. X. 

"That's given, Sir. Alam kong alam ni'yo na hindi birong kalabanin ang mga Hilton. Hindi lang Serpent ang babanggain natin kung hindi pati na ang Hilton at Fallen Empire. Kaya tinatanong ko kung ano ang plano ninyo dahil gusto kong malaman kung itutuloy ni'yo ba ang matagal ni'yo ng pinaplano para pabagsakin ang ibang samahan." 

Mas lalong lumawak ang ngisi ni Mr. Baldwin. "I admire your audacity to ask me such a question, Ms. Claire...Well, of course, we will pursue our long time plan. Besides, I have already set the right time to declare the restoration of Dark Soul." Marahang hinihiwa ni Mr. Baldwin ang kaniyang paboritong steak. 

"Alright then. Do I have any role in the restoration?" Diretsang tanong ni Claire. Isinubo ni Mr. Baldwin ang nahiwang steak kaya nagpatuloy ang dalaga, "Do we need Hunter and Neithan's help? May oras pa ako para hanapin sila at masabihan tungkol sa plano." 

"Leave those two to me." Sagot niya. Tumigil sa pag-hiwa ng steak si Mr. Baldwin tyaka ibinaba ang gamit na tinidor at dinner knife. Nag-angat siya ng tingin upang salubungin ng diretso ang tingin ni Ms. Claire. "Do you have another plan, Ms. Claire?" 

Bahagyang napakunot ang dalaga, "What do you mean, Sir?" 

Napangisi si Mr. Baldwin at muling ipinagpatuloy ang paghiwa sa steak, "Fredavien used to reign the dark list on behalf of me. The dark list members and I never had a meeting like this one. I only used to talk to each of you through calls, mostly through Dave. We barely meet, I mean, we never had a meeting, but do you know how much I have known about each person on the dark list?" Isinubo niya ang steak at muling ipinagpatuloy ang pag-hiwa. "I know my people very well, Ms. Claire. Their strength and Achilles heel I could use to pull their strings the way I want them to move...I knew Dave would turn his back on me, but I kept him on my side because he was the only one capable of running the organization to restore the Dark Soul. He's a traitor but I should thank that old man for leaving the Baldwin Empire, now that we have enough power, wealth, and connection to restore my dearest Dark Soul."

"As you planned, Sir." Sagot ni Ms. Claire tyaka uminom ng tubig. Hindi man lang niya ginalaw ang steak na nakahain.

"Since you have asked earlier. What role would you like to have for the restoration?" Tanong ni Mr. Baldwin. Sa unang pagkakataon ay napangisi si Ms. Claire, bagay na nakapagpataas ng kilay kay Mr. X. 

Diretsong sinalubong ni Ms. Claire ang tingin ng kaniyang kausap mula sa dulo ng mahabang mesa, "Would you give me the permission to kill your former henchman, Sir?" 

"That devilish smirk reminds me of someone...Looks like you're holding a grudge against the King of the Hilton Empire." 

"I am, Sir." Puno ng determinasyon ang mga mata ni Ms. Claire. Tila hindi man lang natatakot na makipagsukatan ng tingin kay Mr. Baldwin. 

"Alright then. I think I should leave you my henchman's demise." Pinindot niya ang maliit na device upang sunod namang ihatid sa hapagkainan ang inihandang espesyal na wine. 

Nang maisalin sa kanilang gintong kopita ang wine ay kaagad na ininom ni Ms. Claire ang kaniya. Napatigil pa si Mr. Baldwin sa pagtunggang ginawa ng dalaga. "I should give you a bottle next time, Ms. Claire."

"Thank you, Sir" Tiningnan niya ang oras mula sa suot na wrist watch. Tumayo siya at tumungo, "I have to leave now. Thank you for the dinner." Hindi na niya hinintay ang sagot ni Mr. Baldwin. Tumalikod siya ngunit bago pa man tuluyang makalayo ay nagsalita si Mr. X.

"I'll send you the time and location for the restoration, Ms. Claire. Looking forward to seeing you there...And pleased meeting you tonight."

Nakatalikod man ay sumagot padin ang dalaga, "Looking forward to our victory, Sir..." Pumihit siya para harapin si Mr. Baldwin. "I am more than pleased to meet you. It's an honor, Sir."  

FRIZA GONZALES 

"Bakit ba kanina mo pa 'ko sinusundan? I told you to stick with your partner!" Naunahan niya ako sa pagbaril sa lalaking sumalubong sa amin. Kanina pa ako nakasunod dito kay Ellisse. Siya ang nauuna sa pasilyong tinatahak namin habang nakatalikod ako sa kaniya para makita kung may mga p*tang inang g*go ang nakasunod sa amin.

"D*mn it!" Mura niya kaya nilingon ko siya. Mukhang naubusan na ng bala ng magasin kaya mabilis kong hinugot ang isa ko pang hand gun sa waist holster ko para iabot sa kaniya. Tiningnan pa niya ako bago 'yon kinuha at nagpatuloy na sa bakbakan. 

P*tang ina kasi 999 times. Alam ko namang trabaho namin ang ginagawa namin ngayon, pero p*ta, sunod-sunod na yata 'tong bakbakang nagaganap. Sinabihan kami ni Chief at Ell na may lulusubin kaming property kaya heto kami ngayon sa lugar na kung tawagin ay Origami. Isang Vase manufacturing company na pagmamay-ari raw ng unknown group. 

Malayo ang Origami sa syudad kaya kapag nakita mo 'to sa personal, hindi mo aakalaing may ganito kalaking pagawaan ng mga iba't ibang uri ng plorera rito sa Pilipinas at talagang nasa gitna pa ng walang katao-taong site. Sobrang lawak at laki ng lugar. Mataas ang nakapalibot na pader dito at talagang bantay-sarado, puro pa mga armadong g*go ang bantay. 

Hindi naman kami sa mga mamahaling plorera interesado kung hindi sa ka-g*guhan na patagong ginagawa rito sa Origami. Totoo namang gumagawa talaga sila ng mga nagmamahalan at may kalidad na plorera pero p*tang ina, hindi naman talaga 'yong kita nila sa mga plorera ang habol nila kung hindi 'yong mga droga na laman ng mga vase. 

Trenta minutos na ang nakalipas simula nang makapasok kami rito, at sa sobrang lawak ng lugar na puro pa bantay-sarado ng mga p*tang inang tauhan ng unknown group, medyo nahirapan kaming iligpit sila. Kinompirma kanina nila Axcel na may mga nakita silang malaking imbakan ng mga plorera na ang laman ng mga 'yon ay puro mga drugs. Oh 'di ba? Mga p*tang ina sila. Hindi lang pala Korbin ang nakikinabang sa pagtutulak ng droga sa ibang bansa kaya sila mapera kung hindi mas malakas pa 'tong unknown group. 

Sinabi na ni Chief sa amin ang mga impormasyong dapat naming malaman tungkol sa unknown group pero limitado lang 'to at sa lahat ng sinabi niya, isa lang talaga ang tumatak sa isip ko. Gustong patayin ng unknown group si Ellisse. At itong babaeng matigas ang ulo, siya pa ang nanguguna sa pagpapabagsak ng properties ng unknown. Ang sabi niya kailangan daw naming sirain ng tuluyan ang tatlong naglalakihang pagmamay-ari ng unknown na nagpapayaman sa grupo nila. T*ng ina lang dahil kung ano ang ikinatapang at bagsik niya, 'yon naman ang ikinatakot ko na baka may mangyaring masama sa kaniya at sa anak nila ni Commander. 

"Ba't ba kasi humiwalay ka kay Chief?" Naiinis na tanong ko. Baril dito, baril diyan, tago rito, tago riyan ang ginagawa namin sa tuwing may susulpot na mga p*tang ina. Mga p*tang 'to, di nauubos. 

"He was getting on my way! Anong gusto ni'yong gawin ko tumunganga lang at magtago?...D*mn it!" Sunod-sunod na naman ang pag-baril niya gano'n din ako. 

"Yon na nga ang gusto namin. Bakit ba kasi ang kulit mo?!" T*ng ina wala pa si Commander, may inaasikasong underground business. Alam ba niya 'tong ginagawa ni Ell? 

Pareho kaming hinihingal ni Ell nang maging kalmado ang paligid. Hindi pa ako nakaka-bwelo may natanaw na naman akong g*gong palapit sa amin at aktong babaril na sana nang biglang nalang bumagsak ang katawan niya sa sahig. Mula sa likod nakita namin si Chief na mabilis lumapit sa amin. 

"The bombs are all set, Ms. Lorico. We need to leave now." 

Tiningnan ko si Ell na humugot ng malalim na buntong hininga. "Two out of three. I guess these are enough to awaken the unknown to move out of his d*mn shell. Kung hindi, isusunod ko ang Trinity." Nauna siyang naglakad paalis kaya mabilis ko siyang sinundan. 

P*ta, buntis pa 'to sa lagay na 'to. Nadatnan namin sa labas ang iba na nag-aabang. Dumating na rin sina Zion at Axcel pagkatapos. 

"Alrightyyyy! We're going to party-party naaaaa!" Excited na sabi ng malandi. Mambabara palang sana ako nang biglang may itim na Lamborghini Aventador ang humaharurot parating. Lumabas si Commander mula sa driver's seat na mukhang nagmamadali. Tahimik lang kami habang nakatingin sa kaniya na mabilis nilapitan si Ell. 

"Are you okay? Did you hurt yourself? Felt dizzy?" Tuloy-tuloy na tanong niya halatang nag-aalala habang sinusuri kung may galos ba sa katawan si Ell. Napangisi ako at pati 'yong mga kasama ko parang tuwang-tuwa sa nakikita. Unang beses ko yatang nakita si Chief na napangisi't napailing pa. 

"Ang OA mo, Lorenzo. Naka-bulletproof vest ako. Nakakainis nga dahil parang out ako sa mission na 'to dahil hindi man lang nila ako halos pinagbigyang bumaril. Inaagawan pa ako ng kalaban nitong mga kasama ko. I'm not weak, okay? I mean, I can handle myself." Masungit na kontra niya. 'Tong babaeng 'to talaga, nakuha pang magsumbong. Tss. 

"We need to leave now, Commander. We only have two minutes before this place explodes." Paalala ni Chief. Nilingon siya ni Commander dala ang matalim nitong mga tingin. "I told you to f*cking wait for me."

"Ms. Lori----"

"I am the Serpent Commander, Mr. Stanford. I am the Boss and I f*cking clearly gave you an order." 

"Renzo..." Magsasalita pa sana si Ell pero hinila na siya ni Commander paalis kaya nagsi-alis na rin kami papunta sa mga sasakyan namin. Sabi ko na nga bang, ginamitan na naman ni Ell ng kabagsikan si Chief kaya niya 'to napilit ituloy ang misyon nang wala si Commander. 

P*ta, siguro pwede naman akong lumaklak ng alak ngayon.

Ako ang kasama ng g*gong si Axcel dito sa kotse niya. Habang nasa daan kami ay sabay pang tumunog ang phone namin. Nagkatinginan pa kami ng g*go. Misyon na naman ba, p*tang ina?

Mula sa GC ng gang's portal, isang salita ang iniwan ni Jinno para sa amin. 

Filiergo

Sabay pa naming binitawan ni Axcel ang phone namin. Napangisi ako. P*ta parang mas nauhaw akong uminom ng alak. Naramdaman ko ang pag-bilis ng sasakyan, ramdam kong sabik din ang g*gong kasama ko.

"Akala ko bakbakan na naman."

"P*ta, wala na bang ibibilis 'tong bulok mong kotse?" Reklamo ko.

"Luh, bulok sinasabi mo? Kabibili ko lang nitong Ferrari last week." Naki-debate pa. G*go. 

ELLISSE ZERINA 

"Alright. My fault. I didn't tell you." Hindi ko na natiis ang katahimikan habang nasa byahe kami. Magmula nang makaalis kami sa Origami, hindi na nagsalita 'tong si Renzo. Sinabi kasi niya kaninang h'wag kaming tutuloy sa misyon hangga't wala siya, pero ako 'tong nagpumilit kay Tyler na gawin na dahil sayang ang oras, baka mapurnada pa. 

I sighed. Isinandal ko ang likod ko sa backrest nitong inuupuan kong shotgun seat. I turned my gaze to Renzo. Tahimik parin siya at mukhang wala talagang balak magsalita. "You're mad." I stated the obvious.

"I'm not." Malamig na sagot niya. He's lying. Hinintay kong tingnan niya ako pero wala kaya itinuon ko nalang ang atensyon ko sa daan. 

"I know how to handle myself, Renzo. Kaya ko namang protektahan----"

"Yes, you can. I f*cking know that Zerina." Inis na sagot niya, medyo mataas ang boses. "But don't act like you have f*cking control of everything and every opponent out there. I trust your capability, but would you please think twice before you do something without my permission?"

"Hindi ko naman-----"

"And don't try to f*cking argue with me when I'm talking about your safety and our baby. You're not listening to me at all, Zerina." 

Nanahimik nalang ako dahil ramdam kong nasasagad na ang pasensiya niya sa akin. Tama naman siya, and yes, I admit, I was wrong. Minamadali ko ang lahat para matapos na agad ang bwiset na unknown group na 'yan dahil ayokong umabot sa punto na madamay ang anak namin sa gulong 'to. Ayokong lumabas siya na prinoproblema parin namin ang mga taong gustong pumatay sa akin. I don't want that for d*mn's sake. 

Dahil na rin sa pagod ay nakatulog ako sa byahe. Saktong nagising lang ako nang papasok na kami sa mataas na gate ng mansion ni Renzo. Napahawak ako sa tiyan ko. I took my phone out of my pants to check the time. 8:39 P.M. Pagkaparada ng kotse ni Renzo ay agad akong bumaba at dire-diretsong pumasok sa loob papunta sa kusina. D*mn! Sorry, baby, ginutom ka ni Mommy. 

Refrigerator ang una kong binuksan. I saw a lot of sweets, matcha lahat ang flavor. Napasimangot ako dahil parang may iba akong gustong kainin kaya walang gana kong isinara ang ref.

"I'll cook. What do you want for dinner?" Tanong ni Renzo sabay lapag ng susi ng kotse sa counter. Binuksan niya ang ref na katabi ng binuksan ko. Do'n kasi naka-store 'yong ibang pagkain na kailangang lutuin. But wait, isn't he mad at all? 

Nilingon niya ako, nanatiling nakahawak siya sa pinto ng ref na nakabukas. Mukhang kalmado naman siya pero pakiramdam ko may inis padin siya sa ginawa ko. Umiwas nalang ako ng tingin tyaka sumagot, "Tinola." 

Wala akong narinig na sagot sa kaniya. Pagtingin ko sa kaniya ay hawak na niya ang nakabalot na chicken meat. I think, his mother taught him to cook Tinola too. "'Yong sayote sana 'yong gamitin mong sahog tyaka chili leaf." Mahina kong request pero hindi siya umimik. Dumiretso siya sa sink para hugasan 'yong karne ng manok. Alright. I seriously got him mad. 

"Good evening, po Ma'am, Sir. Pasensiya na po kayo-----"

"Can you get something from me, manang?" Putol ni Renzo sa kasambahay namin na naka-assigned dito sa kusina. 

"Sige po, sir. Ano po 'yon?" Magalang na tanong niya. Tinitingnan ko lang silang nag-uusap.

"I need mirliton and chili leaf." 

"Sig---sorry, sir, ano po 'yong m-mir----" 

"Sayote po manang. Pakidamihan nalang po 'yong dahon ng sili." Nakangiting sagot ko. 

"Okay po, ma'am!" Masiglang sagot niya bago umalis. Tiningnan ko si Renzo na nakatingin din pala sa akin pero agad din niyang ibinalik ang atensyon sa ginagawa niya. 

"Pa-mirli-mirliton ka pang nalalaman, pwede mo namang sabihing sayote para mas simple." Komento ko pagbaba ko ng high stool para kumuha ng ice cream sa ref. Wala akong narinig na sagot. Tss. Ayaw talagang pumansin. 

He's wearing an apron when I closed the door after I got my food. Lumapit ako sa kaniya para panoorin siya sa ginagawa niyang paghiwa ng karne. I waited for him to start a conversation dahil usually, 'yon naman talaga ang ginagawa niya, pero mukhang wala siya sa mood para magsalita ngayon. 

"I'm sorry." Ang tanging nasabi ko habang nakayuko lang akong pinagmamasdan ang nakabukas na large cup ng ice cream. 

"You're tired." Finally, he replied, but in a cold tone. "Finish that and go take some rest. I'll bring your dinner upstairs." Hindi na ako sumagot pa and I just did what he told me. Naubos ko ang ice cream, pagkatapos ay umakyat narin ako papuntang kwarto.  

I took a shower at nagpalit na ng pajama at loose shirt. I dried my hair and fixed it into a messy bun. Wala akong magawa kaya chineck ko nalang muna ang phone ko, expecting a message and I really got one from Max. Pinatay ko rin kaagad 'to nang pumasok si Renzo dala ang food tray. Sinalubong ko siya dala ang excited na ngiti. Amoy palang ng tinola natatakam na ako. 

"Gusto ko sa veranda kumain." Tiningnan ko siya pero umiwas din siya agad para tumuloy sa veranda nitong kwarto. Inilapag niya ang foodtray sa mesa. Napakunot ako nang makitang tig-isang bowl ng rice, ulam at isang baso ng tubig lang ang dala niya. I looked at him. "You don't want to join me?" Diretsa ko sa halip na tanungin siya kung hindi siya kakain. Pinaninindigan ba talaga niya ang galit niya sa akin? 

"Eat. I'll go take a shower." Tumalikod na siya at umalis. Parang nawalan tuloy ako ng ganang kumain pero ayoko namang gutumin ang anak ko at gutom din ako kaya pinilit ko ang sarili kong kumain. 

Pagkatapos kong kumain ay ako na ang nagbaba ng pinagkainan ko. Nag-prisinta ang kasambahay namin siya na ang magliligpit nito. I thanked her before going back to our room. Naabutan ko siyang nakasuot lang ng itim na baththrobe habang hawak ang phone niya. He looked at me pero mabilis lang 'yon dahil tumalikod na siya. He then put his phone on his ear. 

"Yes, Dad...I know....Alright, thanks." Pinatay niya ang tawag nang saktong makaupo ako sa dulo ng kama. He then went on drying his messy hair with a white towel. 

"May underground business ka ba ulit na kailangang asikasuhin?" I asked. 

He went on drying his hair without even looking at me, "Is it even matter telling you?" Ramdam ko ang pagiging sarkastiko niya sa sagot niya. Alam ko namang mali talaga ang ginawa ko. I  sincerely apologized to him, pero bakit parang hindi niya maintindihan ang side ko? 

"You don't even understand...."

"Understand what, Zerina?" Sa wakas ay nakuha ko na ang buong atensyon niya. Bumuntong hininga siya. Kalmado na siya ngayon kompara kaninang nasa byahe kami. "Do you expect me to understand your recklessness? You, trying to pull off something that might risk your life? Look, Zerina, you know, I can't lose you. I can't lose you both." 

I bit my lower lip trying to suppress my tears. D*mn it! Mukhang napansin niya 'to. Naglakad siya palapit sa akin at lumuhod sa harap ko. "All I'm asking is for you to tell me everything you want to do, especially now that you're pregnant. I won't stop you unless it's safe." I looked at him. He held both of my hands. 

"I just wanted to end this mess once and for all, Renzo. For us at para sa anak natin." I started, explaining myself. "I know, it was reckless. Aminado naman akong mali 'yong ginawa ko dahil mas lalo ko lang ipinapahamak ang sarili ko at ang buhay ng anak natin. And yes, you were right. Hindi ko kontrolado ang lahat, so sorry, okay? I'm sorry." Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. "But, seriously? Did you really have to ignore me that way? Require bang maging cold ka sa akin dahil nakagawa ako ng mali?" Pinunas ko ang luha ko pero d*mn! Mas lalo lang akong naiyak. I covered my face with both of my palm at do'n umiyak. Hindi naman ako ganito ka-emotional pero d*mn! 

"Hey, hon..."

"You're too much, Lorenzo." Umiiyak parin ako dahil sa totoo lang nakakasama ng loob 'yong hindi niya pagpansin-pansin sa akin kanina. 

"Look, I'm sorry." Tumabi siya sa akin sa kama. He held my wrists to remove my hands covering my face. He then cupped my cheeks and gently kissed my forehead. He wiped my tears and fixed my hair, tucking it on my earlobe. "I'm sorry." Maamong paghingi niya ng tawad. "I was f*cking worried to the bone, hon. I didn't know what to do anymore when I heard you came in Origami to finish the mission. I don't know what am I going to do with my life if I would ever witness you there lifeless."

I know. Naiitindihan ko siya. "I'm sorry too, and please, don't you ever dare ignore me again when I'm talking to you, Lorenzo. I hate it." May pagbabantang saad ko.

He softly chuckled, pulling me closer to him for a hug, "And don't you ever do something reckless again. Promise me, you will never do that again." 

Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kaniya para tingnan siya. His forehead creased, "What? Don't tell me you're planning something again?" Nabasa niya kaagad ang nasa isip ko. Humugot ako ng malalim na paghinga bago nagsalita. 

"Max texted me. It's about Mr. Baldwin." Tahimik lang si Renzo at nakikinig kaya nagpatuloy ako. "He's going to hold a party for the restoration of Dark Soul."

Mukhang hindi naman na siya nagulat. Hindi na rin ako magtataka kung may alam siya rito. "And you will be attending the event." Hindi na siya nagtanong dahil siya na ang tumapos sa linya ko. I tried to coax him with my eyes. Kapag hindi ako pinayagan ni Renzo, mapipilitan kaming mag-change plan ni Max.

He heaved a sigh, "Alright, but you're coming with securities----"

"No!" Mabilis na kontra ko. 

His brow raised, "Why? Though you have Max and the Fallen, do you think I will let you risk yourself again? F*cking no."

"Makakaramdam agad ang Korbin kung madaming securities, Renzo. They're only going to ruin our plan." Pagmamatigas ko. 

Tumayo siya, "No securities. Alright then. No one's coming to that f*cking restoration." 

"Lorenzo"

"Zerina" Parang nagpapaligsahan kami sa tingin pero sa huli ay ako ang kusang bumigay. 

I think Max and I need to adjust something about the plan. "Fine. We'll go with your plan." 

Ngumisi siya na parang tagumpay niyang nakuha ang gusto niya, "Now, we're talking, hon." 

Humiga nalang ako. Lumapit siya sa akin at naupo sa tabi ko. Itinukod niya ang kamay niya sa kama malapit sa baywang ko. "We still have time before the restoration. What do you want to do? Wanna buy toys and other stuffs for our baby?" 

Napangiti ako sa sinabi niya. Ini-angkla ko ang mga kamay ko sa batok niya, pulling him for a kiss. We parted after seconds pero hindi siya nakontento kaya hinalikan niya ako ulit sa labi, but deeper this time, hangggang sa bumababa na ang labi niya sa leeg ko. Bahagya kong itinagilid ang mukha ko para bigyan siya ng mas madaling access dito. His deep and warm kisses makes me pulled his hair for support. D*mn, I miss him doing this. 

"Let's have a date tomorrow, hon." Bulong niya habang patuloy parin sa pag-halik sa leeg ko. Renzo's favorite property. Tss. 

"We don't know the gender, yet, Renzo, how.....oh d*mn!" Napasabunot pa ako sa buhok niya lalo nang maramdaman ko ang daliri niya sa gitna nang mga hita ko. WTH! 

"Next time, wear a nighty dress. Better without your underwear." Nag-init ako sa sinabi niya. WTH, Mikael Lorenzo! Mabigat ang pag-hinga niya at gano'n din ako. 

"Renzo!" Napa-arko ang katawan ko nang maramdaman ko ang paggalaw ng palad niya sa pagkababae ko. I felt the sensation growing within me kahit may suot pa akong pajama. 

"Stay still." Utos niya at bumaba siya para pantayan ang bandang ibaba ko. Pinaghiwalay niya ang mga hita ko. He looked at me first. "Buntis ako, Renzo." Paalala ko, but he just gave me a devilish smirk. "Don't say the obvious, hon." 

Hinubad niya pababa ang pajama ko kasama ang undies ko. Kinakabahan ako, d*mn! I know what would be the next thing he's going to do, and when he did, napa-arko ang katawan ko. 

"D*mn!" I cursed but more sounded like a moan. "Renzo...." 

Ilang mura pa ang pinakawalan ko habang patuloy ang ginagawa niya sa ibaba ko. He's doing it like a pro, and making me feel to want more of it. Abot ko parin ang buhok niya kaya napasabunot ako rito para kumuha ng suporta, and yes, to tell him that I want more. 

He got what I want him to do nang simulan niyang itaas ang shirt ko while kissing, licking, and sucking my loins, up to my belly. He stopped there so I looked down to see him. He gently kissed my belly bago itinuloy pataas ang pag-akyat sa akin hanggang sa tuluyan na niyang tinanggal ang suot kong damit. Hindi ako naka-bra kaya ang hinaharap ko ang agad na bumungad sa kaniya. Sinungaban niya kaagad 'to nang marahas na halik habang marahang minamasahe ang kabila. 

"Mmm~ Renzo..." I couldn't help but moan. He's so good. He's so freaking good at this. 

"I made a promise to myself not to f*ck you while you're pregnant..." He whispered as he kept on kissing my skin, sucking my neck while caressing me down between my thigh. 

"Ah!" Then I felt his middle finger inside me. Paulit-ulit kong binabanggit ang pangalan niya. The room were filled with loud moans and curses. 

"C-can't we?" Abot ang hininangang tanong ko habang patuloy siya sa paggalaw. Tingin ko malapit ko ng maabot ang dulo ko.

"F*ck, Zerina. Don't ask me to do more harder than this." 

"Ah!" Napahigpit ang kapit ko sa braso niya nang maramdaman ko ang pag-diin ng daliri niya sa loob ko. Oh sh*t! 

"D*mn, Renzo!" Parang tuluyan na akong nalalasing dahil sa pagbilis ng galaw ng daliri niya sa loob ko. Paulit-ulit na mura at pag-ungol ang pinakawalan ko, and I lost my strength when I reached my climax. 

Umalis si Renzo sa ibabaw ko then he planted a kiss on my forehead. "I love you." 

"You're unfair. You didn't let me do my part." Nanghihinang saad ko. He's still even wearing his bathrobe. Pati ang pag-pwesto kanina sa ibabaw ko ay ramdam kong ingat na ingat siya. 

He held my cheek and gave me a peck on my lips. "If I let you, I'm afraid I would lose myself and break my promise." 

"Expert na ba ako para mawalan ka ng kontrol sa sarili mo, Lorenzo?" Walang hiya-hiyang diretsa ko. 

"If you only knew, hon. So now, sleep before I would lose it." He covered my body with the comforter after helping me wear back my lower and upper garments. He bent down and was about to kiss me when I preceded him, "What if I ask you to break your promise? Wish granted ba?" I smiled evilly to tease him, "You told me, Commander. You would grant me anything."

"Anything, yes, but not everything, Ms. Royal Knightress. Now, sleep." He bent down and gave me a peck on my lips again. "I love you." 

Tss. 

He was about to stand up pero hinawakan ko ang kamay niya, "I have an idea for our date tomorrow." Nakangiting suggestion ko. 

He smirked, "Tell me." 

"Alam mo 'yong tungkol sa Trinity Mining Base 'di ba? Let's destroy it together with the gang."

Mabilis na nagbago ang ekspresyon niya. The strict and composed Commander. "No."

"Yes. It's the third biggest property of the unknown. Maa-alarma na silang kumilos at magpakita for sure kapag pati 'yon nawala sa kanila. Besides, kasama naman kita 'di ba? Hindi na ako tatakas tulad kanina." 

"Zerina. We already talked about this. Just leave it to me, okay?" 

"But, Renzo----"

"Alright, wish granted but in one condition."

"Which wish?" Mapaglarong tanong ko ng nakangisi. Napabuntong-hining siya na parang stress na siya sa kakulitan ko. "The latter." 

Natawa nalang ako ng mahina, "Alright, so what's your condition, Mr. Hilton?"

"You will be with the CIT. You're going to monitor us on-screen while we destroy the Trinity."

"What? Manonood lang ako? Ayoko!" 

"Yes. At least, you're still part of the mission."

"No. Sinabi mong wish granted so that means I have your permission to----" He put his index on my lips hushing me. "Defying my command has already been out of your choices, Ms. Royal Knightress."

Alam kong wala na akong magagawa kaya inirapan ko nalang siya. "Now, sleep. I'll just prepare my gun for tomorrow." Parang nang-aasar pa siya dahil nakangisi pa. Bwiset na lalaking 'to. 

He turned off the lights. "I love you, hon."

"Mahal kita, pero mas mahal kita kung isasama mo ako bukas."

Medyo dim ang ilaw na ibinibigay ng lampshade but I could still see him smirked raising his brow. "I love you more, Zerina, but it's non-negotiable hon, so just sleep."