Bluevale Villa | 9:45 PM

DHALE 

I hugged myself as I felt the cold breeze hitting my skin. The night is getting deep, but thanks to the light bulbs hanging in every palm tree outside the villa, I can still see the way to the bench across the cliff where the calming sound of waves is coming from.

After we had our dinner, I decided na maglakad-lakad muna at magpahangin dito sa labas. I didn't know Mr. Hilton had a property like this here in the Philippines. I know he can buy VILLAS that are worth trillions of dollars everywhere, (HE'S A HILTON FOR HELL'S SAKE!) I just didn't expect na dito mismo sa Pilipinas. I thought it must be in New York or maybe in other foreign countries since he wasn't staying here that much. 

I looked around. Wherever I gaze, I couldn't help but get amazed. I was surprised. VERY SURPRISED when we arrived here early this morning. Sobrang lawak at sobrang ganda ng loob at labas ng property na 'to ni Commander. And what makes it more entrancing is the breathtaking location. I've been wishing to have a property like this one of these days, not exactly as HUGE AND LUXURIOUS as this, basta beach house. 

"Kumusta na kaya si Ell?" I asked myself looking at the dark horizon. 

I knew why Mr. Hilton took her to that island. Tita Zerafina, Ell's mother has been staying there for safety purposes. It would surely be a SHOCK, well not a SHOCK but more likely a SURPRISE for Ell to know that Tita Zerafina is also part of the mafia and that she was a former member of outer, and her husband, Tito Eliazer, the former legendary assassin in Mors, who was also the leader of outer where Kuya Elijah is the current head. 

I hope everything's going to be fine. I hope all of this mess...all of this risk...all this....would be gone soon. We've been playing this, killing, chasing, hiding, and seeking game for months now. No. Not just for months, but for the past generations, it's almost decades now. It's a game between life and death that's too impossible to end. But still, the hope within me is still alive, waiting for a better future....for happier days coming to us. 

I know it's just too early to expect a happy ending or whatever you call that, but we just want to live like those normal days we had. We just want to live without even thinking about how we could possibly avoid risks. Without a morning of finding our target. Without a day of chaos. Without a week of killing bastards here and there. 

How I missed the old days! 

I looked up. Napangiti ako habang tinitingnan ang bilog na buwan. If we could only stay like this for a while....or forever, we would. 

I was taken aback when I felt a vibration from my cardigan's pocket. 

Feeling ko literal na tumigil ang paghinga ko the moment I saw the caller's name on the screen...It's been weeks! No communication. As in no texts, calls, or emails. Nothing. And now...HE JUST CALLED! 

Am I dreaming?!! I was about to answer the phone pero namatay na kaya halos panggigilan ko 'to, but I halted when it lit up once again. SAME CALLER! 

I took the deepest breath. Yes, deepest. Cleared my throat before I tapped the answer button. I placed my phone on my ear, but I DON'T HAVE THE COURAGE RIGHT NOW TO EVEN UTTER A WORD. NOT A SINGLE WORD OR SOUND CAME OUT OF MY LIPS. Nanatili akong tahimik at hinintay siyang maunang magsalita. 

Pero pati siya ay parang na-pipi sa kabilang line. Is he also waiting for me to....

[Baby...]

One word and I lost it. HE GOT ME. 

[What took you so long to answer?] I bit my lower lip as I heard his voice for the second time.

Yes, I won't deny it anymore. Sa isang salita lang niya. I lost it. Just by calling me with that endearment of him with his husky and coaxing voice after weeks of his absence, I'm losing my composure. Every emotion and distressing thought I have, now, it's fading, because the only one I am feeling right now...is these tears forming in my eyes which is enough to admit that I MISSED HIM...I MISSED CREID MACKLEIN MARQUEZ....SO MUCH. 

Kung noon, kayang-kaya ko pang itanggi pero ngayon hindi na because it's the truth anyway. I AM CRAZY AND DEEPLY IN LOVE WITH THIS MAN. 

[Baby, I'm sorry...I'm....] I felt how he heavily breathed. Parang may gusto siyang sabihin pero hindi niya alam kung paano sisimulan, so before he could even went on, nagsalita na ako. 

"How are you?" Aaminin ko. Kinakabahan ako. I didn't know if I even asked the right questions after weeks. I don't know, I'm just nervous! "How's the mission? Did it go well?" Dugtong ko. Oh ghod! My heart's beating rapidly! 

[Ayos lang...] My forehead creased when I felt the weird tone in his voice. Parang may pagdadabog or what? Parang nawala bigla ang kaba ko dahil do'n. I stood up sabay lipat ng phone sa kabilang tainga ko. "Are you really fine? Did you fail the mission? I mean...." I bit my lower lip at napahawak sa noo ko't pabalik-balik na naglakad, "D-did you get shot, wounds, or-----"

[Are you concerned about me or the mission? Which one, Dhale?] I halted pacing back and forth when I heard the seriousness in his voice. Oh ghod! I knew it! Napailing ako at nagpamewang. 

"Of course, I'm concerned about you....and I care about the mission as well." 

[What?] I could even see how his brow arched. I smiled at the thought. 

"I missed you, Creid. When are you coming back?" 

Hindi siya agad nakasagot so I tried again, "Matagal ka pa ba? You know, I'm not pleading to rush your work there...I'm just..." but suddenly I lost words to say. Parang na-mental block ako bigla. Oh come on! 

"I just want to know if...kailan ka babalik?...I heard about Sigmund Crowseigh..."

[Yeah. He's dead.] Malamig na sagot niya. 

I bit my lower lip. So the mission accomplished...."That's----"

[I got my second mission.]  

Natahimik ako. No one's speaking then for seconds. I suddenly felt the longing again. Parang gusto kong mag-plead sa kaniya to see him right now, but I can't. I know work comes first before anything else. We're clear about that. I built that very own rule for both of us. Gusto ko kapag trabaho, trabaho. But...why is just so hard to stick with the rules sometimes?

[Dhale?] 

"Hmm?...Yes, it's about the...uhmm, the darklist. So...who's your next target?" 

[Please, don't pretend as if this is fine for you...because if you're going to ask me, it's not...F*ck! Miss na miss na kita, Dhale. I missed you so f*cking much, baby. If you only knew how much I wanted to f*cking see you...how I wanted to....argh!! t*ng ina! Ba't ba kasi ako ang pinaka-pro sa gang at ako ang inuutusans?"] 

Nagbuhat pa ng bangko. Kahit hindi ko siya nakikita, I can imagine how frustrated he is right now. The way he hardly combs his hair. The way he wants to punch the wall, or anyone around him or throw anything because of annoyance. The way he deeply close his eyes and clenched his fist just because he must do something he doesn't want to and is frustrated about it. Yes, I knew every single detail about him. But I think he doesn't know about that. 

"You're an outer, Creid. What do you expect?" Above all he said, I chuckled.

[F*ck, Dhale! Naiinis ako rito tapos ikaw patawa-tawa lang? D*mn!] 

"No. I'm just...I just missed you, Creid." Natatawa kong sagot. Oh ghod! Being honest with him is a challenge for me but right after telling him what I want to say, gumagaan ang pakiramdam ko.

[Miss mo pero tinatawa-tawanan mo lang. Are you really serious about me?] He asked in a serious tone. Tumigil ako sa pagtawa but I couldn't help but smile. 

"I mean it. I missed you...And wait, I think I should be the one to ask you if you're serious about me, Mr. Marquez?" I jested.

[What the f*ck? Duda ka parin hanggang ngayon? Come on, what else do you want me to do just for you to believe me how f*cking serious I am about you?... Want me to eliminate every girl out there who craves for me? Kasi kung oo, gagawin ko. I'll burn every night clubs, casino, motel, hotel. Name it wherever they f*cking are. I care nothing about them because it's you, Dhale. It's your love and attention I only crave. Everything about you, baby. It's always you. So tell me...]

I didn't see it coming kaya hindi ako agad nakapagsalita. This man never fails to fluster me by being bold with his feelings about me samantalang ako medyo hirap maging verbally expressive sa kaniya about sa feelings ko. Hindi sa pinagdududahan ko parin siya, I was just kidding aside and then he said that line....every single word he said...it reaches my soul...the way he said that it's always me...Always. Honestly, feeling ko mababaliw na rin ako. Ganito ba talaga mag-seryoso ang isang Creid Marquez? He's taking every part of my heart and owning it, marking it as its own.

[Oh, wala ka na yatang maisip na ipagagawa sa 'kin. I told you, I'm----]

"You said too much. I was just----"

[Ako pa ngayon ang madaming nasabi? I'm being f*cking honest here, baby! Seryoso ako sa 'yo. I was...and I really am.] 

I sighed but seriously, my lips couldn't help but smile. Buti nalang hindi ko siya kausap ng face-to-face because he will surely tease me. "I know. I know you're serious about-----"

[Then why did you ask----]

"Nagbibiro lang nga kasi. You're taking it to heart too much, Creid."

[Because I want you to love me with no doubts, Dhale. I want you to always remember that I love you for f*cking real. No f*cking lies. Seryosong mahal kita.]

This is what I'm afraid of. Ang pakiramdam na akala mong pahulog ka palang, pero ang totoo, you already fell too hard. Too deep. Because you're well aware that once an unexpected circumstance hits both of you and left you no choice but to give up, it won't be easy. It will never be easy. And I know right at this moment if ever when that time comes, I don't know if I could bare the pain. If I could let him go kasi iniisip ko palang, parang hindi ko na kaya. 

[Tss. May duda ka parin talaga. Fine. Let me finish this f*cking operation first then I'll show you how I am frustratedly serious about this relationship.]

"I love you, Creid." 

And that's the only words I know I have to say. I heard no reply from him for seconds. 

I don't know if this would last or not, no one knows, but for now, ang gusto ko lang ay kalimutan ang takot na baka isang araw, unti-unting mawala lahat ng 'to. All I want is to make him feel that I love him. Just like what he said...love him with no doubts though I know challenging 'yon sa part ko. 

"I love you so stop being childish now, Mr. Marquez. Ang dami mo pang sinasabi. I know you're serious okay? I feel it. And...I trust you."

[No. You don't. If I ask you to make out with me, are you still going to trust me? Because that's the Creid you knew, Dhale. A bedmate of many. Until now, you still think that I have a hidden agenda, that I only want to f*ck you. Lust, not love huh?... Let's be f*cking honest here...Yes, of course, I am Creid. I crave not only your attention and love but your body. I want you. I f*cking do and if I could only f*ck you the way I want, I would...Kahit ilang beses pa. I don't care if I make you pregnant kasi paninindigan kita. And mark this on your mind, Dhale. Sa ilang beses na 'yon, kahit saan, kahit kailan, ikaw 'yong gusto kong kasama. Ikaw lang.]

Hindi na ako nakaimik sa sinabi niya. He's been honest with me, too honest and I...I don't know what to say anymore. Sobrang bilis ng kabog ng dibdib ko at pakiramdam ko kinikiliti ang tiyan ko. Oh ghod! 

[Take a rest now. Gabi na....No texts, no calls...I know you're going to say that, so yeah...No texts, no calls...Work comes first before anything else. So I'll get this mess done first and I'll come to you. You better be prepared, Mrs. Marquez.] 

Then he hung up without letting me say a word. Natulala nalang din ako sa kawalan. Everything he said kept echoing in my ears. He just gave me this weird feeling with his last words. Parang kinakabahan ako na....Yes, of course, I know what "better be prepared, Mrs. Marquez" means. I'm not assuming things or getting it the wrong way or thinking some dirty thoughts okay? I know it because he's Creid Marquez. 

I looked at my phone when I got a message from him. 

From: Creid

Forgot to tell you....I love you, Madam

Go to bed now and f*cking sleep. Gusto ko healthy ka pagbalik ko. 

Napailing nalang ako at napangiti. As if he knew I'm still out. This man.... 

I started typing then...

To: Creid: 

I love you too!

By the way...I also forgot to tell you something

Thanks for being honest, Creid...but don't you ever dare try me!

And no...WE'RE NOT DOING 'THAT' THING, MR. MARQUEZ 

If you're expecting. Don't..and don't you ever dare do something about it!

Learn to wait, Creid Macklein Marquez. 

You're serious about us, aren't you? Then wait until I permit you to f*ck me the way you want!

Then I pressed the sent button without any second thoughts. May isang minuto siguro ang lumipas bago umilaw ang phone ko. Oh come on! He's calling! 

"What now?" Masungit kong tanong because I know he's going to.....

[Wag kang bibigay agad ah? Make me wait until I beg you to death to just give in and let me f*ck you...Patagalin mo...Let's see who's going to win this, baby~]

I deeply shut my eyes. This Marquez! Ugh!!! 

"Of course. I will. You know me anyway. You can't easily trap me with your KALANDIAN. We already both know who's going to win this so you better try, Mr. Marquez." 

DANIELLA KATE 

Tumigil ako sa paglalakad nang ma-realize ko na hawak ko ang isang galloon ng ice cream. Ni hindi ko na nga napansin na macapuno 'yong flavor eh! Nakakainis! I don't like this! Gusto ko 'yong cookies and cream. Si Jinno kasi eh!

Pati si Tanya na naabutan ko kanina sa kitchen na kumukuha ng evening snacks nagtataka. Bat daw ako umiiyak! Of course, hindi ko sinabing dahil hindi ako gusto ni Jinno. Nakakahiya kaya 'yon! Kaya heto ako ngayon, pinagtitiisan 'tong isang galloon ng hindi ko gustong flavor ng ice cream. 

Sino ba kasing bumili-bili nito eh hindi masarap! Pagalit kong isinubo ang kutsara kaso napatigil ako at pinunas ang luha ko nang makita ko si Dhale na may kausap sa phone. Parang naiinis pa niyang pinatay ang call. Luminga-linga siya kaya na-alarma ako. Noooo! She can't see me! For sure kukulitin din niya ako like Tanya! Kaya ang ginawa ko ay tumakbo ako papunta sa nasulyapan kong gazebo ilang meters ang layo kay Dhale. 

"Grabe, hiningal ako!" Inilapag ko muna ang ice cream sa mesa para habulin ang pag-hinga ko. Eh nakakapagod, ikaw kayang tumakbo na parang may tinatakasan kang didispatsa sa 'yo! 

Naupo muna ako sa upuang nandito. Itinaas ko ang mga paa ko sa couch. Ang engrande naman ng gazebo na 'to! Medyo malaki siya at hindi gaanong pansinin sa may daanan eh buti nalang at nakita ko. Maliwanag rin dito dahil sa mga outdoor dim lights na nasa paligid. Ang fancy! 

Kinuha ko ang ice cream na nasa mesa at nilaklak 'to kahit na masama ang loob ko na hindi cookies and cream ang nakuha ko dahil nagmamadali ako kanina. Nakakainis talaga! Si Jinno tapos si Tanya na kinulit ako! Ayan taliwas tuloy 'tong kinakain ko ngayon sa panlasa ko.

"Nakakainis!!" Padabog ko paring isinubo ang nakayod kong ice cream. Hindi talaga masarap! 

"Ang pangit ng lasa!" Ibabalik ko na sana sa mesa ang galloon nang may kumuha nun sa kamay ko tyaka inabot sa akin ang isang galloon din ng ice cream. 

"Eh?" Tumingala ako at.... "Jinno!!" Napatakip ako sa bibig ko at halos mapausod ako sa dulo ng couch dahil sa gulat. Bakit ba sumusulpot-sulpot siya bigla?! Eh tago na nga 'tong gazebo na 'to nakita pa niya!

"Bakit nandito ka? Eh hindi naman----" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil inabot niya ang kamay ko para ipahawak sa akin 'yong inaabot niyang galloon ng ice cream. Kinuha niya 'yong macapuno flavor sa mesa tyaka naupo sa tabi ko. 

"Cookies and cream 'yan" Pagkasabi niya nun tyaka ko lang naisipang buksan ang hawak kong galloon. Feeling ko kung literal lang, nag-star-star na 'yong mata ko sa sobrang tuwa! 

"Thank you!" Malawak ang ngiting sabi ko bago sinimulang lantakan ang ice cream. 

"Tss" 

Napansin kong kinakain na rin ni Jinno 'yong macapuno ice cream na ayaw ko talaga ng lasa. Napangiwi pa ako pero natigilan dahil....

"J-jinno...." tawag ko sa kaniya habang nakatingin ako sa kutsarang nasa bibig niya. Nilingon niya ako sa tabi niya bago tinanggal ang kutsara sa bibig niya, "Bakit?" 

Napalunok ako kasi....hindi ba indirect kapag gano'n? Eh 'yong straw sa inumin ko na binili niya noong nakaraan, ginamit niya rin...tapos ngayon ito namang kutsarang gamit niya eh ginamit ko rin! Dalawang beses na kaming nag-indirect kiss! Ay pangatlo na yata? 'Yong sa may Filiergo pa, 'yong kutsara ko rin na ginamit no'ng kumakain ako ng ice cream! Sinubuan pa niya ako nun eh! 

"Oh natulala ka na naman sa 'kin?" Nakakunot siya at ako naman ay wala parin sa sarili. Eh kasi naman! Napahawak tuloy ako sa bibig ko at napatingin sa kutsara na ngayon ay nasa bibig na naman niya. Hala! 

"Pang-apat" Bilang ko. 

"Anong pang-apat?" Tanong niya na nakakunot na naman akong tiningnan. 

"Eh?" Walang malay na tanong ko at nanatiling nakatingin parin sa kutsara niya bago ako nag-angat ng tingin sa kaniya. "A-ano 'yon?" Napalunok ako nang bigla nalang siyang ngumisi pagkatapos ay umusod sa tabi ko. Eto na naman! 

Hawak ko ang galoon at halos ipagsiksikan ko pa ang sarili ko sa dulo ng couch kasi ang lapit na niya sa akin!! Ikinayod niya ang kutsara niya sa ice cream ko tyaka 'to itinapat sa bibig ko. Kapag 'to hindi ko isinubo, for sure, bibilang na naman siya! Kaya walang reklamo ko 'yong isinubo sabay mabilis na takip sa bibig ko. 

He chuckled "Pang-lima na 'yan." Nanlaki 'yong mga mata ko sa gulat! Eh? Alam niya?! 'Yong bilang ng indirect kiss?!

"Jinno, bakit ka ba ganyan?" Hindi ko na maiwasang maluha eh kasi naman ito na naman kami sa kiss-kiss na 'yan tapos bigla ko pang naalala 'yong sa kwarto niya kanina. Hindi naman kasi niya ako gusto eh bakit siya halik ng halik?! Tapos siya pa 'tong parang galit kapag hindi mo pinagbibigyan! 

"D*mn, Daniella Kate! Sabi ng h'wag kang magpa-pout sa harap ko." Reklamo niya tiyaka bahagyang lumayo sa akin at pabagsak na inilapag sa mesa 'yong hawak niyang galloon. Sa inis ko ay bumaba ako ng couch tyaka ibinagsak ko rin 'yong lalagyan ng ice cream ko sa mesa tyaka siya hinaharap na parang ikinagulat pa niya.

"Bakit ba huh?! Bakit ba nagagalit ka? Edi mag-pout ka rin kung gusto mo." Talagang inirapan ko siya sa sobrang inis na talagang ikinatawa lang niya. Nakakainis talaga! 

Una, naiinis ako dahil...ito na naman naaalala ko na naman! Gano'n naman diba? May mga times at cases talaga na hindi ka gusto ng taong gusto mo. Parang ako tyaka si Jinno. Hayst. 

"Ano ba talaga, Daniella Kate? Galit ka ba o malungkot ka?" Natatawang tanong niya. 

Pake ba niya? Bumalik ako sa pagkakaupo sa couch. Itinaas ko ang paa ko at niyakap ang tuhod ko. "Matulog ka nalang, Jinno tyaka h'wag mo ng alalahanin kung pa'no ka mapapalapit kay Leigh kasi ilalakad kita bukas na bukas din." Sabi ko pero ramdam ko na tutol talaga ako sa sinabi ko. Eh kasi naman bakit si Leigh 'yong gusto ni Jinno eh ako 'yong hinahalikan niya...oh wait....hindi kaya....

"Jinno, nag-kiss na ba kayo ni Leigh? Ilang beses na?" Magkasunod na tanong ko na nagpaawang sa labi niya. Parang natawa ng hindi makapaniwala sa tanong ko. Napa-pout tuloy ako pero kaagad ding tinakpan ang labi ko. "Eh sorry kung too personal 'yong tanong ko. Eh na-curious lang kasi ako...." Mahina kong saad.

"Sa'n ka ba pinaglihi at ang slow mo?"

Ito na naman ba! Nadamay na naman ang pagiging slow ko. 

"Alam ko namang slow ako hindi mo naman kailangang ipamukha eh." Nakatungong saad ko. "Pero, Jinno, maiba ako...." Inangat ko ang tingin ko at natigilan ako dahil 'yong braso ni Jinno ay nakapatong na sa gilid ko sa headrest ng couch. Umusog siya sa akin at sobrang kaba talaga ang naramdaman ko nang magkadikit ang katawan namin. Hindi ko alam kung paano niya ako nahapit palapit sa kaniya. Halos nakasandal na ang ulo ko sa bandang chest niya at feeling ko may mga gumagalaw na namang kung ano sa tiyan ko. Nakayakap ang kaliwang braso niya sa likod ko habang ang hinlalaki niya ay hinahaplos ang braso ko. Sa kanang kamay naman niya ay nilalaro ang daliri ko na nakapatong sa tuhod ko.

Ayoko naaaa! May mga kung ano na namang gumagalaw sa tiyan ko!

"Anong sasabihin mo?" Tanong niya. Napakagat ako sa ibabang labi ko nang maramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa ulo ko. 

"Pwede bang ano....ahm..." Nakatingin ako sa kamay niyang nilalaro ang daliri ko! Ang lapit lapit niya! Nakaka-goosebumps na talaga ang ginagawa niya sa akin!

"Pwedeng ano, Daniella Kate? Say it." 

Bakit ba kinakabahan ako?! Dapat talaga nilapitan ko nalang si Dhale kanina eh! Nakakainis! 

"H'wag mo na 'kong iki-kiss simula ngayon." Diretsong sabi ko at talagang nilakasan ko ang loob ko na i-angat ang tingin ko para makita siya. Kaagad naman siyang nag-iwas ng tingin at umusog ng konti palayo sa tabi ko. Mabigat ang paghinga niya, feel ko may gusto siyang sabihin pero parang ayaw niya?

Feeling ko talaga bibigay na ako buti nalang hindi na nakahawak si Jinno sa akin!!

"Kasi alam mo naman 'di ba...I mean, alam nating si Leigh ang gusto mo, what if makita niya tayo? Eh for sure gusto ka nun. Crush na crush ka nga niya eh-----"

"Crush niya lahat, Daniella Kate." Putol niya sa akin na seryoso ang tingin sa mga mata ko kaya nag-iwas ako at nagpatuloy....

"Pero crush ka parin niya tyaka gusto mo siya. Eh kapag nakita niya tayong nagki-kiss ano nalang ang iisipin niya? Na gusto mo ako?...." Napatakip ako sa bibig ko at nakita ko na medyo nagulat siya sa sinabi ko kaya mabilis kong dinugtungan "I mean, na gusto kita? Kahit h-hindi.... Eh syempre friend kami ni Leigh. Kaya better na ipu-push talaga kita sa kaniya kasi for sure magiging cute couple kayo!" Ngumiti ako ng malawak pero parang naiiyak talaga ako.

"Masaya ka naman sa sinasabi mo?" Seryosong tanong ni Jinno na parang wala lang lahat ng sinabi ko sa kaniya. 

"O-oo naman, Jinno! Syempre masaya ako na m-masaya ka at kayo ni Leigh!" Bakit ba hindi tumitigil 'yong karayom na tusukin 'yong puso ko! Ang sakit na ah! Nakakainis! 

Nakita ko kung paano mariing pumikit si Jinno, kung paano umigting 'yong panga niya kasabay ng pag-scratch niya sa batok niya gamit ang daliri. Galit na naman ba siya? Eh wala naman akong sinasabing dapat niyang ikagalit eh! Dapat nga happy pa siya at excited kasi tutulungan ko siya kay Leigh.

"Jinno, g-galit------" Natigilan ako nang bigla niyang inilapit ang mukha niya sa akin. 'Yong talaga malapit na malapit. I felt goosebumps nang maramdaman ko ang paglapat ng mainit niyang palad sa braso kong nakayakap sa tuhod ko kaya napahigpit pa ang yakap ko rito. 

Ito na naman eh! Ito naman 'yong mabilis na tibok ng puso ko. 'Yong pakiramdam na gusto kong itulak palayo si Jinno hindi dahil naiirita ako kung hindi dahil kinakabahan ako. Kinakabahan ako dahil baka madala ako ng emotion ko. Eh kasi naman nakaka-tempt 'yong lips niya!!! Ayoko na! Ganito ba talaga kapag gusto mo 'yong isang tao eh hindi naman niya ako gusto?! Ang unfair! Ako lang 'yong nakakaramdam nito!

"Can I take you to bed now?" 

"Eh?" Parang nagbalik sa katinuan ang utak ko sa tanong niya. Bed? Can he take me to bed? 

"H-hindi pa ako naaantok eh." Napatungo siya at halatang nagpipigil ng inis after ko sumagot.

 "Seriously, Daniella Kate?" Bulong pa niya. Ano bang......

"Eh ikaw? Baka naaantok ka na, matulog ka-----" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil naramdaman ko na ang labi niya sa labi ko. 

Ito na naman! Ito na naman! 

Parang inuutusan ako ng halik niya na kusang ipikit 'yong mga mata ko. And that's what I did. Feeling ko pati lips ko nagpatianod na rin kahit hindi ko alam kung tama ba 'yong ginagawa ko. OMG! 'Yong puso ko!!!!

Kasasabi ko palang na h'wag niya akong i-ki-kiss dahil baka.... "Hindi ko gusto si Novaleigh, Daniella." Bulong niya nang magkahiwalay ang mga labi namin. Ito na naman 'yong feeling na parang nabibitin ako! 

"Kaya please lang...h'wag na h'wag mo 'kong ilalakad o ipagtutulakan sa kaniya o sa kahit na sino. Ako nga 'di ko 'yun ginagawa sa 'yo tapos sa akin gagawin mo? Don't ever try to detach me from you, Daniella Kate. Kung gusto mo akong ilakad, ilakad mo 'ko papunta sa 'yo h'wag sa iba. Gets mo ba?" 

Nakatingin lang ako sa mga mata niyang nakakaakit kahit na hindi pumapasok sa utak ko lahat ng sinasabi niya. Eh nakaka-distract naman kasi talaga! 

"Daniella Kate!"

"Eh?"

"Nakikinig ka ba huh?" 

"Eh? O-oo..."

"Oh sige, anong sinabi ko?" 

Natigilan ako kasi hindi ko talaga alam kung anong sinabi niya. Ang last na natatandaan ko ay....

"Na h'wag na h'wag kitang ilalakad o ipagtutulakan sa iba...."

"Good..."

"Eh pa'no nga si Leigh, Jinno? Kaya mo ba na walang moral support ko? Kaya mo na umamin or ligawan siya ng walang push from me? Kahit ipag-cheer lang kita?" 

Hindi ko alam kung bakit siya napapikit na mariin. Umigting na naman 'yong panga niya at napa-scratch sa batok niya. Konti nalang ay masabunutan niya 'yong sarili niya kaya napakunot ako.... "Jinno, okay ka lang? Sabi ko naman kasi sa 'yo tutulungan na kita-----"

"Ano bang explain ang gagawin ko sa 'yo, Daniella Kate?!" Tumayo siya sabay kagat sa hintuturo niya gamit ang labi niya sa sobrang frustration. Nakapamewang pa at ilang beses na nagpabalik-balik sa harap ko. Ako naman, napakurap-kurap nalang kasi naman....Eh ang weird kaya niya! 

"Jinno, okay-----"

Napasinghap ako nang bigla niya akong binuhat pang-kasal. "Jinno, ano ba?! Teka lang! Bakit mo ba ako binubuhat? Ibaba mo nga ako, baka makita tayo ni Leigh dito! Jinno!"

Pero hindi niya ako pinakinggan kahit na anong pagpupumiglas ang ginawa ko hanggang sa makarating kami sa parking lot ng villa kung saan naka-park 'yong kotse niya. 

"Jinno naman! Bakit ba? Saan-----" Naipasok pa niya ako ng walang kahirap-hirap sa passenger's seat, walang imik na inilagay ang seat belt bago pumuntang driver's seat. 

"Saan ba tayo pupunta? Jinno naman eh, kinakabahan ako baka mahuli tayo ni Leigh-----"

"Stop saying Leigh's name, Daniella! Hindi ko siya gusto, pwede ba?"

Natahimik ako bigla. Hindi gusto ni Jinno si Leigh? Ibig sabihin....Napatingin ako sa kaniya na seryoso sa pagda-drive. "S-saan ba tayo pupunta?" 

Feel ko kabado ako na parang natutuwa kasi walang crush 'tong si Jinno kay Leigh. Buti naman at hindi na rin ako mage-effort na ilakad siya ro'n. 

"Sa condo ko."

"Eh? Anong gagawin natin do'n?" Inosenteng tanong ko sabay dampot sa baril na nasa dashboard ng kotse niya. Mabilis niya rin 'yong naagaw sa akin tiyaka ibinalik sa dashboard. 

"Ikakama kita para maintindihan mo 'yong sinasabi ko sa 'yo kanina."