<<Τι πράγμα! Το ήξερα πως κάτι έτρεχε μεταξύ μας από τον τρόπο που σε κοίταζε στο γκαλά>> λέει η Έμμα και σκουπίζει το σαγόνι της καθώς της χύθηκε ο καφές πάνω της. Έχουν περάσει πέντε μέρες από την τελευταία φορά που είδα τον Έρικ έχω βγει για καφέ με την κολλητή μου και εδώ και μία ώρα περίπου της διηγούμαι τα όσα συνέβησαν μεταξύ μας εκείνη την ημέρα στον ιστιοπλοϊκό όμιλο. Η Έμμα με κοιτάζει με ανοιχτό στόμα καθώς της αφηγούμαι τον τρόπο με τον οποίο έφτασα στην κορύφωση ενώ βρισκόμουν μέσα στην κατάμεστη αίθουσα. <<Πες μου ότι δεν μου κάνεις πλάκα;>> με ρωτάει η Έμμα και της κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου πιάνω την κούπα και πίνω από τον καφέ μου <<Ότι σου είπα είναι εκατό της εκατό πραγματικό Έμμα>> της λέω και κοιτάζω γύρω μου καθώς μια παρέα έρχεται και κάθετε στο διπλανό τραπέζι μας. Ήμαστε σε ένα παραλιακό καφέ με θέα την θάλασσα και επιτέλους μετά από τόσες μέρες μπορώ να διηγηθώ σε κάποιον το πιο τρελό όνειρο το οποίο παίρνει σάρκα και οστά <<Δεν το πιστεύω αυτό όποτε λείπω εγώ γίνονται τα πιο συναρπαστικά πράγματα>> διαμαρτύρεται η Έμμα και γελάω <<Κέιτ αυτό όμως είναι πολύ σοβαρό>>  και ξαφνικά η συζήτησή μας από ανάλαφρη γίνεται ξαφνικά σοβαρή. 

Παίρνω μια ανάσα <<Το ξέρω όλες αυτές τις μέρες σκέφτομαι πως δεν πρέπει να ξανά συμβεί κάτι ανάλογο μεταξύ μας ότι είναι λάθος αλλά, και μόνο η σκέψη πως θα νιώσω τα χέρια του πάλι στο σώμα μου κάνει την καρδιά μου να χτυπά ανεξέλεγκτα>> λέω και βγάζω τα εσώψυχά μου στην φίλη μου η οποία κουνάει το κεφάλι της συμπονετικά <<Δεν ξέρω αγάπη μου τι να σου πω ειλικρινά>> λέει η φίλη μου και πιάνει το χέρι μου τρυφερά <<Αυτό που ξέρω και βλέπω είναι όμως πως είσαι τρελά ερωτευμένη μαζί του και μπορεί να κοροϊδεύεις τους υπόλοιπους αλλά, όχι εμένα και πιθανόν ούτε και τον Έρικ ειδικά με την προϊστορία που έχει στις γυναίκες>> λέει η Έμμα και ένα μικρό τσίμπημα ζήλιας εμφανίζετε όταν λέει για τις άλλες, γυναίκες που είχε <<Δεν ξέρω τι να κάνω Έμμα θα τρελαθώ στο τέλος>> της λέω με απόγνωση <<Θα σου πω το βράδυ που βγούμε>> λέει και με κοιτάζει πονηρά <<Δεν έχω διάθεση Έμμα>> της λέω και ακουμπάω την πλάτη μου στην καρέκλα μου <<Δεν με νοιάζει να βγούμε θα πιούμε και το βασικό θα ξεχάσεις για λίγο τον Έρικ>> λέει και με κοιτάζει με τα λαμπερά της πράσινα μάτια και ξέρει πως δεν μπορώ να της αρνηθώ πότε στο κάτω κάτω είναι η καλύτερή μου φίλη. <<Στις δέκα να είσαι έτοιμη θα περάσω να σε πάρω να πάμε στο Sarajevo>> λέει και δεν σηκώνει αντιρρήσεις και απλά της χαμογελάω. 

Στις εννέα και μισή κοιτάζομαι μια τελευταία φορά στο ολόσωμο καθρέφτη του δωματίου μου διάλεξα ένα κοντό στενό φόρεμα σε μπλε ρουα χρώμα το οποίο έχει σταυρωτά κορδόνια στο πίσω μέρος της πλάτης μου η οποία είναι όλη σχεδόν έξω και πέφτουν πάνω τις οι χαλαρές μπούκλες μου. Το έχω συνδυάσει με ένα ζευγάρι ασημένια πέδιλα στιλέτο και μια μικρή τσάντα σε ίδιο χρώμα. Παίρνω το κινητό μου και κατεβαίνω προς το σαλόνι όπου οι γονείς μου απολαμβάνουν το κρασί τους <<Μαμά>> λέω καθώς πηγαίνω προς το μέρος του <<Η Έμμα όπου να ναι θα είναι εδώ>> της λέω και χαμογελάω <<Καλά να περάσετε>> λέει ο πατέρας μου <<Ευχαριστώ μπαμπά>> του λέω γλυκά <<Και φρόνημα μην ξεχνάς πως οι δημοσιογράφοι είναι παντού Κέιτ>> λέει η μητέρα μου προειδοποιητικά <<Ναι μαμά>> της λέω και κουνάω το κεφάλι μου. <<Δεσποινίς η φίλη σας μόλις έφτασε>> λέει ο Ίαν ο οποίος εμφανίζεται μέσα στο σαλόνι <<Σε ευχαριστώ Ιαν>> λέω και βγαίνω έξω όπου το καλοκαιρινό αεράκι χτυπάει απαλά το πρόσωπό μου και προχωράω προς το μαύρο Range Rover ο οδηγός κατεβαίνει και ανοίγει την πίσω πόρτα για να μπω μέσα και πριν καλά - καλά κάτσω η Έμμα με τραβάει και με αγκαλιάζει σφιχτά. Φοράει ένα κοντό μαύρο σατέν φόρεμα με ψιλές τιράντες και μαύρα πέδιλα o οδηγός βάζει μπροστά και βγαίνει στους νυχτερινούς δρόμους του Σιάτλ με προορισμό το κλαμπ που θέλουμε. 

Με το που σταματάει στην είσοδο βλέπω μια ουρά να εκτείνετε σχεδόν δυο με τρία χιλιόμετρα ευτυχώς για εμάς ποτέ δεν περιμένουμε άλλα, μας αφήνουν να μπούμε μέσα με το που λέμε τα ονόματά μας. Ο οδηγός ανοίγει τις πόρτες μας και κατεβαίνουμε με προσοχή με την Έμμα προχωρώντας προς την είσοδο ένας μεγαλόσωμος άντρας βρίσκετε στην πόρτα και όταν φτάνουμε κοντά του μας κοιτάζει <<Κέιτ Μίλλερ>> λέω και ο άντρας κουνάει το κεφάλι του ενώ ανοίγει την αλυσίδα για να περάσουμε αλλά, ξαφνικά ακούω κάποιες κοπέλες δίπλα μου να τσιρίζουν και γυρίζω να κοιτάξω πίσω μου όταν βλέπω μια μπλε Jaguar F - Type να σταματάει μπροστά και ένας παρκαδόρος ανοίγει την πόρτα και ξέρω πολύ καλά ποιος πρόκειται να κατέβει ο Έρικ. Η Έμμα κοιτάζει μια εμένα και μια τον Έρικ ο οποίος ακόμα δεν φαίνεται να μας έχει προσέξει αλλά, ξαφνικά το αίμα μου αρχίζει να σφυροκοπά στις φλέβες μου όταν βλέπω να βγαίνει  από την θέση του συνοδηγού η Έλσα με ένα κόκκινο φόρεμα. Προχωράει προς το μέρος του Έρικ και αυτός βάζει το χέρι του στην μέση της είμαι έτοιμη να κάνω φόνο αλλά, σκέφτομαι τα χρόνια που θα περάσω στην φυλακή. Πιάνω το χέρι της φίλης μου και γυρίζω να μπω μέσα στο κλαμπ όμως με την άκρη του ματιού μου βλέπω τον Έρικ να κοιτάζει προς το μέρος μας και ξέρω πως μας είδε αφού ξαφνικά κοκάλωσε στην θέση του. 

Μπαίνουμε μέσα στο γεμάτο κλαμπ και πηγαίνουμε προς ένα ψιλό τραπέζι όπου δίπλα του κάθονται μια παρέα από πέντε άτομα τρία κορίτσια και δυο αγόρια με τα οποία γνωριζόμαστε και φοιτούμε μαζί στο ίδιο πανεπιστήμιο. Τους χαιρετάμε χαμογελαστά και καθόμαστε στο τραπέζι χαίρομαι που είναι και άλλοι γνωστοί μας εδώ. Παραγγέλνουμε Τζιν με την Έμμα και αρχίζουμε να χορεύουμε στο ρυθμό της μουσικής. Η Έμμα μου κάνει νόημα να κοιτάξω πίσω μου και βλέπω τον Έρικ να κάθετε στο διπλανό άδειο τραπέζι μαζί με την Έλσα αλλά και άλλον έναν άντρα τον οποίο τον έχω δει κάποιες φορές μαζί του προφανώς θα είναι φίλος του. 

Μετά από σχεδόν μια ώρα και αφού έχουμε πιεί ήδη δυο ποτά και πάμε για το τρίτο έχουμε ενωθεί με τη παρέα από το πανεπιστήμιο και η Έμμα βάζει μπροστά το δυνατό πυροβολικό και παραγγέλνει σφηνάκια και είμαι σίγουρη πως αυτό δεν θα μας βγει σε καλό. Η Έλσα κάτι λέει στο Έρικ και στην συνέχεια γυρίζει και με δείχνει με το κεφάλι της αλλά, δεν με νοιάζει προσπαθώ να τους αγνοήσω όσο μπορώ αλλά, μου είναι αδύνατον καθώς την βλέπω να χορεύει αισθησιακά μπροστά του. Με το που φέρνει ο σερβιτόρος τα σφηνάκια τα αρπάζουμε και σε δυο δευτερόλεπτα έχουν εξαφανιστεί <<Άλλον έναν γύρω>> φωνάζει η Έμμα στον υπάλληλο και αυτός φεύγει για να επιστρέψει ξανά με τον δίσκο γεμάτο όπου και πάλι μέσα σε μια στιγμή έχουν αδειάσει ενώ η θερμοκρασία του σώματός μου αρχίζει να ανεβαίνει. Ο Νίκολας από την παρέα μας λέει στο αυτί του σερβιτόρου κάτι και αυτός κουνάει καταφατικά το κεφάλι του και πάει προς το μπαρ. Τα σφηνάκια έχουν αρχίσει να με επηρεάζουν και νιώθω μια γλυκιά μέθη αλλά, όχι τόσο που να μπορώ να μην ζηλεύω την Έλσα η οποία τρίβετε κυριολεκτικά πάνω στον Έρικ. 

Βλέπω τον σερβιτόρο να έρχεται με δίσκο γεμάτο από εύφλεκτα σφηνάκια και ξέρω ότι πρόκειται για την Lamborghin αφού αυτό συνηθίζουμε να πίνουμε και στο Βανκούβερ στα πάρτι που διοργανώνουν εκεί. Ο σερβιτόρος αφήνει τον δίσκο με προσοχή στο τραπέζι μας και μόλις σβήνει η φωτιά παίρνουμε τα ποτήρια στα χέρια μας και καταπίνουμε το υγρό μόνο - μιας και νιώθω να μου καίει το λαιμό μου. Η Έμμα με πιάνει από τη μέση και κουνιόμαστε στο ρυθμό της μουσικής καθώς το Unholy παίζει δυνατά και αφήνουμε τις αναστολές μας κατά μέρος και χορεύουμε λικνίζοντας τα κορμιά μας πάνω κάτω και βλέπω πως μας κοιτάζουν σχεδόν όλα τα τραπέζια. Γυρίζω την Έμμα έτσι που η πλάτη της ακουμπάει το στέρνο μου και κολλάω πάνω της χορεύοντάς προκλητικά μαζί της. Ο Έρικ έχει μείνει κόκαλο όπως και οι άλλοι δυο στην παρέα τους η Έμμα βάζει τα χέρια της στα γυμνά μου πόδια και τα χαϊδεύει ανεβάζοντας το χέρι της προς τα οπίσθιά μου. Μόνο στο Βανκούβερ συνηθίζαμε να χορεύουμε έτσι και να προκαλούμε αλλά, εδώ κάναμε μια εξαίρεση και ξέρω πολύ καλά τον σκοπό της φίλης μου και από το βλέμμα του Έρικ μάλλον το έχει πετύχει. Τα μάτια του έχουν γίνει σχεδόν μαύρα και με κοιτάζει σαν αρπακτικό καθώς η φίλη μου με χαδεύει προκλητικά. Την γυρίζω ώστε να ήμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και συνεχίζουμε τον χορό μας μέχρι να σταματήσει το τραγούδι και απομακρυνόμαστε όχι όμως για πολύ καθώς και τα υπόλοιπα κορίτσια της παρέας αρχίζουν να χορεύουν μαζί μας και προσπαθώ να κρατηθώ όρθια καθώς το ποτό αρχίζει να με ζαλίζει επικίνδυνα και φοβάμαι μη χάσω την ισορροπία μου και πέσω.