Έχω αδειάσει τελείως το πιάτο μου με την μακαρονάδα που έφτιαξε ο Έρικ η οποία ήταν πεντανόστιμη. Ο Έρικ με κοιτάζει καθώς πίνει λίγο από το κρασί του είχε ζητήσει από κάποιον να γεμίσει το ψυγείο και τα ντουλάπια με πράγματα πριν να έρθουμε οπότε είχε ότι χρειαζόταν. <<Με κακομαθαίνεις πάντως μια τα  ρομαντικά δείπνα στο Σιάτλ και τώρα η μαγειρική νομίζω πως δεν θα αντέχω μακριά σου ούτε λεπτό>> λέω και βλέπω ένα αγνό χαμόγελο στην άκρη των χειλιών του. <<Αυτός είναι ο σκοπός μου μικρή μου>> λέει και σηκώνεται από την καρέκλα. Έρχεται δίπλα μου και μου δίνει ένα απαλά φιλί στο λαιμό και μου δίνει το χέρι του. Το πιάνω και σηκώνομαι από την καρέκλα μου <<Λοιπόν νομίζω ήρθε η ώρα να εγκαινιάσουμε το νέο μας κρεβάτι>> λέει και με μια κίνηση με σηκώνει και με ρίχνει στον ώμο του και τσιρίζω, προχωράει προς την σκάλα και ανεβαίνει πάνω. 

Με αφήνει στο κρεβάτι απαλά και με ενώνει τα χείλη μας. Πιάνει την άκρη του t - shirt που φοράω και το βγάζει ενώ εγώ του ξεκουμπώνω το πουκάμισο. Με φιλάει στο λαιμό και ξεκουμπώνει το τζιν παντελόνι μου αλλά, σταματάει και πιάνει στα χέρια του τα sneakers μου. Λύνει τα κορδόνια και τα βγάζει από τα πόδια μου. Με μια κίνηση κατεβάζει το παντελόνι μου και το πετάει δίπλα από την μπλούζα μου. Αφήνει απαλά φιλιά πάνω στην κοιλιά μου και κατεβαίνει προς τα κάτω, ανασηκώνω λίγο την μέση μου και τον βοηθάω να αφαιρέσει το εσώρουχό μου. Ακουμπάει τα χείλη του πάνω στην κλειτορίδα μου και αρχίζει να με την γλείφει ενώ μικροί αναστεναγμοί βγαίνουν από τα χείλη μου. Έρχεται κοντά μου και με φιλάει την ώρα ακριβώς που βάζει μέσα μου δυο δάχτυλα και με κάνει να βογκήξω αλλά, το στόμα του καλύπτει το δικό. Ξεκουμπώνω με το χέρι μου το παντελόνι του και πιάνω το σκληρό του μόριο το οποίο γυαλίζει από τα πρώτα υγρά.    

Ανοίγει τα πόδια μου με το χέρι του και ακουμπάει το πέος του πάνω στο εφηβαίο μου και μπαίνει σιγά - σίγα μέσα. Αναστενάζω καθώς νιώθω κάθε εκατοστό του να με γεμίζει αργά και βασανιστικά. Σπρώχνω την λεκάνη μου προς το μέρος του αλλά, με σταματάει με το χέρι του και συνεχίζει τον ρυθμό του. Την ώρα που τον νιώθω όλο μέσα μου αρχίζει να βγαίνει και πάλι αργά. Δεν αντέχω άλλο καθώς το σώμα μου τρέμει από την ηδονή και θέλω να τον νιώσω ολόκληρο μέσα μου<<Έρικ σε παρακαλώ>> λέω και κλαψουρίζω  <<Τι θες μωρό μου>> λέει και με κοιτάζει με τα σκούρα του μάτια <<Θέλω να τελειώσω>> του απαντάω και με μια απότομη κίνηση μπαίνει μέσα μου και μου κόβετε η ανάσα <<Αυτό σου αρέσει μωρό μου;>> λέει καθώς βάζει το πέος του μέσα μου με δύναμη και βογκάω δυνατά. Πιάνει με τα χέρια του τα δικά μου και τα τραβάει πάνω από το κεφάλι μου φυλακίζοντάς τα και συνεχίζει να ανεβάζει ρυθμό και να μπαίνει μέσα μου βίαια και δυνατά και νιώθω τον οργασμό μου να με κατακλύζει <<ΈΡΙΚ>> φωνάζω καθώς τελειώνω <<Σου αρέσει μωρό μου να φωνάζεις το όνομά μου ενώ τελειώνεις πάνω στο πέος μου>> λέει και με φιλάει με πάθος και δαγκώνει το κάτω χείλος μου. Μπαίνει άλλες δυο φόρες μέσα μου και τελειώνει ενώ μικρά βογκητά ξεφεύγουν από το στόμα του.

  Το επόμενο πρωί ο Έρικ είχε φύγει ήδη πριν ξυπνήσω γιατί είχε μια συνάντηση και θα έπρεπε να πάει στο Σιάτλ. Κατέβηκα στην κουζίνα και έφτιαξα καφέ και μια γρήγορη ομελέτα για πρωινό. Είχαμε πει με την Έμμα να βρεθούμε μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά και να πάμε για καφέ  στο Krays Coffee όπου είναι το στέκι μας εδώ στο Βανκούβερ. Φοράω ένα τζιν παντελόνι και ένα απλό μπλουζάκι και καλώ ένα uber. Θέλω περίπου ένα τέταρτο να φτάσω στο καφέ και δεν έχω όρεξη να τα ακούσω από την Έμμα επειδή τους έστησα. Μόλις έρχεται το uber μου μπαίνω μέσα και του δίνω την διεύθυνση. Ευτυχώς οι δρόμοι δεν έχουν κίνηση και έτσι φτάνουμε γρήγορα. Μόλις μπαίνω στο καφέ βλέπω την Έμμα μαζί με την Μία να κάθονται σε ένα τραπέζι <<Κέιτ>> λέει η Έμμα που με βλέπει να πλησιάζω <<Δεν άργησα Έμμα ακριβώς στην ώρα μου είμαι>> λέω και κάθομαι δίπλα τους <<Κέιτ μην την ακούς και εμείς μόλις ήρθαμε>> λέει η Μια και κοιτάζει άγρια την Έμμα <<Μα δεν τόλμησα να πω τίποτα>> λέει η Έμμα και σηκώνει τα χέρια της ψιλά <<Για να μην πεις>> λέω και γελάμε. Παραγγέλνουμε καφέ και αρχίζουμε να συζητάμε για τα μαθήματα της χρονιάς που έχουμε μπροστά μας. <<Γεια σας>>  λέει μια φωνή πίσω μου και γυρίζω να κοιτάξω ο Νίκολας , με τον οποίο ήμαστε στο ίδιο πανεπιστήμιο στέκεται πίσω μου και θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν η τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί. 

Κάθετε στην άδεια καρέκλα δίπλα μου και με κοιτάζει <<Πως είσαι Κέιτ>> με ρωτάει και η Έμμα με την Μία μας κοιτάζουν λες και βλέπουν κάποια κινηματογραφική ταινία <<Μια χαρά Νίκ>> λέω καθώς όλοι μας τον φωνάζουμε έτσι. <<Χαίρομαι όλα καλά στην οικογένεια;>> με ρωτάει και με κοιτάζει στα μάτια <<Φυσικά όλοι καλά, τώρα δηλαδή είχαμε κάποια μικρό προβλήματα>> του απαντάω καθώς θυμάμαι τι του είχε πει η Έμμα στο πάρτι της Μίας <<Ωραία χαίρομαι άρα δεν έχεις κάποιο πρόβλημα αυτή την στιγμή;>> ρωτάει και με την άκρη του ματιού μου προσπαθώ να δω τις αντιδράσεις της φίλης μου αλλά, ο Νίκ δεν παίρνει το βλέμμα του από πάνω μου. <<Όχι κανένα>> του λέω <<Τέλεια δηλαδή δεν έχεις πρόβλημα να πάμε για ποτό το βράδυ;>> ρωτάει και νιώθω εκτός τόπου και χρόνου <<Έχουμε κανονίσει να δούμε ταινία μαζί>> λέει η Έμμα η οποία πετάγεται <<Δεν πειράζει την βλέπετε αύριο και δεν ρώτησα εσένα Έμμα εκτός και αν άλλαξες το όνομά σου σε Κέιτ και δεν το ξέρω>> λέει και ακούω την φίλη μου που τον βρίζει <<Έχει δίκιο έχουμε κανονίσει να δούμε το LA LA LAND>> του λέω όσο πιο πειστικά μπορώ <<Αλήθεια δεν σε είχα για κορίτσι που βλέπει το LA LA LAND>> λέει και στραβοκαταπίνω <<Είναι η αγαπημένη μου>> του λέω και σηκώνεται από την καρέκλα και πάει να φύγει αλλά, ξανά γυρίζει <<Για να ξέρεις πάντως Κέιτ σε ξέρω πολύ καιρό και γνωρίζω πολύ καλά πως δεν σου αρέσει το LA LA LAND αλλά οκ ότι πεις εσύ>> λέει και φεύγει μακριά από το τραπέζι μας. 

Νιώθω τα μάγουλα μου να έχουν πάρει φωτιά από την ντροπή <<Τι ακριβώς ήταν αυτό;>> ρωτάει η Μία αλλά, καμία από τις δυο μας δεν της απαντάει <<Υπάρχει κάτι που δεν ξέρω;>> ρωτάει ξανά <<Όχι τίποτα>> λέει γρήγορα η Έμμα <<Απλά δεν είχα όρεξη να βγω>> λέω και με κοιτάζει <<Με τον δίμετρο τον παίδαρο τον οποίο κυνηγάνε τα μισά  κορίτσια του πανεπιστημίου μας>> λέει η Μια και σηκώνει το φρύδι της. Κοιτάζω την Έμμα και δεν ξέρω τι να πω <<Εκτός και αν υπάρχει κάποιος άλλος>> λέει και με κοιτάζει πονηρά <<Αυτό είναι ε>> λέει και πάω να διαφωνήσω αλλά με σταματάει <<Δεν χρειάζεται να το αρνηθείς εάν δεν θες να πεις ποιος είναι είναι δικό σου θέμα και δεν με αφορά αλλά, επειδή ξέρω τον Νίκ καλά δεν συνηθίζει να προτείνει σε κοπέλες να βγούνε συχνά και πρέπει να είναι τσιμπημένος μαζί σου απλά σε ενημερώνω>> λέει η Μια και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και πίνω λίγο από τον καφέ μου. Χριστέ μου που έχω μπλέξει και το χειρότερο είναι πως πρέπει να κρατήσουμε την σχέση μας κρυφή με τον Έρικ.