Παίρνω από την βαλίτσα μου ένα μαύρο μπικίνι και βγάζω τα ρούχα μου γρήγορα για να το φορέσω και κατεβαίνω προς την παραλία η οποία είναι τεράστια. Βλέπω τον Έρικ να κολυμπάει μέσα στην θάλασσα και χωρίς δεύτερη σκέψη βουτάω και τον πλησιάζω. Βάζει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και μου δίνει ένα φιλί <<Σου αρέσει μωρό μου;>> ρωτάει <<Φυσικά έχω ξετρελαθεί και το γεγονός πως θα ήμαστε τέσσερις μέρες μόνοι μας μου φαίνεται εξωπραγματικό>> του λέω και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του <<Αυτές τις μέρες θα είσαι μόνο δικιά μου χωρίς να φοβόμαστε μην μας δει κάποιος>> λέει και με φιλάει ξανά. <<Για αυτό έκλεισες το πιο απομακρυσμένο σπίτι που βρήκες>> λέω και γελάω στραβά <<Για αυτό και>> λέει και πλησιάζει το αυτί μου <<Και γιατί δεν θέλουμε να αναστατωθούν οι γείτονες από τις φωνές σου>> συμπληρώνει και γελάει πονηρά και κοκκινίζω. 

Τον σπρώχνω προς τα πίσω αλλά, με αρπάζει από την μέση και με μια κίνηση με σηκώνει και με ρίχνει μέσα στο νερό. <<Ε δεν παίζεις δίκαια>> του λέω την ώρα που βγαίνω στην επιφάνεια <<Ποιος σου είπε μωρό μου πως μαζί σου θα παίξω δίκαια όλα επιτρέπονται στον πόλεμο και στον έρωτα>> λέει και πριν προλάβω να μιλήσω απομακρύνεται από κοντά μου με ένα μακροβούτι. Αυτή την φορά τουλάχιστον είμαι σίγουρη πως το άκουσα να λέει την λέξη έρωτα. Κουνάω το κεφάλι μου,  πέφτω πίσω και βυθίζομαι μέσα στο νερό. Αυτός ο άνθρωπος θα με τρελάνει.

Ήμαστε μέσα στην θάλασσα πάνω από δυο ώρες και οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν απαλά στην θάλασσα και χάνονται καθώς σουρουπώνει. Ο Έρικ με κρατάει αγκαλιά στην άκρη της παραλίας όπου και σκάει απαλά το κύμα και κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς να μιλάμε ,έτσι κι αλλιώς η ματιές μας μιλάνε από μόνες του. Η εικόνα αυτή άνετα θα μπορούσε να διακοσμούσε μια καρτ ποστάλ σε κάποιο μαγαζί με σουβενίρ και προσπαθώ να απομνημονεύσω τα πάντα στην μνήμη μου για να έχω να θυμάμαι όταν γυρίσουμε πίσω.  

Πλέον ο ήλιος έχει σβήσει και το φως του φεγγαριού πέφτει στην θάλασσα <<Πάμε>> λέει ο Έρικ και με βοηθάει να σηκωθώ και πηγαίνουμε προς το εσωτερικό του σπιτιού και μένω έκπληκτη καθώς το τραπέζι είναι στρωμένο, φαγητά υπάρχουν πάνω του και έχει αναμμένα δυο κηροπήγια προφανώς η γυναίκα που μου είπε ο Έρικ θα είχε έρθει να τα ετοιμάσει όση ώρα εμείς ήμασταν στην παραλία. Τραβάει την καρέκλα μου να κάτσω και πηγαίνει και αυτός απέναντί μου, η εικόνα είναι σουρεαλιστική καθώς υπάρχει ένα τραπέζι σαν να ήμαστε σε πολυτελές εστιατόρια και από την άλλη, εμείς ήμαστε με τα μαγιό μας και χαμογελάω με την εικόνα να παίζει στο μυαλό μου. Βάζει κρασί στα ποτήρια μας και με κοιτάζει εξεταστικά <<Μπορείς να το πεις και ρομαντικό δείπνο>> λέω και σηκώνω το φρύδι μου <<Στην υγεία σου μικρή μου>> λέει και πίνει από το κρασί του και αγνοεί αυτό που μόλις είπα. Σηκώνω το ποτήρι μου και εγώ <<Στην υγειά σου μωρό μου>> του λέω στον ίδιο τόνο και κουνάει το κεφάλι του. <<Πάντως δεν είναι κακό να είναι που και που κανείς ρομαντικός>> λέω και δοκιμάζω από το φιλέτο ψαριού που έχω μπροστά μου και από την μυρωδιά πρέπει να είναι φανταστικό. Με κοιτάζει αλλά, δεν λέει τίποτα και συνεχίζει να τρώει. 

Μετά το φαγητό μας ο Έρικ έκανε κάποια τηλεφωνήματα σχετικά με την δουλειά του και εγώ μόλις βγήκα από ένα αναζωογονητικό ντουζ το οποίο είχα ανάγκη μετά από το ταξίδι μας. Στεγνώνω λίγο τα μαλλιά μου ώστε να φύγει το πιο πολύ νερό και μπαίνω στο δωμάτιο μας. Ο Έρικ στέκετε στην κάσα της πόρτας με ένα ποτήρι με ουίσκι στα χέρια του και με κοιτάζει έχει φορέσει ένα τζιν παντελόνι και από πάνω είναι γυμνός <<Τι;>> ρωτάω καθώς προχωράω προς τα πράγματά μου για να πάρω ένα σατέν babydoll. Αφήνει το ποτήρι του πάνω στο κομοδίνο και πλησιάζει νωχελικά πίσω μου ενώ ακουμπάει τα χέρια του στους γυμνούς μου ώμους. Γυρίζω προς το μέρος του και βλέπω τα γαλανά μάτια του να σκοτεινιάζουν, πιάνει απαλά το πιγούνι μου και το ανασηκώνει και ενώνει τα χείλη μας σε ένα απαλό φιλί το οποίο όμως δεν αργεί να γίνει αχόρταγο. Αφήνω τη πετσέτα που κάλυπτε μέχρι πρότινος το σώμα μου να πέσει γύρω από τα πόδια μου και βάζω και τυλίγω τα χέρια μου στον λαιμό του. 

Με οδηγεί προς το κρεβάτι και με ακουμπάει απαλά πάνω του ενώ τα στόματά είναι ακόμα ενωμένα. Έρχεται από πάνω μου και βάζει τα χέρια του πάνω στο σώμα μου ενώ αφήνει απαλά φιλιά στην βάση του λαιμού μου και κατεβαίνει πιο κάτω.<<Πήγες στην γιατρό σου;>> με ρωτάει καθώς με φιλάει και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Με είχε ρωτήσει εάν ήθελα να πάρω αντισυλληπτικά και το θεώρησα καλή ιδέα καθώς έτσι θα τον ένιωθα μέχρι το τέλος μέσα μου. Βάζει τα χείλη του γύρω από την περιοχή μου και με μίας ξεχνάω ότι σκέφτομαι και αρχίζω να ερεθίζομαι καθώς η γλώσσα του παίζει μαζί της. Κλείνω τα μάτια μου και νιώθω να ανατριχιάζει όλο μου το σώμα από το άγγιγμά του. Ανοίγω τα μάτια μου και τον κοιτάζω καθώς η γλώσσα του χαϊδεύει την υγρή πλέον περιοχή μου και αναριγώ. Απλώνει το χέρι του, παίρνει το ποτήρι με το ουίσκι που άφησε πριν και βγάζει δυο παγάκια από μέσα και τα ακουμπάει πάνω στην κοιλία μου. Χριστέ μου το κρύο με το καυτό μου σώμα έρχονται σε αντίθεση και αρχίζουν να λιώνουν, αρχίζει να γλύφει το υγρό που τρέχει ενώ με το χέρι του κατεβάζει το παγάκι και το περνάει πάνω από την κλειτορίδα μου και με κάνει να βογκήξω. Ρίχνει λίγο από το ουίσκι πάνω στην περιοχή μου και το γλύφει με δύναμη σαν διψασμένος στην έρημο. 

Βογκάω καθώς η γλώσσα του χώνεται μέσα μου και το χέρι του αρχίζει να τυραννάει την κλειτωρίδα μου. Παίρνω μια κοφτή ανάσα και νιώθω να βάζει δυο δάκτυλα μέσα μου καθώς το στόμα του παραμένει πάνω στο εφηβαίο μου. Ανασηκώνω τους γοφούς μου καθώς νιώθω ότι κοντεύω να τελειώσω και σπρώχνω τα σκέλια μου προς το πρόσωπό του. Τυλίγει με μια κίνηση τους γοφούς μου με τα χέρια του και με τραβάει πάνω του και νιώθω να εκρήγνυμαι σε χιλιάδες κομματάκια. <<ΑΧΧΧ>> φωνάζω και τραβάω τα σεντόνια καθώς τελειώνω, με πλησιάζει και ενώνει τα στόματα μας σε ένα παθιασμένο φιλί. Απομακρύνεται από πάνω μου και με κοιτάζει η στύση του ήδη πιέζει το παντελόνι του και η ανάσα του βγαίνει με δυσκολία. Μου χαμογελάει πονηρά και περνάει την γλώσσα του πάνω από τα χείλη του. 

<<Θυμάσαι την βραδιά στο ξενοδοχείο>> λέει και χαμογελάει ελάχιστα ενώ έρχεται από πάνω μου κοντά στο αυτί μου. Φυσικά πως είναι δυνατόν να την ξεχάσω σκέφτομαι <<Ναι>> λέω και ξεροκαταπίνω <<Θυμάσαι τι μου είπες, ότι έκανα τρία λάθη>> λέει και φιλάει τον λαιμό. Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου <<Πιο ήταν το τρίτο;>> ρωτάει και το μυαλό μου παίρνει χιλιάδες στροφές αλλά, ξαφνικά θυμάμαι <<Ότι κυριαρχώ στο υποσυνείδητο σου και στα όνειρά σου>> απαντάει μόνος του με σιγανή φωνή και κάνει το σώμα μου να ανατριχιάσει <<Ναι>> λέω με τρεμάμενη φωνή <<Ωραία λοιπόν δείξε μου τι σου κάνω στα όνειρά σου>> μου  λέει και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα ενώ ένα πονηρό χαμόγελο είναι ζωγραφισμένο στα χείλη του.