"Dus dit is je plan? En wie gaat ons in die nachtgeesten veranderen? Anna, je hebt geen idee hoeveel vragen ik bij dat idee van jou krijg." zei Gwen.
"Gwen, dit is onze enige kans. Als we nu niets ondernemen zullen ze de bewaking nog meer verstrengen, misschien zelfs de helft van de imensae naar daar sturen." "Iets zegt mij dat we wel moeten meedoen, want Anna is toch al begonnen met het uitvoeren van dat plan." wierp Kylie er tussen. "Kom op Kylie, denk eens logisch na. Hoe gaan we dit klaar spelen? Gaan we serieus met zijn allen voor nachtgeest spelen? En hoe moet het met je been? Je bent verdorie half gehandicapt..." daarbij stopte Ine2 omdat iedereen haar bliksemende blikken toewierp. Haar zus gaf haar een mep. Kylie's kaak trilde van de zenuwtikken. "Ik mag dan wel gewond zijn maar dat wil niet zeggen dat ik niet capabel ben om deze opdracht uit te voeren.' zei ze met een stille, dreigende stem.
"Ik ben tenslotte... "
Ze brak zich net op het laatste af en zweeg even. Bijna had ze het gezegd. Bijna had ze zichzelf verraden. Ze slikte en vervolgde: "geen zwak menswezen. Met mijn telepathie kan ik een soort omhulsel rond jullie creëren. Hoe het met mijn knie zit... Daar vind ik wel wat op. Maken jullie jullie maar geen zorgen. Maar het probleem is dat als we nu met zijn allen gaan dat ik vier omhulsels moet projecteren. Dat kost veel energie. Daarom, het spijt me zeer, moet er iemand hier blijven."
Iedereen zweeg. Toen kwam Gwen naar voren en zei: "Kijk, ik ga eerlijk zijn. Aan mij gaan jullie niet veel hebben. Ik ben niet zo voor dat spookje spelen van jullie, want ik kan niet geloofwaardig acteren. En ik denk dat jullie meer aan mij gaan hebben als ik hier ben. Gewoon, voor het geval dat."
Kylie knikte. "Dus jij blijft hier. Ine 1, wil jij meegaan? " vroeg ze.
"Wat dacht jij? Ik wil me wreken. Bovendien kunnen we dan misschien iets bedenken voor de zieken... "
Kylie sloeg met haar hand op haar voorhoofd. "Natuurlijk, de zieken! Wat is hun toestand?" vroeg ze.
Ine 1 boog haar hoofd en zei spijtig: "De imensae hebben bij de zieken een mij onbekend serum ingespoten dat hen in imensae veranderde. Ik heb geprobeerd om aan het serum te geraken terwijl ik daar vast zat, maar ze bewaakten het veel te goed."
"We weten dus eigenlijk niet wie een 'vergiftigde' insa is en wie een volbloed imensa." zuchtte Anna. "Ja nou, ik ken veel mensen van deze basis, hoor. Maar als ze nu imensae zijn... " zei Ine2
"Dan haten ze ons even erg als wij hen, de imensae, haten." vulde Kylie aan en keek nog eens kwaad naar Ine 2. "Mensen, ik wil jullie gepeins niet onderbreken, maar ik heb opeens een idee dat één van de vele problemen kan oplossen. Kylie, ik heb ook levitatie kracht. Ik zou je kunnen laten zweven!" riep Ine 1. "Ik wil het wel erop wagen. Maar dan nog iets. Hoe zit het met de communicatie? We gaan toch niet allemaal samen spoken, of wel soms? " vroeg Kylie. Iedereen keek Anna verwachtingsvol aan. "Tja, ik had gedacht aan kristallen. Maar ze mogen niet te fel opvallen." mompelde ze blozend. Gwen liep naar een rek toe en begon te rommelen in de dozen die op de rek stonden. Niet veel later haalde ze er vijf kristallen uit. Ze hadden een zachtblauwe kleur en waren ongeveer ter grootte van een vuist. Ze deelde ze uit aan iedereen. "Opgelost." zei ze droogjes.
"Ik heb één vraag. Omdat de transformaties wel eens makkelijk aandacht kunnen trekken, kunnen we ze beter hier binnen uitvoeren. Niemand kijkt toch raar op van een paar lichtstralen ofzo. Maar we moeten dan wel ongezien naar buiten sluipen. Jullie weten wel, zodat niemand zich vragen gaat stellen als hij opeens een viertal monsters ziet rondsluipen in de gangen." merkte Anna op.
Ine 2 glimlachte veelbetekenend. "Ik ken er wel een paar... Maar het beste is als dat we wachten op de wisseling van de wacht. Het is over een halfuur, dus ik denk dat we vooruit moeten maken als we nog op tijd willen weg zijn." "Tenminste één zinnig ding wat ze zegt." zei Gwen. Anna grinnikte en Ine 2 keek even gekwetst. "Goed. Ine 1 en Ine 2 kom voor me staan." beval Kylie. Beide deden wat er van hen gevraagd werd. Kylie sloot haar ogen en richtte haar handen op hen. Anna zag hoe er een beeld rond de twee zussen gevormd werd en hoe dat ze telkens meer en meer op een nachtgeest leken. Ondertussen veranderde Anna zichzelf ook al in een nachtgeest. Toen ze haar ogen opende, stonden er tegenover haar drie angstaanjagende schepsels. Kylie droeg een zwaaruitziende ijzeren halsband met ketens er aan. De twee ketens werden door de twee Ine's vastgehouden. Ze zweefde enkele millimeters boven de grond, maar je moest je echt goed inspannen om het te kunnen zien. Anna glimlachte haar scherpe tanden bloot. "Zijn we klaar?" vroeg ze. "Nee, dat zijn jullie niet. Zet haar even neer op die tafel daar en houd haar goed vast." zei Gwen. "Oei, jij komt toch niet af met... " grinnikte Ine 1. Gwen knikte en stroopte haar mouwen op. Kylie zat al op tafel. Anna kon haar wantrouwen voelen groeien. De twee zussen klemden Kylie's armen tegen haar zijen. Kylie begon lichtjes weerstand te bieden. "De naald is niet zo groot deze keer. Je gaat er nauwelijks iets van voelen." zei Ine 1 kalmerend. Gwen zette ondertussen de spuit in Kylie's been. "Deze pijnstiller werkt meteen in en moet normaal gezien jullie taak wat lichter maken. En voor ik het vergeet, kunnen jullie alstublieft nog meer pijnstillers gaan halen in de ziekenboeg? Ine 1 weet ze wel liggen, denk ik." zei Gwen. De nachtgeesten knikten. "Kunnen we? " vroeg Anna weer. Ze kneep in haar boog. "Ja,  nu kunnen we." zei Kylie en glimlachte angstaanjagend.
*********
"Jason! Jason,  word wakker! Jason! " Fluisterde Mark en probeerde Jason wakker te schudden. Maar Ine 1 had Jason zo'n harde klap verkocht dat ze hem buiten westen had geslagen. Mark vloekte. Hier zat hij dan. Vastgebonden aan zijn beste vriend en met nachtgeesten om zich heen. Opeens schoot Mark een idee te binnen.
Hij wurmde zijn hand met veel moeite tussen de touwen door en nam zijn kristal vast. "Hallo? Post 5, kan je me horen?... Post 5, ik zit met een groot probleem hier." fluisterde Mark tegen de kristal en wachtte. Na enkele minuten trilde de kristal en kwam er een antwoord. "Post 5 hier. Wat is er, Mark?" "Nachtgeest alarm. Ze hebben Jason en mij vastgebonden. Jason is bewusteloos. Ik krijg hem niet wakker. Help." "Is nachtgeest code voor de insae? "
Mark verloor zijn laatste geduld. "Nee ezel! Nachtgeest is code voor nachtgeest! Stuur versterking als je je hart wil behouden, want ze hebben honger."
Het was even stil, maar toen antwoordde de kristal: "Zolang ze jou eerst opeten heb ik er geen problemen mee. Misschien zijn ze dan al vol... Ik stuur wel een patrouille. Houd vol... Tot morgenochtend." "Wat?! Nee, dat kan je niet maken! Als Valencia dit hoort zal ze je de nek omdraaien! Verdomme help ons! "
Maar er kwam al geen antwoord meer...
*******
Anna, Kylie en de twee Ine's slopen stilletjes langs de muur van de basis. Ze konden nog op het nippertje ontsnappen uit het gebouw. "Ine 2, jij bent erger als een olifant." zuchtte Anna geërgerd. "Wat is een olifant?"
"Een groot, zwaar, lomp dier met een slurf. Het maakt veel lawaai." zei Anna. "Bedankt zeg, waar heb ik dit aan verdiend?" "Omdat je weer perse tegen die deur moest oplopen." zei Ine 1. "Ja zeg, wat kan ik er aan doen als ze een glazen deur bij de ingang hebben? Ze hebben niet eens aangegeven dat er een glazen deur was." briesde Ine 2. "Zeg, bende kleuters, zwijg eens! Daar lopen bewakers. En het zijn geen insae." fluisterde Kylie dringend. Idereen zweeg prompt en keek gejaagd in de richting van de bewakers. Maar die hadden hen al horen kibbelen dus snauwde er een bewaker: "Halt! Maak jezelf bekend! "
Anna hoorde vier stemmen gillen toen ze de vier paar rode ogen zagen. "Laat mij maar." zei Kylie en verdween in de duisternis van de nacht. Anna vroeg zich af hoe Ine 1 Kylie de hele tijd zwevend kon houden als ze de ketens los liet.
De imensae waren stil. Zo af en toe hoorde Anna ergens Kylie's ketens rammelen en haar beestachtig grommen. "Zeg, zorg eens voor licht, stileltje idioten!" snauwde de aanvoerder van de patrouille. Toen een imensa haar kristal liet oplichten, gilde iedereen. Achter de imensa stond Kylie met een duivelse grijns om haar lippen.
"Boe." gromde ze.
Anna hoorde panisch geschreeuw en zag enkele imensae weglopen. Maar toen trok de imensa met de kristal haar geweer. Anna hield haar adem in. Ze gaat Kylie neerschieten!
Anna maakte aanstalten om naar haar beschermer toe te rennen maar Ine 1 hield haar tegen. "Vertrouw op haar."
Zei ze. Anna wilde protesteren, maar plots hoorde ze het geluid van een schietende geweer. Ze keek met wijd opengesperde ogen van angst naar Kylie. Maar Kylie had moeiteloos de kogel met twee vingers opgevangen en hield het vast tussen haar wijsvinger en middelvinger. De imensa liet het geweer vallen en rende haar kameraden jammerend achterna.
"Zo, dat was dat." Kylie dook net zo onverwachts als ze verdween weer naast Anna op. "Mijn God! Kylie, je hebt me bijna een hartaanval bezorgd." zuchtte Anna. Ze bekeek het geschubde gezicht van Kylie... Maar wacht eens. Kylie had geen schubben gehad voor de confrontatie met de patrouille. Anna voelde dat er iets niet klopte.
"Kom, nu die twee nog." zei Ine 1 en draafde vooruit. Anna hield haar boog gespannen voor het geval dat ze een gewelddadige patrouille tegen het lijf zouden lopen.
Mark zag de nachtgeesten al van ver afkomen. Weer trachtte hij Jason wakker te schudden. Jason kreunde. "Kom op man, wakker worden." snauwde Mark. "Uuuh...Wat heb ik gemist? " vroeg Jason slaperig. Maar Mark gaf geen antwoord, want hij keek recht naar de vier nachtgeesten, die slechts enkele centimeters van hem afstonden. "Ah, de schone slaapster is ook al wakker! Net op tijd voor het avondeten." zei Kylie.
Dit werd Mark te veel. "Eet ons niet op! We zijn nog te jong om te sterven. We doen alles wat jullie willen, maar alstublieft ruk onze harten er niet uit!" schreeuwde hij. Anna wisselde een blik met de drie andere nachtgeesten. "Echt alles? " vroeg ze. De bewakers knikten beide hevig met hun hoofd.
"Wij willen dat gebouw, zodat we de rottende karkassen van onze slachtoffers daar kunnen opbergen... En om haar in bedwang te houden." gromde Ine 1. "M... M... M... Maar dan draait Valencia ons de nek om... " stammelde Jason.  "Wat is erger, een lange pijnlijke dood of een snelle dood door één simpele beweging?" siste Anna. "Goed... V.. Volgt u ons... " mompelde Mark tegen Anna. "Kom op Jason, werk eens mee. Zo zitten we hier over een uur nog." siste hij tegen Jason. Ine 2 zuchtte, gaf de ketens van Kylie aan Anna en stapte met een dolk op de twee af. Met een snelle beweging sneed ze de touwen door.
Snel holden ze naar de deur, op de voet gevolgd door de nachtgeesten.
"H... Hier heb je de sleutel..." Jason gooide de sleutel naar Anna toe en rende met Mark weg van de ziekenboeg.
Anna stak de sleutel in het slot en allen hoorden ze een doffe klik.
"Zo dames, de nachtgeesten aanval kan beginnen... " zei Kylie. In haar ogen flitste een groene vonk...