Będę ci szeptać banały wierszem,

Ubrane w cudowne i trudne słowa.

Ty udasz, że są naprawdę przepiękne,

Że za to właśnie mnie aż tak kochasz.

Będziemy tak leżeć na chłodnym piasku,

Wśród paru spojrzeń lekko zdradzieckich,

Kąpać się w naszym, zbyt ciemnym, blasku,

Aż w końcu przestanę być takim dzieckiem.

Niech wiatr ci szepnie czasem do ucha

Piękne, jak nasza, historie miłosne.

Ty go, proszę, uważnie wysłuchaj,

To on zastąpi mnie kiedy dorosnę.