Odległości

Jesteśmy daleko. Nie czujesz tego?
Internet, Skype, Facebook, kolorów tęcza.
Ciężko mi znaleźć cokolwiek innego,
Sama się gubię w stronach i w wierszach.

Dzieli nas okno, pięć kilometrów,
Pół miasta, tramwaj, sklepy i rzeka.
Potem już tylko na trzecie piętro
No i pokonać tę całą przepaść.

Nie ma problemu - drogi mnie wiodą
Do przodu, nie dają zgubić się w tłumie.
Choć nie wiem, czy kiedy stanę przed tobą,
Czy ja na pewno ciebie zrozumiem?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top