TITLE: It's Still You
GENRE: Fanfiction, Crackfic, LGBTQ+
SUBGENRE: Romance, Comedy, Drama
RATING: Mature
SETTING: Philippines, 2021
LANGUAGE: Filipino & English
-

Naghanda ang pamilya ni Donghyuck sa tapat ng kanilang bahay para sa 21st birthday niya. Invited ang mga kamag-anak, mga kakilalang kapit-bahay at mga kaibigan niya.

Donghyuck is an only child. Well, not really. He's actually a twin. He supposed to have a twin sister, who was 30 minutes younger than him, but she died right after she was born. Since then, he's became an only child. Hindi na nag-anak ang mga magulang niya dahil medyo hirap sila sa buhay.

Pero heto ngayon at naghanda sila. It was his father's sister's idea to have a not-so big celebration. It's his debut today but they decided to not have a grand celebration. Just a small party is enough.

Kasalukuyang nag-aayos si Donghyuck ng sarili sa kanyang kwarto kasama ang kanyang boyfriend na si Renjun na siyang tumutulong sa kaniya sa pag-aayos.

"I didn't get to experience having a debut party, not even a small one." Renjun suddenly said while tying Donghyuck's suit tie. "But I'm still glad I got to celebrate it with you and that's enough for me." He smiles after tying the other's tie.

Donghyuck smiles back and kisses his boyfriend's forehead, "This party is for you too. It's for us. Thank you for staying by my side, baby."

"Babe, you're literally living in my apartment." Renjun giggles. "But yeah, I will always be by your side." he promises.

"Let's go downstairs?" Renjun nods and holds the birthday boy's hand.

Lumabas na sila ng kwarto ni Donghyuck at bumaba sa sala. Nandoon na rin ang kanilang mga kaibigan na sina Jeno, Jaemin, Jisung at Chenle.

"Yo, guys! Grabe, na-miss ko kayo." bungad ni Donghyuck nang makarating sila sa sala.

"We miss you too, Haechan hyung and Renjun hyung. Grabe! It's been like, 3 months." Natawa naman sila sa sinabi ni Chenle.

"Kumusta modelling, Jeno-ya?" Donghyuck asks, putting his arm around Renjun's shoulder.

"It's been great! Itong si Jaemin, he applied as my personal photographer and they accepted him. So now, we literally work together." Tumawa naman si Jaemin sa tabi ni Jeno habang magka-holding hands sila.

"Grabe! Magkasama na nga kayo sa iisang bahay, magkasama pa kayo sa trabaho." natatawang sabi ni Renjun.

"Namimiss ko kasi siya kapag wala siya sa apartment. Nakakalungkot." sagot ni Jaemin at ngumiti naman si Jeno.

"Sus! Puro harot. Labas na nga tayo." pag-interrupt ni Chenle at hinila naman siya ni Jisung.

"Hoy, Jisungie! 'Yang jowa mo, napaka-bitter. Landian mo rin kasi." sabi ni Jaemin at tumawa.

"Hala? Wantusawa ko na nga 'tong hinaharot sa bahay, e. Pati sa school." sagot ni Jisung kaya hinampas siya ni Chenle nang malakas sa braso. "Aray!"

"Shut up!"

"Tara na nga, tara na nga!" anyaya ni Donghyuck at lumabas na sila ng bahay. Marami-rami na ring bisita sa labas.

Habang hindi pa nagsisimula ang party ay nakipagkumustahan muna si Donghyuck sa mga dati niyang kaklase at kaibigan noong college.

"OMG! Renjun, bakit nandito 'yung step sister mo?" gulat na tanong ni Jaemin kay Renjun habang nasa may gilid sila.

"Huh? Saan?" Nilibot-libot niya pa ang paningin niya sa paligid. At nang mahagip ito ay rumolyo ang mga mata niya. "Wow! The audacity."

"Hi, Hyuckie!" Napalingon si Donghyuck sa kung sinong tumawag sa kanya. Si Yunhee, ang step sister ni Renjun.

Renjun actually doesn't acknowledge the fact that Yunhee is his step sister.

"Hi." cold na sagot ng birthday boy at nagpatuloy sa pakikipag-usap sa mga dati niyang kaklase.

"Happy birthday! 'Yung gift ko, nandoon na sa lamesa."

Donghyuck stares at him disgustedly and flashes a fake smile, "Okay, thanks."

"Hey, I just want to apologize for getting into your way and Renjun's."

"Yeah, you should."

"Please, I'm really sorry."

"Okay, okay."

"I'm sorry too for, uhm,"

"Donghyuck!" He heard his mom calling.

"My mom's calling me so, gotta go." Nagpaalam siya sa mga kaklase niya at naglakad papunta sa kanyang nanay.

"Yes, Ma?"

"Someone is looking for you. Pamilyar siya."

"Sino?" kunot-noong tanong niya.

"Haechannie!"

Umalis na ang mama niya at bumalik sa loob ng bahay at bumungad sa harapan niya ang isang dating kaibigan, si Mark Lee.

"Mark?"

"Yo! I miss you, lil bro!" Itinaas ni Mark ang kamay niya sa hangin para makipag-apir.

Awkward na nakipag-apir naman si Donghyuck sa kanya, "What the fuck!"

"Bakit parang nakakita ka ng multo? Gulat na gulat." nakatawang sabi ni Mark.

"Nagulat talaga ako! Anong ginagawa mo rito?"

Tumawa ulit si Mark at hinawakan ang balikat ni Donghyuck, "Bro, you invited me."

"I did?"

"Yes, you did. Nagulat nga ako, e. Kasi it's been almost, like, 3 years since the last time we've seen each other. Noong 19th birthday ko pa yata 'yon."

Napasapo naman si Donghyuck sa noo niya, "Puta." bulong niya.

"Ano kamo, may sinasabi ka ba?"

Lumingon ulit siya kay Mark at umiling saka ngumiti nang awkward, "Wala, wala. Mamaya na lang tayo mag-usap. Magsisimula na 'yung party."

"Ang cute mo d'yan sa suot mo." Hinawakan pa ni Mark ang kurbatang suot niya.

Hinawi naman niya ang kamay ni Mark, "What the fuck?"

"Sorry. Ngayon na lang kasi kitang nakita ulit. Wala, ang weird lang. Bigla mo akong in-invite."

Bumuntong-hininga si Donghyuck, "Mamaya na lang tayo mag-usap."

"Sige, sige. Doon lang ako sa dulo." Kumaway si Mark sa kanya saka naglakad palayo.

Kumunot ang noo niya at sinubukang inalala kung inimbita nga ba talaga niya si Mark o hindi.

"That's Mark?" Chenle rolls his eyes. "Naging crush mo 'yan ha, Jisung?"

"Dati lang 'yon. Hala, Chenle! 'Wag ka namang magalit." nakangusong sabi ni Jisung. "Nagulat nga ako, bakit nandito 'yan."

Tumalikod si Chenle mula kay Jisung habang naka-cross ang mga braso niya sa harap ng dibdib niya. "Bahala ka d'yan."

"Chenle-ya!"

"Why the fuck did Donghyuck invite Mark?" Renjun clenches his fist behind his back while trying to soften his voice, but deep inside, gusto niyang manuntok.

"Oh, oh, Renjun. Kalma lang!" sabi ni Jaemin habang hinahagod ang likod niya.

"He probably didn't intend to, but still. Nakita mo 'yung tingin niya kay Hyuck tapos may paghawak pa sa balikat? Baliin ko buto niyan."

"Hoy, hoy, kalma lang kasi. Ano ba!"

Renjun stamped his foot on the ground before walking inside his boyfriend's house. Hinayaan na lang siya ni Jaemin at nilapit si Jeno.

"Oh, anak, saan ka punta? Magsisimula na ang party." Nakasalubong ni Renjun si Mrs. Lee nang pumasok siya sa bahay.

"Ay, sorry po." Lumabas siyang muli kasama ang ina ni Donghyuck.

Pumwesto na silang lima sa lamesang nasa harapan. Parehas na mukhang malungkot sina Renjun at Chenle.

"Bakit gan'yan itsura niyo? Parang binagsakan ng langit at lupa." biglang sabi ni Jeno at sinamaan naman siya ng tingin nung dalawa.

"Tanong mo kay Hyuck!" Renjun firmly said.

"Well, one name, " Jaemin said, "Mark."

"Ahh!" Tumango-tango si Jeno at hindi na nagsalita.

"Good afternoon! Salamat po sa pagpunta sa maliit na selebrasyong ito." Narinig nila ang feedback ng mic. "Nasa'n na ba 'yung anak ko? Hyuck!"

Napalingon si Donghyuck, na nakikipag-usap sa mga kaklase niya, sa harapan at na-realize na magsisimula na pala.

Naglakad siya papunta roon sa harap at ngumiti. Lumingon siya kay Renjun at nakitang nakatingin ito sa kanya. He winks at him and the latter only rolls his eyes.
-

A/N

This book is published in my other account (leehaebaragi), which is mostly NCT account. If you want to read it, then go ahead and visit that account. See you there! :D

~ Elly🌻