Błękitny sztylet
Wygląda niewinnie
Robi wrażenie
pięknego jak niebo
Lecz jest długi i ostry...
Ran po nim nigdy nie wyleczy nic
Zostaną na zawsze.
Rany sięgające do samego serca
Choć kiedyś zdawały się ozdobą
Sztylet, strzała...
Niebiańskie ostrza
Każdy w końcu
Poczuje je w sobie
Choć czasem marzysz,
aby Ciebie też trafił
Nareszcie....
To błąd który wielu popełnia
Choć jest tak piękny
Jest groźny...
Śmiertelnie...
Sam tego doświadczyłem.
I tyle mogę wam poradzić:
Nie gońcie za wszystkim
Co wyda wam się piękne
To się źle skończy...
Zostanie Ci ból
Smutek
Myśli tak ciężkie
Że ich nie udźwigniesz
A wszystko przez jeden
Błękitny sztylet
Sztylet nazywany
Miłością
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top