XLVIII
8/19/24
Lumulundag sa tuwa ang puso ko. He appeared in class today.
Muli kong natitigan ang mga mata niya. Halata pa rin ang lungkot ngunit nagawa niya akong ngitian ng bahagya.
I hugged him tight during the break time.
Walang palitan ng salita, hinigpitan lang namin ang yakap sa isa't isa.
Na-miss ko siya. Sobra.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top