XLVIII

8/19/24

Lumulundag sa tuwa ang puso ko. He appeared in class today.

Muli kong natitigan ang mga mata niya. Halata pa rin ang lungkot ngunit   nagawa niya akong ngitian ng bahagya.

I hugged him tight during the break time.

Walang palitan ng salita, hinigpitan lang namin ang yakap sa isa't isa.

Na-miss ko siya. Sobra.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top