Chapter 12

We'll lose

My plan is okay and I think that it would turn out good, I hope so, 'cause that's all I thought. Maybe it will took me forever to alter the timeline again but I'm not staying on the negative side because if you seek the better future, it will happen. There's so many things to do, ang sabi nila ay kahit daw ang maliliit na bagay ay maaaring magkaroon ng pagbabago.

"Miss Calia!" napatingin naman ako sa tumawag sa akin, nakita ko namang palapit si Sir Mardon sa akin. Pansin ko naman ang ilang papers na hawak nito, mukhang ang scholarships nila Saki at Chanya iyon. "Ipapasa ko na lang sa dean itong papers then pwede na silang mag-start ito, they should finalize first their transfer para final na talaga."

Tumango naman ako sa sinabi ni sir, "I will tell it to them sir, thank you po talaga."

"No problem." He smiled, "I gotta go to my next class, call me if you need me, okay?"

I nodded as he leaves.

Kanina tinawagan ko na sina Saki at Chanya na pumunta dito sa university na dala ang kanilang papers at request for transfer. Wala silang idea kung para saan iyon dahil hindi ko rin naman sinabi kung para saan ang mangyayaring transfer nila.

"Calia?" napatingin naman ako sa nagsalita.

Nang harapin koi yon ay si Lyke lang pala. "Anong ginagawa mo pa dito? Class na natin, ah?"

"Oh, sige susunod ako." Sabi ko naman sakanya. "Hinihintay ko kasi sina Chanya at Saki."

"What about them?"

Lumapit naman ako ng bahagya sa kanya at ibinulong ang sasabihin ko. "They will transfer here."

"Ha?" halata naman ang gulat sa kanyang mukha. "Paano naman mangyayari 'yon?"

I wink at him, "I have my ways, basta 'wag ka na lang muna maingay sa kanila ah. I should be the one telling that to them, okay?"

Tinanguan na lang din naman ako ni Lyke. Sabay na rin naman kaming tumungo sa next class namin. Medyo hindi ako naging komportable nang tingnan nila ako. This is the first time na mae-encounter ko sila kaya hindi ako sanay sa kanila.

"Calia, saan ka pupunta?" tanong ni Lyke sa akin.

Tinuro ko naman iyong vacant seat sa may bandang dulo. Tinaasan naman niya ako ng kilay.

"This is your seat, Calia." Turo naman niya sa tabi niyang upuan, sabagay wala ngang nakaupo dito. "Ang weird mo talaga, pansin ko 'yon."

Napangiwi na lang din naman ako sa kanya at naupo na lang din sa upuan na kanyang tinukoy. Nginitian ko naman ang ilan kong kaklase na hindi ko ma-recall ang mga pangalan. Some of them ay kilala ko lang sa mukha, 'yong iba naman ay nakakausap ko pero hindi palagi.

Dumating ang prof namin at nagturo lamang siya. Nakakabagot lang dahil hindi naman doon nakatuon ang atensyon ko. Kahit seryosohin ko naman ay hindi rin naman ito ang reality ko. It is a fabric of earth I created.

"Miss Backinton, stand up." agad naman akong natanga ng tawagin ang pangalan ko. Mistulang inulit pa ng professor ang pagtawag sa akin saka ako sumunod sa kanya. "Are you here in my class?"

Napakunot noo naman ako sa sinabi niya, "yes, ma'am."

"Yes you're here physically but your mind doesn't." irap pa nito sa akin, "may gusto sana akong itanong sayo pero dahil nakakawalang gana ka, maupo ka na."

Nang makaupo naman ako ay hindi ko na lang din pinansin ang mga kaklase ko na ang mga tingin sa akin ay akala ko kakainin ka. Kinuha ko naman ang phone ko and I set back the time kung kailan ka ako hindi mapapahiya.

I reset five minutes. Akala ko mo kung anong nangyari dahil walang kaalam alam ngayon ang mga kaklase mo sa nangyaring pagkapahiya ko. Nakipagtitigan naman ako sa professor ko pero agad naman niyang inalis ang tingin sa akin at tinawag ang kaklase kong nasa likod ko.

Small things could change the future.

Kampante talaga ako na sa first move na gagawin ko ay mababago ang future namin dito at babalik sa normal ang lahat. Kung maibabalik ko man.

After the class, Lyke informed me that Chanya and Saki arrived at dumiretsyo daw ang mga ito sa cafeteria. Nagmadali naman kaming dalawa ni Lyke pumunta doon at naabutan naman namin ang dalawa na kumakain na doon. Ginulat ko sila ng makalapit ako sa kanila.

"Gosh, Calia! Ngayon lang ulit ako nakabalik dito!" ani Saki.

Natawa naman ako sa sinabi niya, "I'm sure the two of you will love the news I'm giving."

Napakunot naman ng noo si Chanya, "what is it, Calia?"

Tiningnan ko pa si Lyke at hindi ko mapigilan ang mga ngiti ko.

"And what is the transfer papers is all about, huh?" tanong naman ni Saki.

"You're going to transfer here!" magiliw kong tugon sa kanilang dalawa. Natigilan naman sila at hindi makapaniwala sa sinabi ko at akala siguro nila nagjo-joke lang ako. "You'll start guys tomorrow, basta ang sure ko diyan ay magkakaklase naman tayo. Don't worry about the financials dahil scholarships naman na kayo dito."

Pero pansin kong hindi man lang sila ngumingiti sa sinabi ko.

"Are you not happy guys?"

Inayos naman ni Saki ang kanyang hand bag, "I'm sorry Calia but I can't accept that."

"Ako rin, Calia." Dagdag naman ni Chanya. "You don't have to do this, we know na nami-miss mo na kami pero hindi naman gano'n 'yong kadali. Yes, you acquired us a scholarship but we still have to bear the other financials right?"

"No, you don't." sagot ko naman sa kanya. "Wala kayong ilalabas na pera dito guys, you know hindi lang naman ang rason na nami-miss ko kayo kung bakit gusto ko kayo gustong makasama dito. I just can't explain."

"Tell it to us, Calia. We're your bestfriend right, wala naman sigurong masama 'don diba?"

"Ano—kasi, guys... please."

"Mauuna na kami." Ani Saki.

Hinawakan naman ni Chanya ang braso ko, "sorry..."

Hindi ko akalain na mahihirapan pala ako sa gagawin ko. Hinatid naman ni Lyke ang dalawa paalis at naiwan naman ako sa table. Hindi ko masisimulan ang mga gagawin ko kung sila mismo ay hindi sumusunod sa pagbabagong aking gagawin.

Mas mahihirapan ako nito.

Mayamaya lamang ay may naririnig akong usapan ng ilang estudyante na may isang lalaking outsider daw ang gumagala ngayon sa university. Ang pagkakarinig ko naman ay transferee daw o kaya naman ang sabi ng iba ay model daw. Kung sino man 'yon, bahala siya sa buhay niya.

Umalis ako sa cafeteria at tumuloy ako sa library. Nagbasa basa naman ako ng ilang science books doon tungkol sa time travels. Hindi man buo ang knowledge ko sa mga ganitong bagay ay unti unti ko rin namang nalalaman kung anong halaga nito.

Lalo na sa pagbabago ng timeline.

Kaya kapag gusto mong magtime travel, the rules must applied was don't interact with other people or make stupid things dahil kahit iyon lamang ay maaring may hindi magandang mangyari.

Mayamaya lamang habang nagbabasa ako ay may umagaw ng librong binabasa ko. Napasigaw pa ako dahil sa kabastusan nito. Napatingin pa ang ilang kalapit na estudyante sa akin kaya naman napayuko na lang din naman ako.

"You want to reset it?"

Doon lang namintig ang tenga ko ng marinig ko ang boses niya. Agad ko naman siyang kinurot siya sa pisngi na kanyang inangal. Hindi naman siya makasigaw dahil siya naman ang sisitahin. Tinulak ko naman siya palabas ng library at doon ko siya kinausap.

"Anong ginagawa mo dito? Sinusundan mo ba talaga ako?"

"Isn't it obvious?" ngisi pa nito sa akin.

Pinalo ko naman siya sa balikat niya, "ano ba sa tingin moa ng ginagawa mo ha? Akala ko ba lalayo ka na sa akin peor lapit ka pa rin ng lapit sa akin?"

He smirked, "you know, Calia, I won't let you stupid things." Narindi naman ako sa sinabi niya. "You need me, the way I need you kaya hayaan mo akong tulungan kang maayos ang timeline. Kahit baguhin mo man ang present day, hindi mo na ito maibabalik sa dati kung ayon man ang inisiip mo. It will change the future."

"Kaya nga! Ano bang ginagawa ko?!" irita kong tugon sa kanya.

"You don't understand, Calia." Aniya, "inisiip mo lang na mabago ang future... hindi mo man lang iniisip kung anong posibleng mawala sayo sa future kung patuloy mong babaguhin ang present mo ngayon."

"Ha?"

"The man you see in your dreams, Calia..." he stopped, his eyes were looking straight into my eyes. "Was me, Calia. I don't know what to say but if I lost you this time, we'll lose the future together..."

"What do you mean, Morley?"

Pero bago man niya iyon masagot ay may lumapit na mga estudyante sa kanya kaya naglakad siya palayo. Hindi ko alam kung bakit ako biglang nacurious sa sinabi niya. Kung totoo ba 'yon o gawa gawa niya lang para pumayag ako sa kagustuhan niya.

Ewan ko sayo Morley, lagi mo na lang akong iniiwan.