Chapter 11
Chapter 11
The four months
On my first month on the future of 2026 is not that quite interesting. I just met some of the people who were not that important to me but begins to be part on my life. I don't know how has it happen but the future take as it is. Pero iyon nga, hindi nga dapat gano'n ang mangyari. The future I led wasn't the future I'm seeking.
Dahil sa kuryusidad ko ay sinubukan kong kalikutin ang phone ko. Ilang beses ko na itong nagagamit sa pagbabalik ko ng oras o in scientific terms ay temporal paradox na alam ng karamihan ay time travel. Wala namang nakakaalam ng kakayahan ko, ako lang. Ni isa sa mga kaibigan ko.
Matapos ang klase ay nagyaya sina Chanya at Saki at si Lyke na pumunta kami sa isang night club para mag-enjoy at treat ko na rin daw sa kanila for having a perfect score on our hundred quiz earlier. Everyone didn't expect it to happen. I didn't cheat, I just flew back time and answer the questions that I didn't know then viola, I got it perfectly. Thanks to my time travel.
I'm in a private university where I'm supported by my school scholarship. Chanya and Saki grew on a wealthy family kaya hindi na sila hirap doon. Anyway the two of them help me regards to my financials. Minsan kasi hindi kinakaya ni mama ang pagsusuntento sa akin dahil hindi naman gaanong kumikita ang kanyang pagtitinda ng kanyang mga sweets and cupcakes. Si papa naman ay nasa military, he's a soldier there.
Nang tumuloy kami sa club ay si Lyke ang sobrang makalapit sa akin, knowing na gusto niya ako. Aware naman ako doon, siguro lang mutual ang nararamdaman ko para sa kanya. Hard liquors ang iniinom nila Chanya at Saki while I'll take the club soda lang. Ayokong pagalitan ako ni mama pag-uwi ko. Baka hindi na maulit ang Friday night ko.
Napansin ko naman ang kakaibang alarm ng phone ko kaya naman kinuha ko ito. Paulit ulit ko naman siyang dinismiss pero ayaw gumawa kaya naman nagpaalam ako sa mga kaibigan ko na lalabas lang ako dahil nakakaistorbo ako sa mga katabi naming table. Sumunod naman si Lyke sa akin para samahan ako.
Nang makalabas naman ako ay kung ano ano ulit ang kinalikot ko para matigil iyon sa pagtunog hanggat sa automatic na bumukas ang calendar app at natulala na lang ako habang umaandar mag-isa iyon patungo sa taong 2026. Mayamaya lamang ay may malakas na hangin ang bumungad sa harapan. Imbis na patalsikin ako nito ay nagulat na lamang ako ng bigla akong lamunin ng kakaibang portal na iyon.
Nagising ako sa bigat ng ulo. Nang sinubukan ko namang tumayo ay medyo iika-ika pa ako. Nilingon ko naman ang paligid ko at mukhang hindi naman ako nalalayo pa sa club na pinuntahan namin. Naglakad ako papunta doon pero doon ko lang din napagtantong ang taas ng sikat ng araw at sarado ang club ng mga oras na iyon.
Sinubukan kong tawagan sina Chanya at Saki pero out of reach sila. Hindi ko alam kung anong nangyayari at kung bakit nagising na lang ako bigla sa gilid ng kalsada. Habang naglalakad ako ay pansin ko naman ang kakaibang suot ng mga taong nakakasalubong ko kumpara sa damit na suot ko.
More like ang layo ng trends nila ngayon. Hindi ko na naman inisip 'yon. Pauwi na ako ng mapadaan ako sa isang coffee shop. Natigilan ako ng makilala ko ang isang service crew doon. Sinubukan ko namang pumasok doon. Agad na nalipat ang tingin niya sa akin ng makita niya ako pagkapasok.
"Calia, anong ginagawa mo dito?" tanong ko naman sa kanya.
"Ikaw ang dapat kong tanungin niyan, anong ginagawa mo dito?" tawa ko pa, medyo napansin ko rin ang kanyang pagkakaedad.
"Working duh, saka kala ko ba may dinner date kayo ni Darell ngayon?"
"Huh? Who's Darell?"
Natawa naman siya at pinalo pa ako sa braso ko, "ano ka ba, pati ba naman pangalan ng asawa mo kinalimutan mo na rin ngayon? Darell Laster, your husband."
Napangiwi na lang din naman ako sa sinabi niya dahil hindi ko naman kilala kung sino 'yon. Gusto ko pa man din magtanong ay tinulak na niya ako palabas ng pinto at sinabing puntahan ko na daw ang asawa ko sa bahay.
Napakamot na lang din naman ako ng ulo ko dahil hindi ko talaga maintindihan kung anong nangyayari. Hindi ko naman alam kung saan ako pupunta pero mayamaya lang din ay may bumusinang sasakyan. Napaigtad ako doon dahil sa sobrang gulat. Nang harapin ko naman iyon ay binaba nito ang windshield ng sasakyan at bumungad sa akin ang isang gwapo. Nakangiti ito at diretsyo sa akin ang tingin. Napatingin pa ako sa likuran ko dahil baka may ibang tao pala. Tamang assume lang pala ako.
Bumaba naman siya sa sasakyan at lumapit sa akin. Ngiting ngiti pa ako dahil wala rin naman akong ideya.
"Kanina pa kita tinatawagan, why didn't you accept my calls?" tanong naman nito sa akin.
Agad naman akong nag-isip ng palusot, "low battery na ako."
"Oh, okay. C'mon, I need you to get home." Aniya at hinawakan pa ako sa bewang ko.
Napalayo naman ako sa ginawa niya, "hindi na, kaya ko namang umuwi ng mag-isa eh. Ani ko pa.
Napakunoot noo na lang din naman siya sa akin, "what's the problem, hon?"
Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi niya. Nakaramdaman naman ako ng hiya dahil hindi ko inaasahang siya pala 'yong tinutukoy ni Chanya na asawa ko. And in the end ay sumama na ako sa kanya. Akala kong bahay na tinutukoy niya ang bahay na tinutuluyan ko talaga pero kinapagtaka ko na lang din na sa isang village kami pumasok.
Bago ako bumababa ng sasakyan ay piniringan naman niya ang mga mata ko. So, inalalayan niya ako hanggang sa kung saan niya ako dalhin. Mayamaya lamang ay dahan dahan niyang inalis ang piring sa mata ko at bumungad naman sa harapan ko ang isang romantic dinner for the two of us.
He set those tables for our dinner, hindi ko man talaga alam na may ganito pero naa-appreciate ko ang effort niya. Pinaupo naman niya ako sa table saka niya sinindihan ang kandila sa center ng table. Inabutan niya rin ako ng bouquet.
"Thank you... ah... hubby." Napangiwi na lang din naman ako dahil hindi ko matandaan ang pangalan niya.
"Love you hon, wait I'll be right back!" aniya at tumungong kusina.
Tumango naman ako sa kanya at nilibang ko ang sarili ko sa bahay kuno namin. Kailangan pa ako lumipat ng bahay? Nakakapagtaka naman dahil hindi naman ganito ang past ko—
Wait.
Dali dali naman akong napatingin sa phone ko at kinagulat ko ng makitang 2026 na ang taon. Napamura na lang din ako habang sinusubukan kong bumalik sa 2017 pero kahit anong gawin ko ay hindi iyon gumagana.
Bumalik na lamang ang asawa ko na dala ang dinner at amin iyong pinagsaluhan. Hindi ako komportable sa nangyayari lalo na't panay ang tingin niya sa akin.
"Calia." Tawag nito sa akin.
Muntik pa akong mabilakuan sa pagtawag niya sa akin. Grabe, naman!
"Yes, Hubby?" ngiti ko pa sa kanya.
"You look young today, did you go to your monthly pampering?" he asked.
Natanga naman ako sa sinabi niya kaya naman tumango na lang din naman ako sa sinabi niya. Lahat ng sinasabi niya ay sinasang-ayunan ko na lamang. Nang matapos ang dinner namin ay hindi ko inaasahan ang sunod na pangyayari and it should be fast forward.
Almost every day, I tried to go back to the year where I came from. I still don't have the luck to do it and I'm stuck here forever.
My first month was meeting the persons whom I never met before. That moment, I don't know what actually gonna do. What if, talking to them would actually mess the past and the present?
And I've learn that I'm working as a secretary in a known business company. When in fact, it's the opposite of the real me.
In everytime I learned that everything here wasn't change and all of the things were changed. Hindi ko alam kung anong gagawin dahil in the first place, lahat ng mga bagay at tao ay hindi na sila ang mga nakilala ko noon. From the profession and status, it all changed.
Even Lyke, sa pagkakaalam ko ay may gusto siya sa akin and in the end isang hindi ko naman kilala ang nakatuluyan ko.
On my second month, I've known that my parents weren't actually my parents here. Hindi ko alam kung anong future ito dahil imposible naman na mangyari ito. I just traveled the future at dapat makikita ko kung anong posibilad na mangyari on the span of nine years. Tapos ganito na lamang ang malalaman ko.
These future isn't mine.
On the third month, all of my fails listed here.
Got messed up in a bar. The alumni homecoming. I got hospital. Skinny dipping. And all the craziest thing.
And on the fourth month, my parent caught me.
In summarization of the four months staying in the future, I cause a lot of aberration that I don't know how to start. And in span of four months, there's a guy followed me everywhere... I don't know him. But he just appeared out of nowhere... just like me.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top