[Mistletoe] 23:00 - Duoker; Cực quang ở Iceland
Đêm giáng sinh nơi Lee Yechan đã từng dành được chiếc cúp danh giá nhất.…
Đêm giáng sinh nơi Lee Yechan đã từng dành được chiếc cúp danh giá nhất.…
Nóng quá nên vừa quạt tay vừa viết =))) viết trong cái nóng nên không biết mình đang viết gì nữa, đọc hoan hỉ hoan hỉ…
người vừa gặp, em đã cườingười vừa gặp em, đã cười…
Ahmet ve mehmetin simdiden birbirlerini koruyup kollamasi…
nắng ngọt rơi xuống nơi emthơm lên gò má, chảy trên vai tròn…
Kısacık molalarda tanıdılar mutluluk denilen kelimeyi…
Aniden yalnız olmadığım hissine kapıldım.Hızlı bir şekilde ağacın arkasına saklandım.Görünmeyecek şekilde etrafa bakdığımda iki tane iri yapılı adamın kavga etdiğini gördüm.Biri belinden silahını çıkarıb diğerinin kafasına dayadı.Ahh hayır kim kimi vuruyor umrumda değil benim sorunum bu görüntüye şahit olacağım için kafamın ağrıyacağı.Ben kendi fikirlerimde boğuşurken patlama sesi duydum.Gizlice bakdığımda adamın kanlar içinde yere düşdüğünü gördüm.Elinde silahı olan adam ise aniden kafasını benim saklandığım tarafa çevirince göz göze geldik. Siktir!! İşte kafamın ağrıyacağını söylerken bundan bahs ediyordum.Gelde şimdi bu adama elindeki silahın,kimi öldürdüğünün ve kim olduğunun umrumda olmadığını anlat..…
İlk hikayem bu yüzden heyecanliyim ^^ Vote verip yorum atmayı unutmayın..Sürçü Lisan ettikse affola :DasafafİYİ OKUMALAR *-*…
Bir terapistin çocuğu henüz 10 yaşlarında bir den bire ortadan kaybolur. Yıllarda çocuğunu arayan adam artık umudunu keser ve bulunduğu şehirden uzaklaşma kararı alır. Aradan bir süre geçtikten sonra bir kız onu bulur ve sadece ona yardım edebilecek kişinin kendisi olduğunu söyler. Bu kız bir psikoloji hastasıdır. Adam kızı kabul edemeyeceğini başta söylese de kızın anlatıklarına oldukça şaşıracaktır ve bu yüzden seans terapisi başlar.…
Ben güçlü bir kız değildim. Anne ve babasının gerçek dünyadan soyutladığı, pembe bir dünyası olan kızdım. Üstelik pembe gözlükleri de elime anne babam vermişti. İnsanların kötü olabileceğini düşünmeyecek saflıkta ama bunun saçmalık olduğunu düşünecek mantığa sahiptim. Şimdi artık ne bir ailem, ne pembe gözlüklerim ne de pembe bir dünyam vardı. Evet, güçlü değilim. Ama güçlü olmanın en önemli kuralı güçsüz olduğunu kabul etmektir. Artık hayatımdaki bütün renkler normale dönebilirdi. Ben gerçek bir dünya istiyordum ve bunu alacaktım.…