magisa akong umupo sa tambayan namin ni ara habang umiinom ng orange juice (kayo ah, siyempre orange juice lang.) kainis, dami kong pasa dahil sa gago na iyon.

sa dinami-daming lalaki sa mundo, doon pa siya nahulog. sa lalaking naka isang daang girlfriend na.

nakakainis ka talaga, ara.
naiinis ako sayo kasi pinagaalala mo ako, kasi hindi ako mapakali tuwing nasasaktan o nalulungkot ka. naiinis ako kasi nabaliw na ako sa'yo. kasi nahulog na ako sa bestfriend ko, nahulog na ako sa'yo.

"hoy lalake, pansinin mo ako."
nagulat ako noong may tumabi saakin, ikaw ang tumabi saakin. bumilis bigla ang tibok ng puso- naman bakit ang bakla naman?!

hindi ko siya pinansin kasi nagtatampo padin ako. sige ha, kampihan niya si xenon. kampihan niya yung lalaking nilalandi ka para sa isang pustahan.

"HOY PANSININ MO AKO!"
sigaw mo, pero wala pading effect saakin yan. tampo padin ako. hindi ko padin siya pinansin at tumayo na sana para umalis.

"thy. sorry na kasi, kung nagtatampo ka kasi iniisip mong di kita love, wag mo nga isipin yan. love din naman kaya kita eh!"
napatigil ako noong sinabi mo ang words na iyon, at tinignan ko siya ng seryoso. bumilis ang tibok ng puso ko, ako? mahal niya?

"ha?"
seryoso kong sabi, hindi ko pinapahalata feels ko. hay galawang thyrone# mo to.

"siyempre, mahal na mahal ko ang bestfriend ko! parang kuya na kaya kita!"

well, damn.