Opdracht 4) 'Funn' van boekenclub Olympus gemaakt door @DaveDutch

~ Voorwoord ~

Voor deze opdracht was mijn inspiratie echt ver te zoeken. Hoe kan ik nu een verhaal schrijven over mensen die ik helemaal niet ken. De deelnemers van de schrijfclub heb ik nog nooit gezien in het echte leven, alleen soms even gesproken in een chat of tussen door in de reacties. Dus de hoop had ik eigenlijk al opgegeven en zou deze ronde ook alleen maar gaan recenseren. Tot ik ineens wel een idee kreeg (dat idee kwam in mij op toen ik op de fiets zat onderweg naar huis) en eigenlijk was dit misschien niet zo heel moeilijk, je hoeft het niet moeilijk te maken dacht ik bij mijzelf.

Er zijn een aantal lieve deelnemers die in mijn verhaal willen voorkomen: -) bedankt daarvoor. Ik kan alleen niet beloven dat iedereen een hele grote rol gaat krijgen in het verhaal. Neem het mij niet kwalijk als ik jou beschrijf en dat het dan totaal niet klopt. Ik wil absoluut niemand beledigen of in een slecht dag licht zetten.

Veel lees plezier !

***

Met een frons op mijn gezicht staar ik uit het raam naar buiten. Mijn pen hou ik in mijn hand geklemd en tik er in een constant ritme mee op tafel. Zachtjes bijt ik op mijn lip en trek mijn blik los van het raam. Een diepe zucht ontsnapt uit mijn mond en ik richt mijn ogen weer op het notitieboekje voor mij.

De zinnen die ik heb opgeschreven lees ik nog een keer na. Maar nog steeds vind ik het niet goed genoeg, de zinnen lopen nog niet goed en er mist nog heel veel spanning. Langzaam blader ik even door mijn aantekeningen heen en probeer te ontdekken of ik iets over het hoofd heb gezien, maar dat is gelukkig niet het geval. Mijn ogen laat ik langs de vele aantekeningen gaan, er staat zo veel geschreven dat het bijna niet meer te overzien is.

Omdat ik zo in gedachten ben heb ik niet door dat mijn slaapkamerdeur opengaat en mijn jongere zusje naar binnen komt. Ik schrik mij dan ook kapot als ik een hand op mijn schouder voel. Met een geschrokken uitdrukking op mijn gezicht draai ik mij om 'Jeetje Yentl, doe dat nooit meer alsjeblieft 'Je bezorgt mij echt kippenvel' zeg ik geïrriteerd tegen haar. Met een grijns rond haar mond kijkt ze mij aan en haalt vervolgens haar schouders op 'Ik heb je al een aantal keer geroepen Esmee, maar je gaf geen antwoord' verklaart ze simpel. 'Wat was je aan het doen?'.

Voordat ik kan antwoorden, zie ik dat haar ogen naar het notitieboekje gaan. In een snelle beweging pakt ze het boekje van mijn bureau af en begint ze erdoorheen te bladeren 'Weer aan het schrijven?' Wanneer komt er nu eens een boek van je uit?' Vragend kijkt ze mij aan.

'Weet ik niet' antwoord ik fluisterend,

Nog met mijn schrijfboekje in haar handen gaat Yentl op mijn bed zitten en laat haar ogen over de regels gaan. Op haar gezicht verschijnt een glimlach als ze de volgende pagina omslaat 'Oh dit is leuk, je hebt je karakters voor het verhaal al helemaal uit geschreven' reageert ze enthousiast. 'Ja dat klopt, maar geef mijn boekje nu maar terug dan kan ik weer verder waar ik mee bezig was' vraag ik aan haar terwijl ik mijn hand naar haar uitsteek.

'Nee echt niet' ik wil nog even weten wie je karakters allemaal zijn'. Het kussen achter haar rug zet ze even goed rechtop en leunt er dan vervolgens tegenaan. 'Oké laten we eens even kijken wat voor karakters je hebt bedacht voor je nieuwe verhaal'.

Haar stem klinkt door de kamer als ze alles hardop voor leest wat ik heb geschreven. Ik sluit even mijn ogen en zucht diep. Normaal hou ik er niet van als mensen mijn verhaal lezen, omdat ik toch altijd twijfel of het wel goed genoeg is.

'Eliza is een meisje dat gek is van dieren, thrillers, de Spaanse taal en altijd wel een quote voor je klaar heeft staan 'verder is ze 18 jaar oud, heeft ze lang blond haar en lichtgroene ogen' nadat mijn zusje deze woorden uit spreekt kijkt ze mij even met een vragend gezicht aan 'Waarom houdt Eliza van de Spaanse taal?'. Lachend haal ik mijn schouders even op 'Dat blijft nog even geheim, daar kom je wel achter als je heel het verhaal leest'.

'Hier hebben we dan Eline, het jongere zusje van Eliza' leest ze de volgende zinnen hardop voor. 'Ze is gek van chocotoffees, appelmoes en zoute chips' ook Eline heeft blond haar, maar wel een stuk korter dan als haar oudere zus en haar oogkleur is lichtbruin'. Met een grijns kijkt Yentl mij even aan 'Zo te lezen is ze gek op eten net zoals ik'. Even lach ik kort terug en knik haar dan toe. 'Eline, lijkt ook een beetje op jou'. Maar de laatste woorden die ik uitspreek bereiken haar al niet meer, mijn zusje is alweer aan het lezen.

'Het volgende karakter is Kyra van 17 jaar oud, ze is gek op paaseitjes, koffie en ze is altijd vrolijk' Haar haarkleur is donker bruin wat ze graag in een Paardenstaart draagt. 'Ze heeft een hekel aan muggen en is ze gek van praten'. 'In dit verhaal is ze de beste vriendin van Eliza'

'Oh' reageert ze dan meteen weer enthousiast' Dit Karakter heet Dave, is 16 jaar oud en hij houdt van de kleur zwart'. 'Zijn meest gebruikte woordje is jow' leest ze daarna vragend verder.

Haar enthousiasme verdwijnt meteen van haar gezicht 'Was dit alles over hem?' moet je zijn karakter nog niet meer uitschrijven, zo weet ik alsnog helemaal niks van hem'

Lachend sta ik op van mijn bureaustoel en neem naast haar plaats op het bed. 'Dave, moet nog een beetje geheimzinnig blijven' in het verhaal leer je hem steeds beter kennen' beantwoord ik haar vraag simpel. Voordat ze nog verder kan lezen, pak ik het boekje snel uit haar handen 'Zo was het wel even genoeg, je hoeft nog niet alles te weten' plaag ik haar.

Met een overdreven zucht en een dramatisch armgebaar de lucht in kijkt mijn jonge zusje mijn smekend aan 'Kom op, je weet dat ik niks doorvertel aan iemand anders en ik wil het heel graag weten'. Maar ik ben niet over te halen 'Nee, later krijg je meer te horen'.

Mopperend staat Yentl op van mij bed 'Dan niet' en met die woorden verlaat ze mijn slaapkamer. De deur gooit ze zachtjes achter haar dicht. Ik kan een lach niet onderdrukken, ik weet gewoon dat ze dit niet meent en alleen maar speelt. Maar ik ben niet over te halen, later leest ze wel meer.

'Een hele goedemiddag' met een grote lach op haar gezicht stap Lindsey de tuin binnen. 'Hey Lin' beantwoord ik haar vrolijke groet. Met een soepele beweging sta ik op uit mijn stoel en leg ik mijn boek dat ik aan het lezen was aan de kant. Meestal gebruik ik haar volledige naam niet en noem ik haar Lin,dat is de bijnaam die ik voor haar heb bedacht toen wij elkaar leerde kennen. Met een plof laat Lin zich in een van de tuinstoelen vallen en kijkt mij daarna met een lach aan 'Nog verder geschreven aan je verhaal?'. Ik knik haar even toe 'Ja ik heb wat karakters nog uitgewerkt en nog een klein stukje verder geschreven'. 'Dat zou ik graag wel even willen lezen als dat mag?' Vraagt ze vervolgens aan mij.

Even twijfel ik of ik dat wel wil. Mijn verhaal is nog niet af, maar misschien is het ook wel leuk om wat tips van haar te krijgen. 'Ik zal straks even mijn notitieboekje pakken, dan mag je het wel lezen 'ik ga eerst even wat drinken halen voor je'. En met die woorden sta ik op en loop de tuin uit richting de keuken.

Als ik terug de tuin in loop zie ik dat er twee mensen bij zijn gekomen. Vrolijk begroet ik de twee meiden die nu naast Lin in de tuin zitten. 'Een hele goedemiddag' zeggen Daniek en Desiree tegelijk. Het dienblad wat ik in mijn handen heb zet ik op tafel en geef iedereen dan een koud glas met limonade 'Ik had al een vermoeden dat jullie er zouden zijn, dus ik heb meteen voor jullie ook wat te drinken meegenomen'. Met het glas in mijn hand ga ik op de laatste stoel zitten en reik mijn glas dan naar voor 'Proost' zeg ik lachend 'Op onze vriendschap'.

Terwijl iedereen in gesprek is met elkaar, kijk ik met een tevreden glimlach om mij heen. Deze meiden heb ik een aantal maanden geleden leren kennen via een website genaamd wattpad waar je verhalen kan schrijven en lezen van andere mensen. Via een schrijfclub zijn wij in contact gekomen met elkaar en hebben wij toen eens afgesproken. Natuurlijk was het spannend in het begin, omdat je niemand kent. Maar iedereen is erg vriendelijk en geeft elkaar de ruimte om elkaar te leren kennen.

Lin is 20 jaar oud en schrijft graag in verschillende genres haar verhalen. Zoals ik haar nu een beetje ken is ze altijd behulpzaam naar anderen mensen toe. Desiree is altijd een beetje stil, houdt zich een beetje op de achtergrond. Maar als je haar beter leert kennen, dan weet je dat je een goede vriendin hebt voor het leven. Als enige van ons groepje heeft ze een boek uitgegeven en daar zijn wij als vriendinnen groep natuurlijk enorm trots op.

En dan heb je natuurlijk Daniek nog, ze kwam als laatste bij onze vriendinnengroep. Ik ken haar nog niet zo heel goed maar ik weet dat ze erg van tekenen, lezen en van geschiedenisboeken en films houdt. Daarnaast gaat ze nog erg graag op reis en geeft ze veel geld uit aan tekenspullen en boeken. Maar dat maakt haar weer uniek, iedereen uit deze groep heeft weer iets wat een ander niet heeft.

Met een tevreden glimlach rond mijn mond kijk ik de groep even rond. Het besef dat dit nu mijn vriendinnen zijn geworden geeft mij een gelukkig gevoel.
Dit had ik zeker niet willen missen.

'Oké, ik heb zin in pizza zullen wij wat gaan bestellen?' Vraagt Lin dan ineens vanuit het niets. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar even aan en blijf even zwijgend voor mij uit kijken. 'Nou vooruit dan maar weer' en met die woorden pak ik mijn mobiel uit mijn broekzak en zoek de website op van de plaatselijke pizzatent.

-

~ Woord van de schrijver ~

Oké, ik moet toch best toegeven dat ik het best wel lastig vond om dit te schrijven. Ik hoop dat ik er een leuke draai aan heb gegeven en dat het leuk was om te lezen. Het leek mij wel een grappig idee om een verhaal in een verhaal te schrijven (volgen jullie mij nog?) Dat ik sommige van jullie in een verhaal laat voorkomen dat het hoofdpersonage van dit verhaal schrijft. Ik hoop dat het een beetje gelukt is en dat het niet heel verwarrend geworden is.

Verder heb ik mijn fantasie gebruikt, zo zijn Eline en Elisa in mijn verhaal zusjes van elkaar (dat betekent dus niet dat het ook echt zo is). Mijn zusje Yentl in dit verhaal is in het echte leven een nichtje van mij, maar ik heb haar even de rol als zusje gegeven omdat het iets makkelijker met schrijven was.

Sommige stukjes of informatie wat ik van jullie heb gevraagd, heb ik toch een klein beetje veranderd of niet gebruikt. Zo heb ik niet van iedereen zijn of haar lievelingskleur gebruikt, dat paste toch niet helemaal in dit verhaal . Dat was namelijk eerst een idee voor heel iets anders. Ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden ;)

De hoofdrolspelers in dit verhaal zijn: @DaveDutch, @boekengek943, @LindseyJoliePitt,@Cinders_Stories, @Destories16 ,@Elline1608 , @Descor1995

Liefs,

LoveWriting18

(Esmee)