wspomnienia trzyma się w umyśle,

lecz gdy kielich słodkiego wina pamiętnych czasów
przepełni się,

nowe krople aksamitnego szkarłatu
zmarnują się.

to byłaby bolesna strata,

dlatego trzeba przelać
stary winny płyn
do trwałego naczynia,
znacznie droższemu sercu.

kochane wspomnienia.

skosztujesz moich własnych?

podzielisz się swoimi?

pozwolisz mi zachować kruchy odłamek twojej rubinowej duszy?

diamenty rosną na krzewach w moim ogrodzie.

nie bój się,

tu nie ma miejsca na truciznę,
to zupełnie nie ta bajka.

to czas pokoju
na dnie głęboko
wulkanu odczuć.

skosztuj moich emocji.

będę szczęśliwa.