WARNING!

"Yoongs, tatlong araw na simula nung mawala si Yoori, bumangon ka na dyan." 

Nag-aalala na si Jimin kay Yoongi, absent kasi ito ng dalawang araw na, ayaw talaga niyang pumasok simula nung mawala si Yoori, hindi niya alam na magiging ganto kaapektado si Yoongi dahil hindi naman talaga ito madalas magpakita ng emosyon kay Yoori o kahit sa kanya.

Kakauwi lang ni Jimin galing school, nang binaba niya ang gamit niya ay napansin niyang may bote ng beer sa lamesa, napakamot siya sa ulo niya bago siya lumapit kay Yoongi, naupo siya sa kama at tiningnan niya ang mukha ni Yoongi pero hindi niya makita dahil nakatakip ito ng unan.

"Baby..." Malambing na tawag ni Jimin.

Hindi sumagot si Yoongi kaya naman napabuntong hininga si Jimin bago siya mas lumapit dito, "Bangon ka na dyan, baka tumawag ulit mamaya si Yoori, gusto mo bang makita ka niyang ganyan hitsura mo?" Tanong ni Jimin.

Dahan-dahan tinanggal ni Yoongi ang unan sa mukha niya bago siya humarap kay Jimin na halatang nag-aalala sa kanya. "Tatawag ba siya ulit?" Tanong ni Yoongi.

"Siguro, kasi tumawag siya kagabi di ba. Tagal nyo ngang nagvideo call eh." Sabi ni Jimin habang hinahawi niya ang buhok ni Yoongi na nakadikit na sa mukha niya dahil sa pawis, halata rin na umiyak ito at amoy alak siya. 

Bumangon si Yoongi kaya naman pareho na silang nakaupo ni Jimin sa kama, "Kumain ka na ba? May uwi akong pizza." Sabi ni Jimin habang pinupunasan niya ang luha ni Yoongi. 

"Hindi pa." Tipid na sagot ni Yoongi.

"Sige, kunin ko lang yung pizza, hilamos ka muna. I love you." Hinalikan ni Jimin si Yoongi sa labi bago siya tumayo para kunin ang pizza.

"I love you too." Mahinang sagot ni Yoongi pabalik habang nakayuko.

Napahinto si Jimin sa paglalakad nang marinig niya ang sinabi nito, mabilis siyang napalingon kay Yoongi at nakita niya itong hindi nakatingin sa kanya, nakayuko lang ito at pinaglalaruan ang mga daliri niya.

Sanay na kasi si Jimin na hinahalikan si Yoongi at nagsasabi ng i love you pero kahit kaylan hindi siya pinansin nito or sumagot man lang kapag nagsasabi siya ng i love you kaya naman sobra siyang nabigla ngayon.

"A-Anong sabi mo?" 

"I love you too, Park Jimin." Nag-angat ng tingin sa kanya si Yoongi kaya naman mas lalong hindi nakapagsalita si Jimin.

Ramdam nyang namumula ang mukha niya ngayon, at mabilis ang tibok ng puso niya, pareho lang naman silang dalawa ng nararamdaman sa ngayon, pero pakiramdam nga ni Yoongi ay mamatay na siya sa hiya.

"Damn, ngayon mo lang narealize na mahal mo ako?" Agad naglakad si Jimin pabalik kay Yoongi.

"Jimin naman, matagal ko ng sinasabi sa'yo na mahal kita." Inis na sabi ni Yoongi.

"I know, I know." Nakangising sabi ni Jimin bago niya hinalikan ulit sa labi si Yoongi, "Sabihin mo ulit na mahal mo ako." Utos ni Jimin.

"No, hindi ko na uulitin." Giit ni Yoongi.

"Sige na, please." Nagpapacute si Jimin pero hindi tinatablan si Yoongi.

"Ayoko na, hindi ko na nga uulitin." Mas mariin na sabi nito.

"Oo na, oo na. Sungit naman, hmp!" Nagkukunwareng naasar si Jimin kahit hindi mawala ang ngiti sa labi niya, hinalikan niya ulit si Yoongi ng mas matagal to the point na nakahiga na silang dalawa sa kama.

"J-Jimin..." Natawag ni Yoongi sa kanya nang maramdaman niya ang labi nito sa leeg niya.

"Yes, baby?" 

Napapikit si Yoongi bago niya hinawakan ng maghipit ang buhok ni Jimin habang nakakagat siya sa labi niya, pinipigilan ang sarili na gumawa ng kahit anong ingay.

"L-Let's do t-that." Sabi ni Yoongi sa pagitan ng mabibigat niyang paghinga.

"Do what, baby?" Tanong ni Jimin habang hinahalikan niya ang collarbone ni Yoongi, halos mapatingkayad si Yoongi dahil sa nararamdaman niya. 

"T-That, a-alam mo na yun." Giit ni Yoongi.

"Hmm. Sige." Sagot ni Jimin bago niya binalik ang labi niya sa labi ni Yoongi at hinalikan ito ng mas malalim, nang lumayo si Jimin saglit ay pareho silang naghahabol ng hininga.

Nagkatinginan silang dalawa ni Yoongi ng ilang segundo bago bumangon si Jimin, "Kukunin ko na yung pizza." Aniya bago siya ngumiti kay Yoongi.

"W-What?!" Naguguluhang tanong ni Yoongi.

"Why?" Naguguluhang tanong rin ni Jimin.

"I thought we're doing that. Alam kong alam mo yung ibig sabihin ko." Giit ni Yoongi. Medyo naiinis na.

Napabuntong hininga si Jimin bago niya hinalikan si Yoongi sa noo, "Yes baby, gagawin natin yun kapag hindi ka na lasing, okay?" 

Lalayo na sana si Jimin pero hinawakan siya ni Yoongi sa kamay kaya naman napatingin ulit si Jimin kay Yoongi, "Hindi naman ako lasing." 

Napakunot ang noo ni Jimin dahil ang weird talaga ni Yoongi ngayon, pero nawindang siya nang biglang hinubad ni Yoongi ang shirt niyang itim at binalibag iyon sa kanya.

"Nasa damit ko lang yung amoy ng alak." 

Kaya naman inamoy iyon ni Jimin at napansin niyang matapang yung amoy ng alak sa damit, para bang binuhusan iyon ng alak.

"H-Hindi kasi ako makaiyak, g-gusto kong isipin mong lasing lang ako k-kaya ako umiiyak." Nahihiyang pag-amin ni Yoongi bago siya nag-iwas ng tingin.

"A-Ayokong isipin mo na mahina ako." 

Lumapit si Jimin kay Yoongi pero naiilang siya ng kaunti dahil wala na itong suot na damit, "Kahit kaylan hindi naging mahina ang pag-iyak, alam mo minsan nagpapasalamat pa ako na ngayon nalalabas mo na yung totoong nararamdaman simula nung naging babae ka, nung lalaki ka kasi pinipigilan mo lagi na ipakita emosyon mo, kahit alam kong nasasaktan ka na hindi mo pa rin pinapakita sa ibang tao, kahit sa akin."

Hinawakan ni Jimin ang pisngi ni Yoongi bago niya pinagdikit ang noo nilang dalawa, "Okay lang umiyak minsan hmm, nandito lang ako palagi." Mahinang sabi ni Jimin bago niya hinalikan ang tungki ng ilong ni Yoongi.

Pero hinalikan siya ni Yoongi sa labi, "Please Jimin." 

Napabuntong hininga si Jimin, "Hindi natin gagawin yun dahil malungkot ka lang." 

"No, g-gusto ko." Nahihiyang sabi ni Yoongi.

Nagkatitigan silang dalawa, kaya naman kitang kita ni Jimin ang pamumula ng pisngi ni Yoongi. 

"Oh." Awkward na sabi ni Jimin. "W-Wow." Napakamot siya sa ulo niya bago niya binalik ang tingin niya kay Yoongi na mukhang seryoso talaga sa sinasabi niya.

Napakagat si Jimin sa labi niya dahil ngayon lang niya naramdaman yung bilis ng tibok ng puso niya, kalmado lang siya pero...

"Shit. Shit. Shit. Gagagawin namin yun! Inaaya niya ko! Anong gagawin ko?! Hahalikan ko na ba siya?! Maghuhubad na ba ko?!" Sigaw ni Jimin sa isip niya.

"Pero kung ayaw mo naman okay lang rin--"

Napatigil si Yoongi sa sinasabi niya ng bigla siyang halikan ulit ni Jimin, pinako siya ni Jimin sa kama habang mas malalim ang halikan nilang dalawa ngayon kumpara kanina, dahil may kasama ng init yung ngayon.

Halos kapusin ng hininga si Yoongi dahil sa halikan nilang dalawa, para sa isang tao na tinuruan niya lang humalik, mas nagalingan pa siya nito ngayon. 

"Wait... Tinuruan ko ba siya?" Tanong ni Yoongi sa isip niya.

Unti-unting bumaba ang halik ni Jimin sa kanya, halos mapatingkayad siya habang iniiwanan siya nito ng marka, this time hindi na siya nagreklamo kahit alam niyang mahihirapan siyang itago iyon sa school.

"Shit, Jimin." Malutong na mura ni Yoongi ng hinalikan siya ni Jimin sa tiyan niya, natawa si Jimin at ganun rin si Yoongi.

Bumaba ang tingin ni Yoongi kay Jimin na ngayon ay tinatanggal ang shorts niya, pinagmasdan niyang mabuti si Jimin habang ginagawa niya iyon, parang may kakaiba siyang nararamdaman hindi niya alam kung bakit. 

Hanggang sa makita niya itong nasa pagitan na ng binti niya, biglang may imahe na pumasok sa isip niya, hindi niya alam kung bakit pakiramdam niya nakita na niya dati si Jimin sa gantong anggulo. 

Napakagat si Yoongi sa labi niya ng maramdaman niya ang mainit na hininga ni Jimin sa pagitan niya, pero ang tagal bago niya maramdaman ang labi ni Jimin kaya naman idinilat niya ang mata niya at dahan-dahan niyang tiningnan si Jimin.

Nang magtama ang paningin nilang dalawa ay napangiti si Jimin bago siya nagsimula, napasinghap si Yoongi. Napapikit siya sa napahawak ng mahigpit sa buhok ni Jimin.

"Jimin, Jimin, Jimin, Jimin, Jimin!!!" Sunod-sunod na sigaw ni Yoongi dahil nawiweirdohan siya sa nararamdaman niya, gusto niyang pigilan si Jimin pero hinawakan nito ng mahigpit ang magkabilang binti niya kaya hindi siya maka-angal.

"Oh shit, oh shit, malapit na yata ako." Natatantang sigaw ni Yoongi, hindi niya alam kung bakit siya natataranta, siguro ay dahil di siya sanay sa pakiramdam na siya ang nasa ilalim.

Napabitaw si Yoongi sa buhok ni Jimin dahil pakiramdam niya nasasaktan na niya ito, kaya naman sa bed sheet na lang siya humawak, sobrang higpit ng hawak niya doon lalo na ng maramdaman niyang papalapit na papalapit na siya. 

Pero biglang tumigil si Jimin, napasinghap ng malakas si Yoongi, naghahabol pa rin ng hininga habang si Jimin naman ay ngiting ngiti.

"Hyung, nagpapanic ka ba?" Natatawang sabi ni Jimin.

"N-No, ang w-weird lang sa pakiramdam." Dipensa ni Yoongi, kahit totoo naman na weird talaga lalo na at nakakaimagine siya ng mga bagay bagay.

Kagaya na lamang na naiimagine niya si Jimin na ginagawa iyon kahit lalaki siya, hindi niya alam kung bakit naiimagine niya iyon ng maayos, kung bakit parang ramdam na ramdam niya na totoo yung mga pumapasok sa isip niya.