Elizabeth maakt hapjes en drankjes klaar voor de logeerpartij. Mini cupcakes, kleine appeltaartjes, smoothies, chips met dipsaus, frisdrankjes, mini sandwiches en wraps. Ze heeft haar favoriete onesie aangetrokken en haar zwarte haar in een losse staart gedaan.

Haar beste vriendin komt logeren, het is een lange tijd geleden dat ze elkaar hebben gezien maar ze spreken nog veel via Whatsapp maar dat is niet hetzelfde. Vandaag komt ze logeren, want morgen gaan ze naar een fantasie festival gaan en dus moet alles moet perfect en gezellig zijn.

De bel gaat beneden en er klinkt getrommeld in de vorm van het Disney liedje Under the sea van the little mermaid, ah disney liedjes al kenmerkend voor maar een iemand die ze kent.

Ividia is er, haar vriendin is gearriveerd en is erg enthousiast waardoor haar muzikaliteit erg geprikkeld wordt. Ivy is zo blij dat ze nu 17 is en op haar zelf woont nu kan ze ten minsten haar beste vriendin weer op zoeken en ze studeren dichtbij elkaar, maar dat heeft ze als verrassing nog niet verteld.
Vanavond is het perfect moment om het te vertellen en ze heeft meer verrassingen bij zich in haar blauwe koffer en in de groene koffer haar kleding en andere spullen.

Ze hoopt dat haar vriendin het geweldig vindt maar is nog steeds zo enthousiast dat ze door trommelt met de melodie en moet glimlachen als de deur open gaat. Elizabeth opent de deur en kan weer om lachen. Die is gek geworden denkt ze met een toelachend lachje en danst een beetje op het getrommel van Ivy.

Samen hebben ze plezier tot het liedje is af getrommeld. Als de laatste noot is getrommeld, neemt Ivy de finale houding aan met gespreide armen en jazzhands. "Hey Hey Elie!" Zegt ze erg enthousiast met een uitnodigende blik voor een knuffel, haar stitch onesie is dan ook erg knuffelbaar.
Wat heb ik haar gemist ik kan niet wachten het goede nieuws te vertellen
denkt ze terwijl in de blije groene ogen van haar vriendin kijkt.

Elizabeth twijfelt niet en geeft haar vriendin een knuffel. "Hai" zegt ze blij en woelt plagend door Ividia's rood haren. Ze weet hoe ze daar op reageert. "Mijn haar! Blijf van mijn haar!" Giegelt Ivy en knuffelt Eliza zo stevig terug dat ze tijdelijk amper zuurstof krijgt. Eliza laat lachend haar haar los "Okay okay rustig maar" zegt ze met een lachende ondertoon terwijl de vriendinnen elkaar weer lachend los lieten gevolgd door een 'kom maar binnen' gebaar van Eliza.

Ivy treedt het normale oude arbeidershuis binnen, ze is hier maar 2 keer geweest, maar als voelt het als thuis elke keer dat ze binnen treed. Het komt waarschijnlijk omdat haar beste vriendin hier woont denkt Ivy de hele tijd, maar stiekem is er meer aan de hand. Terwijl ik jullie dit vertelde zijn de dames al aangekomen in een oude nursery room ookwel bekent als Elizabeths kamer.

Er liggen al twee luchtbedden in het midden van de kamer met koeler oude paarse violet kleurig behang met drie kantenpatronen strepen aan de onderkant van iedere muur, een keurig opgeruimd bureau in de hoek van de kamer met daarop een laptop er op en allerlei organisers vol met spullen in een groenige tint, aan de keerzijde van het bureau staat het bed met een kleding kast. Een fluffy tweepersoonshemelbed met een paars-groene dekbed dat netjes is opgemaakt, onder het bed steekt een stel lange mouwen uit, tja het blijft een tiener kamer dus niet alles is perfect. Terug aan de kant van het bureau zijn de muren niet kaal. Er hangt een poster van Ramstein boven het bureau en aan de rest van de muur zitten planken met daar op oud hout speelgoed en een aantal knuffels met quotes en fotos ingelijst.
Zie je het al voor je?

De dames zijn ondertussen al neergeploft op de luchtbed. Eliza had haar luchtbed al duidelijk geclaimd door haar kussen op het bed te gooien. Ivy begreep de hint al snel ging op haar luchtbed zitten. Na dat haar blik de kamer rond dwaalde viel het al gauw weer op haar koffers, vooral haar blauwe koffer. Een speels grijnsje sierde ronde haar lippen waarna ze de woorden uitspreekt: "Hey Eli zou je in mijn blauwe koffer willen kijken? Ik ben bang dat ik mijn pyjama vergeten ben."

Ze zet een paar herten oogjes op en duwt de koffer subtiel richting Eliza met haar voet. "Maar die heb je to..." zegt Eliza maar rolt haar ogen dan lacherig als ze de herten oogjes ziet "ach laat ook maar ik help je wel, Bambi" die voert iets in haar schild denkt Eliza en opent de blauwe koffer zonder enig bezef van de verrassing die haar te wachten staat.......