Als hij weg is zucht ik en probeer me sterk te houden. Maar breek toch...

POV Rachel

Het is nu al een paar weken later. Nadat ik gebroken was bracht de wolf me naar huis. Sinds dien heb ik hem niet meer gezien.
Ik open mijn ogen en begin mijn dagelijkste routine. Aangezien het toch mei vakantie is heb ik 2 weken vrij. Ik kleed me aan, een sport top en een sport broekje(media), en doe mijn haar. Ik poets mijn tanden en doe een klein laagje mascara op. Ik loop naar beneden en begin met brood maken om te eten. Ik pak nog snel een glas melk. Ik open het kastje met de glazen. Mijn hand gaat automatisch naar het honden voer dat er staat. Nog voordat ik het aanraak trek ik snel mijn hand terug. De tranen prikken achter mijn ogen. Ik pak snel een glas en sluit het kastje.
Als ik klaar ben loop ik naar de gang en doe mijn sport schoenen aan.
Sinds ik thuis ben train ik bijna elke dag. Mijn planning is:
08:00 opstaan/aankleden enz
08:15 eten/drinken en klaarmaken
08:20 rekken en opwarmen
08:30 joggen naar het sport park
08:40 snel op adem komen
08:45 10x de lange trap op en af
09:05 drink pauze
09:15 horde lopen
09:45 drinken en musli reep
09:50 hardloop baan
10:10 grote pauze
10:40 zelf verdediging
11:00 muur klimmen
11:30 schermen
12:00 hoog/ver springen
12:45 zwemmen
14:00 naar huis
14:30 eten/drinken, makkelijke kleding aan en uitrusten op de bank.

Dit is mijn plannen voor de maandag, woensdag, vrijdag en zondag.
Vandaag is het vrijdag. Ik hou me aan mijn planning en begin met het opwarmen.

*10:10*

Ik ga uitgeput op het bankje in de schaduw zitten. Ik pak mijn drinken en een appel. 'Jij sport hard.' Hoor ik naast me en er gaat iemand zitten. Ik kijk opzij en zie Alex. 'Jep.' Zucht ik. 'Waarom train je zo veel? Je bent er bijna elke dag?' Vraag hij. Ik kijk hem vragend aan. Hij snapt mijn vragende blik. 'Ik kom hier elke dag. Vandaar dat ik dat weet.' Zegt hij. Ik maak van mijn mond een 'o'.
'Maar waarom train je zo?' Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik niet.' Zeg ik maar zacht. 'Wel. Ik wil je helpen.' Zegt hij lief. 'Ik, ik wil er nu even niet over praten.' Zucht ik. Hij knikt. Dan komt er nog een jongen aanlopen. Hij lijkt precies op Alex. Hij heeft geen shirt aan en jemig, sixpack alert. 'Kan je het zien?' Vraagt hij. Ik merk dat ik met grote ogen naar zijn sixpack, bijna eightpack, zit te staren. Ik hoor Alex mokken en ik kijk blozend weg. "Tuurlijk ik weer..." denk ik zuchtend. 'Ik ben Alec. De tweeling van Alex.' Zegt Alec. 'Rachel.' Zeg ik vrolijk maar een beetje zacht. 'Alec, doe je shirt aan.' Zegt Alex sagerijnig. Ik lach om de manier hoe hij het zegt. Hij kijkt me boos aan. 'Niet zo boos jij.' Lach ik. Alec heeft zijn shirt weer aan. "Aaahw, jammer." Denk ik bij mezelf.
'Maar oke, als het mag dan gaat ik weer verder met mijn training want ik ben al bijna telaat.' Zeg ik en sta op.
Alex houd me tegen. 'Dat dacht ik niet. We gaan nu is iets van mijn planning doen. Kom.' Zegt Alex en pakt mijn hand. Een warm gevoel versprijd zich binnenin me. Al snel komen we aan bij het schermen. 'Jij tegen mij.' Zegt Alec. Ik knik. Ik pak de bescherming en een scherm zwaard. We gaan tegenover elkaar staan en we beginnen. Onze zwaarden raken bijna verstrikt en ik ontwijk hem met gemak. Ik draai met mijn zwaard en prik hem in zijn borst. 'Ik win.' Lach ik. 'Mijn beurt.' Zegt Alex vastberaden. 'Ik ga wel de gewichten doen.' Zegt Alec. Alex en ik beginnen. Alleen onder onze wedstrijd zie ik vanuit mijn ooghoek dat Alec zijn shirt uittrekt en ben afgeleid. 'Ik win.' Zegt Alex trots. Ik wend mijn blik af en Alec komt grinnikent aanlopen. Ik heb ze gelijk door. 'Ah! Stelletjes eikels!' Zeg ik boos. Ze beginnen alleen maar dom te lachen. 'Jij shirt aan. En nu jullie tegen mij, en hou dat verdomde shirt aan.' Zeg ik boos terwijl ik naar ze wijs. Ze doen wat ik zeg en gaat met een zwaard tegenover me staan.
'Klaar? Nu!' Roep ik. Ze rennen op me af en ik ontwijk ze met gemak.
Na een tijdje pak ik snel een 2e zwaard en vecht verder.
Ik prik met de 2 zwaarden te gelijkertijd in hun borst. 'Gewonnen.' Zucht ik en haal de bescherming van me af. Ze kijken me verbaast aan. 'Wat? Verslagen door een meisje?' Lach ik plagent. 'We krijgen je nog wel.' Zegt Alec grijnzend. "O sh¡t. Rennen!" Denk ik en begin te rennen.
Ik hoor ze lachen en achter me aan komen. Ik begin nog sneller te rennen. Opeens voel ik 2 sterke armen om mijn middel. Ik slaak een kleine gil. Ik sluit mijn ogen. Ik voel dat ik tegen iemands borst aan gedrukt wordt. En tuurlijk. Geen shirt...
Ik ben slim en houd mijn ogen dicht.
'Je kan wel kijken hoor.' Zegt Alex. Ik schud mijn hoofd. Ik hoor gewoon dat hij grijnst. Hierdoor weet ik wel gelijk dat hij me niet vast heeft. 'Waarom niet?' Vraagt Alec geamuseerd. Ik mompel iets van dat ik niet Zo gek ben dat ik nu gaat kijken en ik hoor ze lachen. 'Ik weet wel een manier. Er is hier in de buurt een meer. Ze moet nog zwemmen.' Zegt Alex sluw. Ik voel dat ik opgetilt wordt en open geschrokken mijn ogen. Ik zie Alex lachent staan. En die eikel heeft ook geen shirt aan. "Ik haat vrijdag de 13e." Denk ik en zucht. Ik sla mijn ogen neer. 'Best. Jullie winnen.' Mok ik. 'Niet zo boos. Rapunzel.' Zegt Alex. Alec heeft me nog steeds vast. 'Kom, knuffel.' Zegt Alex en loopt op me af. Ik schud wild mijn hoofd maar het heeft geen zin. Ik word klem gezet tussen 2 sixpack mensjes. Ik voel mijn hoofd knalrood worden. 'Sh¡t.' Hoor ik Alex mompelen en rent weg. Ik kijk verbaast naar de plek waar Alex net stond. Ik kijk naar Alec. 'Hij komt wel terug.' Zegt hij schouder ophalend. 'Ik breng je wel thuis.' Zegt Alec opeens. 'Weet je dan waar ik woon?' Vraag ik. 'Noop. Daarom moet jij de weg wijzen.' Zegt hij lachent en begint een kant op te lopen. 'Andere kant.' Roep ik naar hem en begint die kant op te lopen. Onderweg is het best stil. Niet ongemakkelijk ofzo. Maar toch...
"Waarom moest Alex zo snel weg?"

Waarom moest hij zo snel weg?
Like? Commend? Follow?
Love you all♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_