♧5♧
"Mijn naam is...." maar nog voor ik zijn naam kan horen voel ik een klap tegen mijn hoofd. En alles wordt zwart...
POV Rachel
Ik open mijn ogen. Ik kreun van de hoofdpijn. Ik kijk om me heen. Ik lig in een kamer. Niet mijn kamer. "Wat een cliché, straks komt zeker ook nog 'de slechterik' binnen die me heeft ontvoerd tot hij de overname van de Mate krijgt of hij houd de ontvoerde, ik dus, voor zichzelf omdat hij een enorme engerd is of omdat ik, toevallig, erg veel op zijn overleden Mate lijk. Ja mensen, ik lees veel weerwolf boeken. En daarin gebeuren vaak zulke dingen." Ik verzet me tegen de tegen de hoofdpijn en stap uit het bed. Ik ben in een niet al te grote kamer. volgens mij in een soort blokhut ofzo(media). Ik loop naar het raam. Buiten is een bos, hoe toevallig. Ik hoor de deur open gaan, maar blijf uit het raam kijken. 'Dus je bent al wakker?' hoor ik een bekenden stem zeggen. Mijn ogen worden groot. Ik draai me geschrokken om. 'Jackob?' vraag ik geschokt. Hij begint te lachen. 'Goejemorgen Rapunzel.' zegt hij met een creepy grijns. Ik kijk hem kwaad aan. 'Waar ben ik en waarom ben ik hier?!' sis ik kwaad naar hem.
Zijn grijns wordt breder. Hij doet een paar stappen vooruit. Waardoor ik, natuurlijk, een paar naar achter doe. Maar ik denk dat je het al aan ziet komen. Ik bots met mijn rug tegen de muur. 'Arg, koekjes. Stomme rot muur.' Zeg ik zacht. Jackob heeft me blijkbaar gehoord en begint weer te lachen. Hij doet zijn armen aan bijde kanten naast mijn hoofd, waardoor hij denkt dat ik niet meer weg kan. Denkt hij. 'Je heb mijn vragen niet beantwoord.' Zeg ik kwaad. Als hij me ontvoerd is het minste wat hij kan doen mijn vragen beantworden.
'Jij, Rapunzel, ben ik mijn blokhut. En je bent hier om me gezeldschap te houden. We werken nou al jaren samen. En elke dag moet ik me inhouden. Rapunzel, ik ben al op je sinds ik je voor het eerst zag. Ik weet dat jij speciaal ben. En daarom hoor je bij mij. Want ik ben dat ook. Wij horen bij elkaar Rapunzel. En daarom blijf je bij mij. Wij gaan het zo leuk hebben samen.' Zegt hij zo, volgens hem, lief mogelijk. Het enige wat ik hoor is dat hij het met een mega creepy pedo stem zegt. 'Hoezo ben ik 'zo speciaal'? En waarom ben jij zo speciaal?' Vraag ik. Hij begint te grinniken. 'Weet jij wat een Elemar is?' Grinnikt hij. Ik knik. 'Ik weet dat het wezens zijn die in elk dier kunnen veranderen en dat er andere wezens zijn die hun 'vormen' maken. Alleen niemand weet wat het zijn. Hoezo?' Vraag ik. Zijn ogen krijgen een vreemde gloed. 'Omdat ik zo een 'misterieus wezen' ben.' Zegt hij en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik kijk met grote ogen terug. 'J-jij maakt h-hun vorm?' Vraag ik stotterend. Hij knikt. 'Wow.' Zeg ik zacht. 'Daarvan sta je te kijken he? Mischien leer je ooit wel 2 van mijn beste onderdanen kennen. Ze heten Sandra en Thomas. Maar goed. Waarom jij speciaal ben, kom je later wel achter. Fris je nou maar op. We gaan zo eten.' Zegt hij. Hij gaat met zijn hoofd heel dicht bij mijn oor. 'En daarna gaan wij het heel gezellig hebben.' Zegt hij. Hij geeft me nog een kus op mijn kaak voordat hij de kamer uitloopt en, helaas, opslot doet. Ik kijk met grote ogen naar de deur. "Ik moet hier weg. En snel." Denk ik en begin de hele kamer te doorzoeken. Uiteindelijk kom ik bij het raam. Ik krijg hem open! Ik doe een happy dance. Ik doe het raam snel weer dicht. "Vanavond ben ik hier weg!" Denk ik en loop naar de badkamer. Ik doe de douche aan.
'Wacht. Kleding!' Zeg ik tegen mezelf en loop de kamer weer in. Ik pak de kleding die op het bed lag. 'Precies mijn maat. Hoeveel weet die engert wel niet over mij?!' Zeg ik weer tegen mezelf. 'Ik weet meer dan je denkt.' Zegt hij opeens achter me. 'En ik ben geen engert, ik ben gewoon een hunk.' Zegt hij. 'Ik ga maar gouw naar de badkamer. Anders wordt ik nog geplet in deze kamer door je grote ego.' Snauw ik naar hem en loop naar de badkamer. Ik doe de deur opslot en zet alle kastjes ervoor die ik kan schuiven. 'Zo, beter.' Zegt ik trots op mezelf. Ik kleed me uit en stap onder de douche.
*30 min later*
Ik stap uit de douche. "Als ik toch ontvoerd ben, kan ik er maar gebruik van maken en lekker lang douchen. Als hij me opsluit, is dat op zijn eigen risico. Ik ga het hem zooooo lastig maken!" Denk ik bij mezelf. Ik begin er gewoon van te lachen. 'Waarom lach je Rapunzel?' Vraagt Jackob opeens achter me. Ik gil en sla de handdoek nog stakker om me heen.
'Hoe kom jij hier in vredes naam binnen?! Ik heb een hele freaking blokkade voor de deur gezet!' Gil ik naar hem. Hij lacht alleen. 'Ik kan van vorm veranderen. Ik veranderde gewoon in een vlieg, en vloog zo naar binnen.' Zegt hij simpel. 'Dus je was een vlieg? Wees dan is zo lief en verander weer in die vlieg zodat ik je neer kan slaan als de meeste vliegen?!' Snauw ik naar hem. 'Grappig, sexy, knap, slim en pittig. Daar hou ik nou van.' Zegt hij hees en loopt op me af.
'Als je maar met je vliegen poten van me af blijft engert!' Roep ik naar hem.
Hij blijft langzaam naar me toe lopen met die rare glans in zijn ogen. Ik kijk achter me. De hele wasbak staat vol met shampo, make-up, tandenbostels, tandpasta, borstels. Ik pak het eerste wat ik zie en gooi het naar zijn hoofd. Hij kijkt me raar aan. Ik blijf maar de spullen naar hem gooien. 'Hee hee hee! Kap is met gooien!' Zegt hij geïriteerd. 'Als jij weggaat!' Roep ik terug. Hij rolt met zijn ogen en verandert in de vlieg en vliegt weg. Ik ren achter hem aan met de deo en probeer hem te vergassen. Hij verandert terug en pakt mijn pols vast. Hij kucht even. 'Ik zou dat maar niet doen Rapunzel. Ik kan meer dan je denkt.' Zegt hij dreigent. Hij pakt de deo van me af en gooit het weg. Hij verandert weer ik de vlieg en vliegt snel weg. Ik blijf mokkend staan. 'Eikel.' Zeg ik zacht. 'Dat hoorde ik!' Roept hij vanaf de andere kant van de deur. 'Mooi zo!' Roep ik terug. Ik pak mijn kleding en kleed me aan. Ik haal de blokkade weg en stap met een zucht de kamer in. 'Op naar het o zo gezellig avond eten met mijn beste vriend.' Zeg ik sarcastisch tegen mezelf en loop de kamer uit.
Heeeey people♡☆♡☆♡
Een extra lang hoofdstuk omdat ik maar niet kom stoppen met schrijven😅. 1166 woorden😄.
Wat vinden jullie van Jackob?😂😂
Like? Commend? Follow?
Love you all♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top