♧4♧
'Weltrusen Lex.' Zeg ik en val weer snel in slaap.
POV Rachel
Voor de 2e keer vandaag open ik mijn ogen. Nu lig ik nog wel in mijn bed. Lex ligt nog naast me. Ik ga rechtop zitten. Lex wordt ook wakker. 'Morgen.' Zeg ik en lach naar hem. Hij gaapt. Ik stap uit bed en pak mijn kleding. Ik loop naar de badkamer en kleed me om. Als ik terug loop is Lex ook al gaan zitten. Ik ga naast hem zitten en krab achter zijn oor. Hij kwispeld. 'Kom, dan gaan we wat eten.' Zeg ik en loop naar beneden. Lex volgt me. Ik loop gelijk door naar de keuken. Ik pak voor Lex de brokken met stukken vlees erin en voor mij pak ik gewoon een bakje met yoghurt en musli. Ik geef hem zijn eten en begin zelf ook met eten.
Als we ons eten op hebben, kam ik mijn haren en doe ze in 2 vlechtjes die ik achter samen bind, doe mijn make-up en pak mijn jas en schoenen. 'Kom je? Dan gaan we wandelen.' Lex begint gelijk als een kleine pup rond me te rennen en we lopen naar buiten. We lopen naar het hotel.
'Morgen Vera, morgen Jackob.' Zeg ik al ik naar binnen loop. 'Morgen Rapunzel.' Zegt Vera. 'Waar is Jackob?' Vraag ik. 'Hij moest weg. Toen jij riep dat je weg ging was Jackob al even weg. Hij zei dat hij zich niet zo goed voelde. En sinds die tijd heb ik niks meer van hem gehoord.' Zegt Vera een beetje ongerust. 'Hopelijk wordt hij snel weer beter.' Zeg ik en wil verder lopen. 'Oja! Alle hondjes zijn al opgehaald. Je hebt vrij vandaag.' Zegt Vera vrolijk. 'Echt? Oke! Kom Lex, dan gaan we maar wandelen. Hoelaat is het eigenlijk?' Vraag ik. 'Half 1. Hoezo?' Vraagt Vera. 'Nou, ik ben pas een uurtje wakker.' Zeg ik een beetje beschaamt. 'Dan heb je in ieder geval lekker geslapen.' Lacht Vera. 'Tot later dan.' Roep ik en loop het hotel uit.
*2 uur later*
Ik loop met Lex door het bos. Het is hier lekker rustig. Ik pak de lievelings bal van Lex. Alleen gedraagt hij zich de hele tijd al een beetje apart. Afwezig. Ik knijp in de bal en hij piept. Lex reageert niet. "Vreemd, meestal reageert hij gelijk..." Denk ik bij mezelf. Ik laat het nog een keer piepen. 'Lex? Waarom wil je je bal niet?' vraag ik. Hij draait zich om. Als hij de bal ziet begint hij toch maar te kwispelen. 'Ik dacht al.' lach ik. Ik gooi de bal weg. Hij rent er achter aan.
Na 5 minuten is hij nog niet terug. Ik loop naar de plek waar ik de bal heen gegooid heb. Ik zie Lex staan. Ik loop op hem af. 'Lex? Wat is er jongen?' vraag ik. Ik wil langs hem lopen, maar hij gaat voor me staan zodat ik niet verder kan. Ik wil weer langs hem lopen. Maar dan gromt hij naar me. Ik doe van schrik een stap naar achter. 'J-je gromde n-naar me? D-dat doe j-je nooit.' zeg ik bang en verbaast. Opeens begint tegenover ons de bosjes te bewegen. Lex draait zich gelijk om. Hij zet zijn poten uit elkaar, zijn nekharen omhoog, laat zijn tanden zien en begint te grommen. uit de bosjes komt een bruin/oranje kleurige wolf lopen. (media)
De wolf gromt naar Lex. Lex gromt terug. Ik kijk vol verbazing naar de wolf. Hij kijkt mij ook aan. Als onze blikken kruizen gaat er een schok door me heen. Ook bij de wolf. Lex merkt het en gromt harder. Hij rent op de wolf af en probeert hem te bijten. De wolf gaat gelijk in de verdediging. Nog voor ik het weet komt er geluid uit mijn mond. 'STOP!' roep ik bang. De wolven stoppen. Lex blijft grommen en de andere wolf houd hem goed in de gaten, hij blijft klaar staan om aan te vallen.. 'Wat doet je hier?' vraag ik meer tegen mezelf dan tegen de wolf. "Ik kom MIJN Mate halen." hoor ik een grommende stem in mijn hoofd. Ik kijk de wolf verbaast aan. 'J-je bent e-een w-wee-weerwolf.' stammel ik. De wolf knikt. "Mijn naam is...." maar nog voor ik zijn naam kan horen voel ik een klap tegen mijn hoofd. En alles wordt zwart...
Wie zal die wolf zijn???
Like? Commend? Follow?
Love you all♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top