Media is Lex!

'Tot zo Lex!' Roep ik nog snel.

POV Rachel

De honden zijn lekker aan het spelen. Lex is nu al bijna een kwartier weg. Meestal is hij nooit zo lang weg...
"Gewoon doen. Hij komt altijd terug." Zeg ik zacht tegen mezelf in gedachten. Ik loop over het veld als er opeens een jongen naar me toe komt lopen. 'Haai, zou je me mischien kunnen helpen? Ik ben mijn hond kwijt.' Zegt hij. 'Hey. Ehm. Ja, tuurlijk. Hoe ziet hij/zij eruit?' Vraag ik. 'Zij. Ze heet Luna. Mijn naam is Alex trouwens.' Zegt blijkbaar Alex. 'Rachel. Dan gaan we maar zoeken. Enig idee waar ze kan zijn?' Vraag ik.
'Ze zoekt meestal onderdak bij mensen en gebouwen.' Zegt hij. 'Ik weet denk wel een plek.' Ik fluit tussen mijn vingers en de honden komen aanrennen. Ik kijk of iedereen er is. 'Waar is Lex?' Zeg ik zacht. 'Wie?' Vraagt Alex. 'O, Lex. De wolfshond. Hij is een soort van huisdier van me. Alleen is hij meer. Zo voelt hij in iedergeval. Maar goed. Ik dwaal te veel af. Laten we maar gaan. Hij komt later wel.' Zeg ik en begin te lopen. Al snel loopt Alex naast me.
We zijn bijna bij het hotel. 'Dus hier werk je?' Vraagt Alex. Ik knik. 'Het is de beste baan ooit! Ik werk de hele dag met honden en mijn lievelings, wolfshonden!' Zeg ik vrolijk. Alex lacht. We lopen naar binnen.
'Hey Jackob.' Zeg ik tegen hem. 'Hey Rapunzel. Wie is je vriend?' Zegt hij wiebelend met zijn wenkbrauwen. Ik begin zachtjes te blozen. Alex lacht alleen maar. 'Dit is Alex. Hij is zijn hond kwijt. We komen even kijken of ze hier is.' Zeg ik en loop naar de trap. Alex volgt me. Ik open de deur en de hondjes rennen naar binnen. Ze gaan gelijk weer iets voor hunzelf doen.
'Wat voor ras is Luna eigenlijk?' Vraag ik. 'Ze is een wolfshond.' Zegt Alex.
Ik begin een beetje rond te lopen en te zoeken.

*na een uur*

Ik ga met een zucht zitten in een zitzak. Alex gaat naast me zitten in een andere zitzak. 'Als je wilt kan je blijven wachten? Meestal als de mensen een hond of kat vinden brengen ze ze hier. Mischien wordt Luna nog gebracht.' Zegt ik en glimlach hoopvol naar hem.
'Is goed. Wat doen we in de tussen tijd?' Vraagt hij. 'Kletsen?' Vraag ik. Hij knikt. 'Oke, ik heb wel een vraag. Wat is je lievelings kleur? Die van mij is groen.' Zegt hij. 'Blauw/groen. Hoe oud ben je eigenlijk?' Vraag ik.
'17. Jij?' '16.' Antwoord ik.

En zo kletsen we aan 1 stuk door tot een uur of 5. *ping* 'O! Luna is gevonden! Ik denk dat ik dan maar is moet gaan. Het was erg gezellig! Ik zie je later!' Zegt Alex. Ik zwaai hem uit als hij wegloopt.
De deur gaat nog geen 3 minuten later weer open. 'Lex!' Roep ik blij en knuffel hem. 'Laat me alsjeblieft niet meer zo ongerust zijn. Je was zo lang weg!' Zeg ik tegen hem. Als antwoord krijg ik een lik in mijn gezicht. Ik geef de honden nog een keer eten en breng ze allemaal naar hun mand.
'Lex? Ik heb het besproken met de andere. En je mag met me mee naar huis!' Zeg ik blij. Lex begint te kwispelen en te blaffen. Ik pak wat voer en een mand. Ik loop naar de deur en doe de lichten uit. Lex loopt achter me aan.
'Tot later Vera! Tot later Jackob!' Roep ik. Ik loopt naar mijn fiets. Lex volgt me nogsteeds. Onderweg vertel ik hem alles.
'Toen we op het veld waren, en jij al weg was. Kwam er een jongen naar me toe. Hij heette Alex. En ik moet toegeven. Hij was best knap! En schattig. Hij heeft bruin haar en blauwe ogen. Hij is 17 jaar. Je kan echt goed met hem praten. En op 1 of andere manier voelde het zo veilig en vertrouwd bij hem.' Zwijmel ik.

*eenmaal thuis*

'Welkom thuis!' Roep ik blij. Lex rent naar binnen. Ik loop naar mijn kamer en Lex volgt me weer. Ik leg de mand neer voor mijn verwarming en hij gaat er gelijk in liggen.

*die avond*

Ik ga liggen in mijn bed. Lex ligt in zijn mand. 'Weltrusen Lex.' Zeg ik tegen hem. "Weltrusten." Hoor ik terug in mijn hoofd. Mijn ogen zijn gelijk wijd open en ik kijk hem aan. Ik schud mijn hoofd uiteindelijk. 'Het zal wel.' Mompel ik en val in slaap.

Wat vinden jullie van Alex? En van Lex?
Like? Commend? Follow?
Love you all♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_