♧13♧

En zo vallen we, zonder dat het de bedoeling was, inslaap.

POV Rachel

Ik open mijn ogen. Ik lig nog naast Alex. Ik haal voorzichtig zijn arm weg en leg er een kussen voor op de plaats. Het arme kussen wordt gelijk half vermoord door de stevige knuffel die Alex het in zijn slaap geeft. Ik loop naar buiten. Ik verander een zwarte kerk uil. (Media(Sooty owl))
Ik sla mijn vleugels uit en begint te vliegen. Ik vlieg geluidloos door de lucht. In de verte zie ik een konijntje. Een honger gevoel begint in me op te komen. Ik vlieg erop af en pak het mer mijn scherpe klauwen. Ik zie nu pas hoe groot ik ongeveer ben. Ik ben al gouw 1meter 10 hoog. Mijn spanwijde is denk ik ongeveer 3meter. Het konijntje lijkt wel een kleine snack. En groter honger gevoel begint in me op te komen. Ik begin te zoeken naar grotere dieren. Nou, ik? Ik bestuur mijn lichaam niet meer. Het enige wat ik kan doen is kijken...
'Ik' vlieg over het bos. 'Ik' zie een paar wolven met hun prooi. De prooi is nog niet helemaal op. 'Ik' vlieg erop af. 'Ik' land boven op de prooi en een schel geluid komt uit 'mijn' mond. De wolven beginnen te grommen. 'Ik' sprijd 'mijn' vleugels en er komt weer een harder schel geluid uit 'mijn' mond. Sommige wolven gaan weg. Alleen 1 blijft. Hij valt me aan. 'Ik' sla hem met gemak neer met 'mijn' grote vleugel. 'Ik' loop op hem af. 'Mijn' grote klauwen glinsteren in het maanlicht. Er komt nog 1x een schel geluid uit 'mijn' mond en 'ik' haal met mijn klauw de keel van de wolf open.
'Ik' zie het leven langzaam en pijnlijk uit de ogen van de wolf vloeien. Ik wil schreeuwen, gillen, roepen dat 'ik' hem moet helpen. Maar ik kan niks.
'Ik' begin te eten van de prooi. Als het op is begin 'ik' te vliegen. 'Ik' land ergens vlakbij Alex' huis. Dan wordt alles zwart...

■●■●■●■●■●■●■●■●■●■●■●■●

Ik open mijn ogen. Ik lig in Alex' armen. Hij tilt me naar binnen. Hij legt me op de bank neer. 'Weetje wat er gebeurt is?' Vraagt hij als hij merkt dat ik wakker ben.
'Ik had een droom. Een rare droom.
Ik veranderde in een grote zwarte uil. Maar dan ook echt groot. Ik vloog rond. Mijn lichaam bedoel ik. Ik at een konijn en....' Mijn ogen worden groot. 'Ik heb een wolf vermoord.' Zegt ik zacht. Ik kijk naar mijn handen. Er steekt 1 zwarte veer onder mijn armband. Ik kijk verder naar mijn voeten. Gescheurde schoenen en, bloed. Rood, klef bloed. Ik begint te gillen. Alex wil me een knuffel geven maar ik spring over de rugleuning van de bank af. 'B-blijf u-uit mijn b-buurt.' Zeg ik bang. 'Rachel.' Zegt hij rustig. 'N-nee! I-ik ben e-een m-mo-monster.' Snik ik. 'Het is nog te vroeg.' Mompelt Alex. 'Hoe bedoel je te vroeg?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Alex. Vertel. Het. Me.' Zeg ik boos. Hij zucht en klopt naast hem op de bank.
'De kans bestaat dat Jackob iets met je gedaan heb, waardoor je nu zo ben. Ik dacht dat de verandering pas veel later zou zijn. Maar dus niet. Je moet gewoon kennis maken met je andere vorm en leren die te behersen. Alleen Jackob kennende heeft hij je het niet makkelijk gemaakt. Dus ik help je. Probeer eerst een beetje te praten in jezelf en wacht of je een andere stem hoort.' Zegt hij.
Ik doe wat hij zegt.
"Hallo? Is er iemand?" Vraag ik.
"Uil? Ben je daar?" Vraag ik.
"Wat is er?" Vraagt een stem een  beetje bot terug.
"Ben jij de uil van vanacht?" Vraag ik.
"Dat ben ik. Wat mot je?" Zegt de stem weer.
"Je hoeft niet gelijk zo gemeen te doen hoor. Ik wilde alleen maar vragen hoe je heet." Snauw ik terug.
"Best. Ik heet Nox."
(Nox: Latijn voor Zwarte Nacht)
"Heey Nox." Zeg ik vrolijk.
"Waarom ben jij ineens zo vrolijk?" Vraagt Nox. "Ik vind het gewoon leuk om je te ontmoeten." Zeg ik blij.
"Echt?" Vraagt ze ongelovig. Ik knik en maak een instemmend geluidje.
"D-dat is nog n-nooit gebeurt." Zegt ze nog vol ongeloof. "Dan gebeurt het nu." Zeg ik blij. "Z-zijn we dan n-nu vrienden?" Vraagt ze. "Jep!" Roep ik blij. Ik voel haar ook gelijk blij worden. "Dankje! Dankje! Dankje!" Roept ze blij. 'En?' Vraagt Alex. Ik lach en knik. Alex krijgt ook gelijk een lach op zijn gezicht. "Zullen we zo vliegen?" Vraag ik. Ik voel Nox knikken. "Wie is die knappert voor ons?" Vraagt Nox. "Dat ik Alex. Onze Mate." Zeg ik blij terug. "Niet slecht! Maar wat is een Mate?"  "Een Mate is een zielsverwand. Afkorting van Soulmate." Leg ik uit. Ze knikt. "We gaan!" Zegt ze. Ik loop naar buiten. "Hoe moet ik veranderen?"  "Denk aan mij." Ik knik. Ik zie haar voor me. Ik voel mijn botten breken en veren groeien. Ik open mijn ogen en zie mijn zwarte veren. "Gelukt!" Roep ik blij.
Alex verandert in zijn wolf. Ik word gelijk naar achter geduwt en Nox neemt de leiding. Er komt een schel geluid uit haar mond en ze kijkt kwaad naar de wolf van Alex. "W-wat doe je?" Vraag ik aan haar. "Wolven zijn slecht." Zegt ze terug. Ze valt Alex aan. Gelukkig kan hij haar nog ontwijken. "Stop! Je doet hem nog pijn!" Roep ik naar haar. Ze negeert me en blijft hem aanvallen. Ik blijf roepen dat ze moet stoppen. Maar ze negeert me helemaal. Ze heeft hem al een keer goed te pakken gekregen. Ik zie dat hij het niet lang meer volhoud.
Hij ligt tegen een boom. Nox wilt het afmaken. 'Rachel, ik weet dat jij dit nu niet bent. Jij kan hier nog iets aan doen.' Zegt Alex en laat verslagen zijn ogen dichtvallen. De tranen rollen over mijn wangen. Nox tilt haar poot op. Klaar nu!
"STOPPEN NU JIJ STOMME VLIEGENDE RAT! LAAT ALEX MET RUST! HIJ IS MISCHIEN WEL EEN WOLF, MAAR HIJ IS NIET SLECHT!" Roep ik kwaad en duw haar weg. Ik verander terug en ren naar Alex. Ik til zijn hoofd op. 'Alex? Ik ben het. Ze is weg. Het komt goed.' Fluister ik bang en zacht. Hij opent zijn ogen. 'Ik wist dat je het kon.' Zegt hij zacht. Hij staat langzaam op. Ik zie zijn wonden rustig aan genezen.
'Rachel?' Vraagt hij. Ik knik. 'Hoe kom je aan dat jurkje?' Vraagt hij. Ik kijk naar mezelf. Ik heb een zwart jurkje aan van veren. 'Geen idee. Ik veranderde terug en had deze aan.' Zeg ik schouder ophalend. 'Kom, we gaan naar binnen.' Zegt Alex. "Het spijt me." Hoor ik Nox zeggen. "Ik hoop het ja! Je had bijna onze Mate vermoord!" Zeg ik kwaad naar haar en sluit de link af. We lopen door de voordeur. Dit was een vermoeiende nacht...

Oeeeeeeeh, Nox, Nox, Nox. Stoute vogel...
Hoe vinden jullie haar?
En waarom denken jullie dat Jackob dit gedaan heb?
Like? Commend? Follow?
Love you all♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top