Ik word wakker en ik rek me uit. Ik open mijn ogen en ik schrik, waar ben ik? Oh ja dat klopt, ik ben gekidnapt. ughh.

Ik sla het deken van me af en ik wil de kamer uitlopen, maar helaas de deur is nog steeds op slot. Ik ga weer op het bed liggen tot dat ik de deur open hoor gaan. Adam komt binnen gelopen.
"Wil je wat te eten?" vraagt hij. Ik knik
"Ja, lekker."

Adam gebaard me om te komen.
"Volg mij."

Ik sta op en loop achter hem aan de gang op en daarna de trap af. Als ik de keuken in kom zie ik al een aantal mensen aan tafel zitten, waaronder Alec. Ik kijk Alec even aan, en ik zie zijn ogen weer zwart kleuren maar daarna worden ze weer zijn normale blauwe kleur. Vreemd..

"Ik zal even iedereen voorstellen" zegt Adam. "Dit is Lucas" zegt Adam terwijl hij naar een jongen wijst met bruine haar en bruine ogen. "En dat is Blake" vervolgt Adam terwijl hij wijst naar een jongen met zwart haar en groen ogen. "En dat is Ilse" Zegt Adam als hij wijst naar een meisje met lang blond haar en bruine ogen.

"Hoi" zeg ik tegen ze terwijl ik even zwaai. "Het is een genoegen Luna" zegt Blake tegen mij terwijl de rest instemmend mee knikt. Whut?! Ze hebben me gekidnapt, wat denken ze wel niet?

"Uhmm.. Mijn naam is Lexi." Ze keken met zijn alle verbaast naar Adam. Maar Adam negeert ze.

"Ik zal wel even een boterham voor je smeren." zegt Adam tegen mij. Ik knik.

Even later zit ik aan tafel mijn boterham op te eten, de rest is allemaal al weg naar weet ik veel waar. Adam komt naast me zitten.
"Waarom zit ik hier?" vraag ik hem meteen.

"Uhmm- ik denk dat je dat beter kunt vragen aan Alec." zegt Adam tegen mij.

"Wat is er met mij?" vraagt Alec als hij de hoek om komt lopen.

Alec kijkt ons aan en zijn blik blijft hangen bij Adam. Zijn glimlach vormt een boze blik gericht naar Adam. En zijn ogen worden weer zwart. Adam steekt meteen zijn handen op in verontschuldiging. "Sorry Alpha."

Alec schud even verward met zijn hoofd en zijn ogen zijn weer helder blauw. Whut?!

"Alpha, kun jij Lexi uitleggen hoe het allemaal zit?" zegt Adam tegen Alec.
Alec knikt en hij komt aan de andere kant langs me zitten.

Alec neemt een diepe zucht en hij zegt
"Wij zijn weerwolven."
Ik krijg de slappe lacht. Echt waar hoe kom je er op?
"Geweldig bedacht, maar nu even serieus." zeg ik tegen Alec.

Hij kijkt me serieus aan. "Ik meen het."
Ik bevries even ik weet niet wat ik moet zeggen. "Wat?!" breng ik uiteindelijk toch uit.

Alec vervolgt met zijn verhaal "Dit is het packhouse waar we nu zijn. Het is zeg maar het huis van heel de roedel. en dat zijn ongeveer 500 weerwolven"

"Verblijven die allemaal hier?" vraag ik verbaast.

Alec schud zijn hoofd "Nee dat niet, maar meestal komen ze allemaal minstens 1 keer per week langs."

"Ik kan je wel even een rondleiding geven door ons territorium" stelt Adam voor.

Maar voordat ik antwoord had kunnen geven had Alec dat al gedaan. "Nee!" schreeuwde hij naar Adam. Adam schrok even. "Sorry Alpha" zei hij.

"Alec doe even normaal alsjeblieft" zeg ik met een strenge toon tegen Alec. Hij gromt nog even naar Adam maar daarna kalmeert hij weer een beetje.

"Oh ja" zei Adam. "Elke weerwolf heeft een mate. Dit is een persoon waar hij niet zonder kan. Mates zijn erg beschermend voor elkaar en ook erg bezitterig."
Adam stopte even met praten en zuchtte. "En ik denk dat jij je mate gevonden hebt.".

"Hoezo?" zeg ik. "Ik ben toch geen weerwolf?".

Adam zucht even en kijkt naar Alec. "Een weerwolf kan ook mate zijn met een normaal mens."

Wat bedoelt hij? Met wie ben ik een mate? Wacht zou het zijn dat ik mate ben met...

"Je bedoelt dat ik mate ben.. met--"

Adam knikt. "Ja, je bent mate met Alec."

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik kijk Alec aan. Hij kijkt met hoop in zijn ogen, is hij bang dat ik hem niet accepteer?

Het bloed stroomt naar mijn wangen en voordat ik het weet raken onze lippen elkaar. Ik voel zijn zachte lippen op de mijne. Heel rustig beweegt hij ze over die van mij, alsof ik breekbaar ben. En de geur die mijn neusgaten binnen kwomt, zweet met een menging van aftershave, mannelijk en sexy. Het was perfect.