Κεφάλαιο 2ο ✔️

-"Η κατάσταση είναι χειρότερη από ότι περίμενα." ανάφερε η Nashi προβληματισμένη.

Πριν λίγα δευτερόλεπτα είχε τελειώσει να εξετάζει και να παρατηρεί, μαζί με την Tsunade, μερικούς από τους ασθενείς του νοσοκομείου. Όλοι τους σχεδόν είχαν τα ίδια συμπτώματα. Έντονο βήχα, αδύναμο οργανισμό χωρίς θέληση για κίνηση ή τροφή, κόκκινα έντονα σπυριά σε ολόκληρο το χλωμό τους σώμα και εξαιρετικά υψηλό πυρετό. Ανάλογα το στάδιο της ασθένειας στο οποίο βρισκόντουσαν, τα συμπτώματα ήταν πιο έντονα και πιο πολλά, καθώς η πιθανότητα θανάτου αυξανόταν όσο περνούσαν οι ώρες. Ήταν μια περίπλοκη αρρώστια, όμως στα μάτια της Nashi φαινόταν πολύ γνωστή. Θυμόταν πως κάπου είχε διαβάσει και ακούσει για τα συγκεκριμένα συμπτώματα, το μυαλό της όμως δεν μπορούσε να θυμηθεί που.

-"Ξέρεις ποια αρρώστια είναι;" την ρώτησε η Tsunade σοβαρή.

-"Όχι, αλλά είμαι σίγουρη ότι την γνωρίζω."

-"Είναι η αρρώστια του 'Κόκκινου Δράκου'."

Στο άκουσμα της απάντησης της η Nashi γούρλωσε τα μάτια της έκπληκτη. Εκείνη την στιγμή ένιωσε πως είχε ενώσει όλα τα κομμάτια του παλζ και πλέον η όλη κατάσταση έβγαζε νόημα. Η αρρώστια του 'Κόκκινου Δράκου' είναι μια από τις πιο σπάνιες που υπάρχει μέχρι σήμερα. Μια ασθένεια με σίγουρο θάνατο, αφού το αντίδοτο της είναι σχεδόν ανύπαρκτο και πολύ δύσκολο προς εύρεση. Η σκέψη του να κάνει λάθος η Tsunade δεν πέρασε καν από το μυαλό της λόγο του ότι τα συμπτώματα των ασθενών μαζί με την αδυναμία ανακάλυψης του αντιδότου ήταν αρκετά για να την πείσουν.

-"Πως ήρθε η αρρώστια στην Konoha;" την ρώτησε η Nashi σοβαρή.

-"Μια ομάδα ήταν σε αποστολή και μόλις γύρισαν αυτή η αρρώστια απλώθηκε σε ολόκληρη την πόλη."

-"Μπορώ να μάθω ποιοι ήταν;"

-"Έλα. Θα στους γνωρίσω." της απάντησε, καθώς άρχισε να περπατάει στους διαδρόμους του νοσοκομείου.

-"Εννοείς ότι ζούνε ακόμα;" την ρώτησε έκπληκτη η Nashi, καθώς την ακολουθούσε.

-"Ναι. Εκ θαύματος δεν κόλλησαν από την αρχή, αλλά ήρθαν στο νοσοκομείο με συμπτώματα της αρρώστιας πριν λίγες ώρες."

-"Πρέπει να είναι πολύ τυχεροί."

-"Ναι είναι."

Ύστερα επικράτησε ησυχία ανάμεσα στις δύο γυναίκες, καθώς και οι δύο χάθηκαν στις σκέψεις τους. Η Tsunade σκεφτόταν νευριασμένη το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι ασθενείς έθεσαν ολόκληρη την Konoha σε κίνδυνο. Μέχρι στιγμής είχαν πεθάνει δεκάδες πολίτες σε μόλις 6 μέρες από την μέρα που άρχισε να απλώνεται η αρρώστια, κάτι που την έκανε να ανησυχεί ακόμα πιο πολύ αφού αδυνατούσε να βρει θεραπεία. Βέβαια το γεγονός πως οι συγκεκριμένοι ασθενείς ζούσαν ακόμα της δημιουργούσε ένα είδος ανακούφισης, καθώς έτρεφε μια ιδιαίτερη αδυναμία σε έναν από τους τρεις αρρώστους. Ένα συναίσθημα που της θύμιζε δύο άντρες που αγάπησε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά δυστυχώς έχασε πριν χρόνια σε πολέμους και μάχες.

Από την άλλη η Nashi σκεφτόταν το πως έχει η όλη κατάσταση. Τώρα που γνώριζε ποια ασθένεια είναι και πως μπορεί να την αντιμετωπιστεί, το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να βρει το σπάνιο αντίδοτο της. Ένα αντίδοτο που έχει το ίδιο όνομα όπως και η αρρώστια, 'Κόκκινος Δράκος'. Ένα πανέμορφο κοκκινοπό με άσπρες λεπτομέρειες λουλούδι που θυμίζει την φλόγα ενός δράκου ή τουλάχιστον έτσι είχε διαβάσει σε ένα βιβλίο πριν μερικά χρόνια. Ένα βιβλίο που βρέθηκε κατά τύχη στα χέρια της ύστερα από μια επίσκεψη σε ένα εγκαταλειμμένο νησί. Ένα μέρος που δεν υπάρχει πλέον στους χάρτες του κόσμου λόγο της ολικής του καταστροφής από μια τεράστια πυρκαγιά. Ένα κακό που είχε ως αποτέλεσμα την εκκένωση του, αφήνοντας το να ξεχαστεί με το πέρασμα των χρόνων.

(Αυτό είναι το λουλούδι. 👇)

-"Φτάσαμε." ανάφερε η Tsunade ύστερα από μερικά λεπτά, καθώς στάθηκε μπροστά από μια πόρτα.

Η Nashi στάθηκε δίπλα της ενώ τα καφετιά της ματιά κοιτούσαν την ξύλινη πόρτα μπροστά της με αγωνία. Ήξερε πως πίσω από αυτήν την πόρτα βρισκόντουσαν όλες οι απαντήσεις στα ερωτήματα της. Ήξερε πως σε πολύ λίγο θα συναντούσε τα ανεύθυνα άτομα που φταίνε για τον πανικό που έχει δημιουργηθεί στην Konoha.

-"ΧΑΖΕ!! ΣΟΥ ΕΊΠΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ ΑΠΌ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ!"

Μια νεαρή γυναικεία φωνή ακούστηκε να φωνάζει πριν ένα άλλο άτομο βγάλει ένα επιφώνημα πόνου. Το βλέμμα της Nashi κοίταξε την γυναίκα δίπλα της με περιέργεια μην καταλαβαίνοντας τι γίνεται. Αντίθετα η Tsunade αναστέναξε αγανακτησμένη πριν ανοίξει την ξύλινη πόρτα ώστε να εισχωρήσει στο δωμάτιο που κρυβόταν από πίσω της. Μόλις μπήκαν στον χώρο τα βλέμματα τους έπεσαν πάνω σε τρία παιδιά. Η Nashi τα κοιτούσε έκπληκτη, μην μπορώντας να πιστέψει πως αυτά τα τρία νεαρά άτομα ήταν η αιτία που η αρρώστια έφτασε στην Konoha. Της ήταν αδιανόητο, και όμως λόγο της φασαρίας που ακόμα επικρατούσε, αφού δεν είχαν καταλάβει πως οι δύο γυναίκες είχαν μπει στον χώρο, ένιωθε πως μόνο αυτοί οι τρεις θα κατάφερναν να κάνουν κάτι τέτοιο.

-"ΑΡΚΕΤΑ!" φώναξε η Tsunade αγανακτησμένη.

Τα κεφάλια τους γύρισαν με μιας προς το μέρος της, ενώ τα μάτια τους είχαν ένα τρομαγμένο βλέμμα. Κανένας δεν τολμούσε να μιλήσει ή να κάνει οποιαδήποτε άλλη κίνηση. Η θυμωμένη φωνή της Hokage ήταν αρκετή για να το καταφέρει αυτό. Όταν όμως έστρεψαν τα βλέμματα τους εκεί η Nashi πρόσεξε πως το ένα παιδί της ήταν πολύ γνώριμο. Ήταν το ίδιο αγόρι που πήγε να πέσει πάνω της νωρίτερα. Το ίδιο αγόρι που της θύμιζε όλο και πιο πολύ έναν γνωστό της που απεβίωσε χρόνια πριν.

-"Να σας συστήσω την Nashi Western. Είναι γιατρός και ήθελε να σας γνωρίσει."

-"Γειά σας." είπε χαμογελώντας αμήχανα η Nashi, καθώς πλησίασε τους τρεις ταραξίες.

-"Είσαι η κοπέλα που πήγα να πέσω πάνω!" φώναξε το ξανθό παιδί, καθώς έδειξε με το δάχτυλο του την καστανομάλλα κοπέλα.

-"Είμαι. Πως σε λένε;"

-"Naruto Uzumaki και μια μέρα θα γίνω ο Hokage!!!" απάντησε γεμάτος ενέργεια.

-"Εάν ζήσεις." μουρμούρισε το αγόρι με τα μαύρα μαλλιά που ξάπλωνε στο διπλανό κρεβάτι.

-"Φυσικά και θα ζήσω!" του φώναξε ο Naruto νευριασμένος.

-"Θα το δούμε... Χαζε."

-"Πως σε λένε;" ρώτησε αμέσως η Nashi το άλλο αγόρι πριν συνεχιστεί ο καυγάς μεταξύ τους.

-"Sasuke Uchiha." απάντησε καθώς την κοίταξε αδιάφορος.

-"Εσένα;" ρώτησε το τρίτο παιδί που ήταν κορίτσι.

-"Sakura Haruno." απάντησε χαμογελώντας.

-"Έχεις πολύ όμορφα μαλλιά Sakura." της είπε χαμογελώντας απαλά, κάνοντας την νεαρή κοπέλα να ντραπεί.

-"Εγώ φεύγω. Θα τα πούμε αργότερα Nashi." είπε η Tsunade καθώς έφυγε μην περιμένοντας κάποια απάντηση.

Η Nashi πήρε μια καρέκλα και την τοποθέτησε μπροστά από τα τρία κρεβάτια που υπήρχαν στο δωμάτιο, πριν καθίσει σε αυτήν. Μέχρι στιγμής μπορούσε να πει πως είχε μπροστά της ένα emo παιδί, ένα γεμάτο ενέργεια παιδί και ένα φυσιολογικό, για την ώρα, παιδί. Ένας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλη της στην σκέψη ότι ο δάσκαλος τους πρέπει να τραβάει πολλά με τρεις ταραξίες σαν αυτούς.

-"Λοιπόν παιδιά, θα ήθελα να μπω κατευθείαν στο θέμα. Μήπως ξέρετε πως κολλήσατε αυτήν την αρρώστια;"

-"Ήμασταν σε μια απλή αποστολή." απάντησε η Sakura σκεπτική.

-"Ναι! Έπρεπε να δεις πως κλωτσισα εκείνον τον τύπο και μετά εγώ-"

-"Ακούγεται ενδιαφέρον, αλλά τι λες να μου πεις μετά για αυτό;" διέκοψε η Nashi τον Naruto έχοντας ένα απαλό χαμόγελο.

-"Εντάξει." απάντησε εκείνος χαμογελώντας, καθώς έκατσε στο κρεβάτι του.

-"Που ήταν η αποστολή σας;"

-"Στο χωριό Sugi." απάντησε η Sakura.

-"Sugi; Κοντά στο βουνό Takigakure;"

-"Ναι." απάτησε πάλι η Sakura μπερδεμένη.

-"Ποιος ανέβηκε στο βουνό;" ρώτησε η Nashi σοβαρή.

-"Όχι εγώ!" απάντησαν αμέσως και ταυτόχρονα όλοι τους.

-"Το βουνό Takigakure είναι το μέρος που όλα τα θεραπευτικά βιβλία ισχυρίζονται ότι η αρρώστια που έχετε ξεκίνησε και υπάρχει μόνο εκεί. Εξάλλου, για αυτό έχει απαγορευτεί η είσοδος και υπάρχει ένας ψηλός φράχτης από γύρο του με προειδοποιητικές πινακίδες."

Στο άκουσμα αυτών των λέξεων και οι τρεις τους γούρλωσαν έκπληκτοι τα μάτια τους, ενώ κανένας τους δεν τολμούσε να μιλήσει. Ήταν φανερό πλέον το τι είχε γίνει και πως έφτασε η Konoha στην κατάσταση που είναι σήμερα.

-"Τουλάχιστον ξέρω πως ήρθε η αρρώστια." μουρμούρισε η Nashi αναστενάζοντας.

-"Δεν θα μας κάνεις κάτι;" ρώτησε ο Naruto περίεργος.

-"Σαν τι;"

-"Τιμωρία;" απάντησε η Sakura.

-"Επιπλέον αγκαρίες;" απάντησε ο Naruto.

-"Αργό θάνατο." μουρμούρισε ο Sasuke.

Η Nashi αγνόησε τα λόγια του Sasuke, καθώς πλέον ήταν σίγουρη πως έχει κάποια ψυχολογικά προβλήματα με τα οποία θα χρειαστεί βοήθεια στο κοντινό μέλλον. Έτσι, απλά γέλασε αμήχανα προσπαθώντας να το παίξει χαλαρή, αφού δεν είχε κακές προθέσεις απέναντι τους.

-"Όχι, δεν θα σας κάνω κάτι. Εξάλλου είναι αργά τώρα και η αρρώστια έχει εξαπλωθεί ήδη. Προτεραιότητα έχει να γίνουν όλοι καλά. Μετά θα αφήσω την Tsunade να σκεφτεί την τιμωρία σας."

Μόλις τελείωσε να μιλάει τα παιδιά χλώμιασαν φοβησμένα, αφού γνώριζαν πως η Tsunade δεν θα έδειχνε έλεος μπροστά τους. Η Nashi, εξάλλου, ήξερε από πρώτο χέρι σαν παλιά της μαθήτρια πως οι τιμωρίες της ήταν πολύ σκληρές και πάντα είχαν σκοπό να φέρνουν τον άλλον ένα βήμα πριν τον θάνατο. Οδυνηρές αναμνήσεις που δεν ήταν η στιγμή να θυμάται.

-"Αλήθεια, γιατί ανεβήκατε στο βουνό;" τους ρώτησε η Nashi, κάνοντας τους έτοιμους να μιλήσουν αλλά τους διέκοψε πριν πουν κάτι.
-"Θέλω την αλήθεια."

Αμέσως έκλεισαν το στόμα τους, καθώς αυτό που ήθελαν να πουν δεν ήταν το σωστό και αυτό που έπρεπε να ακούσει η Nashi. Εκείνη βέβαια ήξερε ήδη τον λόγο απλά ήθελε να τον ακούσει από τους ίδιους.

-"Να... ακούσαμε ότι υπάρχει ένας θησαυρός και πήγαμε να τον βρούμε." απάντησε ο Naruto αμήχανα και κοιτώντας αλλού.

-"Τι εννοείς 'πήγαμε'; Μόνος σου πηγές." του είπε ο Sasuke ενοχλημένος, καθώς η Sakura συμφώνησε μαζί του.

-"Δεν σας είπα να έρθετε!" φώναξε ο Naruto.

-"Ακόμα στο δάσος θα ήσουν χωρίς εμάς!" είπε ο Sasuke, καθώς κάρφωσε το βλέμμα του πάνω του επιθετικά.

Αμέσως μετά ένας καυγάς ξεκίνησε ανάμεσα στα δύο αγόρια. Η Sakura ήταν έτοιμη να τους σταματήσει, όμως η Nashi της έκανε νόημα να μην το κάνει. Μπορεί να μην το έδειχνε, αλλά απολάμβανε την όλη κατάσταση, αφού της θύμιζαν πάρα πολύ τον εαυτό της στην ηλικία τους. Μια ηλικία που ήταν ακόμα ανέμελη και αγαθή, καθώς έψαχνε συνέχεια δικαιολογίες για να ενοχλεί τους φίλους της. Ωραίες αναμνήσεις.

Ξαφνικά ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη της, καθώς μια γνώριμη chakra είχε εισέλθει στο δωμάτιο. Μπορεί να είχαν περάσει χρόνια ολόκληρα, όμως ποτέ δεν ξέχασε την μοναδική αίσθηση που είχε η κάθε chakra των φίλων της. Μια αίσθηση που την έκανε να καταλαβαίνει ποιος ήταν χωρίς να χρειάζεται να γυρίσει το κεφάλι της.

-"Πάει καιρός Kakashi."

♥♥ Comment and Vote ♥♥

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top