-"Ετοιμη!" είπε η Kurenai χαρούμενη μόλις τελείωσε να φτιάχνει τα μαλλιά μου.

Κοίταξα τον εαυτό μου στον ολόσωμο καθρέφτη που υπήρχε στον χώρο και έμεινα να με χαζεύω. Φορούσα το κιμονό που αγόρασα χθες μαζί με κάτι υπέροχα μαύρα τακούνια, ελάχιστα ψηλά. Το μακιγιάζ μου ήταν πολύ απλό, που δεν το προσεχές με την πρώτη ματιά. Και τέλος τα μαλλιά μου ήταν πιασμένα σε μια ψηλή κοτσίδα, όσο ψηλή γινόταν, καθώς τα μαλλιά μου δεν είναι πολύ μακριά, αφήνοντας δύο τούφες μπροστά να πέφτουν από κάθε πλευρά.

Ήμουν τέλεια.

Ο Kakashi σίγουρα θα εντυπωσιαστει. Ελπίζω τουλάχιστον αυτό να κάνει. Και ελπίζω πως εαν δεν νιώθει κάτι για μένα να νιώσει τώρα που θα με δει έτσι. Ελπίζω...

-"Πάμε Nashi;" με ρώτησε η Kurenai και βγήκα από τις σκέψεις μου.

Κούνησα θετικά το κεφάλι μου και άρχισα να προχωρώ για την πόρτα του σπιτιού μου. Αρχίσαμε να προχωράμε για το κτήριο της Hokage. Όλοι θα ήταν μαζεμένοι εκεί για να ακούσουν τον λόγο που θα βγάλει η Tsunade. Ένας λόγος που θα είμαι και εγώ μέσα. Σε αυτή την σκέψη νιώθω να κοκκινίζω πολύ. Θα γίνω το επίκεντρο της προσοχής και δεν μου αρέσει πολύ αυτό, αλλά τουλάχιστον δεν θα κρατήσει πολύ.

-"Εκεί είναι τα αγόρια." είπε η Anko καθώς έδειξε προς μια κατεύθυνση.

Εκεί που είχε δείξει ήταν όλα τα αγόρια μαζί με τους μαθητές τους. Εκεί ήταν και ο Kakashi. Για μια στιγμή θέλησα να τους πλησιάσω όμως πρέπει να πάω στην Tsunade. Εάν αργήσω κι άλλο θα μου φωνάζει.

-"Θα σας βρω αργότερα. Η Tsunade θα με ψάχνει." είπα και έφυγα γρήγορα.

Έφτασα στην οροφή του κτηρίου όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Και έφτασα πάνω στην ώρα, γιατί η Tsunade ήταν έτοιμη να αρχίσει χωρίς εμένα. Μου έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα πριν αρχίσει να βγάζει τον λόγο της.

-"Αγαπητοί κάτοικοι της Konoha η σημερινή μέρα είναι μια μέρα χαράς. Είναι η μέρα που το χωριό μας σώθηκε. Αυτή που έσωσε το χωριό μας είναι η Nashi Western, η οποία βρήκε το βότανο που χρειαζόμασταν και μας βοήθησε να φτιάξουμε το αντίδοτο." έκανε μια παύση και εγώ πήγα δίπλα της.
-"Ας γιορτάσουμε σήμερα προς τιμήν της." φώναξε και όλοι άρχισαν να χειροκροτανε.

Εγώ χαμογέλασα αμήχανα καθώς τους κοιτούσα. Μερικοί φώναζαν το όνομα μου και είμαι σίγουρη ότι είναι οι φίλοι μου και οι μαθητές τους. Πιστεύω ότι έχω γίνει πολύ κόκκινη από την ντροπή μου.

-"Λοιπόν Nashi πάμε να πιούμε κάτι;" με ρώτησε η Tsunade καθώς πέρασε το χέρι της γύρο από τον ώμο μου.

-"Πάνε εσύ και θα σε βρω κάπου. Για την ώρα θα πάω στους φίλους μου." είπα με ένα μικρό χαμόγελο.

Εκείνη κούνησε θετικά το κεφάλι της και πήρε το χέρι της από πάνω μου. Γύρισε να φύγει όμως μετά από λίγο σταμάτησε και γύρισε να με κοιτάξει.

-"Θα του πεις πως νιώθεις, έτσι;" με ρώτησε με ένα μικρό χαμόγελο.

-"Ξερεις ποιος είναι;" ρώτησα έκπληκτη.

-"Φυσικά. Και πιστεύω ότι και αυτός σε αγαπάει." είπε και στο τέλος ψυθηρισε το όνομά του.

Εγώ κοκκινησα πολύ ενώ αυτή άρχισε να απομακρύνετε με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό της. Ούτε μητέρα μου να ήταν. Με κατάλαβε κατευθείαν. Μάλλον περνάω πολύ χρόνο μαζί της κάτι που την κάνει πλέον να με διαβάζει σαν ανοιχτό βιβλίο. Όχι ότι εγώ δεν κάνω το ίδιο.

Αναστέναξα και άρχισα να προχωρώ για να βρω τους φίλους μου. Δεν μου πήρε πολύ καθώς μόλις βγήκα από το κτήριο και έκανα μερικά βήματα άκουσα τους μαθητές τους να μαλώνουν.

-"Συγνώμη που άργησα." είπα καθώς τους πλησίασα.

Όλοι γύρισαν να με κοίταξαν και άρχισαν να λένε ότι δεν πειράζει. Όταν όμως κλείδωσα το βλέμμα μου με του Kakashi ένιωσα τον χρόνο να σταματά για λίγο. Με κοιτούσε εντυπωσιασμενος και μαγεμένος. Σαν να έβλεπε κάτι μοναδικό. Εγώ πάλι κοκκινησα με τον τρόπο που με κοιτούσε και κοίταξα αλλού.

-"Είσαι πολύ όμορφη Nashi." μου είπε και με πλησίασε λίγο.

-"Ευχαριστώ." είπα και του χαμογέλασα ντροπαλά.

-"Kakashi-sensei που θα πάμε πρώτα;" ρώτησε χαρούμενος o Naruto.

-" 'Πάμε';; Λυπάμαι Naruto αλλά θα περάσω χρόνο με τους δικούς μου φίλους. Μπορείτε εσείς να πάτε όπου θέλετε."

-"Σε παρακαλώ." είπε και έκανε κουταβισια μάτια.

Τον λυπάμαι, αλλά δεν μπορεί να έρθει. Δεν θα βρω ούτε μια ευκαιρία να μιλήσω στον Kakashi μόνη εάν είναι όλοι αυτοί γύρο μας.

-"Naruto τι λες να πας βόλτα με τους φίλους σου και θα σου δώσω εγώ μερικά λεφτά για να φας και να παίξεις;" τον ρώτησα χαμογελωντας.

Έδειξε να το σκέφτεται λίγο όμως μετά κούνησε θετικά το κεφάλι του. Έβγαλα το πορτοφόλι μου και του έδωσα μερικά λεφτά. Αρκετά για να πάρει 20 μπολ ramen και να παίξει και κάτι. Ελπίζω να τα χρησιμοποιήσει έξυπνα.

-"Πάμε;" με ρώτησε ο Kakashi.

-"Πάμε." είπα χαμογελωντας και πήγα δίπλα του.

Περίμενε λίγο Kakashi. Όταν βρω την κατάλληλη ευκαιρία θα σου πω όλα τα συναισθήματα μου για σένα. Απλά περίμενε λίγο.

♥♥ Comment and Vote ♥♥