Chapter 3

Idea

~Avery's POV

The North Kingdom were alarmed knowing that King Jestwick sailed to North Peeliana—he shouldn't be called King dahil ginagamit niya lang ang kanyang lakas para makapagbagsak ng isang teritoryo.

Nakwento rin sa amin ng Queen kung paano ginusto ni King Jestwick ang mamuno sa South Kingdom ay dahil sa kagustuhan niyang mamayani sa buong bansa pero hindi naman 'yon mangyayari. At ang kinatatakot ko lang ngayon, noong nawala ako, doon tumigil ang hidwaan ng dalawang Peeliana's at ngayong bumalik ako... bumalik din sila.

Ano bang gusto nila?

Wala pa akong masyadong alam sa mundong kinagagalawan pero sa nakalipas na buwan ay natutunan kong maging palaban. Hindi kailanman naging option ang pagsuko ng isang kingdom para sa isang kapayaan. Napaisip rin ako doon, kung buhay ang naging pagsuko katulad ng ginawa sa akin noon ay ayos lang?

Gano'n ba kadali wakasan ang buhay sa panahon ngayon?

"Henric," tawag ko dito saka naman ito lumapit sa akin.

"Bakit Avery?" aniya.

"Sa tingin mo, anong gagawin nila dito?" buntong hininga ko pa.

Inakbayan naman niya ako, "kung gulo ang dala nila dito, Avery. Handa naman akong ipagtanggol ka. Kung noon, wala silang nagawa ngayon may magagawa ako."

Nilingon ko naman siya, napangiti naman ako sa sinabi niya. Kahit anong sabihin ni Henric, he never fails to make me smile kahit sa maliit na bagay. I know we didn't start as good as we have met pero sa ngayon nakikita ko kung anong development ang nangyari sa aming dalawa.

From the point where we accepted the truth behind of what who we are.

"Trust me, Avery. I will do everything for you."

I smiled, "thank you for being with me Henric."

He slowly leaned his face to me nang biglang may dumating kaya natigilan din kaming dalawa ni Henric.

"Sorry," ngiwi pa ni Maisie sabay peace sign. "Hinahanap kasi kayo ng Queen."

"Susunod kami, Mace." Sabi ko naman.

"Sige," tango naman niya. "Tuloy niyo lang." ngisi pa nito at nagmamadaling umalis.

Natawa na lang din naman kami ni Henric and just that, he stole a kiss on my lips. Pinalo ko naman siya sa ginawa niya but he just laughed. Sabay na lang din naman kaming pumunta sa grand hall and I didn't expect to see the Hampton there.

"Jayvee..." aniko ng makita ko siya kasama ang isang lalaki—siguro siya na si King Jestwick.

Jayvee saw us, lumapit naman kami sa mga kapatid ko.

"Ano bang kailangan niyo dito, Jestwick?" Queen Thesea said.

"Good to know that she rose from dead." Jestwick said shifting his eyes on me, "good to see you, my long lost niece Avery."

I cocked a brow. "Whoever you are, leave us alone." I said.

"Avery..." naramdaman ko ang pagkabig ni Maisie sa braso ko.

Tumawa naman si Jestwick, "haven't they tell you about me? I'm sure you know Hamptons, your mother is a Hampton and soon this Kingdom will reign with a true blood Hampton." Aniya.

"Jayne." My attention turned to Jayvee. "And now it's Avery." Ngisi pa nito.

"Leave us, Jestwick!" sigaw ng King. "Kung wala kayong magandang sasabihin, umalis na lang kayo! We wouldn't like you to step again into our kingdom." Nagigting ang bagang ni King Willford.

"Ikaw, Willford ang dahilan kung bakit umalis si Thesea sa South Kingdom at sumama sa'yo. Hindi niyo ba alam na malapit na kayong bumagsak? Sumapi na lang kayo sa amin, let us rule the whole Peeliana!"

"That's not gonna ever happen." Usal ko, napatingin naman silang lahat sa akin. "Yes, South Peeliana could have the most high and strongest military guards but have no heart when it comes to family. When the late King and Queen died, the South Peeliana also died because of you. You're not a King, you're just a poop crowned by a fly."

"Avery," napatingin naman ako kay Queen. "Henric, samahan mo muna si Avery sa kanyang kwarto."

"No, I won't." pagmamatigas ko pa.

"Tara na, Avery..."

Wala na akong nagawa kundi sumama kay Henric papunta sa kwarto ko.

Naiinis ako, nag-iinit ang dugo ko. Kapag nakita ko pa muli 'yon, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Even if they had the strongest military, kung 'yon lang ang magiging batayan ng gulong ito. They could win pero hinding hindi nila makukuha ang nararapat.

This war should have died long time ago pero pinapanatili ni Jestwick ang gulo sa pagitan ng dalawang kingdom.

When the night comes, nagtipon tipon naman muli kami sa dining hall. Tahimik lang akong kumakain pero tinawag naman ni Queen ang atensyon ko.

"Avery," aniya, I can see the disappointment on her eyes. "Please don't do it again."

I just nodded and continue my supper.

"Bakit ba kasi nila kailangan pang pumunta dito?" sa pagkasabi ko no'n lahat sila ay napalingon sa akin. "Sorry, I didn't mean to." Yumuko muli ako, kinuha ko ang napkin sa tabi ko at pinahid ko sa aking labi. "Mauna na po ako."

"Dito ka muna Avery." Ani King.

Napabuntong hininga na lamang akong bumalik sa pagkakaupo ko at ngumiti kahit pilit lamang ang mga 'yon.

"We just want you to live as you, Avery." King started. "Hindi namin hahayaan na mawala ka pa sa amin, alam mo hindi namin ginusto ang ilayo ka sa amin noon para sa ikaaayos ng Peeliana. Ngayon na nandito ka na, we just want you to be safe and stand on your own."

"Ginawa ko naman po kanina." Sabi ko pa. "Ginugulo nila tayo, kailangan nilang umalis dito sa kingdom natin. Hindi sila welcome."

"Tama ka Avery," napatingin naman ako kay Wilhelm. "pero hindi rin natin alam kung anong kayang gawin ni Jestwick sa atin."

"Tama si Wilhelm," pagsang-ayon ni Queen. "Nang mamatay ang mga magulang ko, ginawa ni Jestwick ang lahat para lang bumagsak tayo. Nang ipanganak ko si Maisie at si Sandro, sinubukan ulit ni Jestwick na ipapatay sila pero hindi ko ginawa dahil sa ginawa ko noon sayo. Mali 'yon kaya natuto akong lumaban."

"Then I guess we have to fight for our rights." Determinado kong tugon. "Give them what they want."

"Hindi pwede Avery." Usal naman ni Ingrid. "They can't have our Kingdom,"

Napabuntong hininga na lang din naman ako sa sinabi niya, tumayo naman ako.

"Then I guess, my idea will be the best decision for everyone."

"A-Avery... ano 'yon?" King stuttered.

I exhaled, "for the mean time, I have to keep this." I leave the place and back to my room.

I don't care if I live Jayne or Avery as long as the people I'm with is safe, I have to do what it takes. Kahit alam kong delikado, gagawin ko 'yon. Ayokong dahil sa pagbabalik ko ay gugulo muli ang lahat, natigil iyon ng mawala ako pero ng bumalik ako.

Bumalik ang kaguluhang iyon.

I packed my things, Henric tried to come in my room pero hindi ko siya pinapasok. Until the night comes, I sneak out to leave the kingdom.

This is for the best... this is for North Kingdom's safety.