Chapter 16

Regime

~Avery's POV

After what happen at the inauguration, We, Williams, won from the cruelty of Jestwick. Hindi kami makapaniwala, as in kinagulat naming lahat na sa gano'ng paraan ay mapapabagsak si Jestwick. Bilib na talaga ako sa kakayan ni Queen. All I thought is that she give herself and the kingdom to Jestwick dahil hindi titigil ito kung hindi siya nagwawagi but in a simple process, Jestwick had his downfall. Natikman niya rin kung paano masira at malugmok, masyado kasi siyang mapagmataas na sa tingin niya ay magagawa na niya ang lahat but in some other point, he lose his title and his kingdom by not reading what's really written on the contract.

Sabay sabay kaming bumalik ng North Peeliana. Jestwick and his son was sentence to have a lifetime imprison. Wala na rin naman silang karaparatan, it was happened at hindi na maibabalik pa ang kanyang titulo.

Queen Thesea, lose her title for being the Queen of North Peeliana and so the King, kaya magkakaroon muli ng coronation for them to hold the title again. Sinasama na nila ako sa gagawing coronation but I still have something to do. Babalik ako ng Amea with Henric at kapag nakabalik na ako, the coronation will be held.

Hindi naman katagal ng marating namin ang North Peeliana, nagtaka na lamang kami dahil sa dami ng mga tao sa paligid at mukhang inaabangan ang aming pagdating dahil sa amin lamang sumusunod ang kanilang mga tingin.

Sa hindi kalayuan sa aming kingdom, ilang commoners ang nagsaboy ng mga petals ng bulaklak. Tila parang nagkaroon ng flower festival dahil sa iba't ibang kulay ng bulaklak ang aming nasasikhan.

"Ano bang ginagawa nila?" tanong ko naman kay Maisie.

"Ginagawa lamang ng mga Peeliana's 'yan kapag may nauwing karangalan ang bansa o kaya naman tungkol sa kapayaan at ngayon, ginagawa nila 'yon dahil naging payapa na muli ang lahat." Sagot naman nito sa akin. "First time ko lang din naman makita 'to." Aniya.

Napakunot noo naman ako, "pa'no mo naman nalaman nag tungkol dito?"

"Sa mga kapatid ko, minsan nilang kinuwento sa akin no'ng nangyari nga sayo noon." aniya, nilingon naman niya ako. "Masaya ako na nakasama na ulit kita ngayon Avery."

Napangiti na lang din naman ako sa kanya, "masaya ako kasi ikaw ang kapatid ko."

Sa huli, inakap na lang din naman niya ako. Kung noon, inakala kong isa lamang si Maisie sa mga katulad na mga royals noon iyon pala dahil kakaiba rin ang pakikitungo niya sa akin dahil kapatid ko pala.

Alam kong marami akong pagkukulang sa pamilya namin. Sa buong angkan ng Williams. Ano nga bang nagawa ko para sa kanila? Ano nga bang magagawa ko para sa angkan namin?

Pagkarating naman namin sa North Kingdom, we got an unexpected visit from Leonard and his wife, Emily. Lahat naman kami ay tumungo sa dining hall to take our dinner. Buo ang aming pamilya ngayon. Ang baby bump ni Emily ay lumalaki na, masaya ako para sa kanilang dalawa dahil makakabuo sila ng masayang pamilya. I know Leonard can take care of them, simula pa lamang ng nasa Amea kami, hindi ko pa man din alam na kapatid ko siya ay tinuturing niya ako bilang isang kadugo niya, kapamilya.

"Kamusta?" ani Leonard.

Napangiti naman ako, "I'm good, ikaw? Kayo ni Princess Emily?"

Nilingon naman niya sandali ang kanyang asawa, "she's good, medyo maselan nga lang ang pagbubuntis niya. Ayaw ko pa sana siyang ipasama dito pero mapilit siya kaya ayan, sinama ko na rin." Aniya.

Natawa naman ako.

"Oh, bakit?" aniya.

"Wala lang, ano bang feeling na may asawa?"

Tinaasan naman niya ako ng kilay, "bakit? Magpapakasal na rin ba kayo ni Henric?"

Nanlaki naman sa gulat ang mga mata ko, "baliw ka kuya, Henric and I are so young to get knotted."

"Pero may balak ka?" he grinned saka niya ako siniko.

Inirapan ko naman si kuya, "ewan ko sayo."

He chuckles, "but I can see that Henric is doing his best for be the man out of him for you."

"Anong ibigsabihin no'n kuya?" I asked.

"He's making himself worthy for you." tinapik naman nito ang balikat ko, "and if he done anything wrong to you, akong bahala sayo."

I nodded, "sure, kuya, but you don't have to worry about Henric. You can trust him."

Muli rin naman namin napag-usapan ang mangyayaring coronation ng King and Queen at isasabay nga ang aking coronation pero dahil pinakiusapan ko silang pupunta muna ako ng Amea at sa pagbalik ko ay mangyayari ang coronation.

"King, kung gano'n sinong mamumuno sa South Peeliana?" tanong naman ni Wilhelm.

Nagtaas naman ng kamay si Ingrid, "King, Queen, pwede naman sigurong kayong dalawa na lang ang mamumo sa dalawang bansa diba?"

Nagkatinginan naman ang King and Queen sa sinabi ni Ingrid but I know it wasn't a good suggestion pero may sense din naman 'yon. Pero hindi rin talaga, ngayon pa lang isnag bansa ang hinahawakan sobrang hirap na, gayong dalawa pa kaya?

"I agree to Ingrid, King." Laragh said, "North and South could be as one again, then we can call it The New Peeliana, right?" ilang sandaling katahimikan ang nangyari at natawa na lang din naman ang ilan kong kapatid kaya naman napahalukipkip na lang siya at napanguso. "Kaasar, sinasabi ko lang naman eh."

"Yes, Laragh, it was your opinion but we can't handle two countries at a time." King said.

"As for the Williams kin, we appoint Prince Wilhelm and Princess Victoria to govern the whole South Peeliana."

"Seryoso?" hindi makapaniwala na tanong ni Wilhelm.

Halata rin naman sa mukha ni Princess Victoria ang gulat at halos hindi makapagsalita.

"Yes, as the older Williams to your siblings, Prince and Princess will have their coronation this coming week."

"Agad agad?" Wilhem.

"Kuya naman! 'Wag OA!" nguso pa ni Maisie.

"Hindi lang talaga ako makapaniwala! Parang hindi pa ako handa mamumo at humawak ng isang bansa, King and Queen, seryoso ba tayo diyan?"

Queen nodded, "yes, Wilhelm, we can see you determination and the power you hold to your family. Kung nagagawa mo 'yon sa pamilya mo, magagawa mo rin 'yon sa buong South Peeliana. We bestow the power to give you the regime to South Peeliana."

Wilhelm nodded, as he accepts the responsibility. Niyakap naman niya si King and Queen. Alam kong mabigat ang isang tungkuling iyon pero alam kong makakaya ni kuya iyon. Siya pa ba? Ako kasi, hindi pa handa. Wala pa akong masyadong alam sa mundong kinagagalawan ko.

Masyado pang malayo ang agwat namin sa isa't isa.

Sinundan naman ako ni Henric sa aking kwarto, nagsisimula na rin kasi ako muling mag-impake ng aking mga gamit para sa pagpunta ko sa Amea.

"Avery, hindi mo na kailangang sumama sa akin sa Amea." Aniya.

Hinarap ko naman siya, "bakit ba Henric? Sasama ako sayo kasi aayusin natin ang kung anong meron sa ating dalawa saka bawal ba ako sumama? Marami rin akong naging kaibigan doon sa Amea na gusto kong makita."

"Avery, kasi..." napakamot naman siya sa batok niya.

"Henric, wala naman sigurong problema kung sasama ako sayo diba?" lumapit ako sa kanya at humalukipkip. "Oh baka naman meron at ayaw mo lang sabihin sa akin?"

Tiningnan naman ako nito sa aking mga mata, "wala okay, Avery, wala." Aniya saka ako tinalikuran at tuluyang lumabas ng aking kwarto.

Napailing na lang din naman ako. Kung ano man 'yong dahilan kung bakit nagkakaganito si Henric, kailangan kong malaman 'yon. O may kinalaman kaya dito 'yong si Milliesent? Kasi simula pa lang ng makita ko siya, hindi ko na kaagad siya nagustuhan. There was something on her na kaiiritahan mo.

First thing in the morning, when I came to Henric's room para maghanda sa pag-alis namin ay wala akong nadatnan doon. When I asked the maids, madaling araw pa lang ay umalis na daw ito papuntang Amea. So I asked for the private plane, walang makakapigil sa akin sa pagpunta ko sa Amea.