Hoofdstuk 7

Lena

Mevrouw Bird roept de groepen bij elkaar om ze daarna terug te splitsen.

Ik krijg nog een kus van Jasper op mijn kruin.

'Kan ik niet bij je blijven? Wacht nee, die kerk is echt zo verdomd saai. Ga met mij mee en dan kun je mee naar...' begint hij bedenkelijk.
Ik lach en knijp zacht in zijn hand.

'Naar het Britisch museum?' vraag ik grinnikend.

'Ik ga daar mijn tijd niet verdoen. Ik neem wel een taak van het internet. Die staan erop met een reden.' antwoordt hij grijnzend.

'Jasper, ik wil wel naar mijn eigen taak maken. En daarbij als ik nu met je mee ga dan krijg ik dat gevoel niet als ik je opnieuw zien.' zeg ik en wil weglopen, maar Jasper grijpt me bij mijn middel.

'Kun je dat gevoel misschien beschrijven met heel veel sexy woorden?' fluistert hij vragend in mijn oor.
Ik schud lachend mijn hoofd.

'Dat kan ik doen, maar waar is het plezier daarin. Je kunt misschien zelf fantaseren. En als je geluk hebt, veel geluk, vertel ik het je ooit.' zeg ik met een knipoog en ga naar Cynthia die druk aan het typen is op haar gsm.

'He Cyn, wat ben je aan het doen?' vraag ik terwijl ik een glimp probeer op te vangen van haar bericht.

'Alsjeblieft ga niet zo beginnen als Dylan.' zegt ze smekend. Ik knik.

'Mijn mama heeft daarstraks een bericht gestuurd. Ze zegt dat ze gaat scheiden van mijn vader. Ze heeft iemand nieuw leren kennen in een bar. Of iets in die aard, maar ze kan nog niet weg omdat ze dan een advocaat moet zoeken die ze niet kan betalen. Ik heb gestuurd dat ik haar mijn studiegeld wel wil geven.' legt ze kort uit.

Met verbazing kijk ik haar aan.

'Je overweegt toch niet serieus om je college geld op te geven zodat je ouders kunnen scheiden?'

Ze zucht diep.

'Natuurlijk overweeg ik het. Mijn vader is de walgelijkste persoon op deze wereld. Ik begrijp niet waarom mijn moeder zo lang bij hem is gebleven. Ik wil alleen het beste voor haar en als dat betekend mijn mijn college opgeven dan doe ik dat.' zegt ze overtuigd.

'Ik ga je niet zeggen wat je moet doen Cyn. Zolang je maar weet dat je altijd naar mijn kunt komen voor hulp.' mijn armen heb ik al om haar heen geslagen voordat ze kan tegenstribbelen.

'Bedankt Lena.' mompelt ze in mijn schouder.

Als de leerkracht besluit dat het tijd is dat we moeten vertrekken gaan we naar metro. Deze keer is het vijf haltes en een keer overstappen. Ik krijg de hele tijd sms'en van Jasper die ik negeer. Waarschijnlijk stuurt hij weer berichten die zijn vunzige gedachten uitten. Dus ik negeer ze een beetje. Ik wil niet blozend in een metro staan en constant aangekeken worden door de andere mensen. Ik krijg dan altijd het gevoel dat ze weten wat er in die berichten staan. Alsof ze allemaal, een voor een, Sherlock Holmes zijn. En anderzijds Jasper moet niet al mijn aandacht krijgen. Cynthia is nu even belangrijker.

Ik draai me om en kijk naar Dylan die in de hoek staat. Hij is weer de boze kleuter aan het uithangen. Ik heb niets tegen Dylan het is echt een super lieve jongen, als hij wilt toch, maar soms heeft hij zo zijn puberfases.

'Dylan, kan ik even met je praten?' vraag ik terwijl ik hem fronsend aankijk.

Dylan knikt met een zucht maar blijft tegen de plexiglas staan. Hij is soms echt een verdomde klote bastaard.

Ik maakt me een weg over naar hem en probeer niet te vallen in de bewegende metro. Als ik er bijna ben steekt hij behulpzaam zijn hand uit. Ik ga naast hem staan en hang wat tegen de deur.

'Wat is er met Cynthia. Of met jou ik weet het niet zo goed.' gooi ik eruit, ik heb geen zin om rond de pot te draaien.

'Je weet het toch al.' antwoordt hij en draait met zijn ogen.

Ik kijk hem verbaasd aan.

'He, ik probeer jullie relatie te redden een beetje dankbaarheid zou welkom zijn. En wat is je grote probleem dat ze haar studiegeld geeft aan haar moeder zodat ze kan hertrouwen. Je weet hoe belangrijk haat moeders geluk is voor haar.' zeg ik gefrustreerd.

'Dat is niet de reden dat ik kwaad ben. Nu wacht doorstreep dat, ik daar ben ik ook kwaad om maar er is nog een andere reden.'

'En wat is dat dan?'

Dylan zucht en kijkt ongelovig naar boven. 'Ze heeft het je niet gezegd. Tuurlijk niet.'

Mevrouw Steen roept door de wagon dat we er de volgende halte uit moeten, maar ik ben nu geïnteresseerd in wat Dylan gaat vertellen.

De metro stopt hard en ik hou me stevig vast aan de paal.

'Wat heeft ze me dan niet verteld. Dylan ik wil jullie helpen vertel het me alsjeblieft.'
Dylan reageert niet en stapt uit. Ik prop me tussen de storm mensen die in en uit de wagon stappen. Als ik na veel gedreun op het perron kom maak ik mijn weg naar Dylan.

'Dylan, ik zeg niets tegen niemand. Misschien tegen Jasper, maar hij is je beste vriend.'
Hij blijft me negeren.

'Heeft het iets met jou te maken? Is het iets waar je je voor schaamt?' ik weet dat ik dit waarschijnlijk niet tegen Dylan moet zeggen. Hij kan nogal lichtgeraakt zijn als het over zijn verschijning gaat.'

Hij geeft me een kwade blik. 'Lena, er is niets mis met mij. Hoe graag jij dat ook wilt ontkennen. Ik ben gewoon perfect.' zegt hij grimmig.

'Vertel me dan wat er wel is of ik ga door. Dat ga jij niet kunnen volhouden.'

Dylan negeert me opnieuw. Jammer voor hem dat hij me dan blijkbaar niet goed genoeg kent.

'Weet je wat een van de dingen is waar ik heel veel van hou bij Jasper? Zijn mondigheid over zijn vrienden. Hij vertelt me alles over ze. Over Alex en Jade hun nachtelijke trips naar belle isle amusement park. Of dat Max Ellen recht voor zijn ogen met iemand anders heeft zien kussen. Ze weet niet dat hij dat gezien had, maar hij zegt altijd dat ze er niets aan kon doen omdat ze dronken is. En hij vertelt me ook dingen over jou. Heel interessante dingen.'

'Goed. Weet je dat jij het irritantste wezen bent op de wereld.' zegt hij tandenknarsend.

'Weet je het zeker, nog nooit een mug op je kamer gehad als je wilt slapen?'
De volgende metro die aankomt, stapt onze school er terug op.

'Dus gooi het eruit.' zeg ik grijnzend.

'Ik heb de berichten gelezen. Haar moeder wilt inderdaad scheiden.Dat stuurde ze toch. Ze gaat met haar "vriend" naar de Filipijnen of iets in die buurt. Terwijl Cynthia hier blijft.' zegt hij kwaad.

Ik kijk hem vragend aan, wat is er daar nu mis mee.

'Godver, Je begrijpt het niet.' zegt hij gefrustreerd en haalt zijn handen door zijn haar.

'Leg het dan uit.' zeg ik kalm.

'Cynthia blijft hier en moet bij haar vader gaan wonen. Jij weet niet wat voor een vuile klootzak hij is. Hij gebruikt haar, op elke mogelijke manier. En ik wil niet... ik kan niet toezien hoe hij haar gebruikt.' zegt hij ik kijk hem in zijn ogen en hij doet geen moeite meer om zijn gevoelens te verbergen. Woede, frustratie, verdriet, hopeloosheid en pijn.

'Ik weet wat voor iemand Cyn haar vader is. Het spijt me dat ik je niet kan helpen. Cynthia... ze wit alles doen om haar familie te redden. Zelfs haar kak vader.'

'Maar ze kan weg, ik heb duizend keer aangeboden dat ze bij mij komt wonen. Waarom... waarom wilt ze dat niet? Ik kan haar alles geven, ik kan haar een eigen huis geven als ze niet bij mij wilt wonen. Waarom geeft ze mij geen kans? Waarom geeft ze ons geen kans?' vraagt hij me wanhopig.

'Ze is bang. Ze is bang voor de toekomst. Dus laat haar genieten van het nu. Laat haar het verleden vergeten en laat haar dromen naar de toekomst.' zeg ik met en kleine glimlach.

'Hoe moet ik dat doen als ze me er niet in wilt laten.'

'Wees een goed vriendje en ben er voor haar. Wauw dit klinkt zo cliche, sorry. Hoewel het wel de waarheid is. En laat haar de liefde zien die je voor haar voelt. Ik weet dat het er is. Ik heb het zelfs net gezien. Ga nu naar haar toe en laat haar lachen.' zeg ik en duw hem naar waar Cynthia staat.

Ik neem mijn gsm en stuur snel naar Jasper.

Ik ben echt de beste cupido ooit ;)

Ik grijns diep vanbinnen.


De Kathedraal is mooi maar de koepel is super cool. Je kunt door tegen de koepel te praten met de mensen aan de andere kant van de koepel praten. Dat ben ik toch momenteel aan het doen met Alice. Cynthia is met Dylan ergens waar ik niet waar. Ik hoop dat ze het leuk heeft.

Dylan, verneukt het deze keer alsjeblieft niet.
Denk ik.

Ik voel mijn gsm in mijn tas trillen en haal hem eruit om te kijken wat Jasper heeft gestuurd.

Dat moet je niet tegen mijn zeggen. Dat is de reden dat we zo goed bij elkaar passen ;)

Er ontstaat een grijns op mijn gezicht terwijl ik typ.

En wat jij dan als ik geweldig ben? Sherk ;) :*

Het antwoordt krijg ik al snel terug.

Durf dat ook voor mijn neus te zeggen engel? Kom naar buiten

'Alice, ik ben naar buiten oké. Ik zie je straks.'zeg ik tegen de muur. Als ik naar beneden loop zwaai ik nog lachend naar Alice.

Ik loop de trappen af en krijg vreemde blikken van andere bezoekers. Hoewel het me niet zo veel interesseert. Ik loop naar buiten en kijk dan over het plein voor de kathedraal.

'Wie zoek je schoonheid? Shrek?' klinkt een stem van achter me.

Ik draai me lachend om.

'Ik denk dat ik hem gevonden heb.' antwoordt ik plagend.





Ik media super geweldig lied, als je van het genre houd. En nog een belangrijke mededeling. Ik heb een vriendin op wattpad. Ze heet Joy_Peeters en schrijft ook een boek. En ja hoor, ze houd het vol. Er staan schrijffouten in, maar dat mag je haar niet kwalijk nemen. Iedereen doet dat, ik trouwens ook ik hoop niet dat je me daar te hard voor beschuldigd. :) Oké dus lees haar boek zeker is een keer. Het is heel goed. Ah en nog een bedankje aan Hobbit8 voor me te inspireren met Shrek. Ik hou van jullie, mijn lezers, tot de volgende update.

LOL

hanna862x

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top