Lena

De donkere knikkerogen staren me aan vanachter het glas. Ik haat opgezette dieren. Ze zien er veel te echt uit. Wie wilt dat zelfs? Het is een dood dier! Gun je het dan na zijn dood zelfs geen rust?
Ik zucht en ga verder door het museum. Het is groot, heel groot. Je kent het wel, zo gigantisch groot dat jij een schildpad lijkt en je de hele wereld moet rondlopen in 2 minuten. Dat is de opdracht die wij als groep hebben gekregen.
Het is onmogelijk!
Oké, ik overdrijf wel een klein beetje. We hebben drie uur gekregen om door het museum te lopen. En na deze reis moet je dan een taak maken over een interessant onderwerp dat je vandaag gezien hebt. Behalve de indrukwekkende skeletten dinosaurus en deze enge opgezette dieren ben ik niet echt iets leuk tegen gekomen.
Ik ga naar Cynthia en kijk toe hoe ze al heel veel heeft opgeschreven. Ik daarentegen niet.

'En hebt je al iets?' Vraagt ze fluisterend.
Ik schud mijn hoofd en kijk moeilijk nog eens rond.

'Er is een zaal astronomie. Misschien is dat iets voor jou?' Ze neemt mijn hand vast en leidt me naar de zaal. Onderweg komen we langs Alice die druk aan het lezen is en Max die ons grijnzend aankijkt voordat hij terug naar zijn werk kijkt. Hij heeft weer voor problemen gezorgd en kijkt toe terwijl mevrouw Bird snel probeert uit te leggen wat een foto van haar in bikini werd geprojecteerd op de muur.
Typisch iets voor hem.

Als we in de donkere ruimte komen van astronomie kijk ik bewonderend naar de bewegende sterren die worden afgebeeld. Terwijl ik alles in me opneem zie ik in de hoek Marie met een jongen. Ik denk dat het Peter is, ik zie het niet goed. Hoewel ik wel weet dat ze niet een vriendschappelijk gesprek hebben met Peter lippen in Maria haar hals en gedempte kreunen die haar mond ontsnappen.

'Jezus, huur een kamer.' Mompel ik en richt me terug op de informatie op de muur. Naast me lacht Cynthia zachtjes. Verdomme ik dacht dat ik het stil had gezegd.
Ik besluit de taak te maken over mars. Het is wel interessant en ik wil er wel dieper in graven.
Cynthia is terug gegaan en nu ben ik hier nog alleen. Gelukkig zijn Marie en Peter ook weg. Waarschijnlijk is ze naar haar volgend slachtoffer. Haar keus wordt beperkend, de jongens uit onze groep heeft ze gehad in deze twee dagen. Waarschijnlijk meer.
Ik voel mijn iPhone trillen. Ik steek mijn hand in mijn jeans jas en kom erachter dat die daar niet zit. Dan voel ik aan mijn broekzakken en zwier mijn gsm bijna uit mijn zwarte broek door de frustratie. Ik vergeet altijd waar ik mijn gsm laat.
Als ik wil opnemen stopt mijn gsm net met trillen en ik zucht kwaad.
Waarom geven ze je nooit de tijd om je gsm te zoeken en op de knop te drukken als ze je bellen.
Ik steek mijn gsm in mijn jeans jas en trek mijn wit topje met spaghetti-bandjes recht. Ik ben eigenlijk heel blij met mijn jeansjas. Het was een cadeau van Jasper voor mijn verjaardag. Samen met nog een concert-ticket, een chic etentje, een football wedstrijd, een ketting die ik niet durf te dragen omdat die veel te duur lijkt. Wat het waarschijnlijk ook is en de sleutels van een BMW. Die ik niet heb aangenomen, want dat ging er net veel te hard over.
Op de achterkant van de jas staat een drieogige wolf met een leuk patroon. En ik hou zoveel van deze jas dat ik hem vaak draag.
Ik ga terug naar de groep als ik kijk hoe laat het is. Dan trilt mijn iPhone opnieuw.
Deze keer kort en ik weet dat ik een bericht heb.Ik neem mijn gsm en bekijk het bericht.

He engel doe je door? Ik heb me DOOD verveeld in die kerk en ik heb echt nood aan dat afleiding Alsjeblieft liefje

Ik zucht als ik zijn bericht zie. Het is geen verveelde zucht, nee het is mijn hopeloos verliefde zucht. De zucht die aangeeft hoe wanhopige ik ben en hoe graag ik hem ook wil. En ik ben héél wanhopig.
Ik weet waar we deze middag picknicken. Het is in greenpark. Het is opnieuw een groot park dicht bij Buckingham Palace.
Ik zeg tegen mevrouw Bird dat ik al vertrek naar greenpark en ze zegt dat ik iemand moet meenemen.
Ik knik en zoek mijn vrienden die hier ook ergens rondlopen.
Ik kom Alice als eerste tegen en ze zegt dat ze graag mee wilt naar Green park. We komen later ook nog Cynthia tegen en we vertrekken. Max komen we niet meer tegen. Hij is waarschijnlijk bezig met streken uit te halen.
Ik vraag Alice hoe het gaat met Stefan. Ze reageert dat het perfect is en nog nooit zo super had gevoeld bij iemand. Ik moet lachen opdat ik exact hetzelfde gevoel heb. Alleen is mijn verlangen hem te zien ook heel groot.
Alice vraagt ook hoe het nu met Jasper zit en ik antwoord eerlijk. Dat hij lief is voor me en me in vertrouwen neemt. En dat het me een fantastisch gevoel geeft.
Het is alsof ik in een sprookje leef alles is perfect. Denk ik. Misschien heb ik daarom het gevoel dat er iets slecht aan gaat komen.

We komen aan in het park terwijl Cynthia uitlegt dat ze Dylan erg leuk vindt om mee te vechten. Hij geeft haar kickboksen op laag niveau.
'Je vind waarschijnlijk vooral de uren na jullie training leuk.' Zegt Alice en knipoogt naar haar.
Cynthia wordt vuurrood en kijkt snel weg.
'Dat is niet waar...' Mompelt ze zachtjes.
Alice begint te lachen.
'Waarom word je dan zo rood.' Vraagt ze grijnzend.
'Onderwerp verandering jongens zijn in zicht. We kunnen ze moeilijk onze kleine meisjes geheimpjes vertellen niet?' Zeg ik lachend.
We doen alsof we al de hele tijd over de kleding van Ashley bezig zijn.
We gaan bij Jasper staan die verveeld op een bank zit.
Ik besluit hem nog even te negeren en verder met Alice en Cynthia te praten.
Waardoor ik niet merkt dat Jasper recht is gestaan en me achter mijn oor begint te kussen.
Ik schrik een beetje door de onverwachte beweging en laat me dan hangen tegen zijn borstkas en verwikkel mijn vingers met de zijne.
Hij geeft een rij van kusjes over mijn hals en op mijn kaak.
'Willen jullie een kamer ofzo?' Vraagt Emily lachend als ze met Briann bij ons komt staan.
'Ja, graag.' Gromt Jasper, neemt mijn kin vast en drukt zijn lippen op mijn mondhoek.
Ik lach.
'Nee, jullie moeten niet weg. Jasper houdt zich wel in.' Zeg ik en knijp zacht in zijn arm die om me heel ligt.
'Weet je dat zeker? Ik wil anders verdomd hard die kleren van je lijf rukken en je verrukkelijk figuur kussen tot ik al de verschillende plaatsen heb gekust.' Zegt hij en kijkt me serieus aan.
Ik kijk diep ik zijn ogen en zie zijn ogen flikkeren van lust. Terwijl mijn eigen ogen van zijn blik naar zijn lippen gaat. Hij heeft geen idee wat die woorden diep vanbinnen bij me teweeg brengen.
'Ik hou van je Jasper.' Zeg ik en druk mijn lippen op de zijne.
Ik heb me volledig naar hem gedraaid zodat ik mijn handen om hem kan slagen en hem dichter naar me toe te trekken.
Zijn lippen zijn synchroon met de mijne. Ik voel de hormonen door mijn lichaam ruizen en het enige wat ik wil is bij hem zijn.
Ik weet dat hij maffia niet zomaar kan opgeven, en ik weet dat hij zoveel mogelijk tijd met me besteed, maar als hij me kust dan zijn al zijn afwezigheden terug goedgemaakt en dan voel ik me zo verbonden met hem dat ik hem nooit meer los wil laten. En ik weet dat hij hetzelfde voelt voor mij. Daarvoor moet hij dat niet zeggen. Ik kan het lezen in zijn ogen. En dat is genoeg voor me.