Jasper

De volgende keer dat we plots een stad gaan bezoeken dan kies ik waar we geen gaan. Lena is zoals altijd super lief en al, maar Jezus ze is zo irritant als ze me overal heen sleurt. Ze laat me verschillende beelden en musea's zien en ik ben daar echt totaal niet in geïnteresseerd. Waar ik wel in ben geïnteresseerd is Lena in dezelfde positie als gisteren nacht.
Gewoon het idee aan haar naakt lichaam tegen dat van mij geeft me direct al een stijve.
Ze sleurt me voorbij een oud gebouw en geeft er een hele uitleg over. Hoewel ik niet echt let op de woorden die uit haar mond stromen. Haar lippen nemen al mijn aandacht al.

'Jasper, stop met naar mijn lippen te staren. Het is heel ongemakkelijk.' Lena haar hoofd hangt omlaag en haar wangen hebben een rode blos.

'Sorry engel, je lippen zijn gewoon heel aantrekkelijk.' geef ik met een grijns toe.

'Ik kan er niets aan doen. Ik ben nu eenmaal aantrekkelijk.' antwoordt ze en geeft me een sexy knipoog.

Mijn mond staat open en ik kijk Lena verbaasd aan. Ze heeft nog nooit met zoveel zelfvertrouwen iets gezegd. Dat nachtje had blijkbaar niet alleen voor mij voordelen. Niet dat wat ze zei niet klopte in tegendeel zelfs. Ze is fucking aantrekkelijk, maar echt fucking heerlijk aantrekkelijk.
Soms is het jammer dat je haar niet kunt opeten. Dat ik haar niet kan opeten.

'Maar nu mag je wel echt stoppen met staren. Ik was serieus toen ik zei dat ik er ongemakkelijk van werd.' zegt ze na een tijdje.

'Kom op liefje, ik ben trots op je dat je je eigen schoonheid eindelijk durft te waarderen. Dat voelt toch goed niet.' zeg ik en slaag een arm over haar tengere schouders en trek haar wat naar haar toe.

'Jezus, het was een grapje. En als jij me een complimentje geeft ben ik al blij genoeg.' zegt ze en geeft me een schattige glimlach.

'Alsof ik je niet genoeg complimentjes geef.' zeg ik en draai plagend met mijn ogen.

'Nee, je bent heel zuinig met je complimentje als je het mij vraagt.' zegt ze knorrig. En ik weet niet of ze het meent of niet.

'Kom jij eens hier,' ik trek Lena snel naar me toe tot ze volledig tegen me staat en kijk in haar grijze, prachtige ogen,' jij bent het prachtigste, liefste, grappiste, meisje dat ik ken. Je kunt me zo woedend maken en me direct terug kalmeren met een aanraking. Je bent als een tornado die over me heen is gegaan. Niets heeft over gelaten en me met een immense kracht heeft meegesleurd. En je bent dan wel een heel erg sexy tornado. En die dan ook nog eens goed is in bed.'
Lena kijkt me me een verlegen glimlach aan en lacht hartig wanneer ik over onze vorige nacht begin.

'Je bent toch zo een romanticus. Ik hou ervan als je zo lieve dingen tegen me zegt schat.' zegt ze en knuffelt me met haar warme armen.

'Ik weet dat ik perfect ben dat moet je niet steeds zeggen.'

'Ik zal je nog eens een compliment geven.' snuift ze lachend.

'Ik weet het perfecte moment dat je zo schattige dingen tegen me kunt zeggen. Zo op een zacht bed met een enkele lamp zodat ik je mooie naakte rondingen kan bewonderen. En er misschien aan kan zuig-'

'Het is al goed, ik heb al begrepen wat je wilt zeggen. Kun je nu niet aan iets anders denken?' vraagt ze en duwt me lachend weg.

'Wat denk je nu zelf? Het is bijna acht maanden sinds ik de laatste keer echte seks had gehad. En dan geef je de beste nacht van mijn leven. Of toch een van de beste. Natuurlijk moet ik er steeds aan blijven denken.'

'Probeer dan aan iets anders te denken. Het is heel vreemd als iedereen je zo naar me ziet kijken. Ze denken dat je een oversekste tiener bent.'

Ik maak een snuivend geluidje en geef enkele kusjes in de hals van Lena. Ik weet dat ze er van houd. Ze drukt haar lichaam altijd een beetje dichter tegen dat van mij aan en ze sluit haar ogen in verrukking.

'Iedereen denkt dat toch al. En daarbij ik vind nog dat ik me redelijk in hou.'

'Tuurlijk. Kom we gaan verder. We hebben nog drie uur en dan moeten we iets eten. We kunnen in het station een broodje nemen. Of naar de Starbucks gaan. Of naar Haagen-däzn kunnen we ook nog ijs krijgen.' somt ze op terwijl ze me meetrekt aan mijn hand en we verder tussen de grote straten van Brussel wandelen. Waarom zijn hier zoveel bergen. Ik haat wandelen. Zeker als ik heel de tijd naar boven en naar beneden moet wandelen.

'Engel, wat dacht je aan een degelijk avondmaal. Ik heb meestal vrij veel honger 's avonds. Dus...,' ik heb mijn gsm al uit mijn broek gevist en scroll door de restaurants die ik vind op het internet,' Comme Chez Soi? Of La Rabbasier?'

Lena kijkt me fronsend aan en vraagt dan of ze het mag zien. Ik geef haar mijn gsm en laat het haar lezen. Ze kan er nu toch niets op tegen hebben? Het is allebei topkwaliteit, je ziet het aan de prijs.

Terwijl Lena het aan het lezen is zucht ze een paar keer heel erg luid.

'Oké twee dingen, je moet de namen van de restaurants Frans uitspreken. Niet met dat Engels accent van je. Ten tweede moet het echt zo duur zijn? Waarom niet Le bistro of Rock Salt Chilli Peppers. Het is allebei niet zo extreem duur. En er staan heel goede reacties bij.'

'Maar, het is zo goedkoop.' mompel ik met een pruillip.

Is het zo vreemd dat ik graag veel geld wil uitgeven? Je moet er toch iets mee doen. En daarbij ik investeer graag in mijn engel.

'Niet alles moet altijd duur zijn. Kom, dan gaan we nu nog eten en dan kunnen we nog langs enkele winkels gaan. Dan halen we onze trein nog.' legt ze uit.

Ik laat nog een verslagen zucht horen, maar knik dan toch.

We eten in het restaurant met die Chilli Peppers. Het is er echt heel erg lekker. Niet dat ik dat aan Lena ga toegeven, want dan gaat ze me vaker naar restaurants sleuren die onder mijn prijsklasse liggen. En daar kijk ik niet naar uit. Hoewel het hier heel lekker is. En het gaat ook vooruit en het is leuk ingericht.

Lena vind het ook heel erg lekker. Terwijl ze happen neemt van haar dessert kan ze het niet laten om de kreun te onderdrukken. Het is wel een heerlijk geluid, zeker na gisteren.
God ik krijg het maar niet uit mijn hoofd. Ik had nooit gedacht dat Lena er klaar voor zou zijn. Hoewel het echt de moeite waard was.

We zijn klaar met eten en lopen terug naar de winkels en hopen dat er nog open zouden zijn.
Het geluk staat aan onze kant en er zijn nog enkele winkels open.
Waaronder ondergoed kleding.

Na aandringen krijg ik haar er binnen en ze kijkt tussen de rekken.

Ik probeer haar natuurlijk in een heerlijke weinig bedekkende lingerie te krijgen. Wat jammer genoeg niet lukt en past ze iets meer bedekkend. Gelukkig zijn die dingen ook nog heel erg sexy, maar waarschijnlijk vind ik alles sexy dat ze aan heeft. Ze is gewoon sexy, grappig en ik ben weer aan het watertanden door aan haar te denken.

Als ze terug uit het pashokje komt, waar je me ook niet in liep, kijkt ze me met een verlegen glimlach aan. Ik duw me af van de muur die me recht hield en stap op haar af.

'Ga je iets kopen?' vraag ik terwijl ik haar hand vast neem.
Ze knikt en gaat naar de kassa.

'Moet ik het voor je kopen?' vraag ik terwijl het meisje achter de kassa, die er ook niet verkeerd uit ziet, de beveiliging er af haalt.

'Nee, ik heb zelf ook wel geld. En daarbij je hebt al zoveel voor me gedaan de laatste weken. Ik wil me niet meer schuldig voelen dan dat ik al ben.' zegt me en geeft me een bemoedigende glimlach.

'Waarom zou je je schuldig voelen? Je weet dat ik graag dingen voor je koop.' stamel ik en leg mijn hand op haar onderrug.
Het meisje achter de kassa kijkt me even aan en haar oven haar snel over mijn hele lichaam. Ik weet dat ze aan het kijken is hoe knap ik ben. De grijns kruip snel over mijn gezicht en ik kijk tevreden voor me uit. Ik kan het niet helpen, ik hou van vrouwelijke aandacht. Met mannelijke aandacht heb ik ook geen probleem, maar het is nogal vreemd voor me.

'Jasper, haal nu die smerige grijns van je gezicht of ik ga je hier achter laten en dan geraakt je zelf maar thuis.' dreigt Lena wanneer ze door heeft dat er aan de hand is.
De grijns is snel van me af en ik besteed geen aandacht meer aan het meisje achter de kassa. Ik wil Lena nu niet boos maken en ik weet ook niet exact hoe ik terug bij de grootouders van Lena hun huis geraakt dus ik ben wel een beetje gepoept dan.

We wandelen naar het station het is rond acht uur in de avond en onze trein is er rond half negen dus hebben we nog wel tijd.

We wandelen langs enkele fel verlichten neon borden waar op staat dat het tattoo shops zijn.

'Weet je eigenlijk heb ik zin om een nieuwe tattoo te laten zetten.' zeg ik bedenkelijk en kijk even naar Lena om haar reactie te peilen.

'En wat zou je dan laten zetten?' vraagt ze en kijkt me met haar lief gezichtje aan.
God, ze is echt heel erg mooi in die lampen.

'Ik dacht iets dat me aan jouw doet denken.' antwoord ik en kijk haar trots aan.

'Je gaat toch niet mijn naam op je zetten?' vraagt ze geschokt.
Haar reactie vind ik wel grappig en begin zachtjes te lachen.

'Niet je naam, ik dacht aan een roos. Of daar iets rond.'

'Waarom een roos? Jij lijkt eerder op een roos dan ik.'

'Omdat je zo mooi bent als een roos, en je ziet er net zo onschuldig uit, maar je kunt heel prikkelbaar zijn.' ik kijk haar grinnikend aan.

'Wauw, leuk om daarom met een roos vergeleken te worden.' zegt ze met chagrijnige blik.

'Ik vond het nog wel mooi uitgelegd.' zeg ik verdedigend.
Ze snuift en kijkt van me weg.
Ik zei het toch prikkelbaar.

'En ook door je achternaam natuurlijk. Rosiers. Roos.' voeg ik er nog bij zodat ze me al zeker terug zou aankijken.

'Oke goed, ga maar naar binnen en kijk of je een leuke tatoeage ziet. Maar het mag geen drie uur uren begrepen.' zegt ze streng en laat mijn hand dan los.

'Engel, ik hou steeds meer van je.'
Ik wandel naar een van de deuren en draai me dan om en zie Lena tegen een vensterbank leunen.

'Kom je niet mee?' vraag ik ongerust.

'Nee, ik heb het warm en daarbij ik wil je niet horen roepen als ze die naald in je arm zetten.' plaagt ze.

'Ik ben het toch al gewoon.' zeg ik beledigd en stap dan de winkel binnen.

Na wat overleg met de tatoeëerder hebben we een schets en ik moet toegeven dat ik er heel tevreden over ben. Hij begeleid me naar de zetel waar ik op moet gaan zitten en als ik me juist gemakkelijk heb gemaakt in de zetel hoor ik een luide schreeuw van buiten.
Er volgt gegil en ik spring onmiddellijk recht.
Ik ken de stem van degene die schreeuwde.
Maar al te goed.
Ik gooi de deur open en stap de straat op. Ik kijk naar de vensterbank waar een kwartier geleden nog mijn engel stond.

Maar die nu leeg was.

Ik loop naar tot het midden van de straat en kijkt snel om me heen.

Niets.
Nergens.
Verdwenen.

Ik roep.
Ik loop die fucking straat uit.
Ik zoek overal waar ze zich verstopt kan hebben.
Hoewel diep van binnen ik weet dat ze weg is.
Ze is weg omdat ze míj willen hebben.
En Lena, míjn Lena, hebben ze nu genomen omdat ze weten dat ik alles voor haar zou doen.
En dat ga ik ook doen.
Ik ga die klootzak zoeken die mijn engel van me heeft gestolen.
Ik ga hem zoeken.
Ik ga hem vinden.
En ik ga hem breken.
Elke fucking botje in zijn verdomde lichaam.
Ik ga hem openscheuren.
Ik ga zijn ogen uit zijn hoofd halen en hem die laten opeten.
Ik ga ervoor zorgen dat hij wenst nooit geboren te zijn.

Hij heeft míjn Lena gekidnapt en god hij heeft net zijn eigen dood geschreven.