Lena

Het helder licht schijnt door de gekleurde glasramen en geeft een mooi lichtspel op de voer. De weg naar het altaar is mooi versiert en het koor is van diep bruin hout bewerkt.

Ik wil er mijn mijn hand bewonderend over gaan, maar er komt snel iemand van de bewaking en begint naar een plaatje te wijzen waarop staat "niet aanraken".

'Liefje, je gaat toch niet overstappen naar de slechte kant.' Fluistert Jasper in mijn oor.

Ik schrik en spring zeker een halve meter in de lucht.

'Jasper, stop met overal steeds te verschijnen. Ik haat het dat ik je niet kan horen aankomen.' fluister ik boos terug.

Dezelfde vrouw van de bewaking kijkt ons boos aan en wijst nu naar een bordje waar op staat dat je stil moet zijn.

Ik buig mijn hoofd in schaamte en loop verder naar het immense altaar dat schittert in goud.

Ik kijk naar het geborduurde werk dat staat afgebeeld en probeer het te lezen als een verhaal, maar Jasper onderbreekt opnieuw mijn gedachten.

'Wat ben je aan het doen?' vraagt hij terwijl hij een arm om mijn zij hangt.

'Lezen, wat ben jíj aan het doen?' fluister ik in antwoord.

'Mijn liefje aan irriteren zodat ze met mij mee naar buiten gaat, omdat ik me verveel.' antwoordt hij grinnikend.

'Zoek Alex of zo, ik wil hier nog even rondkijken.' antwoordt ik mompelend.

'Maar Alex kust me niet zoals jij dat doet. En daarbij hij is wat stroef op het moment. Hij mist wat vrouwelijke aandacht, dat is alles.' Hij grinnikt en zijn adem komt neer op mijn wang. Het kietelt en ik steek nerveus een lok haar achter mijn oor.

'Lena'tje toch, we weten allebei dat je me niet kunt blijven negeren. Daarvoor hou je te veel van me.' zegt hij.  Ik draai me snel om zodat ik hem kan aankijken.

'Jasper, je moet je mond houden. We zijn in een heel belangrijke kerk en ik wil wat rondlopen. Dus ga maar naar buiten, ik kom wel als ik klaar ben.' zeg ik, kus hem op zijn kaak en loop van het altaar weg om meer van de kerk te ontdekken.
Ik hoor dat Jasper zucht en er ontstaat een grijns rond mijn mond.
Ik kijk nog zeker een half uur rond in de kerk en besluit dan om naar buiten te gaan. Met een snelle blik op mijn polshorloge weet ik dat het bijna vier uur in de namiddag is. En dus dat we samen met de groep naar Buckingham Palace gaan.

'Jezus Lena, heb je enig idee hoe verdomd saai dat was. Hoe heb je dat allemaal kunnen lezen? Ik viel al ik slaap bij de eerste regel.' Jasper gaat gefrustreerd op een bankje zitten.
Ik glimlach en ga voor hem staan.

'Ik lees het meeste niet ik kijk gewoon en daarbij ik ben gefascineerd door oude dingen.' Ik neem zijn handen van zijn schoot en wikkel onze handen samen.
Jasper ademt diep in.

'Wat doe je nu weer.' Vraag ik grinnikend.

'Ik adem frisse lucht in, het stonk daarbinnen. De paus mag luchtverversers gaan gebruiken.' Zegt hij grappend.

'Hoe kan het zijn dat hij nog in het laatste jaar is geraakt.' Mompelt mevrouw Bird als ze voorbij ons loopt.

'Mijn vader zal de school jaarlijks een grote som sponsorgeld geven zeker.' Zegt Jasper luider dan nodig was.

'Je bent echt een ruziezoekertje, weet je dat.' Zeg ik lachend.
Jasper kijkt me met een gekwetste blik aan.

'Hoezo een ruziezoekertje? Ik verdien toch zeker de volwassenen versie ervan.' Zegt hij met een knipoog.
Ik snuif en sta recht om de groep te volgen die al vertrokken zijn.

'Moeten we mee?' Vraagt Jasper verveeld.
Ik draai me om en trek hard aan zijn arm.

'Wees geen luie bastaard en sta recht. Heb je enig idee hoeveel gewichten ik hier probeer recht te trekken.' Zeg ik en trek nog een keer aan zijn arm.

'Kunnen wij niet naar dat hotel gaan, ik weet zeker dat we iets leuker kunnen doen dan naar gebouwen te kijken en een groep soldaatjes die van plaats wisselen.'

'Jasper je heb echt veel te hoge verwachtingen van deze reis.' Ik laat hem dan los omdat het zinloos is om die zak aardappelen recht te krijgen.

'Ik ga naar de groep. Jij kunt hier blijven, volgen of naar het "hotel" gaan, hoewel ik betwijfel dat je het gaat vinden, maar veel plezier.' Ik pel zijn vingers van de mijne en ik wandel snel naar de andere.

'Lena daar ben je. Wij vroegen ons al af waar je was gebleven.' Zegt Emily glimlachend.

'Er is niets aan de hand. Ik probeerde vergeefs een luiaard wakker te maken.' Antwoord ik grinnikend.
Alex kan zijn lach niet inhouden en terwijl hij samen met Emily zit te lachen kijkt Alice me vragend aan.

'Aah, ik begrijp het.' Zegt ze dan en begint ook te lachen.
Ashley en haar groepje kijkt ons vies aan alsof we afval zijn en beginnen dat wat tegen elkaar te zeggen.
Emily ziet het ook en kijkt ongemakkelijk weg.
'Emy, laat ze toch niet op je kop kakken. Dat zijn die kutzakken niet waard.' Zegt Alice streng tegen Emily.
Ik moet een inhouden om niet opnieuw in tranen van het lachen uit te barsten. Zo'n scheldwoord kan zij alleen bedenken.

'Bedoel je niet klootzakken?' Vraagt Alex vragend.
Ze draait met haar ogen alsof het al zo logisch is.

'Kutzakken is een niet seksistisch woord. Klootzakken wel, want een jongen en een man hebben technisch gezien wel klootzakken dus-' Alex laat haar stoppen.

'We begrijpen het.' Onderbreekt hij haar.

'Heb je dat paleis al gezien?' Zijn stem komt weer van achter me en ik schrik. Opnieuw.
Ik moet hier toch al gewend aan moeten zijn. Denk ik zuchtend.

'We zijn er nog niet eens.' Antwoordt Alex hoofd schuddend.

'Hoelang nog?' Zaagt hij en ik kijk hem verveeld aan.

'Niet doen. Straks gaan we naar de jeugdherberg.' Leg in uit.
Hij kijkt me vragend aan.

'Een jeugdherberg is een plaats waar je kunt slapen met eten dat je erbij moet vragen als je dat wilt of niet. Het is goedkoper dan een hotel.'

'We slapen niet in een hotel?'

'Nee Jasper, niet iedereen kan jou klasse betalen.' Ik wrijf om te lachen troostend over zijn arm.

'Dus jij slaap niet bij mij?'
Ik schud met mijn hoofd.

'En met hoeveel slaap je in een kamer?'

'Hangt er vanaf.'

'Ik haat het nu al.' Antwoordt Jasper tandenknarsend.

De zon zakt al lager en is al bijna niet meer zichtbaar door de hoge wolkenkrabbers. Ik worstel met de dekbedovertrek omdat ik niet op Jasper kan rekenen. Hij is hierin nog een grotere klus dan mezelf.
Als het is gelukt drapeer ik er een groot deken over en ga dan op zijn bed zitten.
Ik ben al lang zelf klaar in de kamer die ik met Cynthia deel en dan ben ik naar hier gekomen, of gekidnapt. Hoe je het wilt noemen.
Jasper zijn kamer die hij deelde met de jongens was gelijkaardig aan die dat ik deel met Cyn, maar deze is klein beetje groter.

'Engel je bent geweldig.' Jasper komt naast me op het bed zitten en trekt me op zijn schoot.

'Ik weet het wel, deze heb ik nog tegoed van je he.' Plaag ik hem.

'Ik kom met plezier deze avond langs om die te innen.' Zegt hij en kust me hongerig op mijn lippen.

'Kunnen jullie twee geen kamer zoeken.' Onderbreekt Max ons.

'Misschien is het beter als jullie even naar jullie lieven gaan. En Max jij kunt mevrouw Bird gaan irriteren daar ben je goed in.' Zegt Jasper zonder zijn ogen van me af te halen.

'We begrijpen de hint, probeer het proper te houden.' Zegt Alex en knipoogt lachend naar mij.

'Fijn en nu oprotten.' Zegt Jasper en klemt me teug tegen zich aan zodat onze lippen vurig met elkaar worden verbonden.